Έριχ Χόνεκερ

Έριχ Χόνεκερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη; μητρική γλώσσα	Erich Honecker (Γερμανικά)
Γέννηση	25 Αυγούστου 1912; Νόινκιρχεν
Θάνατος	29 Μαΐου 1994; Λα Ρέινα
Αιτία θανάτου	καρκίνος του ήπατος
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Τόπος ταφής	Santiago General Cemetery
Κατοικία	Χιλή (1993–1994); Μόσχα (1991–1992); Moabit Prison (από 1992); Βίμπελκιρχεν; Brandenburg-Görden Prison
Χώρα πολιτογράφησης	Περιοχή της Λεκάνης Σάαρ; Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας; Γερμανία (από 1990)
Θρησκεία	αθεϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Γερμανικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά
Σπουδές	Διεθνής Σχολή Λένιν
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός; αυτοβιογράφος; αντιστασιακός
Επηρεάστηκε από	Καρλ Μαρξ; Βλαντίμιρ Ίλιτς Λένιν; Ιωσήφ Στάλιν; Λεονίντ Μπρέζνιεφ
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Κομουνιστικό Κόμμα Γερμανίας και Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανίας
Πολιτική ιδεολογία	Κομμουνισμός
Οικογένεια
Σύζυγος	Edith Baumann (1947–1953); Μάργκοτ Χόνεκερ (1953–1994)
Τέκνα	Sonja Honecker; Erika Wildau
Συγγενείς	Roberto Yáñez (daughter's son) και Karl Wildau (γαμπρός)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	μέλος της Φολκσκάμμερ; πρόεδρος του Κρατικού Συμβουλίου (1976–1989)
Βραβεύσεις	Εθνικό Τάγμα Χοσέ Μαρτίν; τάγμα του Λένιν (1972, 1982 και 1987); Ήρωας της Σοβιετικής Ένωσης (1982); τάγμα της Οκτωβριανής Επανάστασης (1977); Τάγμα του Αουγκούστο Σέζαρ Σαρντίνο; Χρυσό Ολυμπιακό Τάγμα (1985); Λάβαρο της Εργασίας; τάγμα του Κλέμεντ Γκότβαλντ; Gold medal with hero rank of GDR (1982 και 1987); Ήρωας της Εργασίας (1972); Patriotic Order of Merit (honor clasp); Ιωβηλαίο μετάλλιο για την 100ή επέτειο από τη γέννηση του Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν (1970); Τάγμα του Χο Τσι Μινχ; Μεγαλόσταυρος με Κολάρο του Τάγματος του Λευκού Ρόδου της Φινλανδίας (26 Αυγούστου 1977); Τάγμα της Πλάγια Γκιρόν; Μέγας Αστέρας του Παράσημου της Τιμής για Υπηρεσίες στη Δημοκρατία της Αυστρίας; Order of the Victory of Socialism (1987); τάγμα του Γκεόργκι Ντιμιτρόφ; Patriotic Order of Merit; Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας; Τάγμα του Λευκού Λέοντος; τάγμα του Καρλ Μαρξ (1969, 1972, 1977, 1982 και 1985); Μετάλλιο Σύσφιξης Σχέσεων Συμπολεμιστών (1980)
Υπογραφή
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Ο Έριχ Χόνεκερ (γερμ.: Erich Ernst Paul Honecker, 25 Αυγούστου 1912 - 29 Μαΐου 1994) ήταν Γερμανός πολιτικός.

Το 1971 ανέλαβε τον τίτλο του πρώτου γραμματέα του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος (ΕΣΚΓ) της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας, τον οποίο και διατήρησε για πολλά χρόνια. Πέθανε στο Σαντιάγο της Χιλής.^[11]

Ο Έριχ Χόνεκερ είναι ίσως ο διασημότερος και πιο αναγνωρίσιμος ηγέτης της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Έμεινε γνωστός για την προσήλωσή του στις αρχές του κομμουνισμού και την συνεχή αντίστασή του σε υποχωρήσεις. Ο Χόνεκερ υποστήριζε σταλινικές θεωρίες και το καθεστώς του, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, θεωρήθηκε στυγνό και καταπιεστικό.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Έριχ Χόνεκερ γεννήθηκε στις 25 Αυγούστου 1912 στο Ζάαρλαντ, από το 1926 ήταν πολιτικά οργανωμένος, πρώτα στην Ένωση Κομμουνιστικής Νεολαίας Γερμανίας (ΕΚΝΓ) και μετά στο Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας.^[12] Παράλληλα μαθαίνει την τέχνη του κατασκευαστή στεγών στα 1928-1929, ενώ φοιτεί και στη Διεθνή Σχολή Λένιν στη Μόσχα το 1930-1931. Το 1935 συλλαμβάνεται από τους Ναζί και φυλακίζεται μέχρι το 1945.^[13]

Μετά τον πόλεμο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τέλος του πολέμου τον βρίσκει γραμματέα της νεολαίας της ΚΕ του ΚΚΓ (1945-1946) και ύστερα πρόεδρο της Ελεύθερης Γερμανικής Νεολαίας (ΕΓΝ) μέχρι το 1955. Από το 1958 μέχρι το 1989 ήταν μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΕΣΚΓ.

Περίοδος της ΛΔΓ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1971 γίνεται πρώτος γραμματέας και πρόεδρος του Συμβουλίου Εθνικής Άμυνας, ενώ το 1976 αναλαμβάνει Γενικός Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΣΚΓ και Πρόεδρος του Κρατικού Συμβουλίου της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας μέχρι τις 18 Οκτωβρίου του 1989, όπου καθαιρέθηκε από όλα του τα αξιώματα.^[14] Στις 3 Δεκεμβρίου του 1989 προσχώρησε στο ΚΚΓ που επανιδρύθηκε. Πιστός στις αρχές του και στην πραγματοποίηση της ιδέας του σοσιαλισμού σε γερμανικό έδαφος μέχρι το τέλος της ζωής του, ο Χόνεκερ κρατήθηκε άλλες 169 ημέρες μέχρι το 1993, στις φυλακές Μοαμπίτ του Βερολίνου, κατηγορούμενος από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση για το θάνατο Ανατολικογερμανών πολιτών.^[15] Τελικά απελευθερώθηκε το 1993, λόγω της επιβαρυμένης κατάστασής της υγείας και του παραχωρήθηκε άσυλο στη Χιλή, όπου έζησε τα τελευταία έτη της ζωής του. Ο Χόνεκερ απεβίωσε στις 29 Μαΐου 1994 στη Λα Ρέινα της Χιλή από καρκίνο του ήπατος. Την περίοδο της διακυβέρνησής του, κατάφερε να αναγνωριστεί η ΛΔΓ κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος-ισότιμο της ΟΔΓ, ενώ τιμήθηκε και με τον τίτλο του Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης.