Κέβιν Κίγκαν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κέβιν Κίγκαν

Με την Αγγλία το 1980
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης2 Φεβρουαρίου 1951 (1951-14-02) (72 ετών)
Τόπος γέννησηςΝτόνκαστερ, Αγγλία
Ύψος1,70 μ.[1]
ΘέσηΕπιθετικός
Ομάδες νέων
1967–1968Σκάνθορπ Γιουνάιτεντ
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1968–1971Σκάνθορπ Γιουνάιτεντ124(18)
1971–1977Λίβερπουλ230(68)
1977–1980Αμβούργο ΣΦ90(32)
1980–1982Σαουθάμπτον ΦΚ68(37)
1982–1984Νιούκασλ Γιουνάιτεντ78(48)
1985Μπλάκταουν Σίτι2(1)
Σύνολο594(205)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1972–1982Αγγλία63(21)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
1992–1997Νιούκασλ Γιουνάιτεντ
1998–1999Φούλαμ ΦΚ
1999–2000Αγγλία
2001–2005Μάντσεστερ Σίτι
2008Νιούκασλ Γιουνάιτεντ
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Κέβιν Κίγκαν ( Kevin Keegan, γεννήθηκε 14 Φεβρουαρίου 1951) είναι Άγγλος πρώην ποδοσφαιριστής και προπονητής αρκετών ομάδων και της εθνικής ομάδας της Αγγλίας. Ως ποδοσφαιριστής υπήρξε από τους κορυφαίους στην αγγλική ιστορία[2] ψηφισμένος ως 38ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα και τέταρτος Άγγλος στις εκλογές της IFFHS.[3] To 2004 συμπεριλήφθηκε στη λίστα FIFA 100, ως ένας από τους 125 καλύτερους εν ζωή ποδοσφαιριστές.[4]

Καριέρα σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σκάνθορπ Γιουνάιτεντ

Αν και αρχικά ασχολήθηκε με αρκετά αθλήματα όπως κρίκετ, πυγμαχία και ράγκμπι, τελικά αφοσιώθηκε στο ποδόσφαιρο από την ηλικία των 15 ετών. Ξεκίνησε την καριέρα του από την Σκάνθορπ Γιουνάιτεντ της τέταρτης κατηγορίας του πρωταθλήματος σε ηλικία 17 ετών,[5] έγινε βασικός στην ομάδα από την αγωνιστική περίοδο 1969–70 αγωνιζόμενος ως μέσος και σε 124 συνολικά εμφανίσεις πρωταθλήματος σκόραρε 18 γκολ. Οι εμφανίσεις κίνησαν το ενδιαφέρον του Μπιλ Σάνκλι, προπονητή της Λίβερπουλ που τον απέκτησε το 1971.[6]

Λίβερπουλ Φ.Κ.

Στις 14 Αυγούστου 1971 ο Κίγκαν κάνει την πρώτη του εμφάνιση με την φανέλα της Λίβερπουλ απέναντι στη Νότιγχαμ Φόρεστ σκοράροντας μετά από 12 λεπτά.[5] Αν και είχε ξεκινήσει την καριέρα του ως μέσος, η ικανότητα του στο σκοράρισμα, η ταχύτητα, η ικανότητα για τελικές πάσες (ασίστ) και η επιδεξιότητα έκαναν τον Σάνκλι να τον προωθήσει στην επίθεση της ομάδας του, ως δεξιό ακραίο.[7][8] Η έμπνευση του προπονητή αποδείχθηκε σωστή και γρήγορα ο Κίγκαν έγινε διεθνής με την Εθνική Ελπίδων την ίδια χρονιά αλλά και με την Εθνική ανδρών της Αγγλίας, ενώ με την Λίβερπουλ άρχισε να σαρώνει τους τίτλους. Συνολικά κατέκτησε τα Πρωταθλήματα Αγγλίας το 1972–73, 1975–76, 1976–77, το Κύπελλο Αγγλίας το 1974 σκοράροντας στον τελικό δύο φορές στο 3–0 απέναντι στη Νιουκάστλ Γιουνάιτεντ, τα Κύπελλα ΟΥΕΦΑ το 1973 σκοράροντας δύο φορές στον τελικό εναντίον της Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ όπου η ομάδα κέρδισε τελικά με 3–0, αλλά και το 1976 σκοράροντας το νικητήριο γκολ με πέναλτι στο τελικό 3–2 εναντίον της Κλαμπ Μπρυζ.[8][9] Τέλος, το 1977 κατακτά το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης όταν η Λίβερπουλ κερδίζει ξανά την Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ στον ευρωπαϊκό τελικό, σε έναν αγώνα όπου ο Κίγκαν κέρδισε το πέναλτι με το οποίο διαμορφώθηκε το τελικό 3–1. Στο τέλος της χρονιάς ο Κίγκαν αφήνει τη Λίβερπουλ για τη Μπουντεσλίγκα και το Αμβούργο έχοντας αγωνιστεί σε 323 επίσημους αγώνες και σημειώσει 100 τέρματα.[6]

