Κατάλογος μοναρχών της Ιταλίας
Ο τίτλος "Βασιλεύς της Ιταλίας" δόθηκε στους κυβερνήτες του βασιλείου της Ιταλίας το οποίο δημιουργήθηκε μετά από την πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο πρώτος που πήρε τον τίτλο του βασιλιά της Ιταλίας ήταν ο Οδόακρος ένας βάρβαρος στρατιωτικός αρχηγός στα μέσα του 5ου αιώνα τον οποίο ακολούθησαν οι Οστρογότθοι βασιλείς τον 6ο αιώνα. Μετά την κατάκτηση της Ιταλικής χερσονήσου από τους Φράγκους τον 8ου αιώνα οι βασιλείς της δυναστείας τον Καρολιδών οικειοποιήθηκαν τον τίτλο του βασιλιά της Ιταλίας μαζί με τον τίτλο του αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Ο τελευταίος αυτοκράτορας που χρησιμοποίησε τον τίτλο ήταν ο Κάρολος Κουίντος τον 16ο αιώνα, οι κάτοχοι του τίτλου στέφθηκαν με το σιδηρούν στέμμα της Λομβαρδίας. Ο Μέγας Ναπολέων χρησιμοποίησε τον τίτλο την περίοδο 1805 - 1814. Μετά την ενοποίηση της Ιταλίας (1861) ο τίτλος του βασιλιά της ενωμένης Ιταλίας περιήλθε στον Οίκο της Σαβοΐας ο οποίος διατηρήθηκε στον θρόνο μέχρι την παραίτηση του τελευταίου βασιλιά Ουμβέρτου Β΄ και την ανακήρυξη της Ιταλικής Δημοκρατίας.
Δημιουργία του βασιλείου της Ιταλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά την πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (476) ο αρχηγός των Έρουλων Οδόακρος διορίστηκε δούκας της Ιταλίας από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Ζήνωνα.[1] Η Γερμανική αριστοκρατία στην συνέχεια ανάμεσα στην οποία βρίσκονταν οι Σκύριοι και οι Έρουλοι ανακήρυξαν τον Οδόακρο βασιλιά της Ιταλίας. Ο βασιλιάς των Οστρογότθων Θεοδώριχος ο Μέγας σκότωσε τον Οδόακρο (493) και κατέκτησε το βασίλειο της Ιταλίας εγκαθιστώντας την δυναστεία του, η δυναστεία των Οστρογότθων βασίλευσε στην Ιταλία μέχρι την ανακατάληψη της χερσονήσου από τους Βυζαντινούς (552). Το 568 οι Λομβαρδοί οι οποίοι βρίσκονταν σε πόλεμο με την Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατέκτησαν την Ιταλική χερσόνησο με εξαίρεση το εξαρχάτο της Ραβέννας, τα δουκάτα της Ρώμης, της Νάπολης, της Βενετίας και τα νοτιότερα τμήματα. Τον 8ο αιώνα η αδυναμία των Βυζαντινών επέτρεψε στους Λομβαρδούς να καταλάβουν και όλα τα υπόλοιπα τμήματα που είχαν απομείνει. Οι Λομβαρδοί ηττήθηκαν από τον Καρλομάγνο (774) ο οποίος εγκατέστησε την δυναστεία των Καρολιδών στο βασίλειο της Ιταλίας και πήρε τον τίτλο του "βασιλέως των Λομβαρδών". Μετά τον θάνατο του Καρόλου του παχύ (887) το βασίλειο της Ιταλίας έπεσε σε μεγάλη αστάθεια και μια σειρά από ανεξάρτητους τοπικούς ηγεμόνες ανακήρυξαν τον εαυτό τους βασιλείς, η περίοδος αυτή έμεινε γνωστή ως Φεουδαρχική Αναρχία (888 - 962). Μετά την πτώση της δυναστείας των Καρολιδών ο Όθων Α΄ της Γερμανίας έκανε την Ιταλία τμήμα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η δυναστεία του χρησιμοποιούσε τον τίτλο του βασιλιά της Ιταλίας. Ο τελευταίος που χρησιμοποίησε τον τίτλο ήταν ο Ερρίκος Β΄ (1004 - 1024), μετέπειτα αυτοκράτορες χρησιμοποίησαν τον τίτλο του βασιλιά της Ιταλίας μέχρι τον Κάρολο Ε΄, η στέψη τους γινόταν αρχικά στην Παβία, στην συνέχεια στο Μιλάνο ενώ ο Κάρολος στέφθηκε στην Μπολόνια.
Το σύγχρονο βασίλειο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.svg)
Ο Μέγας Ναπολέων στέφθηκε με το σιδηρούν στέμμα των Λομβαρδών βασιλέων στον Καθεδρικό ναό του Μιλάνου (1805), την επόμενη χρονιά ο Φραγκίσκος Β´ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας παραιτήθηκε από τον αυτοκρατορικό τίτλο. Μετά την εκθρόνιση του Ναπολέοντα Α΄ (1814) μέχρι την Ιταλική Ανεξαρτησία (1861) δεν κατείχε κανένας μονάρχης τον τίτλο. Η Ιταλική ενοποίηση με την ένωση του βασιλείου των Δύο Σικελιών και του βασιλείου της Σαρδηνίας δημιούργησε το σύγχρονο Βασίλειο της Ιταλίας (1861) το οποίο στην συνέχεια κυβερνήθηκε από τον Οίκο της Σαβοΐας. Η μοναρχία έπεσε στην Ιταλία με δημοψήφισμα αμέσως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο με δημοψήφισμα στις 2 Ιουνίου 1946, στις 12 Ιουνίου 1946 ο τελευταίος Ιταλός βασιλιάς του Οίκου της Σαβοΐας Ουμβέρτος Β΄ εξορίστηκε. [2]
Βασίλειο των Οστρογότθων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Θεοδώριχος ο Μέγας (493 - 526)
- Αταλάριχος (526 - 534)
- Θεόδατος (534 - 536)
- Ουίτιγις (536 - 540)
- Ιλδίβαδος (540 - 541)
- Εράριχος (541)
- Τωτίλας (541 - 552)
- Τεΐας (553)
Μετά από την δολοφονία του Τεΐα το 553 από τα στρατεύματα του Ιουστινιανού αυτοκράτορα των Ρωμαίων, η Ιταλία έγινε πάλι τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Αργότερα οι Λομβαρδοί εισέβαλαν στη Βόρεια Ιταλία και εγκατέστησαν στην Ιταλική χερσόνησο το δικό τους βασίλειο.
Βασίλειο των Λομβαρδών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Αλβοΐνος (568 - 572)
- Κλέφος (572 - 574)
- «Βασιλεία των δουκών», δεκαετές κενό
- Αυθάριος (584 - 590)
- Αγιλούλφος (590 - 616)
- Αδαλόαλδος (616 - 626)
- Αριόαλδος (626 - 636)
- Ροθάριος (636 - 652)
- Ροδόαλδος (652 - 653)
- Αριπέρτος Α΄ (653 - 661)
- Περκτάρητος (661 - 662) και (671 - 688)
- Κουνιπέρτος (688 - 700)
- Λιουτπέρτος (700 - 702)
- Ραγινπέρτος (701)
- Ανσπράνδος (712)
- Λιουτπράνδος (712 - 744)
- Χιλδεπράνδος (744)
- Ράτχης (744 - 749)
- Αϊστούλφος (749 - 756)
- Δεζιδέριος (756 - 774)
Οι τελευταίος Λομβαρδός βασιλιάς Δεζιδέριος ηττήθηκε από τον Καρλομάγνο (774) και στην συνέχεια αποσύρθηκε σε μοναστήρι, οπότε ο Καρλομάγνος εγκατέστησε την δυναστεία των Καρολιδών στη Βόρειο Ιταλία και πήρε τον τίτλο τού "βασιλά των Λομβαρδών". Συμβασίλευσε με τον γιο του Πεπίνο και μετά με τον γιο εκείνου Βερνάνδο. Μετά τον θάνατο τού γιου και διαδόχου τού Καρλομάγνου Λουδοβίκου Α΄ του Ευσεβούς (840), ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στους γιους του για την διανομή της αυτοκρατορίας. Με τη Συνθήκη του Βερντέν (843) οι γιοι του Λουδοβίκου Α΄ μοίρασαν την αυτοκρατορία και η Ιταλική χερσόνησος περιήλθε στον Λοθάριο Α΄. Δημιουργήθηκε το βασίλειο των Λομβαρδών στη Βόρειο Ιταλία και ο Λοθάριος Α΄ θεωρείται με τίτλο ο πρώτος βασιλιάς των Λομβαρδών ("της Ιταλίας").
