Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 16/11/2015.
Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Fjotolf Hansen (Νορβηγικά Μποκμάλ)[1]
Γέννηση13  Φεβρουαρίου 1979[2][3][4]
Όσλο[5]
ΚατοικίαΌσλο
ΨευδώνυμοAndrew Berwick, Sigurd Jorsalfar και Sigurd the Crusader
Χώρα πολιτογράφησηςΝορβηγία
ΘρησκείαOdinism (από άγνωστη τιμή)[6][7]
Λουθηρανισμός (έως άγνωστη τιμή)[8]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΝορβηγική γλώσσα[9]
ΣπουδέςHartvig Nissen School
Oslo Commerce School (1995–1998)
Πανεπιστήμιο του Όσλο (από 2015)[10]
Molde University College (από 2021)[11][12]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταέμπορος χρηματοδοτικών μέσων (2003–2009)[13]
πωλητής (1997–2003)[13]
καινοτόμος επιχειρηματίας (1998–2006)[13]
μαζικός δολοφόνος
τρομοκράτης
συνωμοσιολόγος
Αξιοσημείωτο έργο2083 – A European Declaration of Independence[13]
Knights Templar 2083 – Movie Trailer[13]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΚόμμα Προόδου (Νορβηγία)
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςδολοφονία[13][14]
τρομοκρατία[14][13]
δολοφονία[13][14]
τρομοκρατία[13][14]
Οικογένεια
ΓονείςJens Breivik και Wenche Behring Breivik
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ (Anders Behring Breivik, νορβηγική προφορά : [ˈɑnːəʂ ˈbeːrɪŋ ˈbrɛiviːk] [15] γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1979), επίσημα Φιότολφ Χάνσεν από το 2017 [16] και επίσης γνωστός με το ψευδώνυμό του Andrew Berwick, είναι Νορβηγός εθνικοσοσιαλιστής τρομοκράτης [17] που διέπραξε τρομοκρατικές επιθέσεις στη Νορβηγία το 2011. Στις 22 Ιουλίου 2011 σκότωσε οκτώ άτομα με την έκρηξη μιας βόμβας σε φορτηγό μέσα στο Regjeringskvartalet (κυβερνητικό συγκρότημα) στο Όσλο και στη συνέχεια σκότωσε με πυροβολισμούς 69 συμμετέχοντες σε μια θερινή κατασκήνωση της Νεολαίας του Εργατικού Κόμματος (AUF) στο νησί Ουτόγια.[18][19] Τον Ιούλιο του 2012 καταδικάστηκε για μαζικές δολοφονίες, πρόκληση φονικής έκρηξης και τρομοκρατία.[20][21]

Ενώ ήταν νεαρός συνελήφθη και για τον λόγο αυτόν αποβλήθηκε από τις Νορβηγικές Ένοπλες Δυνάμεις. Σε ηλικία 20 ετών προσχώρησε στο αντιμεταναστευτικό / δεξιό Κόμμα Προόδου και ήταν πρόεδρος στο τοπικό τμήμα του Δυτικού Όσλο της οργάνωσης νεολαίας του κόμματος κατά το 2002. Αποχώρησε από το Κόμμα Προόδου το 2006 και συμμετείχε σε μια λέσχη όπλων, ενώ ίδρυσε επίσης μια εταιρεία την οποία χρησιμοποιούσε για να χρηματοδοτήσει τις προγραμματισμένες τρομοκρατικές επιθέσεις του.

Την ημέρα των επιθέσεων ο Μπρέιβικ ανέβασε ηλεκτρονικά μια συλλογή κειμένων με τίτλο 2083: Μια Ευρωπαϊκή Διακήρυξη Ανεξαρτησίας, που περιέγραφε τη μαχητική ιδεολογία του.[22][23][24] Σε αυτά δήλωνε την αντίθεσή του στο Ισλάμ και κατηγορούσε το φεμινισμό για ευρωπαϊκή «πολιτιστική αυτοκτονία».[25][26] Το κείμενο έκανε έκκληση για την απέλαση όλων των Μουσουλμάνων από την Ευρώπη [27][28] και ο Μπρέιβικ έγραψε ότι το κύριο κίνητρό του για τις επιθέσεις ήταν να δημοσιοποιήσει το μανιφέστο του.[29]

Δύο ομάδες δικαστικών ψυχιάτρων ορισμένων από το δικαστήριο εξέτασαν τον Μπρέιβικ πριν από τη δίκη του. Η πρώτη ομάδα διέγνωσε τον Μπρέιβικ με παρανοϊκή σχιζοφρένεια [30], αλλά μετά από αυτό το αρχικό εύρημα επικρίθηκε,[31] και μια δεύτερη αξιολόγηση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν ήταν ψυχωτικός κατά τη διάρκεια των επιθέσεων, αλλά είχε ναρκισσιστική διαταραχή και αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας.[32][33]

Η δίκη του ξεκίνησε στις 16 Απριλίου 2012 με τελευταία συνεδρίαση στις 22 Ιουνίου 2012.[34] Στις 24 Αυγούστου 2012 το Περιφερειακό Δικαστήριο του Όσλο εξέδωσε την απόφασή του, κρίνοντας ότι ο Μπρέιβικ ήταν ψυχικά υγιής και ένοχος για τη δολοφονία 77 ανθρώπων. Καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 21 ετών, υπό μορφή προληπτικής κράτησης που απαιτούσε τουλάχιστον 10 χρόνια φυλάκιση και τη δυνατότητα μιας ή περισσότερων παρατάσεων για όσο διάστημα θεωρείται ότι αποτελεί κίνδυνο για την κοινωνία. Αυτή είναι η μέγιστη ποινή στη Νορβηγία.[35] Ο Μπρέιβικ ανακοίνωσε ότι δεν αναγνώριζε τη νομιμότητα του δικαστηρίου και ως εκ τούτου δεν αποδέχθηκε την απόφασή του - αποφάσισε να μην ασκήσει έφεση, διότι αυτό θα νομιμοποιούσε την εξουσία του Περιφερειακού Δικαστηρίου του Όσλο.[36][37] Το 2016 ο Μπρέιβικ μήνυσε την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημόσιας Ασφάλειας, ισχυριζόμενος ότι η απομόνωσή του παραβίασε τα ανθρώπινα δικαιώματά του. Η δικαστική απόφαση που ακολούθησε διαπίστωσε ότι τα δικαιώματά του δεν είχαν παραβιαστεί, σε αντίθεση με μια προηγούμενη, και τον Ιούνιο του 2017 ο Μπρέιβικ υπέβαλε καταγγελία στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ), που του την απέρριψε τον Ιούνιο του 2018.[38]

Από τη φυλάκισή του ο Μπρέιβικ έχει αυτοπροσδιοριστεί ως φασίστας [39] και ναζί [40], που ασκεί τον Οντινισμό [40][41] και χρησιμοποιεί αντιτζιχαντική ρητορική για να υποστηρίξει τους εθνικιστές.[42]

Μετά την πραγματοποίηση των επιθέσεών του έγινε γνωστό ότι οι ψυχίατροι είχαν συστήσει να απομακρυνθεί από τη μητέρα του και να τεθεί σε ανάδοχη φροντίδα όταν ήταν 4 ετών, καθώς εκείνη ήταν πολύ έντονα συναισθηματικά και ψυχολογικά καταπιεστική απέναντί ​​του. Ωστόσο η σύστασή τους δεν ακολουθήθηκε και ο Μπρέιβικ παρέμεινε υπό τη φροντίδα της.

Οι πράξεις του Μπρέιβικ αποτέλεσαν «έμπνευση» για τον εκτελεστή της τρομοκρατικής επίθεσης κατά μουσουλμάνων της 15ης Μαρτίου του 2019 στο Κράιστσερτς, Μπρέντον Τάραντ.[43]

Ονόματα και πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το οικογενειακό του όνομα είναι Breivik, ενώ το Behring, το πατρικό όνομα της μητέρας του, είναι το μεσαίο του όνομα και όχι μέρος του οικογενειακού ονόματος. Το οικογενειακό του όνομα προέρχεται από το Breivika στο Χάντσελ και επί λέξει σημαίνει "φαρδύ vik" [18] ή "φαρδύς κόλπος". Στις 9 Ιουνίου 2017 η νορβηγική εφημερίδα Verdens Gang ανέφερε ότι ο Μπρέιβικ άλλαξε το νόμιμο όνομά του σε Φιότλοφ Χάνσεν.[44]

Ο Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ μεγάλωσε στο Δυτικό Όσλο. Από το 1982 ως το 1994 έζησε με τη μητέρα του σε αυτήν την πολυκατοικία στο Σκέγεν.

Ο Μπρέιβικ γεννήθηκε στο Όσλο στις 13 Φεβρουαρίου 1979,[45][46] γιος της Βένχε Μπέρινγκ (1946-2013), νοσοκόμας, και του Γενς Ντάβιντ Μπρέιβικ (γεννημένου το 1935), πολιτικού οικονομολόγου, που εργάστηκε ως διπλωμάτης στη Νορβηγική Πρεσβεία στο Λονδίνο και αργότερα στο Παρίσι.[47] Πέρασε τον πρώτο χρόνο της ζωής του στο Λονδίνο ως ότου οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν ενός έτους. Ο πατέρας του, που αργότερα παντρεύτηκε μια διπλωμάτη, αγωνίστηκε, αλλά απέτυχε να κερδίσει την επιμέλειά του. Όταν ο Μπρέιβικ ήταν τεσσάρων ετών, ζούσε στην οδό Φρίτζνερς στο Όσλο, κατατέθηκαν δύο αναφορές που εξέφραζαν ανησυχία για την ψυχική του υγεία, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο Άντερς έπρεπε να απομακρυνθεί από τη γονική μέριμνα. Ένας ψυχολόγος σε μία από τις αναφορές σημείωσε το περίεργο χαμόγελο του αγοριού, υποδηλώνοντας ότι δεν εδραζόταν στα συναισθήματά του, αλλά μάλλον ήταν σκόπιμη απόκριση στο περιβάλλον του.[48] Σε μια άλλη έκθεση ψυχολόγων του κέντρου ψυχιατρικής παιδιών και νέων της Νορβηγίας (SSBU) διατυπώθηκαν ανησυχίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η μητέρα του τον αντιμετώπιζε: «Σεξουαλικοποιούσε» το νεαρό Μπρέιβικ, τον χτυπούσε και συχνά του έλεγε ότι επιθυμούσε να ήταν νεκρός. " Στην έκθεση η Βένχε Μπέρινγκ περιγράφεται ως "μια γυναίκα με εξαιρετικά δύσκολη ανατροφή, οριακή διαταραχή της προσωπικότητας και καθολική, αν και μόνο εν μέρει ορατή, κατάθλιψη", που "προβάλλει τις πρωτόγονες επιθετικές και σεξουαλικές της φαντασιώσεις σε αυτόν [τον Μπρέιβικ]". Στον ψυχολόγο που έγραψε την έκθεση αργότερα απαγορεύτηκε από την Κα Μπέρινγκ να δώσει αποδεικτικά στοιχεία στο δικαστήριο, όπου η ίδια απαλλάχθηκε από το να καταθέσει για λόγους υγείας.[49]

Ο Μπρέιβικ παρακολούθησε το Γυμνάσιο Σμέσταντ, το Λύκειο Χάρτβιγκ Νίσενς και την Εμπορική Σχολή του Όσλο (1995–98).[50][51] Ένας πρώην συμμαθητής του θυμάται ότι ήταν έξυπνος μαθητής, σωματικά ισχυρότερος από άλλους της ίδιας ηλικίας, που συχνά φρόντιζε τους ανθρώπους που εκφοβίζονταν.

Ο Μπρέιβικ ζούσε με τη μητέρα του και την αδερφή του στο Δυτικό Όσλο και επισκέπτονταν τακτικά τον πατέρα και τη μητριά του στη Γαλλία, ως ότου χώρισαν όταν ήταν 12 ετών. Η μητέρα του επίσης ξαναπαντρεύτηκε, έναν αξιωματικό του Νορβηγικού Στρατού.[52]

Ο Μπρέιβικ επέλεξε να γίνει μέλος της Λουθηρανικής Εκκλησίας της Νορβηγίας σε ηλικία 15 ετών.[53][54][55][56]

Στην εφηβεία του η συμπεριφορά του περιγραφόταν ως επαναστατική. Στα πρώτα εφηβικά του χρόνια ήταν παραγωγικός καλλιτέχνης γκράφιτι, μέλος της χιπ χοπ κοινότητας του Δυτικού Όσλο. Επαιρνε τα γκράφιτι του πολύ πιο σοβαρά από ότι οι σύντροφοί του και συνελήφθη από την αστυνομία αρκετές φορές. Οι υπηρεσίες παιδικής πρόνοιας ενημερώθηκαν μία φορά και του επιβλήθηκε πρόστιμο δύο φορές. .[57] Σύμφωνα με τη μητέρα του Μπρέιβικ αφότου πιάστηκε να ψεκάζει γκράφιτι στους τοίχους το 1995 σε ηλικία 16 ετών και του επιβλήθηκε πρόστιμο, ο πατέρας του σταμάτησε να έρχεται σε επαφή μαζί του.[57][58] και δεν έχουν έρθει σε επαφή από τότε.[59] Το αντίθετο υποστηρίζεται από τον πατέρα του Μπρέιβικ, ότι δηλαδή ο γιος του διέκοψε την επαφή μαζί του και ότι πάντα θα τον αποδεχόταν παρά τις αξιόποινές του δραστηριότητες.[60] Σε αυτήν την ηλικία διέκοψε επίσης την επαφή με την κοινότητα του χιπ χοπ, αφότου τσακώθηκε με τον καλύτερο φίλο του.[61]

Από την εφηβεία ο Μπρέιβικ είχε περάσει πολύ χρόνο σε προπονήσεις με βάρη και άρχισε να χρησιμοποιεί αναβολικά στεροειδή. Ενδιαφερόταν πολύ για την εμφάνισή του και να φαίνεται μεγάλος και δυνατός.[62] Ο Μπρέιβικ επέκρινε τους γονείς του για την υποστήριξη της πολιτικής του Νορβηγικού Εργατικού Κόμματος και τη μητέρα του για το ότι, κατά τη γνώμη του, ήταν μετριοπαθής φεμινίστρια.