Αμβούργο ΣΦ

Η μεταγραφή εκείνη την εποχή ήταν η σπουδαιότερη στην Ευρώπη και με κόστος ρεκόρ στην ιστορία του Αγγλικού ποδοσφαίρου[10] αλλά η πρώτη χρονιά δεν ήταν και η καλύτερη για το Αμβούργο, που χάνει από την πρώην ομάδα του Κίγκαν το Σούπερ Κύπελλο Ευρώπης και τερματίζει μόλις στην 10η θέση, ωστόσο κερδίζει σε προσωπικό επίπεδο τη Χρυσή Μπάλα ως καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης της χρονιάς. Την επόμενη σεζόν 1978–79 η πορεία είναι πετυχημένη και για την ομάδα που κατακτά το Γερμανικό Πρωτάθλημα μετά από 19 χρόνια,[11] ενώ ο Κίγκαν σημειώνει 17 τέρματα σε 35 επίσημους αγώνες[12] και κερδίζει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά την Χρυσή Μπάλα, ο μόνος Βρετανός ποδοσφαιριστής που έχει καταφέρει κάτι τέτοιο.[13] Στην τελευταία του σεζόν με την γερμανική ομάδα το 1979–80 δεν καταφέρνει να κατακτήσει τίποτα αν και έφτασε ως το τελικό στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης η ομάδα χάνει από την Νότιγχαμ Φόρεστ με 1–0 αλλά και το Μπουντεσλίγκα με δύο μόλις βαθμούς διαφορά από την Μπάγερν Μονάχου.[14] Το καλοκαίρι του 1980 άφησε τη Δυτική Γερμανία και με το ίδιο ποσό το όποιο πήγε στο Αμβούργο γυρίζει στην Αγγλία και την Σαουθάμπτον ΦΚ.[15]

Σαουθάμπτον ΦΚ

Ο Κίγκαν μεταγράφηκε σε μία ομάδα με αρκετά καλούς παίκτες όπως ο Άλαν Μπολ, ο Μικ Τσάνον και ο Φιλ Μπόγιερ και την πρώτη του χρονιά 1980–81 η ομάδα κατακτά την έκτη θέση. Την δεύτερη σεζόν η ομάδα φτάνει ως την πρώτη θέση τον Ιανουάριο αλλά τελικά μένει στην έβδομη θέση.[10] Η δική του απόδοση ήταν τέτοια που του χάρισε τη διάκριση του καλύτερου παίκτη του πρωταθλήματος.[16] Ο Κίγκαν είχε ήδη αποφασίσει να προχωρήσει σε αναζήτηση μιας νέας πρόκλησης, και λίγες μέρες πριν από την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου 1982–83 μετακομίζει στην Νιουκάστλ Γιουνάιτεντ.[6]

Νιουκάστλ Γιουνάιτεντ

Εντάχθηκε στη Νιουκάστλ Γιουνάιτεντ και πέρασε δύο χρονιές στην ομάδα στη διάρκεια του οποίων ήταν εξαιρετικά δημοφιλής στους οπαδούς. Έπαιξε σε 78 παιχνίδια, σκόραρε 48 γκολ και βοήθησε στην άνοδό της από την δεύτερη κατηγορία το 1984.[17] Στο τέλος της σεζόν 1983–84 εγκατέλειψε την ενεργό δράση.

