Μοναρχίες της Ευρώπης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χάρτης που απεικονίζει τα ευρωπαϊκά κράτη με δημοκρατία (μπλε) και με μοναρχία (κόκκινο).

Σήμερα στην Ευρώπη υπάρχουν 12 μοναρχίες: το Πριγκιπάτο της Ανδόρρας, το Βασίλειο του Βελγίου, το Βασίλειο της Δανίας, το Πριγκιπάτο του Λίχτενσταϊν, το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, το Πριγκιπάτο του Μονακό, το Βασίλειο της Ολλανδίας, το Βασίλειο της Νορβηγίας, το Βασίλειο της Ισπανίας, το Βασίλειο της Σουηδίας, το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας και το Κράτος της Πόλης του Βατικανού. Σε δέκα εξ αυτών των χωρών ο αρχηγός του κράτους (μονάρχης) κληρονομεί τα καθήκοντά του, και συνήθως τα κρατάει εφ όρου ζωής ή μέχρι να παραιτηθεί. Αντιθέτως στο Βατικανό (εκλογική μοναρχία, που ονομάζεται και απόλυτη θεοκρατία), ο αρχηγός του κράτους (ο Πάπας), εκλέγεται από το λεγόμενο παπικό κονκλάβιο, ενώ στην Ανδόρρα (μια τεχνικά ημιεκλογική δυαρχία), αρχηγοί του κράτους είναι ο εκάστοτε εκλεγμένος Πρόεδρος της Γαλλίας και ο Επίσκοπος του Ουρχέλ, ο οποίος διορίζεται από τον Πάπα.[1][2]

Οι περισσότερες από τις μοναρχίες στην Ευρώπη είναι συνταγματικές, πράγμα που σημαίνει ότι ο μονάρχης δεν επηρεάζει τις πολιτικές του κράτους, καθώς είτε είναι νομικά περιορισμένος από το να το κάνει αυτό, είτε δεν χρησιμοποιεί τις τυχόν πολιτικές εξουσίες του βάσει συμφωνίας. Εξαιρέσεις αποτελούν το Λίχτενσταϊν, το οποίο θεωρείται ημισυνταγματική μοναρχία, λόγω της μεγάλης επιρροής που ασκεί ο πρίγκιπας στην πολιτική σκηνή, αλλά και το Βατικανό, το οποίο είναι μια εκλογική θεοκρατική απόλυτη μοναρχία. Σήμερα δεν υπάρχει καμία σημαντική κίνηση για κατάργηση της μοναρχίας σε οποιοδήποτε από τα δώδεκα κράτη, αν και υπάρχουν σημαντικές μειονότητες δημοκρατικών σε πολλά από αυτά. Ταυτόχρονα, επί του παρόντος επτά από τις δώδεκα μοναρχίες είναι κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης: το Βέλγιο, η Δανία, το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία, η Ισπανία και η Σουηδία.[3][4]

Στις αρχές του 20ου αιώνα μόνον η Γαλλία, η Ελβετία και ο Άγιος Μαρίνος ήταν οι ευρωπαϊκές χώρες οι οποίες δεν είχαν κάποιο μοναρχικό καθεστώς. Τότε ήταν που ξεκίνησε η άνοδος των δημοκρατικών στην ηγεσία των πολιτικών πραγμάτων. Οι περισσότερες μοναρχίες ανατράπηκαν μέσω κάποιου πολέμου ή κάποιου κινήματος ή πραξικοπήματος. Έτσι, σήμερα η πλειοψηφία των κρατών της ευρωπαϊκής ηπείρου είναι δημοκρατίες με είτε άμεσα είτε έμμεσα εκλεγμένους αρχηγούς κράτους.

