Ζαν Πολ Μαρά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Ζαν Πωλ Μαρά)
Ζαν Πολ Μαρά
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jean-Paul Marat (Γαλλικά)
Γέννηση24  Μαΐου 1743[1][2][3]
Μπουντρί[4][5]
Θάνατος13  Ιουλίου 1793[1][2][3]
Παρίσι[6][5]
Αιτία θανάτουτραύμα από μαχαίρι
Συνθήκες θανάτουανθρωποκτονία[5]
Τόπος ταφήςΠάνθεον (48°50′46″ s. š., 2°20′46″ v. d.)
ΨευδώνυμοL’Ami du peuple[7]
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[8][5]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[9]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Σαιντ Άντριους
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[10][11][12]
δημοσιογράφος[13]
ιατρός[13]
Αξιοσημείωτο έργοLes Chaînes de l'esclavage
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΛέσχη των Ιακωβίνων
Οικογένεια
ΓονείςJean-Baptiste Marat
ΑδέλφιαCharlotte Albertine Marat[14]
David de Boudry
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης[5]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ζαν Πολ Μαρά (Jean-Paul Marat, 24 Μαΐου 1743 - 13 Ιουλίου 1793) ήταν Γάλλος πολιτικός και αρθρογράφος επαναστατικής εφημερίδας, από τις σημαντικότερες μορφές της Γαλλικής Επανάστασης.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Μπουντρύ (Boudry) του Νεσατέλ (Neuchâtel) της Ελβετίας. Καταγόταν από πλούσια οικογένεια. Σπούδασε ιατρική στα πανεπιστήμια του Μπορντό και του Παρισιού. Ως γιατρός ήταν αποτυχημένος και φτωχός, καταλήγοντας μάλιστα σε κάποια φάση της ζωής του να βρίσκει καταφύγιο στους υπονόμους του Παρισιού, όπου απέκτησε μία δερματοπάθεια που τον υποχρέωνε αργότερα σε πολύωρα λουτρά. Επηρεασμένος από τις ιδέες των Γάλλων διαφωτιστών, στράφηκε από τα νεανικά του χρόνια στη μελέτη και στην έρευνα των κοινωνικοπολιτικών προβλημάτων της εποχής του. Πρώτος καρπός των ερευνών του ήταν δύο μελέτες με τους τίτλους: Φιλοσοφικό δοκίμιο για τον άνθρωπο και Αλυσίδες της δουλείας, τις οποίες δημοσίευσε σε ηλικία 30 ετών.

Ο Ζαν Πολ Μαρά.

Δημοσιογράφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1789 άρχισε να εκδίδει την εφημερίδα «Ο Φίλος του Λαού», από τις στήλες της οποίας στηλίτευε τους αριστοκράτες. Επίσης, έκανε λόγο για ανεπάρκεια των κυβερνητικών παραγόντων.

Πολιτικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν μέλος της περίφημης «Λέσχης των Κορδελιέρων» και αναγκάστηκε πολλές φορές να διακόψει την έκδοση της εφημερίδας του και να καταφύγει στο εξωτερικό (στην Αγγλία) για να αποφύγει τη σύλληψη. Ήταν αδιάλλακτος αντίπαλος του μοναρχικού καθεστώτος και συνέβαλε με την αρθρογραφία του στην καταδίκη και εκτέλεση του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣΤ΄, το 1793. Ο Μαρά αναδείχτηκε σε ηγετική μορφή της «Επιτροπής για Επαγρύπνηση της Κομμούνας».

Ακραία συμπεριφορά και θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρόλο που απολάμβανε της αγάπης του λαού, ως πολιτικός σύντομα κατέληξε σε ακρότητες. Υποστήριζε τη βία ως μέσο για την εξουδετέρωση των συνωμοσιών εναντίον της Επανάστασης και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις «Σφαγές του Σεπτέμβρη». Ως πρόεδρος της «Λέσχης των Ιακωβίνων» απομάκρυνε το Στρατηγό Ντυμουριέ από την ηγεσία των επαναστατικών στρατευμάτων. Συνέβαλε επίσης στην ανατροπή των Γιρονδίνων από την εξουσία (1793).

Ο θάνατος του Μαρά. Πίνακας του Ζακ-Λουί Νταβίντ

Ένα μήνα αργότερα και ενώ βρισκόταν στο απόγειο της δόξας του, στις 13 Ιουλίου 1793, δολοφονήθηκε από τη νεαρή Σαρλότ Κορντέ. Η Κορντέ τον δολοφόνησε με μαχαίρι στο λουτρό του, όπου ο Μαρά περνούσε πολλές ώρες λόγω της δερματοπάθειάς του. Μετά το θάνατό του, τιμήθηκε ως ήρωας και μάρτυρας, λίγους μήνες όμως μετά, ο γαλλικός λαός τον χαρακτήρισε τέρας και αποκατέστησε τη δολοφόνο του, η οποία είχε εκτελεστεί στη λαιμητόμο, λίγο μετά την πράξη της.

Έγινε μαζί με τον Πολ Τουρνεσόλ (γιο του πρώην υπουργού οικονομιkών κόμη Ταβερβάλ που άλλαζε το επίθετο του για να μην τον καρατομήσουν) επίσης υπεύθυνος για την σε βάρος συκοφαντική δυσφήμιση και θανάτου του διάσημου Γάλλου χημικού Αντουάν Λωράν Λαβουαζιέ (πατερά της σύγχρονης χημείας) που τον μισούσαν θανάσιμα.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119143643. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Γαλλικά) Sycomore. www.assemblee-nationale.fr/sycomore/index.asp. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) SNAC. w6h9987f. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 031228.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  7. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. nlk20000083483. Ανακτήθηκε στις 30  Αυγούστου 2020.
  8. LIBRIS. 5  Νοεμβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/rp369g992xzz3b6. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  9. CONOR.SI. 12692835.
  10. id.loc.gov/authorities/names/n50040632. Ανακτήθηκε στις 3  Ιουνίου 2015.
  11. isni-url.oclc.nl/isni/000000008098250X. Ανακτήθηκε στις 3  Ιουνίου 2015.
  12. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. www.getty.edu/vow/ULANFullDisplay?find=&role=&nation=&subjectid=500337698. Ανακτήθηκε στις 3  Ιουνίου 2015.
  13. 13,0 13,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 11  Νοεμβρίου 2011. 500337698. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2019.
  14. «Марат, Альбертина» (Ρωσικά)

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μάριος Βερέττας, Μαρά - Σεν-Ζιστ- Ροβεσπιέρος, 1989, Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]