Αποτυχία των κοινωνικών υπηρεσιών να απομακρύνουν τον Μπρέιβικ από την καταπιεστική μητέρα του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1983 και το 1984 μερικοί από τους κορυφαίους ψυχολόγους της Νορβηγίας ήθελαν να απομακρύνουν τον Μπρέιβικ από τη μητέρα του, Bένχε Μπέρνγκ. Αυτοί οι ψυχολόγοι εργάζονταν στο Εθνικό Κέντρο Ψυχιατρικής για Παιδιά και Εφήβους, το Statens Senter for Barne- og Ungdomspsykiatri (SSBU). Είχαν υποβάλει εντολή φροντίδας για το αγόρι, αλλά αυτή δεν υλοποιήθηκε από τη Barnevernet, την κρατική Υπηρεσία Παιδικής Πρόνοιας της Νορβηγίας. Μετά τις επιθέσεις στις 22 Ιουλίου 2011 ένας από τους ψυχολόγους που είχε παρατηρήσει το Μπρέιβικ ως παιδί δήλωσε ότι "Αν ο Άντερς είχε απομακρυνθεί από το καταπιεστικό σπίτι του, θα είχε αναπτυχθεί εντελώς διαφορετικά. Οι ενέργειές του είναι ουσιαστικά μια ακραία έκφραση του τιμήματος που πρέπει να πληρώνει η κοινωνία για την ανεπάρκεια των Υπηρεσιών Παιδικής Πρόνοιας. "

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου εφαρμόστηκε η υπόθεση τριών γενεών για να εξηγήσει γιατί ορισμένα παιδιά αναπτύσσουν σοβαρά ψυχικά προβλήματα. Αυτή η υπόθεση αναφέρει ότι εάν οι γονείς είχαν μια δύσκολη παιδική ηλικία και μια κακή σχέση με τους παππούδες και λόγω αυτού αποτυχία να αναπτύξουν έναν υγιή δεσμό με τα παιδιά τους, η τρίτη γενιά αναπτύσσει σοβαρά προβλήματα. Η μητέρα του Μπρέιβικ έπρεπε να φροντίσει τη μητέρα της με αναπηρία από την ηλικία των 8 ετών. Η γιαγιά είχε προσβληθεί από πολιομυελίτιδα και είχε παραλύσει και δεν είχε αναπηρικό αμαξίδιο. Η Bένχε έχασε επίσης τον πατέρα της καθώς πέθανε όταν ήταν οκτώ ετών. Οι άνθρωποι που περιέβαλλαν την οικογένεια και οι κοινωνικές υπηρεσίες δεν κατάφεραν να παράσχουν βοήθεια στην οικογένεια, έτσι ώστε η Bένχε ήταν σε συνεχή υπερένταση, αναγκασμένη να παρακολουθεί την αναπηρία της μητέρας της ενώ η ίδια ήταν ακόμη παιδί. Εκτός από αυτό το μειονέκτημά της η γιαγιά ανέπτυξε ψύχωση και κατηγορούσε συνεχώς την κόρη της για την ασθένειά της. Έκανε τη Bένχε να θυσιάσει εντελώς τη ζωή της γι 'αυτήν, ώστε να μην της επιτρέπεται να αναπτυχθεί καθόλου ως κανονικό παιδί και να μην παρακολουθεί τακτικά το σχολείο ούτε να δημιουργήσει μια σταθερή ομάδα φίλων. Έφυγε από το καταπιεστικό σπίτι της σε ηλικία 17 ετών και αμέσως μετά έγινε έφηβη μητέρα. Λίγο αργότερα γνώρισε το Γενς Μπρέιβικ, που αργότερα έγινε πατέρας του Άντερς.[63]

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της η μητέρα του Μπρέιβικ ανέπτυξε ήδη περιφρόνηση για αυτόν. Ισχυριζόταν ότι ήταν «άσχημο παιδί» και ότι «την κλωτσούσε σκόπιμα». Ήθελε να τον αποβάλει με έκτρωση, αλλά τη στιγμή που επέστρεψε στη Νορβηγία από το Ηνωμένο Βασίλειο, είχε ήδη περάσει το όριο των τριών μηνών για άμβλωση. Σύμφωνα με αναφορές ψυχολόγων πίστευε ότι ο Μπρέιβικ ήταν «βασικά άσχημο και κακό παιδί και αποφασισμένος να την καταστρέψει» Σταμάτησε να θηλάζει το γιο της πολύ νωρίς επειδή «της απομυζούσε τη ζωή».

Η μητέρα του Μπρέιβικ επέστρεψε στο Όσλο στο αρ. 18, Fritznersgate, όπου ο Γενς Μπρέιβικ είχε ένα διαμέρισμα. Οι γείτονες ισχυρίζονταν ότι άκουγαν θόρυβους από καυγάδες και ότι η μητέρα άφηνε τα παιδιά της εντελώς μόνα για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ εργαζόταν ως νοσοκόμα. Το 1981 η μητέρα του Μπρέιβικ υπέβαλε αίτηση για οικονομική βοήθεια και το 1982 υπέβαλε αίτηση για γονική άδεια για το γιο της. Λέει ότι ήταν συγκλονισμένη με το αγόρι και δεν μπορούσε να το φροντίσει. Τον περιέγραψε ότι είναι «κολλημένος και απαιτητικός». Ο Μπρέιβικ στη συνέχεια ανατέθηκε σε ένα νεαρό ζευγάρι. Αυτό το ζευγάρι είπε αργότερα στην αστυνομία ότι η μητέρα, όταν έφερε το δίχρονο Μπρέιβικ στο σπίτι, είχε ζητήσει να του επιτραπεί να αγγίξει το πέος του άνδρα, επειδή δεν είχε κανέναν να συγκρίνει τον εαυτό του ως προς την εμφάνιση. «Το μόνο που είχε δει ήταν μέρη κοριτσιών. Αυτό δείχνει ότι ο Μπρέιβικ είχε ήδη κακοποιηθεί σεξουαλικά από την ηλικία των δύο ετών.

Το Φεβρουάριο του 1983, μετά από συμβουλή των γειτόνων της, η μητέρα του Μπρέιβικ ζήτησε βοήθεια από το Εθνικό Κέντρο Ψυχιατρικής Παιδιών και Εφήβων (SSBU) στο Όσλο. Εκεί η μητέρα έμενε κατά τη διάρκεια της ημέρας με τον Μπρέιβικ και παρατηρείτο από ψυχίατρους για περίπου ένα μήνα. Το συμπέρασμα των ψυχιάτρων από την παραμονή ήταν ότι ο Μπρέιβικ έπρεπε να τοποθετηθεί στο σύστημα ανάδοχης φροντίδας και να απομακρυνθεί από τη μητέρα του για να αναπτυχθεί κανονικά. Η αιτιολόγηση για αυτό ήταν αρκετές παρατηρήσεις. Ο Μπρέιβικ ήταν σχεδόν εντελώς άδειος από οποιαδήποτε συναισθηματική δέσμευση. Δεν έδειχνε χαρά. Δεν έκλαιγε όταν τραυματιζόταν. Δεν έκανε καμία προσπάθεια να παίξει με άλλα παιδιά. Ήταν επίσης εξαιρετικά καθαρός και ανήσυχος όταν τα παιχνίδια του δεν ήταν καλά. Οι ψυχολόγοι πίστευαν ότι είχε γίνει έτσι λόγω των αρνητικών αντιδράσεων της μητέρας του σε κάθε συναίσθημα που έδειχνε. Σκέφτηκαν ότι τον τιμωρούσε και αντιδρούσε πολύ αρνητικά σε κάθε εμφάνιση συναισθημάτων του, πράγμα που τον είχε οδηγήσει να στερείται ορατών συναισθημάτων. Η μητέρα του είχε επίσης ισχυριστεί ότι ήταν ακάθαρτος και ότι έπρεπε συνεχώς να τον φροντίζει και να τον κυνηγά. Οι ψυχολόγοι πίστευαν ότι ο Μπρέιβικ είχε γίνει τόσο καθαρός λόγω του φόβου τιμωρίας από τη μητέρα του. Δεν έδειξε το φυσιολογικό επίπεδο ακαθαρσίας ενός τετράχρονου. Ο Μπρέιβικ φαινόταν εξαιρετικά προσεκτικός και ελεγχόμενος. Δεν είχε τρόπους για το πώς να εκφράζει τα συναισθήματά του κανονικά. Κατά τη διάρκεια μεγάλων φάσεων συναισθηματικής κενότητας σπάνια ξεσπούσε και εμφάνιζε ακραία ανεξέλεγκτα συναισθήματα.[63]

Οι αναφορές του προσωπικού ανέφεραν ότι η μητέρα του είχε πει στον Μπρέιβικ, ενώ γνώριζε ότι παρατηρείτο από το υγειονομικό προσωπικό ότι «επιθυμούσε να είναι νεκρός». Ταυτόχρονα τον έδενε πάνω της και άλλαζε από πολύ στοργική σε εξαιρετικά σκληρή από τη μια στιγμή στην άλλη. Αυτή ήταν μια απαράδεκτη κατάσταση για ένα τετράχρονο, σύμφωνα με τους ψυχίατρους. Η έκθεση του 1983 ανέφερε ότι «Ο Άντερς είναι θύμα των προβολών της μητέρας του από παρανοϊκούς-επιθετικούς και σεξουαλικούς φόβους απέναντι στους άντρες γενικά», και «του προβάλλει τις δικές τις πρωτόγονες, επιθετικές και σεξουαλικές φαντασιώσεις, όλες τις ιδιότητες στους άνδρες που θεωρεί ως επικίνδυνες και επιθετικές. " Ο Μπρέιβικ αντιδρούσε πολύ αρνητικά προς τη μητέρα του. Εναλλασσότηταν μεταξύ της προσκόλλησης, της μικρής επιθετικότητας και της ακραίας παιδικότητας. Το τελικό συμπέρασμα της παρατήρησης ήταν ότι «Η οικογένεια χρειάζεται απόλυτη βοήθεια. Ο Άντερς πρέπει να απομακρυνθεί από την οικογένεια και να του δοθεί ένα καλύτερο επίπεδο φροντίδας. Η μητέρα ερεθίζεται από αυτόν και παραμένει σε αμφίσημη θέση που τον εμποδίζει να αναπτυχθεί με τους δικούς του όρους. Ο Άντερς έχει γίνει ένα ανήσυχο, παθητικό παιδί που αποτρέπει την επαφή. Εμφανίζει ένα μανιακό αμυντικό μηχανισμό ανήσυχης δραστηριότητας και ένα παραποιημένο, παραμορφωμένο χαμόγελο. Λαμβάνοντας υπόψη τη βαθιά παθολογική σχέση μεταξύ του Άντερς και της μητέρας του, είναι ζωτικής σημασίας να γίνει έγκαιρη προσπάθεια για να αποτραπεί μια σοβαρά στρεβλή εξέλιξη του αγοριού. " Ωστόσο οι Υπηρεσίες Παιδικής Πρόνοιας δεν ακολούθησαν αυτή τη σύσταση. Δεν κατάλαβαν πόσο επιβλαβής ήταν η μεταχείριση της μητέρας του για τον Μπρέιβικ. Αντ 'αυτού της αφαιρέθηκε η φροντίδα του μόνο τα σαββατοκύριακα. Ο SSBU ήλπιζε ότι τελικά θα ενταχθεί πλήρως σε ανάδοχη οικογένεια.

Ωστόσο όταν ο πατέρας του Μπρέιβικ Γενς Μπρέιβικ έμαθε για την κατάσταση υπέβαλε αίτημα να αναλάβει την επιμέλειά του. Αν και η μητέρα του Μπρέιβικ είχε συμφωνήσει να ανατεθεί σε ανάδοχη οικογένεια, όταν ο Γενς υπέβαλε αίτηση να αναλάβει την επιμέλειά του ζήτησε ο Μπρέιβικ να τεθεί υπό την πλήρη επιμέλειά της. Τόσο η μητέρα όσο και ο πατέρας παρέστησαν με δικηγόρους. Τελικά, η υπόθεση απορρίφθηκε επειδή οι Υπηρεσίες Πρόνοιας πίστευαν ότι δεν θα μπορούσαν να παράσχουν αρκετά αποδεικτικά στοιχεία στο δικαστήριο για να δικαιολογήσουν την ανάθεση του Μπρέιβικ σε ανάδοχη οικογένεια,. Ένας από τους κύριους λόγους για αυτό ήταν η μαρτυρία του προσωπικού του νηπιαγωγείου Vigelandsparken, στο οποίο ο Μπρέιβικ πήγαινε από το 1981. Τον περιέγραψαν ως χαρούμενο παιδί και ισχυρίστηκαν ότι τίποτα δεν πήγε στραβά όσο ήταν εκεί. Ολο αυτό το διάστημα η SSBU διατήρησε τη στάση της και είπε ότι "απαιτείται επείγουσα δράση για να αποφευχθεί μια σοβαρά στρεβλή ανάπτυξη του αγοριού". Η SSBU έγραψε στις Υπηρεσίες Παιδικής Πρόνοιας μια επιστολή όπου ισχυριζόταν ότι θα έπρεπε να δοθεί εντολή για τη βίαιη απομάκρυνση του Μπρέιβικ. Το 1984 έγινε ακρόαση ενώπιον του Barnevernsnemnda (δημοτική επιτροπή παιδικής πρόνοιας) σχετικά με το αν η μητέρα του Μπρέιβικ έπρεπε να χάσει την επιμέλεια του. Κατά τη διάρκεια της ακρόασης, ένας νεαρός κοινωνικός λειτουργός που δεν είχε ποτέ εκπροσωπήσει μια υπόθεση στο δικαστήριο αντιμετώπισε τον έμπειρο δικηγόρο που είχε προσλάβει η μητέρα του Μπρέιβικ και που φυσικά κέρδισε την υπόθεση. Αποφασίστηκε ότι η οικογένεια πρέπει να επιβλέπεται. Ωστόσο μετά από τρεις μόνο επισκέψεις η επίβλεψη διακόπηκε. Ο Μπρέιβικ δεν τέθηκε ποτέ ξανά σε αναδοχή.

Η SSBU επέκρινε έντονα την απόφαση δηλώνοντας "Η κατάσταση της οικογένειας ήταν πολύ ανησυχητική. Το αγόρι κινδύνευε να αναπτύξει σοβαρά προβλήματα και αν η Υπηρεσία Παιδικής Πρόνοιας σκόπιμα επέλεγε να μην κάνει τίποτα, θα το είχε καταδικάσει. Εφόσον, ωστόσο, αρνήθηκαν να ενεργήσουν σύμφωνα με τις προτάσεις της η SSBU δεν μπορεί να κατηγορηθεί. Δεν είχε την εξουσία να λαμβάνει επίσημες αποφάσεις. Μόνο η Υπηρεσία Παιδικής Πρόνοιας θα μπορούσε να το κάνει. "[

Ενήλικας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπρέιβικ εξαιρέθηκε από την εκπλήρωση στρατιωτικής θητείας στο Νορβηγικό Στρατό και δεν έλαβε στρατιωτική εκπαίδευση.[64] Το Νορβηγικό Τμήμα Αμυντικής Ασφάλειας, που διεξάγει τη διαδικασία ελέγχου, αναφέρει ότι θεωρήθηκε "ακατάλληλος για υπηρεσία" κατά την υποχρεωτική αξιολόγηση των στρατευσίμων.[65]

Μετά την ηλικία των 21 ετών ο Μπρέιβικ βρισκόταν στο τμήμα εξυπηρέτησης πελατών μιας ανώνυμης εταιρείας, συνεργαζόμενος με "ανθρώπους από όλες τις χώρες" και "ευγενικός με όλους".[66] Ένας πρώην συνάδελφος τον περιέγραψε ως "εξαιρετικό συνάδελφο" [67], ενώ ένας στενός φίλος του είπε ότι είχε συνήθως μεγάλο εγώ και εκνευριζόταν εύκολα από ανθρώπους αραβικής ή νοτιοασιατικής καταγωγής.[68]

Σύμφωνα με το Μιχαήλ Ρεσέτνικοφ της αντιπολίτευσης της Λευκορωσίας [69] ο Άντερς Μπρέιβικ υποβλήθηκε σε παραστρατιωτική εκπαίδευση σε ένα στρατόπεδο που διοργανώθηκε από το συνταξιούχο συνταγματάρχη της Κα Γκε Μπε Βαλέρι Λούνεφ. Σύμφωνα με τον Ρεσέτνικοφ ο Μπρέιβικ επισκέφθηκε τη Λευκορωσία τρεις φορές και είχε μόνιμες σχέσεις με τη χώρα. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία ο Μπρέιβικ επισκέφθηκε τη Λευκορωσία μόνο μία φορά, ως τουρίστας το 2005.[70] Οι νορβηγικές εισαγγελικές αρχές ισχυρίζονται ότι ο Μπρέιβικ πήγε στη Λευκορωσία για να συναντήσει μια γυναίκα που είχε γνωρίσει σε μια ιστοσελίδα γνωριμιών. Αυτή η γυναίκα τον επισκέφτηκε αργότερα στο Όσλο.[71]

Σύμφωνα με φίλους του ο Μπρέιβικ είχε κάνει αισθητική χειρουργική επέμβαση στο πηγούνι, τη μύτη και το μέτωπό του σε ηλικία 20 ετών και ήταν πολύ ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα.

Τρομοκρατικές επιθέσεις του 2011[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Τρομοκρατικές επιθέσεις στη Νορβηγία το 2011

Σχεδίαση Ο Μπρέιβικ ισχυρίζεται ότι το 2002 (σε ηλικία 23 ετών) ξεκίνησε ένα εννεαετές σχέδιο για τη χρηματοδότηση των επιθέσεων του 2011, ιδρύοντας τη δική του επιχείρηση προγραμματισμού υπολογιστών ενώ εργαζόταν στην εταιρεία εξυπηρέτησης πελατών. Ισχυρίζεται ότι η εταιρεία του αυξήθηκε σε έξι υπαλλήλους και "αρκετούς υπεράκτιους τραπεζικούς λογαριασμούς" και ότι έκανε το πρώτο του εκατομμύριο κορώνες σε ηλικία 24 ετών. Γράφει στο μανιφέστο του ότι έχασε 2 εκατομμύρια κορώνες στο χρηματιστήριο, αλλά είχε ακόμη περίπου 2 εκατομμύρια κορώνες για να αντεπιτεθεί.[72] Η εταιρεία αργότερα κηρύχθηκε σε πτώχευση και ο Μπρέιβικ κατηγορήθηκε για αρκετές παραβιάσεις του νόμου.[73] Στη συνέχεια επέστρεψε στο σπίτι της μητέρας του, σύμφωνα με τον ίδιο, για να εξοικονομήσει χρήματα. Η πρώτη ομάδα ψυχιάτρων που τον εξέτασε ανέφερε στην έκθεσή της ότι η ψυχική του υγεία επιδεινώθηκε σε αυτό το στάδιο και περιήλθε σε κατάσταση απόσυρσης και απομόνωσης. .[74] Τα δηλωθέντα περιουσιακά στοιχεία του το 2007 ήταν περίπου 630.000 kr. (76.244 US $ [75]), σύμφωνα με τα στοιχεία της Νορβηγικής φορολογικής αρχής. Ισχυρίζεται ότι μέχρι το 2008 είχε περίπου 2.000.000 kr (243.332 δολάρια ΗΠΑ) και εννέα πιστωτικές κάρτες που του έδιναν πρόσβαση σε πίστωση 26.000 ευρώ.

Το Μάιο του 2009 ίδρυσε μια αγροτική εταιρεία με το όνομα "Breivik Geofarm",[76] που περιγράφεται ως αποκλειστική ιδιοκτησία γεωργικής εκμετάλλευσης που δημιουργήθηκε για την καλλιέργεια λαχανικών, πεπονιών, ριζών και βολβών. .[77]

Το 2010 επισκέφθηκε την Πράγα σε μια προσπάθεια να αγοράσει παράνομα όπλα. Δεν μπόρεσε να αποκτήσει ένα όπλο εκεί και αποφάσισε αντί αυτού να βρει όπλα μέσω νόμιμων καναλιών στη Νορβηγία.[78] Αγόρασε ένα ημιαυτόματο πιστόλι 9 mm Glock 34 νόμιμα επιδεικνύοντας στην αίτησή του στην αστυνομία για άδεια όπλου την ταυτότητα μέλους ενός συλλόγου σκοποβολής και το ημιαυτόματο τουφέκι Ruger Mini-14 ως κάτοχος άδειας κυνηγού.[79] Το μανιφέστο του Μπρέιβικ περιελάμβανε γραπτά που περιγράφουν λεπτομερώς πώς έπαιζε βιντεοπαιχνίδια όπως το World of Warcraft για να χαλαρώσει και το Call of Duty: Modern Warfare 2 για "εκπαίδευση-προσομοίωση".[80] Είπε σε δικαστήριο τον Απρίλιο του 2012 ότι εκπαιδεύτηκε για γυρίσματα χρησιμοποιώντας μια ολογραφική απεικόνιση ενώ έπαιζε Call of Duty. Ισχυρίστηκε ότι αυτό τον βοήθησε να αποκτήσει ταλέντο στη σκοποβολή.[81]

Ο Μπρέιβικ δεν είχε δηλώσει εισόδημα το 2009 και τα περιουσιακά του στοιχεία ήταν 390.000 κορώνες (72.063 $ ), σύμφωνα με τα στοιχεία της Νορβηγικής φορολογικής αρχής. Δήλωσε ότι τον Ιανουάριο του 2010 τα χρήματά του «εξαντλούντο σταδιακά». Στις 23 Ιουνίου 2011, ένα μήνα πριν από τις επιθέσεις, πλήρωσε το οφειλόμενο ποσό στις εννέα πιστωτικές κάρτες του, ώστε να μπορεί να έχει πρόσβαση σε κεφάλαια κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών του.

Στα τέλη Ιουνίου ή στις αρχές Ιουλίου 2011 μετακόμισε σε μια αγροτική περιοχή νότια του Οστα στο Ομοτ, της περιφέρειας Χέντμαρκ, περίπου 140 χλμ. βορειοανατολικά του Όσλο,[82] την τοποθεσία του αγροκτήματός του. Όπως παραδέχεται στο μανιφέστο του χρησιμοποίησε την εταιρεία ως κάλυμμα για την απόκτηση νόμιμων μεγάλων ποσοτήτων λιπασμάτων και άλλων χημικών ουσιών για την κατασκευή εκρηκτικών. Ένας προμηθευτής αγροεφοδίων πούλησε στην εταιρεία του Μπρέιβικ έξι τόνους λιπάσματος το Μάιο.[83] Η εφημερίδα Verdens Gang ανέφερε ότι μετά από την αγορά από τον Μπρέιβικ μικρής ποσότητας εκρηκτικής γόμωσης από ένα ηλεκτρονικό κατάστημα στην Πολωνία, το όνομά του ήταν μεταξύ των 60 που διαβιβάστηκαν στην Υπηρεσία Ασφάλειας της Αστυνομίας (PST) από τη Νορβηγική Τελωνειακή Υπηρεσία, καθώς είχε χρησιμοποιήσει το κατάστημα για να αγοράσει προϊόντα. Μιλώντας στην εφημερίδα, ο Γον Φίτγε της PST είπε ότι οι πληροφορίες που βρήκαν δεν έδειξαν τίποτα ύποπτο. Υπολογίζει το κόστος των προετοιμασιών για τις επιθέσεις σε 317.000 ευρώ - "130.000 από την τσέπη του και 187.500 ευρώ σε χαμένα έσοδα για τρία χρόνια."

Ο γείτονας του αγροκτήματος του Μπρέιβικ τον περιέγραψε ότι έμοιαζε με «κάτοικο της πόλης, που φορούσε ακριβά πουκάμισα και δεν γνώριζε τίποτα για την αγροτική ζωή». Ο Μπρέιβικ είχε επίσης καλύψει τα παράθυρα του σπιτιού του. Ο ιδιοκτήτης ενός τοπικού μπαρ, που κάποτε εργαζόταν ως εκτιμητής της γλώσσας του σώματος των επιβατών στο αεροδρόμιο του Όσλο, είπε ότι δεν υπήρχε κάτι ασυνήθιστο για τον Μπρέιβικ, που ήταν περιστασιακός πελάτης στο μπαρ.

Οι επιθέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κέντρο της πόλης του Όσλο, λίγο μετά την έκρηξη της βόμβας αυτοκινήτου του Μπρέιβικ
Λουλούδια αφημένα μπροστά στον καθεδρικό ναό του Όσλο την επόμενη μέρα μετά τις επιθέσεις
Κύριο λήμμα: Τρομοκρατικές επιθέσεις στη Νορβηγία το 2011

Στις 22 Ιουλίου 2011 ο Μπρέιβικ πυροδότησε μια βόμβα λιπασμάτων έξω από το τετράγωνο που στέγαζε το γραφείο του Πρωθυπουργού Γενς Στόλτενμπεργκ στο Όσλο, με αποτέλεσμα οκτώ θανάτους.[84]

Μέσα σε λίγες ώρες από την έκρηξη ταξίδεψε στο νησί Ουτίγια, στο χώρο μιας κατασκήνωσης της Νεολαίας του Εργατικού Κόμματος, όπου παρουσιάστηκε ως αστυνομικός για να πάρει το πλοίο για το νησί και στη συνέχεια πυροβολούσε διαλειπόμενα για περισσότερο από μία ώρα, σκοτώνοντας 69 άτομα [85][86] με το νεότερο θύμα 14 ετών.[87][88][89]

Σύλληψη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν η αστυνομική τακτική μονάδα Delta (με έδρα το Όσλο) έφτασε στο νησί και τον αντιμετώπισε ο Μπρέιβικ παραδόθηκε χωρίς αντίσταση.[90] Μετά τη σύλληψή του κρατήθηκε από ένοπλους αστυνομικούς στο νησί και ανακρίθηκε καθ 'όλη τη διάρκεια της νύχτας, προτού μεταφερθεί σε κελί κράτησης στο Όσλο.

Ο Μπρέιβικ παραδέχτηκε τα εγκλήματα και είπε ότι ο σκοπός της επίθεσης ήταν να σώσει τη Νορβηγία και τη Δυτική Ευρώπη από μια Μουσουλμανική κατάληψη και ότι το Εργατικό Κόμμα έπρεπε να «πληρώσει το τίμημα» για «την απογοήτευση της Νορβηγίας και του νορβηγικού λαού».[91]

Μετά τη σύλληψή του ο Μπρέιβικ αναφέρθηκε στον εαυτό του ως «το μεγαλύτερο τέρας μετά τον Κουίσλιγκ».[92]

Κράτηση και προετοιμασία της δίκης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθ' οδόν κατά την πρώτη του προσαγωγή στη φυλακή η αστυνομική συνοδεία του Μπρέιβικ αντιμετώπισε ένα οργισμένο πλήθος, μερικοί από το οποίο φώναζαν «να καεί στην κόλαση» ή «προδότη», ενώ άλλοι χρησιμοποιούσαν χειρότερες εκφράσεις.[93]

Στις 25 Ιουλίου 2011 ο Μπρέιβικ κατηγορήθηκε για παράβαση της παραγράφου 147α του νορβηγικού ποινικού κώδικα,[94][95] ήτοι «αποσταθεροποίηση ή καταστροφή βασικών λειτουργιών της κοινωνίας» και «πρόκληση μεγάλου φόβου στον πληθυσμό»,[96] και οι δύο τρομοκρατικές πράξεις βάσει του νορβηγικού δικαίου. Διατάχθηκε η κράτησή του για οκτώ εβδομάδες, οι πρώτες τέσσερις σε απομόνωση, εν αναμονή περαιτέρω δικαστικής διαδικασίας.[94][97] Η κράτηση παρατάθηκε με επόμενες ακροάσεις.[98] Το κατηγορητήριο ήταν έτοιμο στις αρχές Μαρτίου 2012. Ο Διευθυντής της Εισαγγελίας είχε αρχικά αποφασίσει να λογοκρίνει τα έγγραφα από το κοινό, αφαιρώντας τα ονόματα των θυμάτων καθώς και λεπτομέρειες σχετικά με τους θανάτους τους. Λόγω της αντίδρασης του κοινού αυτή η απόφαση αναιρέθηκε πριν από την έκδοσή της.[99] Στις 30 Μαρτίου το Εφετείο του Οσλο ανακοίνωσε ότι είχε προγραμματίσει την αναμενόμενη δίκη για τις 15 Ιανουαρίου 2013, που θα διεξαγόταν στην ίδια ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα όπου δικάστηκε η αρχική ποινική υπόθεση.[100]

Ο Μπρέιβικ κρατήθηκε μετά τη σύλληψή του στη Φυλακή Ιλα. Εκεί είχε στη διάθεσή του τρία κελιά: ένα όπου μπορούσε να ξεκουραστεί, να κοιμηθεί και να παρακολουθεί ταινίες DVD ή τηλεόραση, ένα δεύτερο που είχε δημιουργηθεί για να χρησιμοποιεί υπολογιστή χωρίς σύνδεση στο Διαδίκτυο και ένα τρίτο με εξοπλισμό γυμναστικής. Μόνο επιλεγμένοι υπάλληλοι φυλακών με ειδικά προσόντα επετράπη να εργαστούν γύρω του και η διοίκηση της φυλακής στόχευε να μην επιτραπεί η παρουσία του ως φυλακισμένου υψηλής ασφάλειας να επηρεάσει οποιονδήποτε άλλο από τους άλλους κρατουμένους.[101] Μετά την άρση της απαγόρευσης επιστολών και επισκεπτών για τον Μπρέιβικ τον Ιανουάριο του 2012 έλαβε αρκετές αιτήσεις από ιδιώτες[102] και αφιέρωσε το χρόνο του απαντώντας γραπτά σε ομοϊδεάτες του. Σύμφωνα με έναν από τους δικηγόρους του ο Μπρέιβικ ήταν περίεργος να μάθει αν το μανιφέστο του είχε αρχίσει να αποκτά ρίζες στην κοινωνία. Οι δικηγόροι του Μπρέιβικ, σε συνεννόηση με τον ίδιο, εξέτασαν το ενδεχόμενο να κληθούν μερικοί από τους συνομιλητές του ως μάρτυρες κατά τη δίκη.[103] Αρκετά μέσα ενημέρωσης, τόσο νορβηγικά όσο και διεθνή, ζήτησαν συνεντεύξεις από τον Μπρέιβικ. Η πρώτη από αυτές ματαιώθηκε από τη διοίκηση των φυλακών μετά τον έλεγχο του βιογραφικού του δημοσιογράφου. Μια δεύτερη συμφωνήθηκε από τον Μπρέιβικ και η φυλακή ζήτησε να γίνει έλεγχος του βιογραφικού από την αστυνομία της χώρας προέλευσης του δημοσιογράφου. Δεν έχουν δοθεί πληροφορίες σχετικά με τα εν λόγω μέσα ενημέρωσης.[104]

Ψυχιατρική αξιολόγηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπρέιβικ υποβλήθηκε στην πρώτη του εξέταση από δικαστικούς ψυχιάτρους που ορίστηκαν από το δικαστήριο το 2011. Οι ψυχίατροι τον διέγνωσαν με παρανοϊκή σχιζοφρένεια, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι είχε αναπτύξει τη διαταραχή με την πάροδο του χρόνου και ήταν ψυχωτικός τόσο όταν πραγματοποίησε τις επιθέσεις όσο και κατά τη διάρκεια της εξέτασης. Διαγνώστηκε επίσης με κατάχρηση ουσιών που δεν δημιουργούν εξάρτηση πριν τις 22 Ιουλίου. Κατά συνέπεια οι ψυχίατροι βρήκαν τον Μπρέιβικ να μην έχει καταλογισμό.[105][106]

Σύμφωνα με την έκθεση ο Μπρέιβικ επέδειξε ακατάλληλη και αμβλεία επίδραση και σοβαρή έλλειψη ενσυναίσθησης. Μιλούσε ασυνάρτητα με νεολογισμούς και είχε ενεργήσει καταναγκαστικά με βάση ένα σύμπαν παράξενων, μεγαλειωδών και παραληρηματικών σκέψεων. Ο Μπρέιβικ αναφερόταν στον εαυτό του ως το μελλοντικό αντιβασιλέα της Νορβηγίας, κύριο της ζωής και του θανάτου, ενώ αποκαλούσε τον εαυτό του «υπερβολικά στοργικό» και «τον τελειότερο ιππότη της Ευρώπης από το Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο». Ήταν πεπεισμένος ότι ήταν πολεμιστής σε έναν «εμφύλιο πόλεμο χαμηλής έντασης» και είχε επιλεγεί για να σώσει το λαό του. Ο Μπρέιβικ περιέγραφε σχέδια για την πραγματοποίηση περαιτέρω "εκτελέσεων προδοτών κατηγοριών Α, Β και Γ" κατά χιλιάδες, συμπεριλαμβανομένων των ψυχιάτρων και για την οργάνωση των Νορβηγών σε περιοχές-καταφύγια με σκοπό την επιλεκτική αναπαραγωγή. Ο Μπρέιβικ πίστευε ότι ήταν ο «μεγάλος άρχοντας ιππότης Τζουστίσιαρ» μιας οργάνωσης Ναΐτών Ιπποτών. Θεωρήθηκε από τους ψυχίατρους ότι ήταν αυτοκτονικός και ανθρωποκτονικός. Σύμφωνα με το συνήγορο υπεράσπισής του ο Μπρέιβικ αρχικά εξέφρασε έκπληξη και αισθάνθηκε προσβεβλημένος από τα συμπεράσματα της έκθεσης. Αργότερα είπε «αυτό παρέχει νέες ευκαιρίες».[107]

Το αποτέλεσμα της πρώτης αξιολόγησης ικανοτήτων του Μπρέιβικ συζητήθηκε έντονα στη Νορβηγία από ειδικούς της ψυχικής υγείας, σχετικά με τη γνώμη των ψυχιάτρων που διορίστηκαν από το δικαστήριο και για τον ορισμό της χώρας για το εγκληματικό ακαταλόγιστο.[108][109] Μια διευρυμένη ομάδα ειδικών από το Νορβηγικό Συμβούλιο Ιατροδικαστικής εξέτασε την υποβληθείσα έκθεση και την ενέκρινε "χωρίς σημαντικές παρατηρήσεις".[110] Στο μεταξύ προέκυψαν πληροφορίες ότι το ψυχιατρικό ιατρικό προσωπικό που ήταν υπεύθυνο για τη θεραπεία φυλακισμένων στη φυλακή κράτησης και ασφάλειας Ιλα δεν έκανε καμία παρατήρηση που να υποδηλώνει ότι υπέφερε από ψύχωση, κατάθλιψη ΄΄η αυτοκτονικές τάσεις. Σύμφωνα με τον ανώτερο ψυχίατρο Ράντι Ρόσενκβιστ, που ορίστηκε από τη φυλακή να εξετάσει τον Μπρέιβικ, μάλλον φαίνεται ότι είχε διαταραχές προσωπικότητας.[109][111][112] Οι δικηγόροι που εκπροσωπούσαν οικογένειες και θύματα υπέβαλαν αιτήματα στο δικαστήριο να διατάξει μια δεύτερη γνωμάτευση, ενώ η εισαγγελία και ο δικηγόρος του Μπρέιβικ δεν ήθελαν αρχικά να οριστούν νέοι εμπειρογνώμονες. Στις 13 Ιανουαρίου 2012, μετά από πολλή δημόσια πίεση, το Περιφερειακό Δικαστήριο του Όσλο διέταξε μια δεύτερη ομάδα εμπειρογνωμόνων να αξιολογήσει την ψυχική κατάσταση του Μπρέιβικ.[113] He initially refused to cooperate with new psychiatrists.[114] Αρχικά αρνήθηκε να συνεργαστεί με τους νέους ψυχίατρους, αλλά [107] αργότερα άλλαξε γνώμη και στα τέλη Φεβρουαρίου ξεκίνησε μια νέα περίοδος ψυχιατρικής παρατήρησης, αυτή τη φορά χρησιμοποιώντας διαφορετικές μεθόδους από την πρώτη.

Εάν η αρχική διάγνωση είχε γίνει δεκτή από το δικαστήριο, αυτό θα σήμαινε ότι ο Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ δεν θα μπορούσε να καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης. Η εισαγγελία θα μπορούσε αντ 'αυτού να ζητήσει να κρατηθεί σε ψυχιατρικό νοσοκομείο.[115] Στη συνέχεια οι ιατρικές γνωματεύσεις θα καθόριζαν αν τα δικαστήρια θα αποφάσιζαν να τον απελευθερώσουν κάποια στιγμή αργότερα. Αν θεωρείτο διαρκής κίνδυνος για την κοινωνία ο Μπρέιβικ θα μπορούσε να φυλακιστεί ισόβια.[116] Λίγο μετά την έναρξη της δεύτερης περιόδου της προδικαστικής ψυχιατρικής παρατήρησης η εισαγγελία δήλωσε ότι αναμένει ότι ο Μπρέιβικ θα κηρυχθεί κατά το νόμο παράφρων.[117][118] Στις 10 Απριλίου 2012 δημοσιεύτηκε η δεύτερη ψυχιατρική αξιολόγηση με το συμπέρασμα ότι ο Μπρέιβικ δεν ήταν ψυχωτικός κατά τη διάρκεια των επιθέσεων ούτε κατά την εξέτασή του. [23] Αντ 'αυτού διέγνωσαν αντικοινωνική διαταραχή προσωπικότητας και ναρκισσιστικής διαταραχή προσωπικότητας.[33][119][120] Ο Μπρέιβικ εξέφρασε την ελπίδα να κηρυχθεί εχέφρων σε μια επιστολή που στάλθηκε σε αρκετές νορβηγικές εφημερίδες λίγο πριν από τη δίκη του και έγραψε για την προοπτική αποστολής του σε ψυχιατρικό θάλαμο: "Πρέπει να παραδεχτώ ότι αυτό είναι το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσε να μου είχε συμβεί καθώς είναι η απόλυτη ταπείνωση. Το να στείλεις έναν πολιτικό ακτιβιστή σε ψυχιατρείο είναι πιο σαδιστικό και κακό από το να τον σκοτώσεις! Είναι μια μοίρα χειρότερη από τον θάνατο. "[121]

Στις 8 Ιουνίου 2012 ο Καθηγητής Ψυχιατρικής Ούλρικ Φρέντρικ Μαλτ κατέθεσε ενώπιον δικαστηρίου ως ειδικός μάρτυρας, λέγοντας ότι ήταν απίθανο ο Μπρέιβικ να είχε σχιζοφρένεια. Σύμφωνα με τον Μαλτ ο Μπρέιβικ υπέφερε κυρίως από σύνδρομο Άσπεργκερ, σύνδρομο Τουρέτ, ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας και πιθανώς παρανοϊκή ψύχωση.[122] Ο Μάλτ ανέφερε διάφορους παράγοντες για την υποστήριξη της διάγνωσής του, όπως την αποκλίνουσα συμπεριφορά του ως παιδιού, την ακραία εξειδίκευση του Μπρέιβικ στη μελέτη σχετικά με την τεχνολογία όπλων και βομβών, την περίεργη έκφραση του προσώπου, έναν αξιοσημείωτο τρόπο ομιλίας και μια εμμονή με αριθμούς.[123] Ο Ειρικ Γιοχάνεσεν διαφώνησε, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο Μπρέιβικ εψεύδετο και δεν ήταν παραληρηματικός ή ψυχωτικός.[124] Ο Γιοχάνεσεν είχε εξετάσει τον Μπρέιβικ και μιλήσει μαζί του για περισσότερες από 20 ώρες.[125]

Προδικαστική ακρόαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην προδικαστική ακρόαση, το Φεβρουάριο του 2012, ο Μπρέιβικ διάβασε μια έτοιμη δήλωση που ζητούσε να απελευθερωθεί και να αντιμετωπιστεί ως ήρωας για την «προληπτική επίθεση εναντίον προδοτών», κατηγορούμενων για σχεδιασμό πολιτιστικής γενοκτονίας. Είπε : "Διαπράττουν, ή σχεδιάζουν να διαπράξουν, πολιτιστική καταστροφή, συμπεριλαμβανομένης της αποδόμησης της νορβηγικής εθνοτικής ομάδας και της αποδόμησης της νορβηγικής κουλτούρας. Αυτό είναι το ίδιο με την εθνοκάθαρση." [126]

Δίκη και καταδίκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δίκη του Μπρέιβικ ξεκίνησε στις 16 Απριλίου 2012 στο Δικαστικό Μέγαρο του Όσλο υπό τη δικαιοδοσία του Περιφερειακού Δικαστηρίου του Όσλο. Οι διορισμένοι εισαγγελείς ήταν οι Ινγκα Μπέγερ Ενγκ και Σβέιν Χόλντεν με τον Γκέιρ Λίπεσταντ να υπηρετεί ως επικεφαλής συνήγορο για την υπεράσπιση του Μπρέιβικ. Η ακροαματική διαδικασία τελείωσε στις 22 Ιουνίου.

Στις 24 Αυγούστου 2012 ο Μπρέιβικ κρίθηκε εχέφρων και καταδικάστηκε σε περιορισμό - μια ειδική μορφή ποινής φυλάκισης που μπορεί να παραταθεί επ 'αόριστον. με κατά προσέγγιση περίοδο 21 ετών και ελάχιστο χρόνο 10 ετών, τη μέγιστη ποινή στη Νορβηγία.[127] Ο Μπρέιβικ δεν άσκησε έφεση και στις 8 Σεπτεμβρίου τα μέσα ενημέρωσης ανακοίνωσαν ότι η απόφαση ήταν οριστική.[128]

Το δικαστήριο ανέφερε ότι "πολλοί άνθρωποι συμμερίζονται τη θεωρία συνωμοσίας του Μπρέιβικ, συμπεριλαμβανομένης της θεωρίας της Ευραβίας. Το δικαστήριο διαπίστωσε ότι πολύ λίγοι άνθρωποι, ωστόσο, συμμερίζονται την ιδέα του Μπρέιβικ ότι ο φερόμενος εξισλαμισμός πρέπει να καταπολεμηθεί με τρομοκρατία." [129]

Η ζωή στη φυλακή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η είσοδος του παραρτήματος των Φυλακών του Τέλεμαρκ στο Σκίεν το 2009. (Η πινακίδα λέει "Σωφρονιστική Υπηρεσία / Φυλακή Σκίεν"

Από τον Αύγουστο του 2011 ο Μπρέιβικ είναι φυλακισμένος σε τομέα SHS (φυλακή "ύψιστης ασφάλειας" -særlig høy sikkerhet).[130][131] Από την ίδρυση του SHS το 2002 ως το 2016 η Νορβηγία είχε φυλακίσει μόνο δέκα ή έντεκα [132] κρατούμενους υπό αυτές τις συνθήκες, εκ των οποίων η ποινή του Μπρέιβικ ήταν η μεγαλύτερη.[133][134]

Φυλακίζεται στο Παράρτημα Σκίεν των Φυλακών Tέλεμαρκ, περίπου 100 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Όσλο. Στις 23 Ιουλίου 2012 μεταφέρθηκε από τη Φυλακή Κράτησης και Ασφάλειας Ιλα του Μπέρουμ [135] στο Σκίεν,[136] στις 28 Σεπτεμβρίου 2012 μεταφέρθηκε πάλι στην Ιλα και το Σεπτέμβριο του 2013 επέστρεψε στο Τέλεμαρκ.

Από το 2015 ο Μπρέιβικ δέχεται επισκέψεις από έναν επισκέπτη φυλακής - έναν στρατιωτικό ιερέα (με το βαθμό του ταγματάρχη- κάθε δύο εβδομάδες.[137] Η μητέρα του τον επισκέφτηκε πέντε φορές πριν από το θάνατό της το 2013 [138] και ο ερευνητής Μάτιας Γκάρντελ του πήρε συνέντευξη το 2014 , αλλά σε κανένας άλλο επισκέπτη που έχει ζητήσει ο Μπρέιβικ δεν έχει επιτραπεί η πρόσβαση.

Είναι απομονωμένος από τους άλλους κρατούμενους και έχει επαφή μόνο με τους εργαζόμενους στην υγεία και τους φρουρούς.[139] Ο τύπος απομόνωσης του Μπρέιβικ στη φυλακή είναι αυτό που η ΕΣΔΑ αποκαλεί σχετική κοινωνική απομόνωση, σύμφωνα με απόφαση του 2016 του Περιφερειακού Δικαστηρίου του Όσλο. Στην Ευρώπη δεν είναι ασυνήθιστο να χορηγούνται αντισταθμιστικά μέτρα σε κρατούμενους που κρατούνται σε απομόνωση για αρκετά χρόνια. Από το 2016 διαθέτει ηλεκτρική γραφομηχανή και Xbox (χωρίς σύνδεση στο διαδίκτυο) στο κελί του.[140] Προηγουμένως, όταν η αρχική ετυμηγορία επικυρώθηκε το Σεπτέμβριο του 2012, η ​​άδεια του για πρόσβαση σε έναν υπολογιστή (χωρίς Διαδίκτυο) στο κελί της φυλακής του είχε λήξει.

Έχει εγγραφεί από το 2015 στο πτυχιακό πρόγραμμα πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Όσλο, με έναν υπάλληλο της φυλακής να του παρέχει υλικό, χωρίς να έχει πρόσβαση στο Διαδίκτυο.[141] Το 2015 ισχυρίστηκε με επιστολή ότι οι σκληρές συνθήκες φυλακής τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει τα μαθήματα.[142] Σύμφωνα με δήλωση του δικηγόρου του Ειστέιν Στόρβικ το Μάρτιο του 2016 ο Μπρέιβικ είχε γίνει ναζιστής στη φυλακή.[143]

Πολιτική δραστηριότητα και απόπειρες αλληλογραφίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2012 ο Μπρέιβικ σχεδίαζε να ιδρύσει μια οργάνωση με το όνομα Συντηρητικό Επαναστατικό Κίνημα που οραματιζόταν, αποτελούμενη από περίπου 50 δεξιούς ακτιβιστές στην Ευρώπη, καθώς και μια οργάνωση για φυλακισμένους δεξιούς ακτιβιστές. Ο Μπρέιβικ έγραψε, μεταξύ άλλων, στους Πέτερ Μανγκς και Μπεάτε Ζσέπε.[144] Τα μέσα ενημέρωσης ισχυρίστηκαν το 2014 ότι ο Μανγκς είχε λάβει επιστολές. Το 2012 περνούσε 8-10 ώρες την ημέρα γράφοντας. Είπε ότι ήθελε να γράψει τρία βιβλία: το πρώτο ήταν η δική του εκδοχή για τα γεγονότα την ημέρα των επιθέσεων, το δεύτερο για την ιδεολογία στην οποία βασίστηκαν οι ενέργειές του και ένα τρίτο για τα οράματά του για το μέλλον.[145][146]

Από το 2013 ο Μπρέιβικ κρατείται στις Φυλακές Tέλεμαρκ. Όπως και με όλους τους καταδίκους οι επιστολές του εξετάζονται πριν από την αποστολή τους για την αποτροπή περαιτέρω εγκλημάτων ή επιθέσεων μίσους. Αφότου μεταφέρθηκε στη φυλακή Σκίεν, μόνο 5 από τις 300 επιστολές που είχε στείλει δεν είχαν κατασχεθεί, κατέθεσε στο δικαστήριο το 2016. Πρόσθεσε : "Από τις 200 φόρμες σχετικά με τις επισκέψεις στη φυλακή που έχω στείλει, όλες έχουν κατασχεθεί." Ως το 2016 είχαν αποσταλεί περίπου 4.000 ταχυδρομικά αντικείμενα προς ή από το Μπρέιβικ και περίπου το 15% αυτών (600) είχαν κατασχεθεί.[147] Στις 11 Μαρτίου 2016, ο πολιτικός επιστήμονας Ingeborg Kjos αντιγράφηκε σε μια επιστολή του Μπρέιβικ προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης, η οποία χρειάστηκε πάνω από ενάμιση χρόνο για να την φτάσει. η επιστολή δεν υποστήριξε τη βία.[148]

Πολιτικοί από διάφορα νορβηγικά κόμματα έχουν διαμαρτυρηθεί για τις δραστηριότητες του Μπρέιβικ στη φυλακή, οι οποίες θεωρούν ότι συνεχίζουν να εκθέτει την ιδεολογία του και ενδεχομένως να ενθαρρύνουν περαιτέρω εγκληματικές πράξεις.[149]

Σχέδια για απεργίες πείνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Νοέμβριο του 2012 ο Μπρέιβικ έστειλε επιστολή-καταγγελία 27 σελίδων στις αρχές της φυλακής για τους περιορισμούς ασφαλείας που υφίστατο, ισχυριζόμενος ότι ο διευθυντής της φυλακής ήθελε προσωπικά να τον τιμωρήσει. Μεταξύ των καταγγελιών του ήταν ότι το κελί του δεν είχε επαρκή θέρμανση και έπρεπε να φοράει τρεις στρώσεις ρούχων για να παραμείνει ζεστός, οι φύλακες παρενέβαιναν στο αυστηρά προγραμματισμένο καθημερινό του πρόγραμμα, το κελί του είναι κακώς διακοσμημένο και δεν έχει θέα, η λάμπα ανάγνωσής του είναι ανεπαρκής, οι φύλακες τον επιβλέπουν όταν βουρτσίζει τα δόντια του και ξυρίζεται και του ασκούν έμμεσα ψυχική πίεση να τελειώσει γρήγορα χτυπώντας τα πόδια τους ενώ περιμένουν, «δεν έχει καραμέλες» και του σερβίρεται κρύος καφές και του γίνεται καθημερινά σωματική έρευνα, μερικές φορές από γυναίκες φύλακες. Οι αρχές ήραν μόνο έναν μικρό περιορισμό που του είχαν επιβάλει : το στυλό ασφαλείας από καουτσούκ, που περιέγραψε ως "σχεδόν απερίγραπτη εκδήλωση του σαδισμού", αντικαταστάθηκε από ένα συνηθισμένο στυλό.[150]

Σε επιστολές προς ξένα μέσα ενημέρωσης έγραψε για τα αιτήματά του (το 2013) στις αρχές φυλακών "συμπεριλαμβανομένης της ευκολότερης επικοινωνίας με τον έξω κόσμο και ενός PlayStation 3 για αντικατάσταση του τρέχοντος PlayStation 2, επειδή προσφέρει καλύτερα παιχνίδια". Τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν το 2014 σχετικά με τα αιτήματα ότι θα λιμοκτονούσε μέχρι θανάτου εάν του αρνούντο "πρόσβαση σε καναπέ και σε μεγαλύτερο γυμναστήριο". Επιπλέον είπε ότι "Άλλοι τρόφιμοι έχουν πρόσβαση σε παιχνίδια ενηλίκων, ενώ εγώ μόνο το δικαίωμα να παίζω λιγότερο ενδιαφέροντα παιδικά παιχνίδια. Ένα παράδειγμα είναι το "Rayman Revolution", ένα παιχνίδι που απευθύνεται σε παιδιά τριών ετών", παραπονέθηκε ο Μπρέιβικ στους αξιωματούχους της φυλακής. "[151][152]

Το Σεπτέμβριο του 2015 ο Μπρέιβικ απείλησε και πάλι με απεργία πείνας, λόγω της επιδείνωσης των συνθηκών φυλάκισης, αλλά την καθυστέρησε προκειμένου να μηνύσει τη νορβηγική κυβέρνηση για αυτές.

Χρηματοδότηση νομικής συνδρομής και οικογενειακή κατάσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπρέιβικ εξακολουθεί (2016) να λαμβάνει δωρεάν νομική συνδρομή από τη δικηγορική εταιρεία Ειστέιν Στόρβικ. Προγενέστερα (μετά τη δίκη του 2012) τη δωρεάν νομική εκπροσώπηση του Μπρέιβικ είχε αναλάβει η εταιρεία Γκέιρ Λίπεσταντ.[153] Η νομική βοήθεια κατά τη διάρκεια των δικών έχει καταβληθεί από την κυβέρνηση, όπως είναι ο κανόνας στη χώρα.

Στις 23 Μαρτίου 2013 η μητέρα του Μπρέιβικ πέθανε από επιπλοκές από καρκίνο.[154] Την ίδια μέρα τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι η μητέρα και ο γιος «αποχαιρετίστηκαν κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης στην Ιλα την περασμένη εβδομάδα, όταν επετράπη στο Μπρέιβικ να βγει από το γυάλινο τοίχο της αίθουσας επίσκεψης - για να δώσει στη μητέρα του μια αποχαιρετιστήρια αγκαλιά».[155] Ο Μπρέιβικ είχε ζητήσει άδεια από τους αξιωματούχους της φυλακής να παρευρεθεί στην κηδεία της μητέρας του,[156] αλλά το αίτημα απορρίφθηκε.[157]

Γραπτά και βίντεο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Φόρουμ και Youtube[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Γιάνε Κρίστιανσεν, τότε επικεφαλής της Νορβηγικής Αστυνομικής Υπηρεσίας Ασφάλειας (PST), δήλωσε ότι ο Μπρέιβικ «σκόπιμα απέφευγε βίαιες προτροπές στο Διαδίκτυο [και] υπήρξε κατά το μάλλον ή ήττον μετριοπαθής και ούτε συμμετείχε ποτέ σε εξτρεμιστικό δίκτυο».[158] Έχει αναφερθεί ότι είχε κάνει πολλές αναρτήσεις στον αντιισλαμικό [159] ιστότοπο document.no.[160] Παρακολούθησε επίσης μια συνάντηση του "Documents venner" (Φίλοι του Document), που συνδέεται με τον ιστότοπο, στα τέλη του 2009.[161] Λόγω της προσοχής των μέσων ενημέρωσης σχετικά με τη δραστηριότητά του στο Διαδίκτυο μετά τις επιθέσεις του 2011, το document.no συνέταξε μια πλήρη λίστα των σχολίων που έκανε ο Μπρέιβικ στον ιστότοπό του μεταξύ Σεπτεμβρίου 2009 και Ιουνίου 2010.[162][163]

Ένα άρθρο της Dagens Næringsliv ανέφερε ότι ο Μπρέιβικ προσπάθησε να ξεκινήσει μια νορβηγική εκδοχή του Κινήματος του Τσαγιού σε συνεργασία με τους ιδιοκτήτες του document.no, αλλά εκείνοι, αφού εξέφρασαν ενδιαφέρον αρχικά, απέρριψαν την πρότασή του επειδή δεν είχε τις επαφές που είχε υποσχεθεί.[164]