Οι μονάρχες της Ευρώπης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πίνακας των μοναρχιών της Ευρώπης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βασιλεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κράτος Τύπος Διαδοχή Τίτλος Κάτοχος Γέννηση Ηλικία Ανέλαβε Διάδοχος
Βέλγιο Βασίλειο κληρονομική Βασιλιάς Φίλιππος 15 Απριλίου 1960 64 ετών 21 Ιουλίου 2013 Ελισάβετ του Βελγίου
Βασίλειο της Δανίας: ( Δανία
Γροιλανδία και
Νήσοι Φερόες)		 Βασίλειο κληρονομική Βασίλισσα Μαργαρίτα Β΄ 16 Απριλίου 1940 84 ετών 14 Ιανουαρίου 1972 Φρειδερίκος της Δανίας
Βασίλειο των Κάτω Χωρών: ( Ολλανδία
Αρούμπα
Άγιος Μαρτίνος (Ολλανδία)
Κουρασάο
Μποναίρ
Σάμπα (Ολλανδία)		 Βασίλειο κληρονομική Βασιλιάς Γουλιέλμος Αλέξανδρος 27 Απριλίου 1967 56 ετών 30 Απριλίου 2013 Αικατερίνη Αμαλία της Ολλανδίας
Νορβηγία
(και Αρχιπέλαγος Σβάλμπαρντ)		 Βασίλειο κληρονομική Βασιλιάς Χάραλντ Ε΄ 21 Φεβρουαρίου 1937 87 ετών 17 Ιανουαρίου 1991 Πρίγκιπας Χάακον της Νορβηγίας
Ισπανία Βασίλειο κληρονομική Βασιλιάς Φίλιππος ΣΤ΄ 30 Ιανουαρίου 1968 56 ετών 19 Ιουνίου 2014 Πριγκίπισσα Ελεονώρα των Αστουριών
Σουηδία Βασίλειο κληρονομική Βασιλιάς Κάρολος ΙΣΤ΄ 30 Απριλίου 1946 77 ετών 15 Σεπτεμβρίου 1973 Βικτώρια της Σουηδίας
Ηνωμένο Βασίλειο Βασίλειο κληρονομική Βασιλιάς Κάρολος Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου[5] 14 Νοεμβρίου 1948 75 ετών 8 Σεπτεμβρίου 2022 Γουίλιαμ, Πρίγκιπας της Ουαλίας

Πριγκιπάτα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κράτος Τύπος Διαδοχή Τίτλος Κάτοχος Γέννηση Ηλικία Ανέλαβε Διάδοχος
Ανδόρρα Πριγκιπάτο εκλογική/διοριστέα διαρχία Συμπρίγκιπας Ζουάν Ενρίκ Βίβες Σισίλια 24 Ιουλίου 1949 74 ετών 12 Μαΐου 2003 Κανένας. Διορίζεται από τον Πάπα.
Συμπρίγκιπας Εμμανουέλ Μακρόν[6] 21 Δεκεμβρίου 1977 46 ετών 14 Μαΐου 2017 Κανένας. Εκλέγεται από τις γαλλικές προεδρικές εκλογές.
Λίχτενσταϊν Πριγκιπάτο κληρονομική Πρίγκιπας Χανς Άνταμ Β΄ 14 Φεβρουαρίου 1945 79 ετών 13 Νοεμβρίου 1989 Αλόις του Λίχτενσταϊν
Μονακό Πριγκιπάτο κληρονομική Πρίγκιπας Αλβέρτος Β΄ 14 Μαρτίου 1958 66 ετών 6 Απριλίου 2005 Ιάκωβος του Μονακό

Δουκάτα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κράτος Τύπος Διαδοχή Τίτλος Κάτοχος Γέννηση Ηλικία Ανέλαβε Διάδοχος
Λουξεμβούργο Μεγάλο Δουκάτο κληρονομική Μέγας Δούκας Ερρίκος 16 Απριλίου 1955 69 ετών 7 Οκτωβρίου 2000 Γουλιέλμος του Λουξεμβούργου (1981)

Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία (Παπικό Κονκλάβιο)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κράτος Τύπος Διαδοχή Τίτλος Κάτοχος Γέννηση Ηλικία Ανέλαβε Διάδοχος
Βατικανό Παπισμός εκλογική μοναρχία Πάπας Φραγκίσκος 17 Δεκεμβρίου 1936 87 ετών 13 Μαρτίου 2013 Κανένας. Εκλέγεται από το παπικό κονκλάβιο.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2014. 
  2. ↑ http://gr.euronews.com/2013/04/30/dutch-royals-age-wisely/
  3. ↑ http://royalcentral.co.uk/blogs/insight/how-popular-are-europes-monarchies-33508
  4. ↑ http://www.news.gr/kosmos/evroph/article/62923/giati-zei-kaivasilefei-h-monarhia-sthn-evroph.html
  5. ↑ Ο μονάρχης του Ηνωμένου Βασιλείου είναι επίσης και ο αρχηγός 14 άλλων βασιλείων της Κοινοπολιτείας: Αντίγκουα και Μπαρμπούντα, Αυστραλία, Μπαχάμες, Μπελίζ, Καναδάς, Γρενάδα, Τζαμάικα, Νέα Ζηλανδία, Παπούα Νέα Γουινέα, Άγιος Χριστόφορος και Νέβις, Αγία Λουκία, Άγιος Βικέντιος και Γρεναδίνες, Νήσοι Σολομώντα και Τουβαλού.
  6. ↑ Ο συμπρίγκιπας της Ανδόρρας είναι ταυτόχρονα και πρόεδρος της Γαλλίας.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μοναρχίες_της_Ευρώπης&oldid=10526048"