Αποδοτικότητα

Γενικά με τον όρο αποδοτικότητα που αποτελεί την ουσιαστική έννοια του επιθέτου αποδοτικός, εκ του ρήματος αποδίδω, χαρακτηρίζεται η ιδιότητα, ή η ικανότητα απόδοσης προσδοκώμενου αποτελέσματος. Η έννοια αυτή αναφέρεται σε πλείστους τομείς που μπορεί ν΄ αφορά, αναγωγικά, παραγόμενο έργο (π.χ. μηχανής), προσοδοφόρο μέσο, πόρο (π.χ. αποταμίευμα) κ.ά.

Στις Οικονομικές Επιστήμες η έννοια της αποδοτικότητας αναφέρεται περισσότερο στις επιτεύξεις οικονομικών μονάδων ή οικονομικών συστημάτων, ή και προσωπικού. Κατά δε άποψη πολλών θεωρούνται και οι συγκρίσεις μεταξύ των προηγουμένων. Μέχρι τη Βιομηχανική Επανάσταση ο όρος αυτός χρησιμοποιούταν με ευρεία έννοια. Από τα τέλη όμως του 18ου αιώνα ξεκίνησε η αναζήτηση μιας βάσης για τη μέτρηση της βιομηχανικής αποδοτικότητας. Από τότε ξεκίνησε έντονα, αρχικά, από τεχνικούς και στη συνέχεια από οικονομολόγους απόπειρες του ακριβή προσδιορισμού της έννοιας, που όμως διαφέρουν μεταξύ τους. Σημειώνεται ότι μέχρι σήμερα δεν έχει επέλθει συμφωνία προσδιορισμού, με συνέπεια να χρησιμοποιούνται εναλλακτικές έννοιες, όπως π.χ. παραγωγικότητα, οικονομική απώλεια, κ.λπ., κατά διεύθυνση και λειτουργία, ή κατά κλίμακα και σειρά, ή ακόμα και αναλογικά με το κέρδος.

Πηγές

• UNESCO "Λεξικό Κοινωνικών Όρων" (Ελληνική Έκδοση) 3 τόμοι, Εκδ. Ελληνική Παιδεία Αθήναι 1972, τομ.1ος, σελ.57.