Διεθνής καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κίγκαν έκανε την πρώτη του εμφάνιση με την Εθνική Αγγλίας στις 15 Νοεμβρίου 1972, σε αγώνα της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974 απέναντι στην Ουαλία και σκόραρε το πρώτο γκολ πάλι σε συνάντηση με αντίπαλο την Ουαλία στις 11 Μαΐου 1974. Συνολικά σημείωσε 21 τέρματα σε 63 παιχνίδια με την Εθνική ομάδα της χώρας του και παρέμεινε αρχηγός της ομάδας από το 1976 έως το 1982 (31 αγώνες).[18] Κατάφερε να κάνει μόνο μια εμφάνιση σε Παγκόσμιο Κύπελλο το 1982 και αυτή για 26 λεπτά μιας και τραυματίστηκε.[5] Στις 7 Αυγούστου 1982 ήταν σκόρερ ενός τέρματος με τη Μικτή Ευρώπης στη νίκη της επί της Μικτής Κόσμου με 3–2 σε αγώνα που έγινε για φιλανθρωπικό σκοπό στη Νέα Υόρκη.[19]

Προπονητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 5 Φεβρουαρίου 1992, σχεδόν οκτώ χρόνια μετά το τελευταίο παιχνίδι του ως παίκτης, ο Κίγκαν επέστρεψε στο ποδόσφαιρο, ως προπονητής της Νιουκάστλ Γιουνάιτεντ που αγωνιζόταν στην δεύτερη κατηγορία και κατάφερε την επόμενη σεζόν να ανεβάσει την ομάδα στην νεοσύστατη Πρέμιερ Λιγκ.[6] Στα χρόνια που έμεινε στην ομάδα την οδήγησε ως την δεύτερη θέση στην Πρέμιερ Λιγκ τη σεζόν 1995–96.[20] Στις 7 Ιανουαρίου 1997 αποφάσισε να παραιτηθεί από τη Νιουκάστλ Γιουνάιτεντ, μιας και όπως είπε σε εκείνο το σημείο της ζωής του δεν ήθελε να ασχοληθεί άλλο με το ποδόσφαιρο.

Ο Κίγκαν το 2008

Τον Σεπτέμβριο του 1997 επέστρεψε ως τεχνικός διευθυντής στην Φούλαμ ΦΚ που αγωνιζόταν στην τρίτη κατηγορία, ανέλαβε όμως προπονητής της ομάδας μετά την απόλυση του προπονητή Ρέι Γουίλκινς στην μέση της σεζόν και η ομάδα τερμάτισε 6η τελικά εκείνη τη χρονιά. Την επόμενη σεζόν ο Κίγκαν οδηγεί τη Φούλαμ στην κατάκτηση του πρωταθλήματος της με 101 βαθμούς συνολικά. Τον Φεβρουάριο του 1999 αναλαμβάνει την Εθνική ομάδα της Αγγλίας αλλά οι κακές εμφανίσεις και οι μόλις 7 νίκες σε 14 αγώνες τον οδηγούν στην παραίτηση τον Οκτώβριο του 2000.[21] Το Μάιο του 2001 αναλαμβάνει τη Μάντσεστερ Σίτι που υποβιβάστηκε στην Τσάμπιονσιπ και την οδηγεί στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και στην άμεση επιστροφή στην Πρέμιερ Λιγκ με 99 βαθμούς. Καταφέρνει να καθιερώσει την ομάδα στην Πρέμιερ Λιγκ και το 2005 μετά το τέλος του πρωταθλήματος αποσύρεται από την τεχνική ηγεσία της Μάντσεστερ Σίτι.[22] Τον Ιανουάριο του 2008 επιστρέφει στην Νιουκάστλ Γιουνάιτεντ μένει ως τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους και έφυγε μετά από διαφωνία με τον ιδιοκτήτη της ομάδας.[23][24]

