Έντουαρντ Μπερν - Τζόουνς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|18|04|2024}}
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 01/02/2020.
Έντουαρντ Μπερν - Τζόουνς
Γκραβούρα του γιου του, Φίλιπ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Edward Coley Burne-Jones (Αγγλικά)
Γέννηση28  Αυγούστου 1833[1][2][3]
Μπέρμιγχαμ[4][5]
Θάνατος17  Ιουνίου 1898[6][3][7]
Λονδίνο[8][5]
ΕθνικότηταΒρεττανοί[9]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[10][11]
ΣπουδέςΚολέγιο Έξετερ, Οξφόρδη
Σχολείο Κινγκ Έντουαρτ στο Μπέρμιγχαμ
Heatherley School of Fine Art
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[12][13]
σκιτσογράφος[12]
σχεδιαστής[13]
εικονογράφος[13]
σχεδιαστής[13]
Αξιοσημείωτο έργοThe Legend of Briar Rose
The Beguiling of Merlin
Hope
Επηρεάστηκε απόΝτάντε Γκάμπριελ Ροσέτι[14]
Love Among the Ruins[15]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΤζεορτζιάνα Μπερν - Τζόουνς (1860–άγνωστη τιμή)[16][17]
ΤέκναMargaret Burne-Jones[18][16]
Φίλιπ Μπερν - Τζόουνς[18][16]
Christopher Burne-Jones[18][16]
ΓονείςEdward Richard Jones[16] και Elizabeth Coley[16]
ΑδέλφιαEdith Jones[16]
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΒρετανικός Στρατός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Σερ Έντουαρντ Μπερν – Τζόουνς, Πρώτος Βαρωνέτος Μπερν - Τζόουνς (Sir Edward Coley Burne – Jones, Μπέρμιγχαμ 1833 – Λονδίνο 1898) ήταν κορυφαίος Άγγλος ζωγράφος, σχεδιαστής και πρωτοπόρος του βιομηχανικού σχεδίου στα τέλη του 19ου αιώνα. Οι πίνακες του συγκαταλέγονται στα τελευταία δείγματα ή την αποκαλούμενη «δεύτερη φάση» της προραφαηλιτικής τεχνοτροπίας.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπερν – Τζόουνς φοίτησε αρχικά στη Σχολή Τεχνών της γενέτειράς του Μπέρμιγχαμ (1848 – 1852) και συνέχισε με σπουδές Θεολογίας στο Κολέγιο Έξετερ (Exeter) της Οξφόρδης, όπου συνδέθηκε με στενή φιλία με τον μετέπειτα συνεργάτη του Ουίλλιαμ Μόρις (William Morris, 1834 – 1896), σπουδαστή κι αυτόν της Θεολογίας. Η συνάντησή του όμως με τον καλλιτέχνη Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι το 1852 υπήρξε καθοριστική καμπή στη σταδιοδρομία του και έγινε αφορμή να εγκαταλείψει τις σπουδές του στην Οξφόρδη, χωρίς να λάβει καν πτυχίο.

Ο Μπερν – Τζόουνς εγκαθίσταται μαζί με τον Μόρις στο Λονδίνο, δουλεύοντας κάτω από την καθοδήγηση του Ροσέτι. Το 1855 ταξιδεύει με τον Μόρις στις πόλεις της Γαλλίας με τους μεγάλους καθεδρικούς ναούς – Μπωβαί, Παρίσι, Σαρτρ και Ρουέν – που τους επισκέπτονται και ενθουσιάζονται από το μεγαλείο, την αρχιτεκτονική και την πλούσια διακόσμησή τους. Το 1856, ο Μπερν – Τζόουνς αρραβωνιάζεται την Τζωρτζιάνα «Τζώρτζι» Μακντόναλντ (Georgiana “Georgie” MacDonald, 1840 – 1920), την οποία παντρεύτηκε το 1860 και με την οποία απέκτησε δύο παιδιά. Στη δεκαετία του 1870, δημιούργησε ερωτική σχέση με την ελληνικής καταγωγής καλλιτέχνιδα Μαρία Κασσαβέτη Ζαμπάκο, την οποία απεικόνισε σε αρκετά έργα του.

Καλλιτεχνικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπερν – Τζόουνς αρχίζοντας την καλλιτεχνική σταδιοδρομία του ως οπαδός του Ροσέτι επικέντρωνε τη θεματογραφία του σε ρομαντικούς πίνακες της μεσαιωνικής ιπποσύνης, όπως «Μέρλιν και Νίμονε» (1858 – 1859, Μουσείο Βικτωρίας και Αλβέρτου, Λονδίνο), «Δανάη ή ο μπρούντζινος πύργος» (1872, Πινακοθήκη Γλασκώβης) και «Ο βασιλιάς Κοφέτουα και η ζητιάνα» (1884, Πινακοθήκη Τέιτ, Λονδίνο), ένα από τα πιο διάσημα έργα του.