Δυναστεία των Καρολιδών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κάρολος Α΄ (Καρλομάγνος) 774-814
- Πεπίνος 781-810 ως συμβασιλιάς
- Βερνάρδος 810-818 ως συμβασιλιάς
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Τέλος |
|---|---|---|---|---|
| Κάρολος Α΄ (Charlemagne) 774 - 814 |
|
747/748 Γιος του Πεπίνου του Βραχύ και της Μπερτράντα του Λον |
(1) Δεζιδεράτα (2) Χίλντεγκαρντ του Φίντσγκαου (3) Φαστράντα (4) Λούιτγκαρντ Πέντε γιοι και επτά κόρες |
28 Ιανουαρίου 814 65/66 ετών |
| Λουδοβίκος Α΄ (Louis I le Pieux) 818 - 822 |
|
778 Γιος του Καρόλου Α΄ και της Χίλντεγκαρντ του Φίντσγκαου |
(1) Ερμενγάρδη του Τουρ (2) Ιουδήθ των Γουέλφων Τέσσερις γιοι και τέσσερις κόρες |
29 Σεπτεμβρίου 855 60 ετών |
| Λοθάριος Α΄ (Lotario I) 818 - 855 |
|
778 Πρώτος γιος του Λουδοβίκου Α΄ του Ευσεβούς και της Ερμεργάνδης του Τουρ |
Ερμενγάρδη της Τουρ Τέσσερις γιοι και τρεις κόρες |
20 Ιουνίου 840 62 ετών |
| Λουδοβίκος Β΄ (Ludovico II) 844 - 875 |
|
825 Γιος του Λοθαρίου Α΄ και της Ερμενγάρδης της Τουρ |
Ενγκελμπέργκα Μία κόρη |
12 Αυγούστου 875 50 ετών |
| Κάρολος Β΄ (Karl der Kahle) 875 - 877 |
|
13 Ιουνίου 823 Τέταρτος γιος του Λουδοβίκου Α΄ του Ευσεβούς και της Ιουδήθ της Βαυαρίας |
(1) Ερμεντρούδη της Ορλεάνης Τρεις γιοι και τέσσερις κόρες (2) Ριχίλδη μια κόρη |
6 Οκτωβρίου 877 54 ετών |
| Καρλομάνος (Karlmann) 877 - 880 |
|
830 Πρώτος γιος του Λουδοβίκου Β΄ του Γερμανικού (3ου γιου του Λουδοβίκου Α΄) και της Έμμας |
(ερωμ.) Λιούτσβιντ Ένας (νόθος) γιος |
22 Σεπτεμβρίου 880 50 ετών |
| Κάρολος Γ΄ (Charles III le Gros) 880 - 888 |
|
13 Ιουνίου 839 Τρίτος γιος του Λουδοβίκου Β΄ του Γερμανικού (3ου γιου του Λουδοβίκου Α΄) και της Έμμας |
Ριχάρδις της Σουαβίας ένας νόθος γιος |
13 Ιανουαρίου 888 49 ετών |
Οίκος των Ουνρουοχιδών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|
| Βερεγγάριος Α΄ (Lotario I) 888 - 924 |
|
850 Γιος του Εβεράρδου του Φρίουλι και της Γκιζέλας των Καρολιδών (κόρης του Λουδοβίκου Α΄) |
Ερμενγάρδη του Τουρ Τέσσερις γιοι και τέσσερις κόρες |
7 Απριλίου 924 74 ετών |
Οίκος των Γουιδονιδών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|
| Γουίδων (Guido/Guy III di Spoleto) 889 - 894 διεκδικητής |
|
Γιος του Γουίδωνα Α΄ του Σπολέτο (2ου εξαδέλφου των Λουδοβίκου Β΄, Καρλομάνου, Καρόλου Γ΄) |
Αγελτρούδη Ένας γιος |
12 Δεκεμβρίου 864 |
| Λάμπερτ (Lambert II di Spoleto) 891 - 898 συμβασιλιάς |
|
880 Γιος του Γουίδωνα Γ΄ του Σπολέτο και της Αγελτρούδης |
