Μάριο Άντορφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάριο Άντορφ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Mario Adorf (Γερμανικά)
Γέννηση8  Σεπτεμβρίου 1930[1][2][3]
Ζυρίχη[4]
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία[5]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Μάιντς
Ιδιότηταηθοποιός, συγγραφέας, ηθοποιός μεταγλωτισμού[6], ηθοποιός ταινιών, ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός φωνής και αφηγητής audio books
ΣύζυγοςΛις Φερχόφεν (έως 1964)
ΤέκναΣτέλλα Μαρία Άντορφ
ΒραβεύσειςΒαυαρικό Τάγμα Αξίας, Τάγμα της Αξίας της Ρηνανίας-Παλατινάτου, Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (2001), βραβείο Ρόμι, Pro meritis scientiae et litterarum (2001), Carl Zuckmayer Medal (1996), Orden wider den tierischen Ernst (2009)[7], βραβείο της Βαυαρικής Τηλεόρασης (1996)[8], Παράσημο Καρλ Φάλεντιν (1997), Golden Schlitzohr (1996)[9], honorary doctor of Johannes Gutenberg University Mainz, Grimme-Preis, Berliner Bär (1996) και Herbert Strate Award (2019)
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μάριο Άντορφ (γερμ. Mario Adorf, γενν. 1939) είναι Γερμανός ηθοποιός.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 1930 στην Ζυρίχη της Ελβετίας. Ήταν νόθος γιος ενός Ιταλού από την Καλαβρία. Μητέρα του ήταν η Αλίτσε Άντορφ, βοηθός πυρηνική φυσικός από την περιοχή Άιφελ της Γερμανίας. Ο νεαρός Μάριο μεγάλωσε κοντά στην μητέρα του, πήγε σχολείο και σπούδασε Φιλοσοφία, ψυχολογία, εγκληματολογία, φιλολογία, μουσική και θέατρο. Μετακόμισε στη Ζυρίχη για να συνεχίσει τις σπουδές του. Δούλεψε το θέατρο ως κομπάρσος, και τελικά εγκατέλειψε τις σπουδές για να προσηλωθεί στο θέατρο. Άρχισε να δουλεύει ως ηθοποιός το 1955 μέχρι το 1962.

Εργάστηκε σκληρά, εμφανίστηκε στο γερμανικό και χολυγουντιανό κινηματογράφο και γνώρισε τεράστια επιτυχία.

Ενδεικτική εργογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συγγράμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μάριο Άντορφ εν μέσω των δημοσιογράφων στην εκδήλωση Μπιενάλε του 2010
Μυθιστορήματα
  • 1992: Der Mäusetöter. Unrühmliche Geschichten. Kiepenheuer & Witsch, Köln, ISBN 3-462-02160-5.
  • 1994: Der Dieb von Trastevere. Geschichten aus Italien. btb Verlag, ISBN 3-442-72038-9.
  • 1996: Der Fenstersturz und andere merkwürdige Geschichten. Kiepenheuer & Witsch, Köln, ISBN 3-462-02576-7.
  • 2000: Der römische Schneeball. Wahre und erfundene Geschichten. Kiepenheuer & Witsch, Köln, ISBN 3-462-03036-1.
  • 2004: Der Fotograf von San Marco: Die italienischen Erzählungen. Kiepenheuer & Witsch, Köln, ISBN 3-462-03354-9.
Βιογραφίες
  • 2005: Mit einer Nadel bloß. Über meine Mutter. Goldmann Verlag, München 2007, ISBN 3-442-15410-3.
Απομνημονεύματα
Συνεντεύξεις
  • Gero von Boehm: Mario Adorf. 13. September 2006. Interview in: Begegnungen. Menschenbilder aus drei Jahrzehnten. Collection Rolf Heyne, München 2012, ISBN 978-3-89910-443-1, S.379-388

Διηγήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Meinolf Zurhorst, Heiko R. Blum: Mario Adorf. Seine Filme – sein Leben. Heyne-Filmbibliothek, Band 176. Heyne, München 1992, ISBN 3-453-05972-7.
  • Veronika Moritz: Mario Adorf. in: CineGraph, Lg. 21, edition text+kritik, 1993.
  • Torsten Musial (Hg.): Mario Adorf. ...böse kann ich auch. Akademie der Künste Archiv, Berlin 2012, ISBN 978-3-88331-178-4.

Ντοκιμαντέρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Lebenslänglich Schauspieler - 65 Jahre Mario Adorf Filmporträt von Ilona Kalmbach. Deutschland 1995 (ARD, Eigenproduktion des WDR), 45 Minuten.
  • Die Besten im Westen - Mario Adorf. Filmporträt von Ulrike Brincker. Deutschland 2008 (WDR), 45 Minuten.

Βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκθέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. (Αγγλικά) Discogs. 408973. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. filmportal.de. 8c9ba38d9d5d4a6d957251f7386471e5. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. www.sapere.it/enciclopedia/Adorf,+M%C3%A0rio.html. Ανακτήθηκε στις 21  Απριλίου 2021.
  6. (Γερμανικά) Deutsche Synchronkartei. 930. Ανακτήθηκε στις 4  Απριλίου 2022.
  7. www.akv.de/alle-ritter/. Ανακτήθηκε στις 6  Απριλίου 2019.
  8. www.stmwi.bayern.de/fileadmin/user_upload/stmwi/Themen/Wettbewerbe/Medienpreise/2017-01-16_Bayerische_Fernsehpreistraeger-1989-2016__2017-01_.pdf. Ανακτήθηκε στις 29  Μαΐου 2019.
  9. www.schlitzohren.org/das-goldene-schlitzohr/. Ανακτήθηκε στις 12  Ιανουαρίου 2020.
  10. ddp Deutscher Depeschendienst GmbH: Mario Adorf bekommt den Orden Αρχειοθετήθηκε 2015-05-30 στο Wayback Machine., vom 6. Februar 2009, abgerufen am 6. Februar 2009
  11. Mario Adorf erhält Ehrendoktorwürde der Johannes Gutenberg-Universität Mainz, Meldung in: Informationsdienst Wissenschaft vom 10. November 2010, abgerufen am 11. November 2010
  12. Mario Adorf erhält die Ehrendoktorwürde der Johannes Gutenberg-Universität Mainz Αρχειοθετήθηκε 2011-07-19 στο Wayback Machine., mit Bildern und Videolink, vom 19. November 2010, abgerufen am 23. November 2010

Εξωτερικού σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]