Αικατερίνη της Σιένα
 |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται μετάφραση.
Αν θέλετε να συμμετάσχετε, μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα μεταφράζοντάς το ή προσθέτοντας δικό σας υλικό και να αφαιρέσετε το {{μετάφραση}} μόλις το ολοκληρώσετε. Είναι πιθανό (και επιθυμητό) το ξενόγλωσσο κείμενο να έχει κρυφτεί σαν σχόλιο με τα <!-- και -->. Πατήστε "επεξεργασία" για να δείτε ολόκληρο το κείμενο. |
| Διδάσκαλοι της Εκκλησίας Αικατερίνη της Σιένα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Caterina da Siena (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 25 Μαρτίου 1347[1] Σιένα[2] |
| Θάνατος | 29 Απριλίου 1380[1] Ρώμη[3] |
| Αιτία θανάτου | εγκεφαλικό επεισόδιο |
| Τόπος ταφής | Σάντα Μαρία σόπρα Μινέρβα και Βασιλική του Αγίου Δομήνικου |
| Κατοικία | Σιένα |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Eορτασμός αγίου | 29 Απριλίου[4] και 29 Απριλίου |
| Θρησκευτικό τάγμα | Third Order of Saint Dominic |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[5] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | religious sister πολιτικός φιλόσοφος διπλωμάτης συγγραφέας απομνημονευμάτων[6] συγγραφέας[7] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | πρέσβης |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Αικατερίνη της Σιένα (Catherine of Siena ; 25 Μαρτίου 1347 – 29 Απριλίου 1380), μια αγία που σχετίστηκε με το δομινικανικό τάγμα, ήταν ακτιβίστρια και συγγραφέας που επηρέασε αρκετά την ιταλική λογοτεχνία και την καθολική εκκλησία. Ανακηρύχθηκε αγία το 1461 και έγινε Διδάσκαλος της Εκκλησίας.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Σιένα. Σε νεαρή ηλικία αποφάσισε ότι ήθελε να αφιερωθεί στον Θεό, ενάντια στην επιθυμία των γονιών της. Έγινε μέλος της Δομινικανικής Εκκλησίας. Έγινε γνωστή πολύ γρήγορα καθώς συνδέθηκε με μυστικιστικά φαινόμενα, όπως τα αόρατα στίγματα και τον μυστικιστικό γάμο. Η επιρροή της, ο πάπας Γρηγόριος ΙΑ΄, έπαιξε ρόλο στην απόφασή της να φύγει από την Αβινιόν για την Ρώμη. Στάλθηκε στην Φλωρεντία για να διαπραγματευτεί την ειρήνη. Μετά τον θάνατο του πάπα και τον τερματισμό της ειρήνης, επέστρεψε στην Σιένα. Υπαγόρευσε σε γραμματείς την συλλογή των διατριβών της, με τίτλο The Dialogue of Divine Providence. Το παπικό σχίσμα του 1378 ανάγκασε την Αικατερίνη της Σιένα να πάει στην Ρώμη μαζί με τον πάπα. Έστειλε αρκετές επιστολές σε πρίγκιπες και καρδινάλιους για να προωθήσει την υπακοή στον πάπα Ουρβανό ΣΤ' και να υπερασπιστεί αυτό που αποκαλούσε "το πλοίο της εκκλησίας". Πέθανε στις 29 Απριλίου 1380, εξαντλημένη από την επιληψία. Ο πάπας Ουρβανός ΣΤ΄ πραγματοποίησε την κηδεία και την ταφή της στην βασιλική της Santa Maria sopra Minerva στην Ρώμη.
