Θεόδωρος Κασάπης
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Θεόδωρος Κασάπης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1835 Καισάρεια |
| Θάνατος | 1905 Κωνσταντινούπολη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δημοσιογράφος συγγραφέας |
Ο Θεόδωρος Κασάπης (τουρκ.: Teodor Kasap, 10 Νοεμβρίου 1835 – 1905) ήταν Οθωμανός εκδότης εφημερίδων και συντάκτης ελληνικής καταγωγής.
Ο Κασάπης γεννήθηκε στην Καισάρεια. Σε ηλικία 11 ετών πέθανε ο πατέρας του, οπότε ο Θεόδωρος εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου έπιασε δουλειά ως παραγιός σε έναν Ρωμιό έμπορο και πήγε σε ελληνικό σχολείο.
Κατόπιν σπούδασε στο Παρίσι και εργάσθηκε για περίπου επτά χρόνια ως προσωπικός γραμματέας του Γάλλου μυθιστοριογράφου Αλεξάνδρου Δουμά. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Πόλη και δίδαξε γαλλικά σε διάφορα σχολεία της και αργότερα στην Αυτοκρατορική Σχολή Πυροβολικού. Εργάσθηκε επίσης ως συντάκτης στη γαλλόφωνη εφημερίδα Étoile d'Orient (= «Αστήρ της Ανατολής»).
Τον Φεβρουάριο του 1870 ο Κασάπης εξέδωσε την εβδομαδιαία γαλλόφωνη σατιρική εφημερίδα/περιοδικό Le Diogene, την οποία σύντομα μετέτρεψε διαδοχικά σε ελληνόφωνη ως Ο Διογένης και στις 24 Νοεμβρίου 1870 την κυκλοφόρησε ως τουρκόφωνη (με τον ομώνυμο τίτλο Diyojen). Αυτή υπήρξε το πρώτο χιουμοριστικό/σατιρικό έντυπο στην ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η καυστική του σάτιρα οδήγησε την κυβέρνηση να διατάξει το προσωρινό κλείσιμό του μετά από μόλις 4 τεύχη. Ο Κασάπης όμως κατόρθωσε να εκδώσει τελικώς 183 τεύχη του Diyojen πριν διαταχθεί το οριστικό του κλείσιμο το 1873.
Δύο άλλες περιοδικές εκδόσεις που εξέδωσε ο Κασάπης, το 1873, ήταν η δίγλωσση Çingirakli Tatar, στην τουρκική και την ελληνική γλώσσα, και η τουρκόφωνη Hayal (= «`Οραμα»). Ακολούθησε η έκδοση του ελληνόγλωσσου περιοδικού Μώμος και, τον Αύγουστο του 1875, της τουρκόφωνης ημερήσιας πολιτικής εφημερίδας İstikbal (= «Μέλλον»). Σκοπός της τελευταίας ήταν να προετοιμάσει το έδαφος για την αποδοχή του καθεστώτος της συνταγματικής μοναρχίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Το 1877 ο Κασάπης καταδικάσθηκε σε τριετή φυλάκιση για μία γελοιογραφία στη Hayal που σατίριζε τη λογοκρισία του τύπου. Απελευθερώθηκε από τη φυλακή υπό τον όρο ότι θα σταματούσε την έκδοση των Hayal και Istikbal. Αμέσως μετά την απελευθέρωσή του έφυγε σε αυτοεξορία στην Ευρώπη. Μετά από αρκετά χρόνα ο σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ τού έδωσε χάρη και τού επέτρεψε να επιστρέψει στην Πόλη, όπου του έδωσε δουλειά στην ιδιωτική βιβλιοθήκη του.
Εκτός από την εκδοτική του δραστηριότητα, ο Κασάπης έγραψε και θεατρικά έργα. Το πρώτο του, με τίτλο Pinti Hamit, ανέβηκε στο Θέατρο Gedikpaşa το 1873, ενώ άλλα έργα του ήταν τα Iskilli Memo (1874) και Para Meselesi (1875).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι - πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
 
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Theodoros Kasapis της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |