Άντονι Ήντεν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κόμης του Άβον
Earl of Avon
Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου
Περίοδος
6 Απριλίου 1955 – 9 Ιανουαρίου 1957
ΜονάρχηςΕλισάβετ Β΄
ΠροκάτοχοςΟυίνστον Τσώρτσιλ
ΔιάδοχοςΧάρολντ Μακμίλαν
Ηγέτης του Συντηρητικού Κόμματος
Περίοδος
6 Απριλίου 1955 – 10 Ιανουαρίου 1957
ΠροκάτοχοςΟυίνστον Τσώρτσιλ
ΔιάδοχοςΧάρολντ Μακμίλαν
Υπουργός Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου
Περίοδος
28 Οκτωβρίου 1951 – 6 Απριλίου 1955
ΠρωθυπουργόςΟυίνστον Τσώρτσιλ
ΠροκάτοχοςΧέρμπερτ Μόρρισον
ΔιάδοχοςΧάρολντ Μακμίλαν
Περίοδος
22 Δεκεμβρίου 1940 – 26 Ιουλίου 1945
ΠρωθυπουργόςΟυίνστον Τσώρτσιλ
ΠροκάτοχοςΈντουαρντ Γουντ
ΔιάδοχοςΈρνεστ Μπέβιν
Περίοδος
22 Δεκεμβρίου 1935 – 20 Φεβρουαρίου 1938
ΠρωθυπουργόςΣτάνλεϊ Μπάλντουιν
Νέβιλ Τσάμπερλεν
ΠροκάτοχοςΣάμιουελ Χόαρ
ΔιάδοχοςΈντουαρντ Γουντ
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση12 Ιουνίου 1897, Ντάραμ, Αγγλία, Ηνωμένο Βασίλειο
Θάνατος14 Ιανουαρίου 1977 (79 ετών)
Γουιλσάιρ, Αγγλία
ΕθνότηταΆγγλοι
ΥπηκοότηταΗνωμένο Βασίλειο
Πολιτικό κόμμαΣυντηρητικό Κόμμα (Ηνωμένο Βασίλειο)
ΣύζυγοςBeatrice Beckett (1923–1950)[1][2]
Κλαρίσσα Ήντεν, Κόμισσα του Έϊβον (1952–1977)[1][2]
ΠαιδιάSimon Eden[3]
Robert Eden
Nicholas Eden, 2nd Earl of Avon
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Οξφόρδης
Επάγγελμαπολιτικός, διπλωμάτης, αριστοκράτης
ΒραβεύσειςΣτρατιωτικός Σταυρός (Ιουνίου 1917)[1]
Βραβείο Ειρήνης Ουάτελερ (1955)
Τάγμα της Περικνημίδας
Συμμαχικό μετάλλιο της νίκης
Βρετανικό πολεμικό μετάλλιο
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Σερ Ρόμπερτ Άντονι Ήντεν, 1ος Κόμης του Άβον (αγγλικά: Sir Robert Anthony Eden, 1st Earl of Avon, 12 Ιουνίου 1897 - 14 Ιανουαρίου 1977) ήταν Βρετανός πολιτικός και διπλωμάτης, που υπηρέτησε ως Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου και ως Ηγέτης του Συντηρητικού Κόμματος, από το 1955 έως το 1957.

Υπό την Κυβέρνηση του Ουίνστον Τσώρτσιλ, υπηρέτησε ως Αναπληρωτής Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου (1951-1955). Υπηρέτησε επί τρεις δεκαετίες στις Κυβερνήσεις Τσώρτσιλ, Τσάμπερλεν και Μπάλντουιν, ως Υπουργός Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου (1935-1938, 1940-1945, 1951-1955).

Ήταν μέλος της Βουλής των Λόρδων, από το 1961 έως το 1977. Υπηρέτησε ως βουλευτής της Βουλής των Κοινοτήτων του Ηνωμένου Βασιλείου, με το Συντηρητικό Κόμμα, για την εκλογική περιφέρεια Γουόρικ εντ Λίμινγκτον, από το 1923 έως το 1957.

