Le Meurice

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ξενοδοχείο Λε Μερίς)


Ξενοδοχείο Λε Μερίς
Χάρτης
Είδοςξενοδοχείο
Αρχιτεκτονικήνεοκλασική αρχιτεκτονική
Γεωγραφικές συντεταγμένες48°51′55″N 2°19′41″E
Διοικητική υπαγωγή1ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού
ΧώραΓαλλία
Έναρξη κατασκευής1815[1]
Ολοκλήρωση1838
ΙδιοκτήτηςBrunei Investment Agency και Société Anonyme de l'Hotel Meurice
ΑρχιτέκτοναςCharles Percier, Πιέρ -Φρασουά-Λεονάρ Φοντέν, Henri-Paul Nénot και Jean-Loup Roubert
Ιστότοπος
Επίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα
Το Ξενοδοχείο Λε Μερίς, Παρίσι 2011.
Εσωτερικό στο Ξενοδοχείο Λε Μερίς, Παρίσι 2011

Το Ξενοδοχείο Λε Μερίς (Hotel Le Meurice) αποτελεί ένα από τα ιστορικότερα και πιο πολυτελή ξενοδοχεία στο Παρίσι. Βρίσκεται στη διάσημη Οδό Ριβολί (Rue Rivoli) αριθ. 228, απέναντι από τον Κήπο του Κεραμεικού και σε μικρή απόσταση από το Μουσείο του Λούβρου, στο 1ο διαμέρισμα του Παρισιού. To 1817, ο Σαρλ – Ωγκυστέν Μερίς (Charles-Augustin Meurice, 1739 – 1820) έχτισε το πρώτο ξενοδοχείο του στο Παρίσι για να υποδέχεται τους Βρετανούς ταξιδιώτες που έφταναν στη γαλλική πρωτεύουσα. Το ξενοδοχείο μεταφέρθηκε το 1835 στη σημερινή θέση του, με θέα τους ιστορικούς Κήπους του Κεραμεικού. Στο εσωτερικό του κυριαρχεί ο «αυτοκρατορικός ρυθμός» του 19ου αιώνα.

Σε εφημερίδα του 1855 αναφέρεται ότι η βασίλισσα Βικτωρία της Αγγλίας έμενε στο Λε Μερίς, όταν επισκεπτόταν το Παρίσι. Ο Ρώσος συνθέτης Πιότρ Ιλίτς Τσαϊκόφσκι έμενε στο Λε Μερίς, όταν ερχόταν στο Παρίσι για τις συναυλίες του. Ο βασιλιάς της Ισπανίας Αλφόνσος ΙΓ΄ επέλεγε να μένει πάντα στη σουίτα 106 -8 του ξενοδοχείου. Ο βασιλιάς του Μαυροβουνίου, ο βασιλιάς Γεώργιος Ζ΄ της Αγγλίας, ο Γάλλος πρόεδρος Γκαστόν Ντουμέργκ, ο σουλτάνος της Ζανζιβάρης, ο μαχαραγιάς της Ζαϊπούρ, μεταξύ άλλων, ήταν τακτικοί επισκέπτες του ξενοδοχείου, το οποίο είχε γίνει γνωστό ως «Ξενοδοχείο των Βασιλέων» (Hotel des Rois).

Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Ξενοδοχείο Λε Μερίς ανέστειλε τη λειτουργία του και χρησιμοποιήθηκε ως στρατιωτικό νοσοκομείο. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, το ξενοδοχείο απέκτησε διεθνή φήμη. Ο Πάμπλο Πικάσο και η σύζυγός του Όλγα Κοκλόβα επέλεξαν το Λε Μερίς για τη γαμήλια δεξίωσή τους. Πολλοί έκπτωτοι βασιλείς βρήκαν στέγη στις πολυτελείς αίθουσές του, όπως ο βασιλιάς Αλφόνσος ΙΓ΄με τη βασιλική οικογένειά του μετά την εκθρόνισή του το 1931, ο βασιλιάς του Μαυροβουνίου, όταν εκδιώχτηκε από το θρόνο του, ενώ ο Σάχης της Περσίας εκθρονίστηκε, ενώ βρισκόταν στο Παρίσι και διέμενε στο Λε Μερίς.

Μέχρι τη δεκαετία του 1950, μεταξύ των πιο διάσημων επισκεπτών του ξενοδοχείου Λε Μερίς περιλαμβάνονταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούζβελτ, ο δούκας και η δούκισσα του Ουίνδσορ, ο βαρόνος Ρότσιλντ, ο πρωθυπουργός της Αγγλίας Σερ Άντονυ Ήντεν, καθώς και εστεμμένοι του Βελγίου, της Βουλγαρίας, της Δανίας, της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Σερβίας, της Ρουμανίας, της Ρωσίας και της Ταϊλάνδης.

Όπως τα περισσότερα ξενοδοχεία του Παρισιού, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Ξενοδοχείο Λε Μερίς επιτάχτηκε από τις κατοχικές γερμανικές αρχές. Από τον Ιούνιο 1940, η Κομαντατούρ του Μείζονος Παρισιού (Kommandantur du Gross-Paris) είχε εγκατασταθεί στο Λε Μερίς. Μετά την αποχώρηση των Γερμανών, το Λε Μερίς πέρασε για λίγο χρονικό διάστημα στην κατοχή των Αγγλοαμερικανικών δυνάμεων, ως κέντρο αναζήτησης αγνοούμενων στρατιωτών, που είχαν σκοτωθεί ή τραυματιστεί κατά τη διάρκεια του πολέμου.

Το 1947, το Λε Μερίς αναπαλαιώθηκε και για μία ακόμη φορά απέκτησε την παλαιά του αίγλη και την εκλεκτή πελατεία του. Ένας από τους τακτικότερους επισκέπτες του ανακαινισμένου ξενοδοχείου ήταν ο Ισπανός ζωγράφος Σαλβαντόρ Νταλί, ο οποίος διέμενε σ’ αυτό ένα μήνα τουλάχιστον κάθε χρόνο. Συγγραφείς, καλλιτέχνες, μουσικοί, σκηνοθέτες και ηθοποιοί περιλαμβάνονται μεταξύ των κατά καιρούς επισκεπτών του. Ανάμεσα στα πιο διάσημα ονόματα περιλαμβάνονται: Ράντγιαρντ Κίπλινγκ, Τζόρτζιο ντε Κίρικο, Γιεχούντι Μενουχίν, Λάιζα Μινέλι, Όρσον Ουέλς, Φράνκο Τζεφφιρέλλι, Φερναντέλ, Τζίντζερ Ρότζερς, Γιουλ Μπρύνερ, Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Ρίτσαρντ Μπάρτον, Πλάθιντο Ντομίνγκο, Τζέην Φόντα κ. ά.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Hotel Meurice: “A History of the Hotel Meurice”, Official brochure (in English), Paris, 2011.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Le Meurice στο Wikimedia Commons
  • Λε Μερίς, επίσημος ιστότοπος.


Συντεταγμένες: 48°51′55″N 2°19′42″E / 48.86528°N 2.32833°E / 48.86528; 2.32833

  1. Ανακτήθηκε στις 12  Νοεμβρίου 2018.