Η αφοσίωση στο πρόσωπο της Αικατερίνης της Σιένα αναπτύχθηκε γρήγορα μετά τον θάνατό της. Ανακηρύχθηκε αγία το 1461, προστάτιδα της Ρώμης το 1866 και προστάτιδα της Ιταλίας (μαζί με τον Φραγκίσκο της Ασίζης) το 1839. Ήταν η πρώτη γυναίκα που ανακηρύχθηκε "γιατρός της εκκλησίας" στις 4 Οκτωβρίου 1970 από τον πάπα Παύλο ΣΤ΄. Επίσης το 1999 ανακηρύχθηκε προστάτιδα της Ευρώπης από τον πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄. Η Αικατερίνη της Σιένα αποτελεί μια από τις πιο εξαιρετικές προσωπικότητες του μεσαιωνικού καθολικισμού, λόγω της έντονης επιρροής της στον παπισμό και το εκτενές συγγραφικό της έργο. Συνέβαλε στην επιστροφή του πάπα από την Αβινιόν στην Ρώμη και συμμετείχε σε πολλές αποστολές που της ανέθεσε ο πάπας, κάτι πολύ σπάνιο για μια γυναίκα τον Μεσαίωνα. Ο Διάλογός της, εκατοντάδες επιστολές και δεκάδες προσευχές, της προσφέρουν μια εξέχουσα θέση στην ιστορία της ιταλικής λογοτεχνίας.
Βασικές εκκλησίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι κυριότερες εκκλησίες προς τιμήν της Αικατερίνης της Σιένα είναι :
- Santa Maria sopra Minerva στην Ρώμη.
- Basilica of San Domenico στην Σιένα.
- lt=Shrine of Saint Catherine στην Σιένα.
Φωτογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Μπαλντασσάρε Φραντσεσκίνι, Η Αγία Αικατερίνη της Σιένα, 17ος αιώνας, Πινακοθήκη Ντάλουιτς. -
Τζοβάννι ντι Πάολο, Αγία Αικατερίνη της Σιένα, περίπου 1475. -
Η Αγία Αικατερίνη και οι Δαίμονες 1500. Εθνικό μουσείο της Βαρσοβίας. -
Το γραφείο του φοροεισπράκτορα της Σιένα, έργο από άγνωστο καλλιτέχνη, 1451 - 1452. Ρέικσμουζεουμ στο Άμστερνταμ. -
Η Παναγία δίνει το κομποσκοίνι στον Άγιο Δομίνικο. Στην σκηνή μεταξύ άλλων απεικονίζεται και η Αγία Αικατερίνη της Σιένα. Η νωπογραφία βρίσκεται στον ναό του Αγίου Δομίνικου στο Σαν Κριστόμπαλ ντε Λα Λαγούνα της Τενερίφης. -
Η κάρα της Αγίας Αικατερίνης στη Βασιλική του Αγίου Δομίνικου στη Σιένα
_van_Siena.jpg)
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύγχρονες εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- The Italian critical edition of the Dialogue is Catherine of Siena, Il Dialogo della divina Provvidenza: ovvero Libro della divina dottrina, 2nd ed., ed. Giuliana Cavallini (Siena: Cantagalli, 1995). [1st edn, 1968] [Cavallini demonstrated that the standard division of the Dialogue in into four treatises entitled the 'Treatise on Discretion', 'On Prayer', 'On Providence', and 'On Obedience', was in fact a result of a misreading of the text in the 1579 edition of the Dialogue. Modern editors and translators, including Noffke (1980), have followed Cavallini in rejecting this fourfold division.]
- The Italian critical edition of the 26 Prayers is Catherine of Siena, Le Orazioni, ed. Giuliana Cavallini (Rome: Cateriniane, 1978)
- The most recent Italian critical edition of the Letters is Antonio Volpato, ed, Le lettere di Santa Caterina da Siena: l'edizione di Eugenio Duprè Theseider e i nuovi problemi, (2002)
Μεταφράσεις στα αγγλικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μεταφράσεις στα αγγλικά του Διαλόγου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- The Dialogue, trans. Suzanne Noffke, O.P. Paulist Press (Classics of Western Spirituality), 1980.
- The Dialogue of St. Catherine of Siena, TAN Books, 2009. (ISBN 978-0-89555-149-8)
- Phyllis Hodgson and Gabriel M Liegey, eds., The Orcherd of Syon, (London; New York: Oxford UP, 1966) [A Middle English translation of the Dialogo from the early fifteenth century, first printed in 1519].
