Δανιήλ Παναγόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δανιήλ Παναγόπουλος
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Δανιήλ Παναγόπουλος (Ελληνικά)[1]
Γέννηση1924[1]
Πύργος Ηλείας[1]
Θάνατος12  Ιουλίου 2008
Πύργος Ηλείας[1] και Δημοτική Ενότητα Ρίου[2]
ΚατοικίαΠαρίσι (από 1954)[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα[1]
ΣπουδέςΑνωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1944, 1947)[1]
Ιδιότηταζωγράφος[1] και εικαστικός καλλιτέχνης

Ο Δανιήλ Παναγόπουλος (192412 Ιουλίου 2008), γνωστότερος ως Δανιήλ (Danil), ήταν Έλληνας εικαστικός.

Γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας και φοίτησε στο εκεί γυμνάσιο. Εγγράφηκε αρχικά στην ιατρική σχολή Αθηνών, την παράτησε όμως για να ασχοληθεί με τη ζωγραφική. Αποφοίτησε από τη σχολή καλών τεχνών, μαθήτευσε δίπλα στον Κωνσταντίνο Παρθένη και εν συνεχεία έχοντας κερδίσει τριετή κρατική υποτροφία εγκαταστάθηκε στο Παρίσι για να ολοκληρώσει τις σπουδές του.[3]

Στο Παρίσι έζησε αρκετά χρόνια και επηρεάστηκε από το ρεύμα του νέου ρεαλισμού. Την περίοδο 1961-1967 δημιούργησε τα «μαύρα κουτιά», δηλαδή χαρτόκουτα που τα μετέπλασε σε έργα τέχνης, ενώ στη συνέχεια δημιούργησε τα «ηλεκτρικά κουτιά». Είχε συμμετάσχει σε αρκετές εκθέσεις με αποκορύφωμα αυτές του Πιερ Ρεστανί, δασκάλου του Δανιήλ και θεωρητικού του νέου ρεαλισμού, το 1964 και της Μπιενάλε της Βενετίας. Στην μπιενάλε της Βενετίας συμμετείχε μαζί με τους Καννιάρη και Κεσσανλή και ο τίτλος μιας εκ των εκθέσεών τους είχε τον τίτλο "Τρεις προτάσεις γα μια νέα ελληνική γλυπτική".[4] Η συγκεκριμένη έκθεση δημιούργησε έντονες αντιδράσεις λόγω του προοδευτικού χαρακτήρα της.[5] Σύμφωνα με την Λίνα Τσίκουτα, επιμελήτρια της εθνικής πινακοθήκης, «η έκθεση αυτή αποτέλεσε σταθμό για τη σύγχρονη ελληνική τέχνη καθώς έτσι θεμελίωσαν την είσοδο του μεταπολεμικού μοντερνισμού στην Ελλάδα».[6]

Το 1998 πραγματοποιήθηκε αναδρομική έκθεση του έργου του στην Εθνική Πινακοθήκη. Το ίδιο έτος δώρισε στην Πινακοθήκη τρία αντιπροσωπευτικά έργα του και το 2007 δώρισε μεγάλο μέρος των έργων του. Για τον λόγο αυτό δόθηκε το όνομα του προς τιμήν του σε μια από τις αίθουσες αυτής. Τον ίδιο χρόνο τιμήθηκε από τον δήμαρχο Πύργου, Μάκη Παρασκευόπουλο, για την προσφορά του.[7]

Απεβίωσε στις 12 Ιουλίου 2008 στον Πύργο Ηλείας, στον οποίο είχε επιστρέψει τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Ήταν παντρεμένος με την Therese Dufresne.


Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 1,8 dp.iset.gr/en/artist/view.html?id=636. Ανακτήθηκε στις 21  Νοεμβρίου 2020.
  2. www.nationalgallery.gr/el/zographikh-monimi-ekthesi/painter/daniil--panagopoulos.html. Ανακτήθηκε στις 21  Νοεμβρίου 2020.
  3. Δανιήλ Παναγόπουλος, ένας πρωτοπόρος Αρχειοθετήθηκε 2012-02-15 στο Wayback Machine., άρθρο της εφημερίδας "Καθημερινή"
  4. Δανιήλ Αρχειοθετήθηκε 2012-04-30 στο Wayback Machine., άρθρο της εφημερίδας "Το Βήμα"
  5. Ο Δανιήλ των ταπεινών «μαύρων κουτιών» Αρχειοθετήθηκε 2008-07-16 στο Wayback Machine., άρθρο της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία
  6. Τα νέα της τέχνης, άρθρο της Λίνας Τσίκουτα, σελ. 17, Δεκέμβριος 2008
  7. Τα νέα της τέχνης, άρθρο της Λίνας Τσίκουτα, σελ.18, Δεκέμβριος 2008