Μάχη του Μπάουτσεν
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Μάχη του Μπάουτσεν | |||
|---|---|---|---|
| Μέρος του Πολέμου του ΣΤ΄ Συνασπισμού | |||
 Μάχη του Μπάουτσεν | |||
| Χρονολογία | 20-21 Μαΐου 1813 | ||
| Τόπος | Μπάουτσεν, Σαξονία | ||
| Έκβαση | Τακτική Γαλλική Νίκη | ||
| Αντιμαχόμενοι | |||
| Ηγετικά πρόσωπα | |||
| Δυνάμεις | |||
| |||
| Απώλειες | |||
| |||
.svg){kind=small}
Η μάχη του Μπάουτσεν (αγγλικά: Battle of Bautzen) έλαβε χώρα στις 20-21 Μαΐου του 1813 στην πόλη Μπάουτσεν (γερμ. Bautzen) της Σαξονίας. Σε αυτή, ο συμμαχικός ρωσοπρωσσικός στρατός υπό τον Πρώσσο στρατάρχη Γκέμπχαρντ Λέμπερεχτ φον Μπλύχερ και τον γερμανικής καταγωγής Ρώσο πρίγκηπα Πιοτρ Βίτγκενσταϊν, νικήθηκε από τον Ναπολέοντα, αλλά γλίτωσε την ολοκληρωτική καταστροφή επειδή ο στρατάρχης Μισέλ Νέυ απέτυχε να φράξει τον δρόμο της υποχώρησής του. Μετά τη μάχη οι Σύμμαχοι προσέφεραν στον Ναπολέοντα ανακωχή επτά εβδομάδων, την οποία δέχθηκε ο τελευταίος.
Πρελούδιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο ρωσσοπρωσσικός στρατός υποχωρούσε συνεχώς μετά την ήττα του στη μάχη του Λύτσεν. Τελικά οι σύμμαχοι διοικητές Βίτγκενσταϊν και Μπλύχερ έλαβαν διαταγή από τον τσάρο Αλέξανδρο Α΄ και τον βασιλιά της Πρωσσίας Φρειδερίκο Γουλιέλμο Γ΄ να σταματήσουν στο Μπάουτσεν. Ο συμμαχικός στρατός αριθμούσε γύρω στους 100.000 στρατιώτες, αλλά ο στρατός του Ναπολέοντα έφθανε τους 115.000 άνδρες. Ακόμη, ο στρατάρχης Νέυ είχε άλλους 85.000 στρατιώτες σε κοντινή απόσταση πορείας. Ο Βίτγκενσταϊν σχήματισε δύο αμυντικές γραμμές, με την πρώτη σε ισχυρά αμυντικά σημεία μέσα στα παρακείμενα χωριά και κατά μήκος των τοπικών λόφων, και τη δεύτερη να κρατάει τις γέφυρες πίσω από τον ποταμό Σπρέε. Ο Ναπολέων σχεδίαζε να καθηλώσει τους εχθρούς του και να τους παγιδεύσει με το Σώμα Στρατού (ΣΣ) του Νέυ. Ωστόσο, λόγω εσφαλμένης αναγνώρισης πίστεψε ότι οι Σύμμαχοι είχαν περισσότερους στρατιώτες και ότι κρατούσαν ισχυρότερες θέσεις, αλλά η πραγματικότητα ήταν διαφορετική. Έτσι ο Ναπολέων αποφάσισε να μην εφαρμόσει την παγίδα του μέχρι οι Ρώσσοι και Πρώσσοι ν΄ αποδυναμωθούν.
Η μάχη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά από έντονο βομβαρδισμό από τη "Μεγάλη Πυροβολαρχία" (Grande Batterie) του Ναπολέοντα και ώρες σφοδρής μάχης, οι Γάλλοι διέλυσαν την πρώτη αμυντική γραμμή και κατέλαβαν την πόλη του Μπάουτσεν. Οι Σύμμαχοι φαίνονταν να λυγίζουν και τη νύχτα οι Γάλλοι ήταν έτοιμοι ν΄ αποκόψουν τη συμμαχική γραμμή υποχώρησης. Ωστόσο ο στρατάρχης Νέυ μπερδεύτηκε και η λανθασμένη διάταξη των στρατευμάτων του άφησε την "πόρτα" ανοικτή στους Συμμάχους, επιτρέποντάς τους να διαφύγουν.