Η πρωθυπουργία του επισκιάστηκε τόσο ως προς το Κυπριακό πρόβλημα, όπου τάχθηκε σαφώς και έντονα εχθρός της αυτοδιάθεσης των Κυπρίων (ενάντια του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ), όσο και από την Κρίση του Σουέζ, υπό το βάρος της οποίας αναγκάσθηκε τελικά να παραιτηθεί (1957) έχοντας παραμείνει στην εξουσία μόνο επί 18 μήνες. Υπήρξε επίσης μέλος του Συμβουλίου της Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου και είχε τον τίτλο ευγενείας του Ιππότη της Περικνημίδας.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άντονι Ήντεν. Οττάβα, 29 Ιουνίου 1954

Ο Α. Ήντεν γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου 1897 στην Κομητεία του Ντάρχαμ (County Durham), γόνος μιας πολύ συντηρητικής οικογένειας γαιοκτημόνων[4]. Πατέρας του ήταν ο Σερ Γουίλιαμ Ήντεν, ο οποίος έφερε τον τίτλο του βαρονέτου (baronet) και μητέρα του η Σίμπιλ Φράνσις Γκρέι (Sybil Frances Grey), μέλος της πολύ γνωστής οικογένειας των Γκρέι της Νορθουμβρίας (Northumberland). Η οικογένεια είχε δύο ακόμη γιους, τον μεγαλύτερο Τίμοθι και τον μικρότερο, Νίκολας, που σκοτώθηκε όταν το βρετανικό θωρηκτό Indefatigable ανατινάχθηκε και βυθίστηκε κατά τη Ναυμαχία της Γιουτλάνδης το 1916.

Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε στο 21ο Σύνταγμα του Σώματος των Βασιλικών Τυφεκιοφόρων, στη Γαλλία και έφθασε το βαθμό του λοχαγού. Τιμήθηκε με το παράσημο του Στρατιωτικού Σταυρού (Military Cross) και σε ηλικία 21 ετών, έγινε ο νεότερος υπασπιστής ταξιαρχίας (brigade-major) του Βρετανικού Στρατού.

Ο Ήντεν φοίτησε αρχικά στο Κολλέγιο Ήτον και, μετά τον Πόλεμο, στο Κράιστς Τσέρτς της Οξφόρδης, όπου σπούδασε ανατολικές γλώσσες λαμβάνοντας σχετικό δίπλωμα. Μιλούσε άπταιστα Γαλλικά, Γερμανικά και Περσικά, καθώς επίσης και πολύ καλά Ρωσικά και Αραβικά. Στις γενικές εκλογές του 1923 εκλέχτηκε βουλευτής της περιοχής Βάρβικ και εξ αυτού μέλος του Κοινοβουλίου με το Συντηρητικό Κόμμα. Το ίδιο έτος νυμφεύτηκε την Μπέατρις Μπέκετ (Beatrice Beckett), με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά (το ένα δεν επέζησε του τοκετού). Ο γάμος του δεν υπήρξε επιτυχημένος και αργότερα διαλύθηκε, υπό το βάρος του ενός γιου που χάθηκε σε πολεμικό πεδίο.