Έξι ώρες πριν από τις επιθέσεις ο Μπρέιβικ δημοσίευσε μια φωτογραφία του ως αξιωματικού Ναΐτη Ιππότη με στολή στολισμένη με χρυσά κορδόνια και πολλά μετάλλια που δεν του είχαν απονεμηθεί.[165] Στο βίντεο έβαλε ένα κινούμενο σχέδιο που απεικονίζει το Ισλάμ ως δούρειο ίππο για την Ευρώπη.[166] Το βίντεο, που προωθεί τον αγώνα κατά του Ισλάμ, δείχνει τον Μπρέιβικ να φοράει στολή και να κρατάει αυτόματο όπλο.[167]

Μανιφέστο: 2083: Μια Ευρωπαϊκή Διακήρυξη Ανεξαρτησίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περιεχόμενο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπρέιβικ ετοίμασε ένα έγγραφο με τίτλο 2083: Μια Ευρωπαϊκή Διακήρυξη Ανεξαρτησίας.[168] Έχει 1.518 σελίδες και πιστώθηκε στοn "Andrew Berwick" (το αγγλoποιημένο όνομα του Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ).[169][170] Ο Μπρέιβικ παραδέχτηκε στο δικαστήριο ότι ήταν κυρίως γραπτά άλλων ανθρώπων που είχε αντιγράψει και επικολλήσει από διαφορετικούς ιστότοπους.[171] Το αρχείο στάλθηκε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σε 1.003 διευθύνσεις περίπου 90 λεπτά πριν από την έκρηξη της βόμβας στο Όσλο.[172] Το έγγραφο περιγράφει δύο χρόνια προετοιμασίας απροσδιόριστων επιθέσεων, που υποτίθεται ότι είχαν προγραμματιστεί για τα τέλη του 2011, με ένα νοικιασμένο φορτηγό Volkswagen Crafter (αρκετά μικρό για να μην χρειάζεται άδεια οδήγησης φορτηγού) φορτωμένο με 1.160 κιλά εκρηκτικού νιτρικού αμμωνίου / μαζούτ ( ANFO), ένα ημιαυτόματο τουφέκι Ruger Mini-14, ένα πιστόλι Glock 34, προσωπική θωράκιση που περιλαμβάνει ασπίδα, καρφιά και διακριτικά της αστυνομίας. Αναφέρει επίσης ότι ο Μπρέιβικ πέρασε χιλιάδες ώρες συλλέγοντας ηλεκτρονικές διευθύνσεις από το Facebook για τη διανομή του εγγράφου και ότι νοίκιασε ένα αγρόκτημα ως άλλοθι για μια ανύπαρκτη αγροτική εταιρεία για να αγοράσει λιπάσματα (3 τόνους για την παραγωγή εκρηκτικών και 3 τόνους αβλαβούς είδους για αποφύγει τις υποψίες) και ως εργαστήριο. Περιγράφει την ταφή ενός κιβωτίου με τον οπλισμό στο δάσος τον Ιούλιο του 2010, την περισυλλογή του στις 4 Ιουλίου 2011 και την εγκατάλειψη του σχεδίου του για αντικατάστασή του με εξοπλισμό επιβίωσης επειδή δεν είχε δεύτερο πιστόλι. Εκφράζει επίσης υποστήριξη για ακροδεξιές ομάδες, όπως η Αγγλική Αμυντική Ενωση και παραστρατιωτικούς όπως οι (Σερβικοί) Scorpions.[173]

Το εισαγωγικό κεφάλαιο του μανιφέστου που ορίζει τον «πολιτιστικό μαρξισμό» με την έννοια της θεωρίας συνωμοσίας της Σχολής της Φρανκφούρτης είναι ένα αντίγραφο του Πολιτική Ορθότητα: Μια σύντομη Ιστορία μιας Ιδεολογίας από το Free Congress Foundation του Πάουλ Βάιριχ.[174][175] Τα κύρια μέρη του μανιφέστου αποδίδονται στον ψευδώνυμο Νορβηγό μπλόγκερ Φιόρντμαν.[176] Το κείμενο αντιγράφει επίσης τμήματα του μανιφέστου Unabomber, χωρίς να πληρώσει δικαιώματα, ενώ αντικαθιστά τις λέξεις "αριστεροί" με "πολιτιστικοί μαρξιστές" και "μαύροι" με "μουσουλμάνοι".[177][178] Οι New York Times περιέγραψαν αμερικανικές επιρροές στα γραπτά, σημειώνοντας ότι το μανιφέστο αναφέρει τον αντιισλαμιστή Αμερικανό Ρόμπερτ Σπένσερ 64 φορές και παραθέτει τα έργα του σε μεγάλο βαθμό.[179] Αναφέρεται συχνά το έργο του Μπατ Γε'ορ.[180] Η συντηρητική μπλόγκερ Πάμελα Γκέλερ αναφέρεται επίσης ως πηγή έμπνευσης. Ο Μπρέιβικ κατηγορεί το φεμινισμό ότι επέτρεψε τη διάβρωση του ιστού της ευρωπαϊκής κοινωνίας και υποστηρίζει την αποκατάσταση της πατριαρχίας που ισχυρίζεται ότι θα σώσει τον ευρωπαϊκό πολιτισμό.

Η Ινδία και ιδίως ο Ινδουιστικός εθνικισμός εμφανίζονται επανειλημμένα στο μανιφέστο όπου εκφράζει επαίνους και θαυμασμό για τις ινδουιστικές εθνικιστικές ομάδες. Ισχυρίστηκε ότι προσπάθησε να επικοινωνήσει με τους Ινδούς μέσω email και Facebook.[181][182] Στα γραπτά του ο Μπρέιβικ δηλώνει επίσης ότι θέλει να δει την ευρωπαϊκή πολιτική για την πολυπολιτισμικότητα και τη μετανάστευση να μοιάζουν περισσότερο με εκείνες της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας και της Ταϊβάν [183], που είπε ότι «δεν απέχουν πολύ από τον πολιτιστικό συντηρητισμό και τον εθνικισμό».[184] Εξέφρασε τον θαυμασμό του για τον "μονοπολιτισμικότητα" της Ιαπωνίας και για την άρνηση της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας να δεχτούν πρόσφυγες. Η Jerusalem Post περιγράφει την υποστήριξή του προς το Ισραήλ ως «ακροδεξιό Σιωνισμό». Καλεί όλους τους «εθνικιστές» να συμμετάσχουν στον αγώνα ενάντια στους «πολιτιστικούς μαρξιστές / πολυπολιτισμικούς».[185]

Εξέφρασε επίσης τον θαυμασμό του για το Ρώσο πρωθυπουργό Βλαντίμιρ Πούτιν, βρίσκοντάς τον «δίκαιο και αποφασιστικό ηγέτη άξιο σεβασμού», αν και «δεν ήταν σίγουρος σε αυτό το σημείο αν έχει τη δυνατότητα να είναι ο καλύτερος φίλος μας ή ο χειρότερος εχθρός μας». Ο εκπρόσωπος του Πούτιν Ντμίτρι Πεσκόφ έχει καταγγείλει τις ενέργειες του Μπρέιβικ ως «παραλήρημα ενός τρελού».[186]

Ανάλυση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπένγιαμιν Ρ. Τέιτελμπαουμ, πρώην καθηγητής Σκανδιναβικών Σπουδών (σήμερα καθηγητής μουσικολογίας) στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, υποστηρίζει ότι πολλά τμήματα του μανιφέστου υποδηλώνουν ότι ο Μπρέιβικ ανησυχούσε για τη φυλή, όχι μόνο για το Δυτικό πολιτισμό ή το Χριστιανισμό, χαρακτηρίζοντάς τον λευκό εθνικιστή [187]

Ο Τόμας Χεγκχάμερ του Νορβηγικού Ερευνητικού Ιδρύματος Άμυνας περιέγραψε την ιδεολογία του Μπρέιβικ ότι "δεν ταιριάζουν στις καθιερωμένες κατηγορίες της δεξιάς ιδεολογίας, όπως η λευκή υπεροχή, ο υπερεθνικισμός ή ο χριστιανικός φονταμενταλισμός", αλλά μοιάζουν περισσότερο με τον πανεθνικισμό και ένα "νέο δόγμα πολιτισμικού πολέμου".[188] Ο Νορβηγός κοινωνικός επιστήμονας Λαρς Γκούλε χαρακτήρισε τον Μπρέιβικ ως «εθνικιστή συντηρητικό, όχι Ναζί».[189] Ο Πέπε Εγκερ της δεξαμενής σκέψης Exclusive Analysis λέει ότι "το παράξενο είναι ότι οι ιδέες του, ως ισλαμοφοβικές, είναι σχεδόν κυρίαρχο ρεύμα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες".[190]

Σε μια ενότητα του μανιφέστου με τίτλο "Πεδίο Μάχης Βικιπαίδεια" ο Μπρέιβικ εξηγεί τη σημασία της χρήσης της Βικιπαίδειας για τη διάδοση απόψεων και πληροφοριών στο ευρύ κοινό,[191] αν και ο Νορβηγός καθηγητής Αρνουλφ Χάγκεν ισχυρίζεται ότι αυτό ήταν ένα απόσπασμα που είχε αντιγράψει από άλλο συγγραφέα και ότι ο Μπρέιβικ ήταν απίθανο να ήταν συνεργάτης στη Βικιπαίδεια.[192] Σύμφωνα με τον επικεφαλής του νορβηγικού τμήματος του Ιδρύματος Wikimedia, έχει εντοπιστεί ένας λογαριασμός που πιστεύει ότι χρησιμοποιούσε ο Μπρέιβικ.[193] Τη δεύτερη ημέρα της δίκης του ο Μπρέιβικ ανέφερε τη Βικιπαίδεια ως την κύρια πηγή για την κοσμοθεωρία του.[194]

Επιρροή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το μανιφέστο του Μπρέιβικ 2083: Μια Ευρωπαϊκή Διακήρυξη Ανεξαρτησίας κυκλοφόρησε σε διαδικτυακά φασιστικά φόρουμ, όπου ορίστηκαν στρατηγικές και συζητήθηκαν τακτικές.[195] Σε ένα δοκίμιο που ονομάζεται «Η δεξιά τρομοκρατία ως λαϊκός ακτιβισμός», ο νεοαντιδραστικός μπλόγκερ Κούρτις Γιάρβιν έγραψε για τον Μπρέιβικ, «Κανείς που συγχωρεί τον Τσε, τον Στάλιν, τον Μάο ή οποιονδήποτε άλλο αριστερό δολοφόνο, δεν έχει δικαίωμα να ζητήσει από κανένα να απομονώσει έναν δεξιό που δεν προκάλεσε καν τριψήφια θύματα "(δεν δολοφόνησε περισσότερα από εκατό άτομα).[196] Ο Αυστραλός τρομοκράτης Μπρέντον Χάρισον Τάραντ που σκότωσε 51 άτομα (όλοι Μουσουλμάνοι) και τραυμάτισε 50 ακόμη κατά τη διάρκεια των πυροβολισμών στο τζαμί Αλ Νόορ και στο Ισλαμικό Κέντρο Λίνγουντ στο Κράισττσερτς της Νέας Ζηλανδίας, ανέφερε τον Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ στο μανιφέστο του Η Μεγάλη Αντικατάσταση ως ένα από τους ακροδεξιούς μαζικούς δολοφόνους που υποστηρίζει και είπε "Αλλά μόνο πραγματικά πήρα την αληθινή έμπνευση από τον Ιππότη Τζουστίσιαρ Μπρέιβικ" ακόμη μέχρι και ισχυρίστηκε "σύντομη επαφή" με αυτόν και την οργάνωσή του Ναΐτες Ιππότες.[197][198]

Πεποιθήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπρέιβικ ήταν ενεργός σε διάφορα αντιισλαμικά και εθνικιστικά μπλογκ, συμπεριλαμβανομένου του document.no,[199] και τακτικός αναγνώστης των Πύλες της Βιέννης, Εφημερίδα των Βρυξελλών και Jihad Watch.[200] Συχνά επαινούσε τα γραπτά του μπλόγκερ Φιόρντμαν.[201] Χρησιμοποίησε τις απόψεις του για να δικαιολογήσει τις ενέργειές του, μνημονεύοντάς τον 111 φορές στο μανιφέστο.[202]

Αφού μελέτησε αρκετές μαχητικές ομάδες, όπως οι IRA, ETA και άλλες, ο Μπρέιβικ προτείνει οι ακροδεξιά μαχητές να υιοθετήσουν τις μεθόδους της Αλ Κάιντα, να μάθουν από την επιτυχία της και να αποφύγουν τα λάθη της.[203][204] Ο Μπρέιβικ περιέγραψε την Αλ Κάιντα ως την «πιο επιτυχημένη επαναστατική δύναμη στον κόσμο» και επαίνεσε τη «λατρεία του μαρτυρίου».