Επιστολές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Catherine of Siena (1988). Suzanne Noffke, επιμ. The Letters of St. Catherine of Siena. 4. Binghamton: Center for Medieval and Early Renaissance Studies, State University of New York at Binghamton. ISBN 978-0-86698-036-4. (Republished as The letters of Catherine of Siena, 4 vols, trans Suzanne Noffke, (Tempe, AZ: Arizona Center for Medieval and Renaissance Studies, 2000–2008))
Προσευχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- The Prayers of Catherine of Siena, trans. Suzanne Noffke, 2nd edn 1983, (Νέα Υόρκη, 2001)
Έργο του Raymond of Capua[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το έργο του Raymond of Capua Life μεταφράστηκε στα αγγλικά το 1493 και το 1609 ενώ στα σύγχρονα αγγλικά έχει μεταφραστεί ως
- Raymond of Capua (1980). Conleth Kearns, επιμ. The Life of Catherine of Siena. Wilmington: Glazier. ISBN 978-0-89453-151-4.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Blessed Raymond of Capua (2003). The Life of St. Catherine of Siena. Μτφρ. Lamb, George. Rockford, Illinois: TAN Books.
- Catherine of Siena (1980). The Dialogue. Μτφρ. Noffke, Suzanne. New York: Paulist Press. ISBN 978-0-8091-2233-2.
- Hollister, Warren· Bennett, Judith (2002). Medieval Europe: A Short History
(9 έκδοση). Boston: McGraw-Hill Companies Inc. - Skårderud, Finn (2008). «Hellig anoreksi Sult og selvskade som religiøse praksiser. Caterina av Siena (1347–80)» (στα no). Tidsskrift for Norsk Psykologforening 45 (4): 408–420. http://www.psykologtidsskriftet.no/?seks_id=42861&a=2. Ανακτήθηκε στις 12 May 2013.
Περαιτέρω μελέτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Cross, F. L., επιμ. (2016). The Oxford Dictionary of the Christian Church. London: Oxford U. P. σελ. . 251. ISBN 978-0-192-11655-0.
- Emling, Shelley (2016). Setting the World on Fire: The Brief, Astonishing Life of St. Catherine of Siena. New York: St. Martin's Press. ISBN 978-1-137-27980-4.
- Girolamo Gigli, ed., L'opere di Santa Caterina da Siena, 4 vols, (Siena e Lucca, 1707–1721)
- Hollister, Warren· Judith Bennett (2001). Medieval Europe: A Short History (9 έκδοση). Boston: McGraw-Hill Companies Inc. σελ. 343. ISBN 978-0-07-234657-2.
- Faure, Gabriel (1918). Au pays de sainte Catherine de Sienne. Grenoble: J. Rey. OCLC 9435948.
- McDermott, Thomas, O.P. (2008). Catherine of Siena: spiritual development in her life and teaching. New York: Paulist Press. ISBN 978-0-8091-4547-8.
- Carolyn Muessig, George Ferzoco, and Beverly Mayne Kienzle, eds., A Companion to Catherine of Siena, (Leiden: Brill, 2012), (ISBN 978-90-04-20555-0) / (ISBN 978-90-04-22542-8).
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Έργα του/της Αικατερίνη της Σιένα στο Project Gutenberg
- Έργα της/του ή για την/τον Αικατερίνη της Σιένα στο Internet Archive
- Saint Catherine of Siena: Text with concordances and frequency list
- Drawn by Love, The Mysticism of Catherine of Siena
- St. Catherine of Siena at the Christian Iconography web site
- Divae Catharinae Senensis Vita 15th-century manuscript at Stanford Digital Repository
- St Catherine statue – St Peter's Square Colonnade Saints
- «Saint Catherine of Siena: the De Docta Ignorantia ». Invisible Monastery of charity and fraternity – Christian family prayer (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2018.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 BeWeB. 547. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2021.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 18 Φεβρουαρίου 2016. 500372058. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2023.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Calendarium Romanum». (λατινική γλώσσα) Calendarium Romanum Generale (1969). Typis Polyglottis Vaticanis Publisher. Βατικανό. 1969. σελ. 26.
- ↑ CONOR.SI. 41882723.
- ↑ «Dictionary of Women Worldwide» (Αγγλικά) Gale, Yorkin Publications. Ντιτρόιτ. 2006. ISBN-13 978-0-7876-7585-1.
- ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
|