15 Οκτωβρίου 898 18 ετών πτώση από άλογο |
Οίκος των Καρολιδών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|
| Αρνούλφος (Arnulf of Carinthia) 894 - 999 διεκδικητής |
|
π.850 Γιος του Καρλομάνου και της Λιούτσβιντ |
Ότα, Όντα της Δυτ. Φραγκίας, Βίνμπουργκε. Τρεις γιοι και δύο κόρες |
8 Δεκεμβρίου 899 49 ετών |
| Ρατόλδος (Arnulf of Carinthia) 896 συμβασιλιάς |
|
889 Γιος του Αρνούλφου |
929 40 ετών |
Οίκος των Μπιβινιδών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Τέλος |
|---|---|---|---|---|
| Λουδοβίκος Γ΄ (Louis l'aveugle) 900 - 905 διεκδικητής |
|
π. 880 Γιος του Μπόζο της Προβηγκίας και της Ερμενγάρδης (κόρης του Λουδοβίκου Β΄) |
(1) Άννα των Μακεδόνων, (2) Αδελαΐδα. Ένας γιος |
5 Ιουνίου 928 π. 48 ετών - |
Οίκος των Παλαιών Γουέλφων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Τέλος |
|---|---|---|---|---|
| Ροδόλφος (Rudolph II of Burgundy) 922 - 926 |
|
π. 880 Γιος του Ροδόλφου Α΄ της Βουργουνδίας και της Γκουίλας της Προβηγκίας (εγγονής του Λουδοβίκου Β΄ και αδελφής του Λουδοβίκου Γ΄) |
Μπέρτα των Χουνφριδιδών Τρεις γιοί και μια κόρη |
11 Ιουλίου 937 περίπου 57 ετών |
Οίκος των Μποζονιδών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Τέλος |
|---|---|---|---|---|
| Ούγος (Hugues d'Arles) 924 - 948 |
|
περί το 880 Γιος του Θεοβάλδου της Αρλ και της Μπέρτας των Καρολιδών, κόρης του Λοθάριου Β΄ (γιου του Λοθάριου Α΄) |
(1) Βίλλα της Προβηγκίας (2) Άλδα ένας γιος και μια κόρη |
948 περίπου 68 ετών |
| Λοθάριος Β΄ (Lothair of Arles) 948 - 950 |
|
926 Γιος του Ούγου και της Άλδας |
Αδελαΐδα της Ιταλίας (κόρη του Ροδόλφου) Μία κόρη |
22 Νοεμβρίου 950 24 ετών |
Οίκος της Ιβρέας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|
| Βερεγγάριος Β΄ (Berenger d'Ivree) 950 - 961 |
|
900 Γιος του Άνταλμπερτ Α΄ της Ιβρέας και της Γκίζελας του Φρίουλι (κόρης του Βερεγάριου Α΄) |
Βίλλα των Μποζονιδών Τρεις γιοι και μια κόρη |
4 Αυγούστου 966 66 ετών |
| Άνταλμπερτ (Adalbert d'Ivree) 950 - 965 συμβασιλιάς μετά διεκδικητής |
|
π.934 Γιος του Βερεγγάριου Β΄ και της Βίλλας των Μποζονιδών |
Γερβέργη του Σαλόν Ένας γιος |
π.973 39 ετών |
Τέλος του βασιλείου των Φράγκων ("Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας", ΑΡΑ).
Ίδρυση της Γερμανίας ("Αγίας Ρωμαικής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους", ΑΡΑΓΕ).
Δυναστεία των Οθωνιδών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ερρίκος Α΄ βασιλιάς της ανατολικής Φραγκίας και δούκας της Σαξονίας.