Από άποψη τεχνοτροπίας, τα έργα του Μπερν – Τζόουνς είναι έντονα επηρεασμένα από τις μορφές των Ιταλών ζωγράφων Φιλιππίνο Λίππι και Σάντρο Μποττιτσέλλι, αλλά και από τις σύγχρονες εικονογραφήσεις του Ροσέτι. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του σημειώθηκε στην έκθεσή του το 1877, που περιελάμβανε ελαιογραφίες, όπως «Ημέρες δημιουργίας», «Η εξαπάτηση του Μέρλιν» (1872 – 1877) και «Ο καθρέφτης της Αφροδίτης» (1867 – 1873).

Μετά τη μεγάλη επιτυχία της έκθεσής του το 1877 και ως το θάνατό του, ο Μπερν – Τζόουνς απέκτησε τη φήμη ενός από τους μεγαλύτερους ζωγράφους της Αγγλίας. Φιλοτέχνησε επίσης υπέροχες εκκλησιαστικές υαλογραφίες, όπως τα βιτρό στον καθεδρικό ναό του Αγίου Φιλίππου στο Μπέρμιγχαμ, αλλά και διακοσμητικά σχέδια για επιπλώσεις, υφάσματα, κοσμήματα, κεραμικά πλακίδια, μωσαϊκά και εικονογραφήσεις βιβλίων. Το 1894 του απονεμήθηκε ο τίτλος του βαρονέτου.

Επιλογή έργων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Κύριο λήμμα: Κατάλογος έργων του Έντουαρντ Μπερν - Τζόουνς
  • Sidonia von Bork, 1860 Λονδίνο, Τέιτ Μπρίταιν
    Sidonia von Bork, 1860 Λονδίνο, Τέιτ Μπρίταιν
  • Φυλλίς και Δημοφών, 1870, Μπέρμιγχαμ, Museum & Art Gallery
    Φυλλίς και Δημοφών, 1870, Μπέρμιγχαμ, Museum & Art Gallery
  • Έρωτας ανάμεσα στα ερείπια (αντίγραφο του 1894 από τον καλλιτέχνη), 1873, Γουλβερχάμπτον Αγγλίας, Wightwick Manor
    Έρωτας ανάμεσα στα ερείπια (αντίγραφο του 1894 από τον καλλιτέχνη), 1873, Γουλβερχάμπτον Αγγλίας, Wightwick Manor
  • Ο τροχός της τύχης, μεταξύ 1875-1883, Παρίσι, Μουσείο Ορσέ
    Ο τροχός της τύχης, μεταξύ 1875-1883, Παρίσι, Μουσείο Ορσέ
  • Ευαγγελισμός, 1879, Port Sunlight (Merseyside), Lady Lever Art Gallery
    Ευαγγελισμός, 1879, Port Sunlight (Merseyside), Lady Lever Art Gallery
  • Οι Χρυσές Σκάλες, 1880, Λονδίνο, Τέιτ Μπρίταιν
    Οι Χρυσές Σκάλες, 1880, Λονδίνο, Τέιτ Μπρίταιν
  • Ο βασιλιάς Κοφέτουα κ’ η νεαρή ζητιάνα, 1884, Λονδίνο, Τέιτ Μπρίταιν
    Ο βασιλιάς Κοφέτουα κ’ η νεαρή ζητιάνα, 1884, Λονδίνο, Τέιτ Μπρίταιν
  • Ο τελευταίος ύπνος του βασιλιά Αρθούρου στο Άβαλον, 1881 – 1898, Ponce (Puerto Rico), Museo de Arte
    Ο τελευταίος ύπνος του βασιλιά Αρθούρου στο Άβαλον, 1881 – 1898, Ponce (Puerto Rico), Museo de Arte

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12142507q. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Edward Coley (Sir) Burne-Jones». (Ολλανδικά) RKDartists. 14292.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Edward Coley Burne-Jones». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00029176. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ 5,0 5,1 (Ολλανδικά) RKDartists. 14292.
  6. ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/14292. Ανακτήθηκε στις 27  Αυγούστου 2017.
  7. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6rx9h9m. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  8. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 11  Μαΐου 2018. 500001381. Ανακτήθηκε στις 25  Οκτωβρίου 2018.
  9. ↑ sir-edward-coley-burne-jones-bt-68.
  10. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12142507q. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  11. ↑ CONOR.SI. 37147235.
  12. ↑ 12,0 12,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/58722. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 vocab.getty.edu/page/ulan/500001381.
  14. ↑ en.wikipedia.org/wiki/Edward_Burne-Jones.
  15. ↑ www.thecollector.com/edward-burne-jones/.
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 16,4 16,5 16,6 16,7 16,8 «Kindred Britain»
  17. ↑ p17391.htm#i173903. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Gay Daly: "Pre-Raphaelites in Love", Fontana, London, 1990.
  • Julian Treuherz: “ Pre-Raphaelite Paintings”, Manchester City Art Gallery, Manchester, England, 1993.
  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, λήμμα «Μπερν - Τζόουνς, Σερ Έντουαρντ Κόλυ», τόμος 43, σελ. 327, Εκδόσεις Πάπυρος, Αθήνα, 1996.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Edward Burne-Jones στο Wikimedia Commons


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Έντουαρντ_Μπερν_-_Τζόουνς&oldid=9708698"