Στην Συντηρητική Κυβέρνηση της περιόδου 1924-1929 ο Ήντεν έγινε αρχικά Πρώτος Κοινοβουλευτικός Γραμματέας του υπουργού Εσωτερικών Σερ Ουίλιαμ Τζόινσον Χικς (Sir William Joynson Hicks) και στη συνέχεια (1926) απλά άλλαξε Υπουργείο, περνώντας στο Εξωτερικών του Σερ Όστιν Τσάμπερλεν (Sir Austen Chamberlain). Το 1931 ανέλαβε Υφυπουργός Εξωτερικών στην Εθνική Κυβέρνηση του Ράμσεϊ ΜακΝτόναλντ (Ramsay MacDonald).[5] Το 1935 ανέλαβε Λόρδος Σφραγιδοφύλακας (Lord Privy Seal) και Υπουργός για την Κοινωνία των Εθνών στην Κυβέρνηση του Στάνλεϊ Μπάλντουϊν (Stanley Baldwin). Όπως οι περισσότεροι της γενιάς του, που είχαν ζήσει τον Πρώτο Πόλεμο, ο Ήντεν ήταν σφόδρα αντίθετος με οποιαδήποτε κατάσταση που εγκυμονούσε πόλεμο και εργαζόταν, από τη θέση του, προς την εξασφάλιση της ειρήνης στην Ευρώπη. Αποδείχθηκε ικανός διαπραγματευτής και διπλωμάτης.

Πριν και κατά τον Β' Π.Π.[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Α. Ήντεν ήταν, παρά τον ειρηνόφιλο προσανατολισμό του, από τους πρώτους που διέγνωσε την επιθετικότητα των δύο φασιστικών καθεστώτων, της Γερμανίας του Χίτλερ και της Ιταλίας του Μουσσολίνι. Αν και δεν το εκδήλωσε δημόσια, αντέδρασε στην "πολιτική κατευνασμού" του Υπουργού Εξωτερικών, Σερ Σάμιουελ Χόαρ (Sir Samuel Hoare), όταν η Ιταλία εισέβαλε στην Αιθιοπία το 1935 και προκάλεσε την Κρίση της Αβησσυνίας. Όταν ο Χόαρ παραιτήθηκε, ύστερα από την αποτυχία του Συμφώνου Χόαρ - Λαβάλ, τον διαδέχθηκε ο Ήντεν. Την εποχή αυτή ο Ήντεν ακολουθώντας μια εξαιρετικά επιμελημένη εξωτερική εμφάνιση θεωρήθηκε ο κομψότερος Άγγλος πολιτικός καθιστάμενος και ένα είδος "δημιουργού μόδας", καθώς φορούσε συχνά ένα καπέλο τύπου ημίψηλου, ελαφρά τροποποιημένο, που καθιερώθηκε στη Βρετανία ως "καπέλο Άντονι Ήντεν". Στη θέση του υπουργού Εξωτερικών παρέμεινε επί τριετία, για να παραιτηθεί διαμαρτυρόμενος για την εξωτερική πολιτική του τότε πρωθυπουργού Νέβιλ Τσάμπερλεν[4], που δεν ήθελε να προκαλέσει ούτε τη Γερμανία του Χίτλερ ούτε την Ιταλία του Μουσολίνι, πολιτική που τελικά κατέληξε στη Συμφωνία του Μονάχου.

Με την έναρξη του Πολέμου, ο Ήντεν κατατάχθηκε επί πολύ σύντομο διάστημα στο Βρετανικό Στρατό με το βαθμό του Ταγματάρχη. Ο Τσάμπερλεν τον επανέφερε στο Υπουργικό Συμβούλιο ως Υπουργό Αποικιών, αλλά αυτή η θέση τού στέρησε τη συμμετοχή στην Πολεμική Κυβέρνηση. Έτσι, δεν είχε τη δυνατότητα να διεκδικήσει την Πρωθυπουργία, όταν ο Τσάμπερλεν παραιτήθηκε ύστερα από την εισβολή και κατάληψη της Γαλλίας τον Μάιο του 1940. Την πρωθυπουργία ανέλαβε ο Ουίνστον Τσώρτσιλ.

