Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 4/07/2023.
Νόσος Peyronie
Παράδειγμα ασθενούς με συγγενή (από τη γέννηση) διαταραχή του Περονί λόγω δυσπλασίας στο σηραγγώδες σώμα.
Η νόσος του Περονί (αγγλικά: Peyronie's disease) είναι διαταραχή του συνδετικού ιστού που περιλαμβάνει την ανάπτυξη ινωδών πλακών στον μαλακό ιστό του πέους. Προκαλεί δυσμορφία στο πέος λόγω της κάμψης. Η νόσος μπορεί να προκαλεί λειτουργικά αλλά και αισθητικά προβλήματα. Κατά την νόσο του Περονί αναπτύσσεται μία σκληρία, ινώδης πλάκα, η οποία και προκαλεί την δυσμορφία του πέους. Η νόσος γίνεται αντιληπτή κατά την ψηλάφηση της ίνωσης αυτής, καθώς και από την κλινική εικόνα κατά την φάση της στύσης. Η αντιμετώπιση είναι χειρουργική και μετά το εξάμηνο. Η συντηρητική αντιμετώπιση αμφισβητείται από πολλούς συγγραφείς ειδικότερα μετά την παρέλευση του εξαμήνου.
Οι χειρουργικές τεχνικές στοχεύουν στην επιδιόρθωση της φυσιολογικής εικόνας του πέους. Η πιο γνωστή είναι η Τεχνική Νέσμπιτ και η Χειρουργική Ουρολογία. Το αρνητικό των τεχνικών Νέσμπιτ αυτών αποτελεί η μείωση του μεγέθους του πέους.
Αυτός ήταν και ο λόγος δημιουργίας τεχνικών που χρησιμοποιούν μοσχεύματα με σκοπό την διατήρηση του μήκους του πέους. Πήρε το όνομά της από τον Γάλλο χειρουργόΦρανσουά Ζιγκό ντε λα Περονί, ο οποίος περιέγραψε την ασθένεια το 1743.