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λίβερπουλ

  • Πρωτάθλημα Αγγλίας (3) : 1972–73 , 1975–76 , 1976–77
  • Κύπελλο Αγγλίας : 1973–74
  • FA Λιγκ Καπ (2) : 1974 , 1976
  • Ευρωπαϊκό Κύπελλο : 1976-77
  • Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (2) : 1972–73 , 1975–76

Αμβούργο

  • Μπουντεσλίγκα : 1978–79

Ατομικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ποδοσφαιριστής

  • Χρυσή Μπάλα (2) : 1978, 1979
    • δεύτερη θέση : 1977
  • FWA ποδοσφαιριστής της χρονιάς : 1975–76
  • Παίκτης της χρονιάς της PFA : 1981–82
  • FIFA 100
  • Onze d'Argent (2) : 1976, 1980
  • Onze d'Or (2) : 1977, 1979
  • IFFHS : 38ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα
  • Αγγλική Αίθουσα Φήμης Ποδοσφαίρου : 2002

Τίτλοι και διακρίσεις ως προπονητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πρωτάθλημα 1ης Κατηγορίας : Νιουκάστλ 1992–93
  • Πρωτάθλημα 2ης κατηγορίας : Φούλαμ 1998–99
  • Πρωτάθλημα 1ης Κατηγορίας : Μάντσεστερ Σίτι 2001–02

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «FRANCE FOOTBALL : 1978 - Kevin Keegan». Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2023. 
  2. ↑ «The United Kingdom's top 20 greatest ever footballers». Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2020. 
  3. ↑ «IFFHS Century Elections». Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2020. 
  4. ↑ «The Guardian : The FIFA 100». Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2020. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 «38 Facts About Kevin Keegan». Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2020. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 «KEVIN KEEGAN». Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2020. 
  7. ↑ «Top 10 Liverpool players». Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2020. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «LIVERPOOL FC : History - Players - Kevin Keegan». Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2020. 
  9. ↑ «Kevin Keegan Biography». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)
  10. ↑ 10,0 10,1 «WHEN SOUTHAMPTON SIGNED THE TWO-TIME BALLON D'OR WINNER KEVIN KEEGAN – AND NO-ONE KNEW ABOUT IT». Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2020. 
  11. ↑ «Kevin Keegan». Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2020. 
  12. ↑ «Best soccer player from the year you were born (1950-2017)». Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2020. 
  13. ↑ «Every Ballon d'Or winner: A complete list of every men's player to have won the award». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2023. 
  14. ↑ «When Kevin Keegan went to Hamburg». Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2020. 
  15. ↑ «Goal.com's Top 50 English Players: Kevin Keegan (7)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2009. 
  16. ↑ «Every player to have won PFA Player of the Year». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2023. 
  17. ↑ «Newcastle hero Lee Clark explains how new owners can get fans onside with key appointment». Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2020. 
  18. ↑ «Joseph Kevin Keegan - International Appearances». Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2020. 
  19. ↑ «FIFA World Stars Games» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 22 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2022. 
  20. ↑ «Kevin Keegan on Liverpool v Newcastle, 1996: "I still have nightmares about how we threw the title away"». Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2020. 
  21. ↑ «Kevin Keegan : manager profile». Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2020. 
  22. ↑ «How Kevin Keegan's Style Made Football Fun Again at Manchester City». Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2020. 
  23. ↑ «Kevin Keegan». Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2020. 
  24. ↑ «The story of Keegan's second spell at Newcastle: 'We were a laughing stock'». Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κέβιν_Κίγκαν&oldid=10461622"