Αργολικός κόλπος

Ο Αργολικός κόλπος είναι ο θαλάσσιος κόλπος που βρίσκεται ανάμεσα στην Αργολική χερσόνησο και τα παράλια της Αρκαδίας, καθώς και της ανατολικής Λακωνίας εν μέρη. Είναι ο ανατολικότερος από τους τρεις μεγάλους κόλπους που σχηματίζονται στην ακτογραμμή της νότιας Πελοποννήσου. Μαζί με τον Σαρωνικό κόλπο και τα νότια παράλια της Αργολίδας ορίζει την περιοχή του Αργοσαρωνικού.

Ο Αργολικός κόλπος έχει άνοιγμα 16 ναυτικά μίλια, από το ακρωτήριο Τουρκοβίγλα στην Κυνουρία, μέχρι το ακρωτήριο Άγιος Αιμιλιανός (στην αρχαιότητα ως Κωλυεργία) στην Ερμιονίδα. Η διείσδυση του κόλπου είναι 30 ναυτικά μίλια. Το μέγιστο βάθος του είναι 800 μέτρα.^[1] Από γεωλογικής άποψης είναι μια τεκτονική τάφρος που αναπτύσσεται συμμετρικά προς τη νοτιοανατολική κατεύθυνση. Κατά το Πλειόκαινο και στις αρχές του Πλειστόκαινου, επεκτεινόταν μέχρι τον Κορινθιακό κόλπο στο βορρά. Το κεντρικό τμήμα του κόλπου έχει ιζήματα πάχους 500 μέτρων. Στο βόρειο τμήμα εκβάλλουν ρέματα και εναποθέτουν ιζήματα.^[2]

Τα παράλια του Αργολικού είναι απόκρημνα στο τμήμα της νότιας Αργολίδας και Αρκαδίας και ομαλά στην βόρεια πλευρά του, που συναντά τον κάμπο της Αργοναυπλίας. Οι σημαντικότερες πόλεις και οικισμοί στα παράλια του Αργολικού κόλπου είναι το Ναύπλιο, το Τολό, το Βιβάρι, το Δρέπανο, η Κάντια, τα Ίρια, το Πορτοχέλι, η Ερμιόνη, η Κοιλάδα, η Νέα Κίος, οι Μύλοι, το Κιβέρι, το Ξηροπήγαδο, το Παράλιο Άστρος, ο Άγιος Ανδρέας, το Αρκαδικό Χωριό, ο Τυρός, και το Λεωνίδιο. Μέσα στον Αργολικό κόλπο υπάρχουν μικρά νησιά και αρκετές νησίδες. Οι μεγαλύτερες από αυτές είναι η Ψηλή, η Πλατειά και η Ρόμβη, που και οι τρεις βρίσκονται δίπλα στις ακτές της Αργολίδας. Στην έξοδο του Αργολικού κόλπου βρίσκονται και οι Σπέτσες του Αργοσαρωνικού.

Ο Αργολικός κόλπος αποτέλεσε το κέντρο του προϊστορικού πολιτισμού στον ελλαδικό χώρο, καθώς στα παράλια του αναπτύχθηκαν ορισμένες από τις πιο σημαντικές κοινωνίες της προϊστορικής Ελλάδας, όπως η πόλη της Λέρνας και η κοινωνία του Σπηλαίου Φράγχθι.

Σημείωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λεπτομερείς ναυτιλιακές πληροφορίες για τον Αργολικό κόλπο παρέχει ο Ελληνικός Πλοηγός 2ος τόμος και ιδιαίτερα ο χάρτης ελληνικής έκδοσης: ΧΕΕ-130, που καλύπτει τον Αργολικό Κ. μέχρι τη θάλασσα Ερμιόνης (Βορειοανατολικά).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2006). Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας. Αθήνα: Ερμής. σελ. 94. ISBN 9603201332.
↑ Papanikolaou, D.; Lykousis, V.; Chronis, G.; Pavlakis, P. (Σεπτέμβριος 1988). «A comparative study of neotectonic basins across the Hellenic arc: the Messiniakos, Argolikos, Saronikos and Southern Evoikos Gulfs» (στα αγγλικά). Basin Research 1 (3): 167–176. doi:10.1111/j.1365-2117.1988.tb00013.x. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1365-2117.1988.tb00013.x.

Συντεταγμένες: 37°20′N 22°55′E / 37.333°N 22.917°E / 37.333; 22.917

[:0-1] Σταματελάτος, Μιχαήλ· Βάμβα-Σταματελάτου, Φωτεινή (2006). Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας. Αθήνα: Ερμής. σελ. 94. ISBN 9603201332.

[Papanikolaou-2] Papanikolaou, D.; Lykousis, V.; Chronis, G.; Pavlakis, P. (Σεπτέμβριος 1988). «A comparative study of neotectonic basins across the Hellenic arc: the Messiniakos, Argolikos, Saronikos and Southern Evoikos Gulfs» (στα αγγλικά). Basin Research 1 (3): 167–176. doi:10.1111/j.1365-2117.1988.tb00013.x. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1365-2117.1988.tb00013.x.

[1]

[2]