Νιούτον (μονάδα μέτρησης)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το νιούτον (Λατινικοί χαρακτήρες: newton) (σύμβολο: N) είναι η μονάδα μέτρησης της δύναμης κατά το Διεθνές σύστημα μονάδων, προς τιμή του Άγγλου φυσικού και μαθηματικού Ισαάκ Νεύτωνα σε αναγνώριση της συνεισφοράς του Κλασική Μηχανική.

Ορισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο διεθνές σύστημα μονάδων η δύναμη είναι παράγωγο μέγεθος. Το ένα νιούτον ορίζεται ως η δύναμη που πρέπει να ασκηθεί σε σώμα μάζας ενός κιλού (1 kg) για να επιταχυνθεί κατά ένα μέτρο ανά δευτερόλεπτο εις το τετράγωνο (1 m·s-2), δηλαδή:

Παραδείγματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1 νιούτον είναι η δύναμη που ασκεί η βαρύτητα της γης σε σώμα μάζας περίπου 102 γραμμαρίων (όσο ζυγίζει περίπου ένα μήλο).
  • Πιο συχνά χρησιμοποιείται στην πράξη το kN (κιλονιούτον, δηλ. 1000 Ν).
  • Αντικείμενο μάζας 1 τόνου (1000 Kg) (όσο περίπου π.χ. ένα μικρό επιβατικό αυτοκίνητο) δέχεται από το βαρυτικό πεδίο της Γης δύναμη περίπου 10kN.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Φυσική Α΄, Β΄, Γ΄ Γυμνασίου

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]