Την επόμενη ημέρα, την 21η Μαΐου του 1813, η σύγκρουση ήταν και πάλι σφοδρή, και μετά από πολλές ώρες αποτυχιών, οι Γάλλοι ανανέωσαν τις επιθέσεις τους και άρχισαν να παίρνουν το πάνω χέρι. Αλλά αυτές οι επιθέσεις ήταν μόνο για να καθηλώσουν τους Συμμάχους μέχρι ο στρατάρχης Νέυ ν΄ αποκτήσει τη δυνατότητα να τους αποκόψει. Για άλλη μια φορά ο τελευταίος μπερδεύτηκε και απέσπασε το χωριό του Πράιτιτς (Preititz), αγνοώντας όμως τη στρατηγική σημασία που είχε η επιδίωξη αποκοπής των Συμμάχων.
Οι Σύμμαχοι απωθήθηκαν μέχρι τον ποταμό Σπρέε, και κατά τις 04:00 π.μ. όταν στάλθηκε η Γαλλική Αυτοκρατορική Φρουρά ξεκίνησαν μια μαζική υποχώρηση. Χωρίς όμως το Σώμα Στρατού του Νέυ να είναι εκεί για να τους εγκλωβίσει, γλίτωσαν από την ολοκληρωτική ήττα που είχε σχεδιάσει ο Ναπολέων. Οι απώλειες κάθε πλευράς αριθμούσαν περί τους 20.000 στρατιώτες. Άλλες όμως πηγές λένε ότι οι γαλλικές απώλειες ήταν σημαντικά υψηλότερες σε σύγκριση με αυτές των Συμμάχων, λόγω των επιθετικών τακτικών του Ναπολέοντα που απέτυχαν να τους καθηλώσουν, ενώ οι απώλειες των τελευταίων λέγεται ότι στην πραγματικότητα έφθαναν τους 11.000-14.000 στρατιώτες. Έτσι η γαλλική νίκη στο Μπάουτσεν αποκαλείται από πολλούς ιστορικούς ως «Πύρρειος Νίκη».
Μετά τη μάχη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρά την επιτυχία των Γάλλων, το Μπάουτσεν δεν υπήρξε η στρατηγική επιτυχία που επιζητούσε ο Ναπολέων. Η αποτυχία του Νέυ να φράξει την εχθρική γραμμή υποχώρησης εμπόδισε μια ολοκληρωτική γαλλική νίκη. Για άλλη μια φορά ο Γάλλος αυτοκράτορας είχε πετύχει μια τακτική, αλλά όχι στρατηγική νίκη. Στη μάχη αυτή τραυματίστηκε θανάσιμα ο στενός φίλος του Ναπολέοντα, στρατηγός Ζερώ Ντυρόκ, από βολή κανονιού, καταλήγοντας ώρες μετά.
Μετά τη μάχη ο Ναπολέων συμφώνησε σε μια ανακωχή επτά εβδομάδων που του ζητήθηκε από τους Συμμάχους. Στις 4 Ιουνίου υπογράφτηκε η "Ανακωχή του Πλαίσβιτς" (Pläswitz) που κράτησε μέχρι την 20η Ιουλίου, αλλά παρατάθηκε μέχρι την 16η Αυγούστου. Ο Ναπολέων σχεδίαζε να κινητοποιήσει περισσότερα στρατεύματα, ειδικά ιππικό, και να εκπαιδεύσει καλύτερα τους στρατιώτες του. Οι Σύμμαχοι ωστόσο δεν έμειναν άπραγοι. Και εκείνοι με την σειρά τους κινητοποίησαν νέα στρατεύματα και προετοιμάστηκαν καλύτερα. Μόλις η ανακωχή έληξε, η Αυστρία μπήκε στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων. Λέγεται ότι ο Ναπολέων πολύ αργότερα (στην Αγία Ελένη) σχολίασε πως η αποδοχή της ανακωχής ήταν ένα μεγάλο λάθος, καθώς το συγκεκριμένο διάλειμμα ήταν πιο ευνοϊκό για τους εχθρούς του παρά για εκείνον. Έτσι ο πόλεμος συνεχίστηκε τον Αύγουστο.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Battle of Bautzen στο Wikimedia Commons
|