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|
| Όθων Α΄ (Otto I) 961 - 973[3] |
|
23 Νοεμβρίου 912 Γιος του Ερρίκου του Ορνιθοθήρα δούκα της Σαξονίας (τρισεγγονού του Λουδοβίκου Α΄) και της Ματθίλδης του Ρίνγκελχαϊμ |
(1) (Σλάβα) άγνωστη ένας γιος (2) Ίντγκιθ ένας γιος και μια κόρη (3) Αδελαΐδα της Ιταλίας (κόρη του Ροδόλφου) ένας γιος και μια κόρη |
7 Μαΐου 973 61 έτους |
| Όθων Β΄ (Otto II) 980 - 983 [4] |
|
955 Γιος του Όθωνα Α΄ και της Αδελαΐδας της Ιταλίας |
Θεοφανώ Σκλήραινα Ένας γιος και τρεις κόρες |
7 Δεκεμβρίου 983 28 ετών |
| Όθων Γ΄ (Otto III) 996 - 1002[5] |
|
980 Γιος του Όθωνα Β΄ και της Θεοφανούς Σκλήραινας |
(1) Ερμεντρούδη της Ορλεάνης Τρεις γιοι και τέσσερις κόρες (2) Ριχίλδη μια κόρη |
23 Ιανουαρίου 1002 22 ετών ελονοσία |
| Αρδουίνος (Arduino) 1002 - 1014 |
|
955 Γιος του Ντάντο της Πόμπια (μάλλον ανιψιού του Βερεγγάριου Β΄) και της Έμμας |
Μπέρτα της Ιταλίας τρεις γιοι |
14 Δεκεμβρίου 1015 50 ετών |
| Ερρίκος Β΄[6] (Heinrich II von Bayern) 1014 - 1024[7] |
|
6 Μαΐου 973 Τρίτος γιος του Ερρίκου Β΄ δούκα της Βαυαρίας και της Γκίζελας της Βουργουνδίας |
Κουνιγούνδη του Αρντέν-Λουξεμβούργου | 13 Ιουλίου 1024 51 έτους |
Οίκος των Σαλίων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|
| Κορράδος Α΄[8] (Conrad II) 1027 - 1039[9] |
.jpg)
|
990 Γιος του Ερρίκου του Σπάυερ (δισεγγονού του Όθωνα Α΄) και της Αδελαΐδας του Μετς |
Γκίζελα της Σουαβίας ένας γιος και μια κόρη |
4 Ιουνίου 1039 49 ετών |
| Ερρίκος Γ΄ (Heinrich III) 1039 - 1056[10] |
_Miniatur.jpg)
|
28 Οκτωβρίου 1016 Γιος του Κορράδου Α΄ και της Γκιζέλας της Σουαβίας |
(1) Γκουνχίλντα της Δανίας μια κόρη (2) Αγνή του Πουατιέ τέσσερις κόρες και δυο γιοι |
5 Οκτωβρίου 1056 40 ετών |
| Ερρίκος Δ΄ (Heinrich IV) 1080 - 1093[11] |
|
11 Νοεμβρίου 1050 Γιος του Ερρίκος Γ΄ και της Αγνής του Πουατιέ |
(1) Μπέρτα της Σαβοΐας Τρεις γιοι και τρεις κόρες (2) Ευπραξία του Κιέβου |
7 Αυγούστου 1106 56 ετών |
| Κορράδος Β΄ (Conrad II of Italy) 1093 - 1098[12] |
|
12 Φεβρουαρίου 1074 1ος γιος του Ερρίκου Δ΄ και της Μπέρτας της Σαβοΐας |
27 Ιουλίου 1101 27 ετών | |
| Ερρίκος Ε΄[13] (Heinrich II) 1098 - 1125[14] |
|
περί το 1081 2ος γιος του Ερρίκου Δ΄ και της Μπέρτας της Σαβοΐας |
Ματθίλδη της Νορμανδίας | 23 Μαΐου 1125 περίπου 44 ετών |
Οίκος του Σούπλινμπουργκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|
| Λοθάριος Γ΄ (Lothair of Supplinburg) 1125 - 1137 |
|
9 Ιουνίου 1075 Γιος του Γκέμπχαρτ του Σούπλινμπουργκ και της Χέντβιχ του Φόρμπαχ[15] |
Ρίχεντσα του Νόρντχαϊμ (5η απόγονος του Όθωνα Β΄) μια κόρη |
4 Δεκεμβρίου 1137 62 ετών |
Οίκος των Χοενστάουφεν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|
| Κορράδος Γ΄ (Konrad III) 1128 - 1152 |