Μολονότι η σχέση του με τον Τσώρτσιλ ήταν αρκετά περίεργη, καθώς και ο Ήντεν απέβλεπε στην πρωθυπουργία, ο Τσώρτσιλ τον επανέφερε στη θέση του Υπουργού Πολέμου όταν συγκρότησε την πολεμική του Κυβέρνηση το 1940, παραμένοντας σε αυτή μέχρι το 1945, οπότε ο Τσώρτσιλ έχασε την πρωθυπουργία. Ωστόσο ποτέ δεν σταμάτησε να εποφθαλμιά τη θέση του Πρωθυπουργού, καθώς αναγνωριζόταν ως ο διάδοχός του. Με τη δεύτερη πρωθυπουργία του Τσώρτσιλ (1951 - 1955) επανήλθε ως Υπουργός Εξωτερικών και, το 1955, τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία. Η υγεία του, όμως, ήταν ήδη κλονισμένη.

Η θητεία του σημαδεύτηκε από ένα σοβαρό πολιτικό σφάλμα: Άρχισε μυστικές διαπραγματεύσεις με τη Γαλλία και το Ισραήλ για τη χρήση στρατιωτικής βίας εναντίον της κυβέρνησης της Αιγύπτου του Στρατηγού Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ, όταν, το 1956, εθνικοποιήθηκε η διώρυγα του Σουέζ. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δε μπόρεσε να υποστηρίξει το βρετανικό εγχείρημα και η Βρετανία αναγκάστηκε να υπαναχωρήσει, αποσύροντας τις δυνάμεις της. Αυτό υπήρξε πολύ ταπεινωτικό για το βρετανικό γόητρο, καθώς αποτέλεσε έμμεση αλλά σαφή ένδειξη ότι η Βρετανία δεν αποτελούσε πλέον παγκόσμια δύναμη ικανή να ρυθμίζει καταστάσεις στον πλανήτη. Ο Ήντεν αναγκάστηκε να παραιτηθεί τον Ιανουάριο του 1957, με καταρρακωμένη τη φήμη του: Το 2004 139 ακαδημαϊκοί των πολιτικών επιστημών τον ψήφισαν ως τον χειρότερο πρωθυπουργό του 20ού αιώνα[6] . Η μεγαλύτερη αποτυχία του ως πρωθυπουργού σημειώθηκε στον τομέα επί του οποίου είχε εντρυφήσει επί μακρά περίοδο ετών, αυτόν της εξωτερικής πολιτικής.

Μετά την παραίτησή του αποσύρθηκε από την πολιτική και έζησε ήσυχα τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής του με τη δεύτερη σύζυγό του, Κλαρίσα, ανεψιά του Τσώρτσιλ. Το 1961 έλαβε τον τίτλο του Κόμητα του Έιβον (Earl Avon). Απεβίωσε στις 14 Ιανουαρίου του 1977.

Κατάλογος Πολιτικών Αξιωμάτων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Βουλευτής 1923-1957
  • Μέλος της Βουλής των Λόρδων ως Κόμης του Έιβον 1961-1977
  • Υφυπουργός Εσωτερικών 1931-1934
  • Μέγας Σφραγιδοφύλακας 1934-1935
  • Υπουργός άνευ Χαρτοφυλακίου παρά τη Κοινωνία των Εθνών 1935
  • Υπουργός Εξωτερικών 1935-1938
  • Υπουργός Κοινοπολιτείας 1939-1940
  • Υπουργός Πολέμου 1940
  • Υπουργός Εξωτερικών 1940-1945
  • Ηγέτης της Συμπολίτευσης στη Βουλή των Κοινοτήτων 1942-1945
  • Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης 1951-1955
  • Υπουργός Εξωτερικών 1951-1955
  • Πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου 1955-1957

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Victor Rothwell, Anthony Eden: a political biography, 1931-1957, Manchester University Press, Manchester, 1992

Πηγές, Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Oxford Dictionary of National Biography» (Αγγλικά) Oxford University Press. Οξφόρδη. 2004. 31060.
  2. 2,0 2,1 p10632.htm#i106313. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. 4,0 4,1 BBC History
  5. «The Official Site of the British Prime Minister». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Νοεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2009. 
  6. «Prime Minister, ό.π.». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Νοεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2009. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]