Αμβροσία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η τροφή των Ολύμπιων Θεών (1530), φαγεντιανό πιάτο που αποδίδεται στον Νίκολα ντα Ουρμπίνο.

Η αμβροσία ήταν η τροφή των αθανάτων, σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία. Η λέξη προέρχεται από το στερητικό α- και τη λέξη βροτός (θνητός) και δηλώνει καθετί που δίνει ή διατηρεί την αθανασία. Σύμφωνα με τον Όμηρο, το ποτό των θεών ονομάζεται νέκταρ και η τροφή τους αμβροσία. Όμως αμβροσία ονομαζόταν και η τροφή των ίππων των θεών, καθώς και η αλοιφή με την οποία διατηρούσαν το σώμα τους νέο και άλειφαν τους νεκρούς για να μην αποσυντεθούν. Άμβροτα ή αμβρόσια ονομάζονταν και τα ρούχα, τα πέδιλα και άλλα αντικείμενα των θεών, με την έννοια της αφθαρσίας τους. Οι θνητοί δεν μπορούσαν να γευτούν την αμβροσία — που ήταν «εννέα φορές πιό γλυκιά από μέλι» — εκτός αν απολάμβαναν της ιδιαίτερης εύνοιας των θεών.