|
1093 Γιος του Φρειδερίκου Α΄ της Σουαβίας και της Αγνής των Σαλίων (κόρης του Ερρίκου Δ΄) |
(1) Γερτρούδη του Κόμπουργκ τρεις κόρες (2) Γερτρούδη του Ζούλτσμπαχ δυο γιοι |
15 Φεβρουαρίου 1152 59 ετών |
| Φρειδερίκος Α΄ (Friedrich I. Barbarossa) 1152 - 1190 |
.jpg)
|
1122 Γιος του Φρειδερίκου Β΄ της Σουαβίας (αδελφού του Κορράδου Γ΄) και της Ιουδήθ της Βαυαρίας |
(1) Αδελαΐδα του Βόμπουργκ (2) Βεατρίκη Α΄ της Βουργουνδίας έξι γιοι και μια κόρη |
10 Ιουνίου 1190 68 ετών πνιγμός |
| Ερρίκος ΣΤ΄ (Heinrich VI) 1190 - 1197 |
|
1165 Γιος του Φρειδερίκου Α΄ και της Βεατρίκης Α΄ της Βουργουνδίας |
Κωνσταντία του Ωτβίλ ένας γιος |
28 Σεπτεμβρίου 1197 32 ετών ελονοσία |
Οίκος των Γουέλφων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|
| Όθων Δ΄ (Otto IV. von Braunschweig) 1197 - 1212 |
|
1175 Γιος του Ερρίκου του Λέοντος (εγγονού του Λοθάριου Γ΄) και της Ματθίλδης της Αγγλίας |
(1) Βεατρίκη τας Σουαβίας (εγγονή του Φρειδερίκου Α΄) (2) Μαρία της Βραβάντης, βασίλισσα της Γαλλίας |
19 Μαΐου 1218 43 ετών |
Οίκος των Χοενστάουφεν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|
| Φρειδερίκος B΄ (Federico II) 1212 - 1250 |
|
26 Δεκεμβρίου 1194 Γιος του Ερρίκου ΣΤ΄ και της Κωνσταντίας Ωτβίλ της Σικελίας |
(1) Κωνσταντία της Αραγωνίας ένας γιος (2) Ισαβέλλα Β΄ της Ιερουσαλήμ ένας γιος και μια κόρη (3) Ισαβέλλα της Αγγλίας ένας γιος και μια κόρη (4;) Μπιάνκα Λάντσια δύο γιοι και μια κόρη πέντε νόθες κόρες |
13 Δεκεμβρίου 1250 56 ετών |
| Ερρίκος (Heinrich) 1220 - 1242 συμβασιλιάς |
|
1211 1ος γιος του Φρειδερίκου Β΄ και της Κωνσταντίας του Οίκου Βαρκελώνης |
(1) Μαργαρίτα των Μπάμπενμπεργκ ένας γιος |
12 Φεβρουαρίου 1242 31 ετών |
| Κορράδος Δ΄ (Konrad IV) 1250 - 1254 |
|
25 Απριλίου 1228 2ος γιος του Φρειδερίκου Β΄ και της Ισαβέλλας Β΄ της Ιερουσαλήμ |
(1) Ελισάβετ της Βαυαρίας ένας γιος |
21 Μαίου 1254 36 ετών ελονοσία |
Οίκος του Λουξεμβούργου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|
| Ερρίκος Ζ΄ (Henri VII de Luxembourg) 1311 - 1313[16] |
|
1275 Γιος του Ερρίκου ΣΤ΄ κόμη του Λουξεμβούργου και της Βεατρίκης του Αβέν |
Μαργαρίτα της Βραβάντης (5η απόγονος του Φρειδερίκου Α΄) ένας γιος και δυο κόρες |
24 Αυγούστου 1313 38 ετών[17] |
Οίκος του Βίττελσμπαχ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|
| Λουδοβίκος Δ΄ (Ludwig der Bayer) 1327 - 1347 |
|
1 Απριλίου 1282 Γιος του Λουδοβίκου Β΄ δούκα της Βαυαρίας (μικρανιψιού του Όθωνα Δ΄) και της Ματθίλδης των Αψβούργων |
(1) Βεατρίκη της Σιλεσίας (6η απόγονος του Φρειδερίκου Α΄) δυο γιοι και μια κόρη (2) Μαργαρίτα Β΄, κόμισσα του Αινώ τέσσερις γιοι και πέντε κόρες |
11 Οκτωβρίου 1347 65 ετών |
