Ζακ Λακάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζακ Λακάν
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Jacques Lacan (Γαλλικά)
Γέννηση13  Απριλίου 1901[1][2][3]
3ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[4][5][6]
Θάνατος9  Σεπτεμβρίου 1981[1][2][3]
6ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού[7][6]
Αιτία θανάτουκαρκίνος εντέρου[8]
ΥπηκοότηταΓαλλία
ΣπουδέςΚολλέγιο Στανισλάς και Σχολή Ιατρικής του Παρισιού
ΣύζυγοςΣίλβια Μπατάιγ και Marie-Louise Blondin
ΤέκναJudith Miller, Sibylle Lacan και Caroline Roger-Lacan
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςψυχανάλυση, ψυχιατρική και γλωσσολογία
Αξίωμαπρόεδρος
Ιδιότηταψυχίατρος, ψυχαναλυτής και μεταφραστής
Διδακτορικός καθηγητήςHenri Claude
Ακαδημαϊκός τίτλοςδιδάκτωρ ιατρικής
Υπογραφή
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Ζακ Λακάν (γαλλ.: Jacques Marie Émile Lacan, 13 Απριλίου 1901 - 9 Σεπτεμβρίου 1981) ήταν Γάλλος ψυχαναλυτής και ψυχίατρος, που θεωρήθηκε ως «ο πιο αμφιλεγόμενος ψυχαναλυτής μετά τον Φρόυντ».[9] Οργανώνοντας ετήσια σεμινάρια στο Παρίσι από το 1953 έως το 1981, ο Λακάν επηρέασε πολλές ηγετικές φυσιογνωμίες Γάλλων διανοούμενων στις δεκαετίες του 1960 και 1970, ιδιαίτερα όσους σχετίστηκαν με τον μεταδομισμό. Οι ιδέες του άσκησαν σημαντική επίδραση στην κριτική θεωρία, τη λογοτεχνική θεωρία, τη γαλλική φιλοσοφία του 20ού αιώνα, την κοινωνιολογία, τη φεμινιστική θεωρία, τη θεωρία κινηματογράφου και την κλινική ψυχανάλυση.[10]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Λακάν γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά των Εμιλί και Αλφρέ Λακάν. Ο πατέρας του ήταν ένας επιτυχημένος έμπορος σαπουνιών και ελαίων. Η μητέρα του ήταν ρωμαιοκαθολική – ο νεότερος αδερφός του μπήκε σε μοναστήρι το 1929 και ο ίδιος παρακολούθησε το ιησουϊτικό κολλέγιο Stanislas. Στις αρχές του 1920 ο Λακάν παρακολούθησε πολιτικές συναντήσεις της Action Française, δεξιού πολιτικού κινήματος, για το οποίο αργότερα άσκησε αυστηρή κριτική και γνώρισε τον ιδρυτή του Σαρλ Μωρράς. Μέχρι τα μέσα του 1920, ο Λακάν είχε απογοητευτεί από τη θρησκεία κι είχε γίνει άθεος. Ήρθε σε σύγκρουση με την οικογένειά του γι’ αυτό το θέμα.[11][12][13]

Στα 1920, καθώς απορρίφθηκε ως πολύ αδύναμος για στρατιωτική θητεία, εισάγεται στην ιατρική σχολή και το 1926 ειδικεύεται στην ψυχιατρική στο νοσοκομείο Αγία Άννα του Παρισιού. Τον ενδιέφεραν ιδιαιτέρως οι φιλοσοφικές θεωρίες των Καρλ Γιάσπερς (Karl Jaspers) και Μάρτιν Χάιντεγκερ (Martin Heidegger) και παρακολούθησε σεμινάρια για τον Χέγκελ (Hegel) από τον Κογιέβ (Alexandre Kojève).

Διδασκαλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Η διδασκαλία του Ζακ Λακάν

Βιβλία στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (1982) Το σεμινάριο XI
  • (1987) Η οικογένεια
  • (2005) Λειτουργία και πεδίο της ομιλίας και της γλώσσας στην ψυχανάλυση
  • (2008) Οι ψυχώσεις
  • (2008) Τα ονόματα του Πατρός
  • (2009) Η διδασκαλία μου
  • (2010) Απαντήσεις
  • (2010) Το σεμινάριο για το κλεμμένο γράμμα
  • (2011) Ακόμη Encore
  • (2011) Ο θρίαμβος της θρησκείας και λόγος προς τους καθολικούς
  • (2014) Το αντίστροφο της ψυχανάλυσης
  • (2015) Ο ατομικός μύθος του νευρωτικού
  • (2015) Μιλάω στους τοίχους

Ελληνικά περιοδικά λακανικής ψυχανάλυσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην ελληνική γλώσσα κυκλοφορούν σήμερα τρία περιοδικά λακανικής ψυχανάλυσης

  • Το περιοδικό λακανικής κλινικής Fort-Da.[14]
  • To περιοδικό Η Ψυχανάλυση. Πρόκειται για έκδοση της Ελληνικής Εταιρείας της Νέας Λακανικής Σχολής.[15]
  • Το περιοδικό ψυχανάλυσης, φιλοσοφίας και τέχνης αληthεια.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb119104423. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Jacques-Lacan. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6sx92k4. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ muse.jhu.edu/books/9780791488058.
  5. ↑ global.britannica.com/biography/Jacques-Lacan#ref662033.
  6. ↑ 6,0 6,1 «Fichier des personnes décédées»
  7. ↑ www.tandfonline.com/doi/pdf/10.1080/00043079.2009.10786169.
  8. ↑ www.elmundo.es/cultura/2014/05/17/5376944622601d637c8b4592.html.
  9. ↑ David Macey, "Introduction", Jacques Lacan, The Four Fundamental Concepts of Psycho-Analysis (London 1994) p. xiv
  10. ↑ αναφέρεται στην ενότητα "The American Journal of Psychoanalysis", Volume 47, Issue 1, Spring 1987, ISSN 0002-9548 "Lacan and post-Structuralism", P51-P57, από τον Jan Marta
  11. ↑ Roudinesco, Elisabeth, Jacques Lacan & Co.: a history of psychoanalysis in France, 1925–1985, 1990, Chicago University Press
  12. ↑ Perry Meisel (April 13, 1997). «The Unanalyzable». New York Times. http://www.nytimes.com/books/97/04/13/reviews/970413.13meiselt.html. 
  13. ↑ Michael Martin (2007). The Cambridge Companion to Atheism. Cambridge University Press. σελ. 310. ISBN 9780521842709. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2012. Among celebrity atheists with much biographical data, we find leading psychologists and psychoanalysts. We could provide a long list, including...Jacques Lacan... 
  14. ↑ «Παρουσίαση του περιοδικού Fort-Da». 
  15. ↑ «Περιοδικό Η Ψυχανάλυση». 


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ζακ_Λακάν&oldid=10289904"