Οίκος του Λουξεμβούργου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|
| Κάρολος Δ΄ (Karl IV) 1355 - 1378 |
|
14 Μαΐου 1316 Γιος του Ιωάννη της Βοημίας (γιου του Ερρίκου Ζ΄) και της Ελισάβετ της Βοημίας |
(1) Λευκή του Βαλουά δυο κόρες (2) Άννα της Βαυαρίας (3) Άννα της Σβιντνίτσα δυο κόρες και ένας γιος (4) Ελισάβετ της Πομερανίας δύο γιοι και τρεις κόρες |
29 Νοεμβρίου 1378 62 ετών |
| Σιγισμούνδος (Sigismund von Luxemburg) 1431 - 1437 |
|
15 Φεβρουαρίου 1368 Γιος του Καρόλου Δ΄ και της Ελισάβετ της Πομερανίας |
(1) Μαρία της Ουγγαρίας (2) Μπάρμπαρα του Τσέλιε μια κόρη |
9 Δεκεμβρίου 1437 69 ετών |
Οίκος των Αψβούργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|
| Φρειδερίκος Γ΄ (Friedrich III) 1452 - 1493 |
|
21 Σεπτεμβρίου 1415 (3ος εξάδελφος του Σιγισμούνδου) Γιος του Ερνέστου δούκα της Αυστρίας και της Κυμπούργκις των Πιάστ-Μαζοβίας |
Ελεονώρα της Πορτογαλίας ένας γιος και μια κόρη |
19 Αυγούστου 1493 78 ετών |
| Κάρολος Ε΄ (Carlos I de España) 1530 - 1556[18] |
|
24 Φεβρουαρίου 1500 Πρώτος γιος του Φιλίππου Α΄ της Καστίλης (εγγονού του Φρειδερίκου Γ΄) και της Ιωάννας Α΄ της Καστίλης |
Ισαβέλλα της Πορτογαλίας Ένας γιος και δυο κόρες |
21 Σεπτεμβρίου 1558 58 ετών |
Όγδοος απόγονος του Φιλίππου Α΄ της Καστίλης είναι ο Λεοπόλδος Β΄ αρχιδούκας της Αυστρίας:
Οικογένεια Βοναπάρτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|
| Ναπολέων Α΄ (Napoleon Bonaparte) 1805 - 1814 |
|
15 Αυγούστου 1769 Γιος του Καρόλου Βοναπάρτη και της Λετίτσια Ραμολίνο |
(1) Ιωσηφίνα Τασέρ ντε Λα Παζρί (2) Μαρία Λουίζα, δούκισσα της Πάρμας (εγγονή του Λεοπόλδου Β΄) ένας γιος |
5 Μαΐου 1821 52 ετών |
Οίκος της Σαβοΐας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Όνομα | Εικόνα | Γέννηση | Σύζυγοι, τέκνα | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|
| Βίκτωρ-Εμμανουήλ Α΄ (Vittorio Emanuele II di Sardinia) 1861 - 1878 |
|
14 Μαρτίου 1820 Γιος του Καρόλου-Αλβέρτου της Σαρδηνίας και της Μαρίας Θηρεσίας της Αυστρίας (εγγονής του Λεοπόλδου Β΄) |
(1) Αδελαΐδα της Αυστρίας (εγγονή του Λεοπόλδου Β΄) τρεις γιοι και δύο κόρες (2) Ρόζα Βερτσελάνα ένας γιος και μια κόρη Τρεις νόθες κόρες και δυο νόθοι γιοι |
9 Ιανουαρίου 1878 58 ετών |
| Ουμβέρτος Α΄ (Umberto I di Savoia) 1878 - 1900 |
|
14 Μαρτίου 1844 γιος του Βίκτωρα-Εμμανουήλ Β΄ και της Αδελαΐδας της Αυστρίας |
Μαργαρίτα της Σαβοΐας (Βασίλισσα της Ιταλίας) ένας γιος |
29 Ιουλίου 1900 56 ετών δολοφονήθηκε |
| Βίκτωρ-Εμμανουήλ Β΄ (Vittorio Emanuele III di Sardinia) 1900 - 1946 |
|
11 Νοεμβρίου 1869 γιος του Ουμβέρτου Α΄ και της Μαργαρίτας της Σαβοΐας |
Έλενα του Μαυροβουνίου ένας γιος και τέσσερις κόρες |
28 Δεκεμβρίου 1947 78 ετών |
| Ουμβέρτος Β΄ (Umberto II di Savoia) 1946 |
|
15 Σεπτεμβρίου 1904 γιος του Βίκτωρα-Εμμανουήλ Γ΄ και της Έλενας του Μαυροβουνίου |
Μαρία Ιωσηφίνα του Βελγίου ένας γιος και τρεις κόρες |
18 Μαρτίου 1983 79 ετών |
Παραπομπές και Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Bury, History, vol. 1 p. 406
- ↑ Nohlen, D & Stöver, P (2010) Elections in Europe: A data handbook, p1047
- ↑ Lodovico Antonio Muratori, Giuseppe Oggeri Vincenti, Annali d'Italia, 1788, pp. 78-81.
- ↑ According to Sismondi, History of the Italian Republics in the Middle Ages (pg. 29), although Otto II was crowned King of the Romans in 961 and Holy Roman Emperor in 967, he only obtained the Iron Crown at Pavia in late 980, during his descent into Italy, and prior to his celebrating Christmas at Ravenna.
- ↑ Although Otto III was crowned Holy Roman Emperor at Rome on 21 May 996, he was crowned King of Italy at Milan prior to the death of Pope John XV in early March 996 - see Comyn, History of the Western Empire, Vol. 1, pg. 123
- ↑ enumerated as successor of Henry I who was German King 919–936 but not Emperor.
- ↑ Lodovico Antonio Muratori, Giuseppe Oggeri Vincenti, Annali d'Italia, 1788, pp. 78-81.
- ↑ enumerated as successor of Conrad I who was German King 911–918 but not Emperor
- ↑ Lodovico Antonio Muratori, Giuseppe Oggeri Vincenti, Annali d'Italia, 1788, pp. 78-81.
- ↑ Lodovico Antonio Muratori, Giuseppe Oggeri Vincenti, Annali d'Italia, 1788, pp. 78-81.
- ↑ Lodovico Antonio Muratori, Giuseppe Oggeri Vincenti, Annali d'Italia, 1788, pp. 78-81.
- ↑ Lodovico Antonio Muratori, Giuseppe Oggeri Vincenti, Annali d'Italia, 1788, pp. 78-81.
- ↑ Barraclough, Geoffrey (1984). The Origins of Modern Germany. W. W. Norton & Company.
- ↑ Lodovico Antonio Muratori, Giuseppe Oggeri Vincenti, Annali d'Italia, 1788, pp. 78-81.
- ↑ Η Χέντβιχ του Φόρμπαχ ήταν δισεγγονή της Γκίζελας της Σουαβίας και του 1ου συζύγου της. Η Γκίζελα είχε 3ο σύζυγο τον Ερρίκο Γ΄.
- ↑ Jones, Michael, The New Cambridge Medieval History, Vol. VI: c. 1300-c. 1415, Cambridge University Press, 2000, pg. 533
- ↑ Kleinhenz, Christopher, Medieval Italy: an encyclopedia, Volume 1, Routledge, 2004, pg. 494
- ↑ Philip Pandely Argenti, Chius Vincta, 1941, p. xvii.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bryce, James The Holy Roman Empire (1913)
- Comyn, Robert. History of the Western Empire, from its Restoration by Charlemagne to the Accession of Charles V, Vol. I. 1851
- Jones, Michael, The New Cambridge Medieval History, Vol. VI: c. 1300-c. 1415, Cambridge University Press, 2000
- Kleinhenz, Christopher, Medieval Italy: an encyclopedia, Volume 1, Routledge, 2004
- Nohlen, D & Stöver, P (2010) Elections in Europe: A data handbook