Σε μια επιστολή που έστειλε ο Μπρέιβικ στα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης τον Ιανουάριο του 2014 ανέφερε ότι εκμεταλλεύτηκε τη «αντιτζιχαντιστική» ρητορική για να προστατεύσει τους «εθνικιστές» και να ξεκινήσει ένα κυνήγι στα μέσα εναντίον των υποστηρικτών των «αντιεθνικιστών αντιτζιχαντιστών», σε μια στρατηγική που αποκαλεί "διπλή ψυχολογία". Ο Μπρέιβικ αναφέρει επίσης ότι αγωνίζεται για ένα «καθαρό σκανδιναβικό ιδανικό», υποστηρίζοντας την ίδρυση ενός παρόμοιου κόμματος στη Νορβηγία με το (τώρα-ανενεργό) νεοναζιστικό Κόμμα των Σουηδών και τον εαυτό του ως μέρος του «φασιστικού κινήματος της Δυτικής Ευρώπης» " Επιπλέον δηλώνει ότι η «υποστήριξή» του προς το Ισραήλ είναι περιορισμένη ώστε να λειτουργεί ως τόπος απέλασης των «ανέντιμων Εβραίων». Κατά τη δίκη το 2012 ο Μπρέιβικ ανέφερε ως επιρροές του έναν αριθμό νεοναζιστών ακτιβιστών, καθώς και δράστες επιθέσεων εναντίον μεταναστών και αριστερών, θεωρώντας τους «ήρωες».[205][206]

Θρησκευτικές απόψεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τη σύλληψή του ο Μπρέιβικ χαρακτηρίστηκε από αναλυτές ως ακροδεξιός εξτρεμιστής με αντιμουσουλμανικές απόψεις και βαθιά εδραζόμενο μίσος για το Ισλάμ,[207] που θεωρούσε τον εαυτό του ιππότη αφιερωμένο στην αναχαίτιση της παλίρροιας της μουσουλμανικής μετανάστευσης στην Ευρώπη.[208][209]

Αρχικά περιγράφηκε από πολλούς στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως χριστιανός φονταμενταλιστής, χριστιανός τρομοκράτης και εθνικιστής.[210][211][212][213][214] Δηλώνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα σχέδιο για τη δημιουργία της «Ευραβίας» [215][216][217] και περιγράφει τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς κατά της Γιουγκοσλαβίας ως οργανωμένους από «εγκληματίες Δυτικοευρωπαίους και Αμερικανούς ηγέτες».[218] Στα γραπτά του ο Μπρέιβικ αναφέρει ότι «η Μάχη της Βιέννης το 1683 πρέπει να γιορτάζεται ως Ημέρα Ανεξαρτησίας για όλους τους Δυτικούς Ευρωπαίους, καθώς ήταν η αρχή του τέλους για το δεύτερο τζιχαντικό κύμα».[219] Το μανιφέστο παροτρύνει τους ινδουιστές εθνικιστές να εκδιώξουν τους μουσουλμάνους από την Ινδία.[220] Απαιτεί την αναγκαστική απέλαση όλων των Μουσουλμάνων από την Ευρώπη, κατά το πρότυπο των διαταγμάτων του Μπένες.[221]

Η θρησκευτική του πίστη είναι ο Οντινισμός. Ενώ ο Μπρέιβικ συχνά περιγράφεται ως «χριστιανός φονταμενταλιστής»,[222][223][224][225][226] ένας τέτοιος ισχυρισμός αμφισβητήθηκε σε διάφορες πηγές και ο Μπρέιβικ τον αρνήθηκε, λέγοντας σε επιστολές προς τη νορβηγική εφημερίδα Dagen ότι «δεν είναι και δεν ήταν ποτέ Χριστιανός», και ότι πιστεύει ότι υπάρχουν λίγα πράγματα στον κόσμο πιο «αξιολύπητα» από «τη φιγούρα του Ιησού και το μήνυμά του». Είπε ότι προσεύχεται και θυσιάζει στον Όντιν και αναγνωρίζει ως θρησκεία του τον Οντινισμό.

Συμμετοχή σε οργανώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύλλογος σκοποβολής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπρέιβικ ήταν ενεργό μέλος ενός συλλόγου σκοποβολής του Όσλο μεταξύ 2005 και 2007 και από το 2010. Σύμφωνα με το σύλλογο, που τον απέβαλλε ισόβια μετά τις επιθέσεις, ο Μπρέιβικ συμμετείχε σε 13 οργανωμένες προπονητικές περιόδους και ένα διαγωνισμό από τον Ιούνιο του 2010.[227] Ο σύλλογος δηλώνει ότι δεν αξιολογεί την καταλληλότητα των μελών σχετικά με την κατοχή όπλων.[228]

Ελευθεροτεκτονισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οταν έγιναν οι επιθέσεις ο Μπρέιβικ ήταν μέλος της Στοάς του Αγίου Όλαφ στο Όσλο [229] και είχε αναρτήσει φωτογραφίες του με μασονικά εμβλήματα στο προφίλ του στο Facebook.[230][231] Σε συνεντεύξεις μετά τις επιθέσεις η Στοά του ανάφερε ότι είχε ελάχιστη επαφή μαζί του και ότι, όταν ενημερώθηκε για την ένταξη του Μπρέιβικ, ο Μέγας Αρχων του Νορβηγικού Τάγματος Ελευθεροτεκτόνων, Ίβαρ Α. Σκάαρ, εξέδωσε αμέσως μια εντολή που τον απέβαλε από την αδελφότητα, βάσει των πράξεων που διέπραξε και των αξιών που φαίνεται να ήταν τα κίνητρά του.[232][233] Σύμφωνα με τα αρχεία της Στοάς ο Μπρέιβικ συμμετείχε συνολικά σε τέσσερις συναντήσεις μεταξύ της μύησής του το Φεβρουάριο του 2007 και του αποκλεισμού του από το τάγμα (από μία για να λάβει τον πρώτο, δεύτερο και τρίτο βαθμό και μια άλλη ακόμη [234])) και δεν κατείχε αξίωμα ή υπηρεσία εντός της Στοάς.[235] Ο Σκάαρ είπε ότι παρόλο που ο Μπρέιβικ ήταν μέλος του Τάγματος, οι ενέργειές του έδειξαν ότι δεν ήταν σε καμία περίπτωση Μασόνος.

Κόμμα Προόδου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπρέιβικ έγινε μέλος του Κόμματος Προόδου (FrP) το 1999. Πλήρωσε τη συνδρομή του για τελευταία φορά το 2004 και αφαιρέθηκε από τους καταλόγους μελών το 2006.

Οσο ήταν μέλος του Κόμματος Προόδου κατείχε δύο θέσεις στην οργάνωση νεολαίας του κόμματος FpU: ήταν πρόεδρος του τοπικού τμήματος Δυτικού Οσλο από τον Ιανουάριο ως τον Οκτώβριο 2002 και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του από τον Οκτώβριο του 2002 ως το Νοέμβριο του 2004.[236][237][238]

Μετά την επίθεση το Κόμμα Προόδου πήρε αμέσως αποστάσεις από τις ενέργειες και τις ιδέες του Μπρέιβικ.[239] Σε συνέντευξη Τύπου του 2013 ο Κέτιλ Σόλβικ-Ολσεν (Υπουργός 2013 - 2018) δήλωσε ότι ο Μπρέιβικ "μας άφησε [το κόμμα] επειδή ήμασταν πολύ φιλελεύθεροι".[240]

Αγγλική Αμυντική Ενωση (EDL)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπρέιβικ ισχυρίστηκε ότι είχε επαφή με την ακροδεξιά Αγγλική Αμυντική Ενωση (EDL), ένα κίνημα στο Ηνωμένο Βασίλειο που έχει κατηγορηθεί για ισλαμοφοβία.[241] Υποτίθεται ότι είχε εκτενείς δεσμούς με ανώτερα μέλη της EDL [242] και έγραψε ότι παρακολούθησε μια διαδήλωσή της στο Μπράντφορντ.[243] Στις 26 Ιουλίου 2011 ο αρχηγός της EDL Tόμυ Ρόμπινσον κατήγγειλε τον Μπρέιβικ και τις επιθέσεις του και αρνήθηκε τυχόν επίσημους δεσμούς μαζί του.[244]

Στις 31 Ιουλίου 2011 η Ιντερπόλ ζήτησε από την αστυνομία της Μάλτας να εξετάσει τον Πολ Ρέι, πρώην μέλος της EDL που γράφει σε μπλογκ με το όνομα "Λεοντόκαρδος". Ο Ρέι παραδέχτηκε ότι μπορεί να αποτέλεσε έμπνευση για τον Μπρέιβικ, αλλά αποδοκίμασε τις ενέργειές του.[245][246]

Σε μια διαδικτυακή συζήτηση στο νορβηγικό ιστότοπο Document.no στις 6 Δεκεμβρίου 2009 ο Μπρέιβικ πρότεινε τη δημιουργία μιας νορβηγικής εκδοχής της EDL. Ο Μπρέιβικ έβλεπε αυτό ως το μόνο τρόπο για να σταματήσουν οι αριστερές ριζοσπαστικές ομάδες όπως οι Blitz και SOS Rasisme να «παρενοχλούν» τους Νορβηγούς πολιτιστικά συντηρητικούς.[247] Μετά την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Αμυντικής Ενωσης ιδρύθηκε η Νορβηγική Αμυντική Ενωση (NDL) το 2010. Ο Μπρέιβικ έγινε πράγματι μέλος αυτής της οργάνωσης με το ψευδώνυμο "Sigurd Jorsalfar" (Σίγκουρντ ο Σταυροφόρος).[248] Η πρώην επικεφαλής της NDL, Λένα Αντρέασεν, ισχυρίζεται ότι ο Μπρέιβικ απομακρύνθηκε από της οργάνωση όταν εκείνη ανέλαβε την ηγεσία το Μάρτιο του 2011 επειδή ήταν υπερβολικά ακραίος.[249]

Ναΐτες Ιππότες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης: Ναΐτες Ιππότες

Στο μανιφέστο του και κατά την ανάκριση ο Μπρέιβικ διεκδίκησε την ιδιότητα του μέλους ενός «διεθνούς Χριστιανικού στρατιωτικού τάγματος», που αποκαλεί τους νέους Pauperes commilitones Christi Templique Solomonici (PCCTS, Ναΐτες Ιππότες). Σύμφωνα με τον Μπρέιβικ το τάγμα ιδρύθηκε στο Λονδίνο τον Απρίλιο του 2002, ως «αντιτζιχαντική σταυροφορική οργάνωση» που «πολεμά» ενάντια στην «ισλαμική καταστολή», από εννέα άντρες: δύο Άγγλους, ένα Γάλλο, ένα Γερμανό, έναν Ολλανδό, έναν Έλληνα, ένα Ρώσο, ένα Νορβηγό (προφανώς τον Μπρέιβικ), και ένα Σέρβο (υποτίθεται ότι είναι ο εμπνευστής, δεν είναι παρών, αλλά εκπροσωπείται από τον Μπρέιβικ). Το μανιφέστο δίνει μια "εκτίμηση του 2008" ότι υπάρχουν κάπου 15 ως 80 "Ιππότες της Δικαιοσύνης" στη Δυτική Ευρώπη και ένας άγνωστος αριθμός μελών πολιτών και ο Μπρέιβικ αναμένει την εντολή για να αναλάβει τον πολιτικό και στρατιωτικό έλεγχο της Δυτικής Ευρώπης.[250]

Ο Μπρέιβικ δίνει το δικό του κωδικό όνομα στην οργάνωση (Σίγκουρντ) και το όνομα του "μέντορά" του (Ρίτσαρντ), από τους σταυροφόρους και βασιλιάδες του 12ου αιώνα Σίγκουρντ το Σταυροφόρο της Νορβηγίας και Ριχάρδο το Λεοντόκαρδο της Αγγλίας.[251] Αποκαλεί τον εαυτό του μονοπρόσωπο κύτταρο αυτού του οργανισμού και ισχυρίζεται ότι η ομάδα έχει πολλά άλλα κύτταρα σε Δυτικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων δύο ακόμη στη Νορβηγία. Στις 2 Αυγούστου 2011 ο Μπρέιβικ προσφέρθηκε να παράσχει πληροφορίες σχετικά με αυτά τα κύτταρα , αλλά υπό μη ρεαλιστικές προϋποθέσεις.[252]

Μετά από εκτεταμένη έρευνα με τη διεθν΄ή συνδρομή αρκετών υπηρεσιών ασφαλείας η Νορβηγική αστυνομία δεν βρήκε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι υπήρχε δίκτυο PCCTS ή ότι πραγματοποιήθηκε η υποτιθέμενη συνάντηση του Λονδίνου το 2002. Η αστυνομία θεωρεί τώρα τον ισχυρισμό του Μπρέιβικ ως αποκύημα φαντασίας υπό το φως της διάγνωσης της σχιζοφρένειας και πείθεται όλο και περισσότερο ότι δεν είχε συνεργούς. Ο δράστης εξακολουθεί να επιμένει ότι ανήκει σε κάποιο τάγμα και ότι το μονοπρόσωπο κύτταρό του "ενεργοποιήθηκε" από άλλο κρυφό κύτταρο.[253]

Στις 14 Αυγούστου 2012 αρκετοί Νορβηγοί πολιτικοί και μέσα ενημέρωσης έλαβαν ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από κάποιον που ισχυριζόταν ότι ήταν «αναπληρωτής» του Μπρέιβικ, ζητώντας να απελευθερωθεί ο Μπρέιβικ και διατυπώνοντας περισσότερες απειλές εναντίον της νορβηγικής κοινωνίας.[254]

Σχετικά βιβλία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 17 Αυγούστου 2013 η δημοσιογράφος Μάριτ Κρίστενσεν ενημέρωσε το νορβηγικό τύπο ότι τον τελευταίο χρόνο της ζωής της Βένχε Μπέρινγκ Μπρέιβικ ήταν ήταν έμπιστή της και ότι θα εξέδιδε ένα βιβλίο με βάση τις συνεντεύξεις της στα τέλη του 2013 με τίτλο Η Μητέρα.[255] Στις 14 Σεπτεμβρίου 2013 η Verdens Gang έγραψε ότι πριν πεθάνει η Βένχε Μπέρινγκ Μπρέιβικ προσέλαβε δικηγόρο για να αποτρέψει την [256] Κρίστενσεν από την έκδοση του βιβλίου.[257] Ωστόσο το βιβλίο δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 2013 και επικρίθηκε έντονα, με βάση την αντίθεση της Βένχε Μπέρινγκ Μπρέιβικ σε αυτό, για συμπερίληψη υλικού που δεν σχετιζόταν με την κατανόηση του τι οδήγησε τον Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ και για τη δολοφονία χαρακτήρων ζωντανών ανθρώπων.[258]

Το ευπώλητο βιβλίο της Νορβηγίδας συγγραφέας Ούνι Τουρετίνι Το Μυστήριο του Δολοφόνου Μοναχικού Λύκου και η Απειλή του Τρόμου σε Κοινή Θέα εξετάζει τη διάνοια του Μπρέιβικ και το φαινόμενο του μοναχικού δολοφόνου λύκου και πώς εκδηλώνονται, καταδυόμενο στην εγκληματική ψυχολογία.[259] Η Τουρετίνι συζητά στο βιβλίο της πώς αυτοί οι "μοναχικοί λύκοι" μπορούν να αναγνωριστούν μόνο με παρατήρηση από τις κοινότητες στις οποίες προσπαθούν να σχηματίσουν προσωπικές σχέσεις.[260] Το βιβλίο κέρδισε το βραβείο του 2016 του Killer Nashville Silver Falchion ως Καλύτερο Μη Μυθιστορηματικό βιβλίο.[261]

Πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Synnøve Åsebø: «Anders Behring Breivik har skiftet navn». (Νορβηγική γλώσσα) VG. Schibsted. Νορβηγία. 9  Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28  Ιανουαρίου 2022.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Aftenposten - 24-07-2011». Ανακτήθηκε στις 9  Ιανουαρίου 2024.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Profile: Anders Behring Breivik». (Βρετανικά αγγλικά) 23  Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9  Ιανουαρίου 2024.
  4. ↑ 4,0 4,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm5008063. Ανακτήθηκε στις 12  Οκτωβρίου 2015.
  5. ↑ «Profile: Anders Behring Breivik». (Βρετανικά αγγλικά) 23  Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9  Ιανουαρίου 2024.
  6. ↑ www.dagen.no/Nyheter/hedning/Breivik-mener-Jesus-er-%C2%ABpatetisk%C2%BB-272638.
  7. ↑ www.vl.no/nyhet/breivik-jeg-er-ikke-kristen-1.465538.
  8. ↑ (Αγγλικά) theconversation.com/the-most-dangerous-1-500-pages-inside-the-mind-of-anders-breivik-2667.
  9. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. pna2016932582. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  10. ↑ «Breivik får tilbud om studieplass ved Universitetet i Oslo». Aftenposten. 17  Ιουλίου 2015.
  11. ↑ «Bekrefter opplysningen om at ABB er student ved HiMolde». 19  Ιανουαρίου 2022.
  12. ↑ «Behring Breivik er student ved Høgskolen i Molde». 19  Ιανουαρίου 2022.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 13,4 13,5 13,6 13,7 13,8 «Her er hele dommen mot Anders Behring Breivik». Aftenposten. 24  Αυγούστου 2012.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 Oslo District Court. 24  Αυγούστου 2012. lovdata.no/dokument/TRSTR/avgjorelse/toslo-2011-188627-24/KAPITTEL_6-2.
  15. ↑ «Breivik pronouncing his own name». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  16. ↑ «Norwegian killer Breivik changes his name». BBC News. 10 June 2017. https://www.bbc.com/news/world-europe-40233702. 
  17. ↑ Dearden, Lizzie. «Anders Breivik: Right-wing extremist who killed 77 people in Norway massacre wins part of human rights case». The Independent (London, England). https://www.independent.co.uk/news/world/europe/anders-breivik-right-wing-extremist-who-killed-77-in-utoya-norway-massacre-wins-lawsuit-against-a6992756.html. 
  18. ↑ 18,0 18,1 Lewis, Mark; Cowell, Alan (24 August 2012). «Norway Killer Is Ruled Sane and Given 21 Years in Prison». The New York Times. https://www.nytimes.com/2012/08/25/world/europe/anders-behring-breivik-murder-trial.html. Ανακτήθηκε στις 24 August 2012. 
  19. ↑ Pracon, Adrian (1 June 2012). «Utøya, a survivor's story: 'No!' I yelled. 'Don't shoot!'». The Guardian (London). https://www.theguardian.com/world/2012/jun/01/utoya-survivors-story-anders-breivik. Ανακτήθηκε στις 24 August 2012. 
  20. ↑ The verdict convicts Breivik for violations of the criminal code §147 (terrorism), §148 (fatal explosion), and §233 (murder).
  21. ↑ «Mass killer Anders Breivik sentencing - live text coverage». RAPSI. 24 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  22. ↑ Kumano-Ensby, Anne Linn (23 July 2011). «Sendte ut ideologisk bokmanus en time før bomben» (στα No). NRK News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 March 2012. https://web.archive.org/web/20120309110537/http://www.nrk.no/nyheter/norge/1.7724781. Ανακτήθηκε στις 23 July 2011. 
  23. ↑ AVKRISTINA OVERN. «Var aktiv i norsk antiislamsk organisasjon – Nyheter – Innenriks». Aftenposten.no. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2011. 
  24. ↑ Bjoern Amland; Sarah Dilorenzo (24 July 2011). «Lawyer: Norway suspect wanted a revolution». Yahoo! News. Associated Press. https://news.yahoo.com/lawyer-norway-suspect-wanted-revolution-100757635.html. Ανακτήθηκε στις 20 April 2012. 
  25. ↑ Jones, Jane Clare. Anders Breivik's chilling anti-feminism, The Guardian, 27 July 2011.
  26. ↑ Goldberg, Michelle. Norway Killer's Hatred of Women, The Daily Beast, 24 July 2011.
  27. ↑ Buehrer, Jack (27 July 2011). «Oslo terrorist sought guns in Prague». The Prague Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 May 2015. https://web.archive.org/web/20150531054305/http://www.praguepost.cz/news/9616-oslo-terrorist-sought-guns-in-prague.html. 
  28. ↑ McIntyre, Jody. «Anders Behring Breivik: a disturbing ideology». The Independent (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 January 2012. https://web.archive.org/web/20120117051458/http://blogs.independent.co.uk/2011/07/25/anders-behring-breivik-a-disturbing-ideology/. 
  29. ↑ «Norway Shooting Suspect Breivik Is Ordered Into Isolation for Four Weeks». Bloomberg L.P.. 25 July 2011. https://www.bloomberg.com/news/2011-07-24/norway-killing-suspect-may-explain-motives.html. Ανακτήθηκε στις 27 December 2011. 
  30. ↑ Olsen, Ole N.; Andresen, David (29 November 2011). «Rettspsykiaterne beskriver bisarre vrangforestillinger hos Breivik» (στα No). Verdens Gang. http://www.vg.no/nyheter/innenriks/terrorangrepet-22-juli-anders-behring-breivik/rettspsykiaterne-beskriver-bisarre-vrangforestillinger-hos-breivik/a/10016497/. Ανακτήθηκε στις 30 May 2015. 
  31. ↑ «Norway killer Breivik is 'not psychotic', say experts». BBC News. 4 January 2012. https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-16416791. Ανακτήθηκε στις 4 January 2012. 
  32. ↑ «Norway's mass killer Breivik 'declared sane'». BBC News. 10 April 2012. https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-17663958. Ανακτήθηκε στις 10 April 2012. 
  33. ↑ 33,0 33,1 Lewis, Mark; Cowell, Alan (16 April 2012). «Norwegian Man Claims Self-Defense in Killings». New York Times (New York City: New York Times Company). 
  34. ↑ «Rettssaken – Aktoratets prosedyre» [The trial – The defense counsel's closing] (στα Νορβηγικά). Norwegian Broadcasting Corporation. 22 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2012. 
  35. ↑ «En modig dom». Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  36. ↑ «Breivik: Jeg anker ikke». NRK. 24 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  37. ↑ «Lippestad: – Breivik bekrefter at han ikke anker». TV 2. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  38. ↑ European Court of Human Rights, Decision HANSEN v. NORWAY, 48852/17, http://hudoc.echr.coe.int/fre?i=001-184372 
  39. ↑ «Mass killer Breivik says wants to create fascist party». Reuters. 5 September 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-10-19. https://web.archive.org/web/20151019190708/http://www.reuters.com/article/2014/09/05/us-norway-breivik-idUSKBN0H01NG20140905. Ανακτήθηκε στις 26 April 2018. 
  40. ↑ 40,0 40,1 «Breivik mener Jesus er "patetisk" [Breivik thinks Jesus is "pathetic"»] (στα No). Dagen. 19 November 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-09-13. https://web.archive.org/web/20180913175612/http://www.dagen.no/Nyheter/hedning/Breivik-mener-Jesus-er-%C2%ABpatetisk%C2%BB-272638. Ανακτήθηκε στις 2020-09-10. 
  41. ↑ «Breivik: Jeg er ikke kristen (Breivik: I am not a Christian)» (στα No). Vårt Land. 15 November 2015. http://www.vl.no/nyhet/breivik-jeg-er-ikke-kristen-1.465538. 
  42. ↑ Daniel Vergara (10 January 2014). «Breivik vill deportera "illojala judar" [Breivik wants to deport "disloyal Jews"»] (στα Sv). Expo. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-10-13. https://web.archive.org/web/20171013184339/http://expo.se/2014/breivik-vill-deportera-illojala-judar_6336.html. Ανακτήθηκε στις 2020-09-10. 
  43. ↑ «Σοκάρει το μανιφέστο της φρίκης του αυστραλού «Μπρέιβικ»». thetoc.gr. 15 Μαρτίου 2019. http://www.thetoc.gr/diethni/article/sokarei-to-manifesto-tis-frikis-tou-austrialianou-mpreibik. Ανακτήθηκε στις 15 Μαρτίου 2019. 
  44. ↑ Åsebø, Synnøve (9 June 2017). «Anders Behring Breivik har skiftet navn» (στα no). Verdens Gang. http://www.vg.no/nyheter/innenriks/terrorangrepet-22-juli/anders-behring-breivik-har-skiftet-navn/a/24069167/. Ανακτήθηκε στις 13 March 2018. 
  45. ↑ Rayment, Sean (25 July 2011). «Modest boy who became a mass murderer». Sydney Morning Herald. https://www.smh.com.au/national/modest-boy-who-became-a-mass-murderer-20110724-1hvh0.html. Ανακτήθηκε στις 25 July 2011. 
  46. ↑ «Dagens navn [Today's names]». Aftenposten, morgen: σελ. 10. 15 February 1979. «Aker hospital, Oslo, 13. February 1979. A boy. Name of parents. In Norwegian: (Aker sykehus, 13. ds.: En gutt. Wenche og Jens Breivik)» 
  47. ↑ Allen, Peter (23 July 2011). «Norway Killer: Father horrified by Anders Behring Breivik killing spree». The Daily Telegraph (London). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 July 2011. https://web.archive.org/web/20110726041007/http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/norway/8657928/Norway-Killer-Father-horrified-by-Anders-Behring-Breivik-killing-spree.html. Ανακτήθηκε στις 27 July 2011. 
  48. ↑ Skårderud, Finn. Συνέντευξη με Møystad, Cathrine Loraas. Psykiater Finn Skårderud: – Ekstremt viktig å forstå mer av Breivik. 26 April 2012. Ανακτήθηκε στις 27 April 2012.
  49. ↑ Orange, Richard (7 October 2012). «Anders Behring Breivik's mother 'sexualised' him when he was four». The Daily Telegraph (London). https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/norway/9592433/Anders-Behring-Breiviks-mother-sexualised-him-when-he-was-four.html. 
  50. ↑ Kim Willsher. «Norway gunman's father speaks out: 'He should have taken his own life'». the Guardian. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  51. ↑ «– En av treningskameratene på ungdomsskolen var jo fra Midtøsten – Norge – NRK Nyheter». Nrk.no. 23 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2011. 
  52. ↑ Allen, Peter; Fagge, Nick; Cohen, Tamara (25 July 2011). «Mummy's boy who lurched to the Right was 'privileged' son of diplomat but despised his liberal family». The Daily Telegraph (London). https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/norway/8659746/Norway-killer-Anders-Behring-Breivik-was-a-mummys-boy.html. 
  53. ↑ Gibson, David (28 Ιουλίου 2011). «Is Anders Breivik a 'Christian' terrorist?». Times Union. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2011. 
  54. ↑ Sadhbh, Walshe (28 July 2011). «The Right Word: Telling left from right». The Guardian (UK) (London). https://www.theguardian.com/commentisfree/cifamerica/2011/jul/28/fox-news-norway. 
  55. ↑ «Norway suspect admits responsibility». Sky News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-03-26. https://web.archive.org/web/20120326001318/http://www.skynews.com.au/topstories/article.aspx?id=641833&vId=. Ανακτήθηκε στις 24 July 2011. 
  56. ↑ «Slik var dramaet på Utøya». Verdens Gang. http://www.vg.no/nyheter/innenriks/oslobomben/artikkel.php?artid=10080678. Ανακτήθηκε στις 27 July 2011. 
  57. ↑ 57,0 57,1 Meldalen, Sindre Granly; Brustad, Line; Kristiansen, Arnhild Aass; Sandli, Hansen; Espen Frode; Krokfjord, Torgeir P. (2 April 2012). «– Breivik planla tagging som militær operasjon» (στα Norwegian). Dagbladet. http://www.dagbladet.no/2012/04/02/nyheter/terror_i_oslo/innenriks/terrorangrepet/anders_behring_breivik/20946724/. Ανακτήθηκε στις 3 April 2012. 
  58. ↑ «Father of Norway attack suspect says in shock». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  59. ↑ «Anders Behring Breivik's father: 'My son should have taken his own life'». The Daily Telegraph (London). 25 July 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 July 2011. https://web.archive.org/web/20110729021013/http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/norway/8660397/Anders-Behring-Breiviks-father-My-son-should-have-taken-his-own-life.html. Ανακτήθηκε στις 24 August 2011. 
  60. ↑ Henley, Jon (13 April 2012). «Anders Behring Breivik trial: the father's story». The Guardian (London). https://www.theguardian.com/world/2012/apr/13/anders-behring-breivik-norway. Ανακτήθηκε στις 13 April 2012. «Breivik disputes this. "It's true I was angry," he says. "Several times the police called me to say he had sprayed buildings, trains, buses. He was also shoplifting. But I was always willing to see him, and he knew that. It was Anders who cut it off. His decision, not mine.» 
  61. ↑ «1995: Året da alt forandret seg – nyheter». Dagbladet.no. 28 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2011. 
  62. ↑ «Skrøt av egen briljans, utseende, kjærester og penger – nyheter». Dagbladet.no. 27 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2011. 
  63. ↑ 63,0 63,1 Olsen, Asbjørn (20 April 2016). «Breivik was 'already damaged by the age of two'». TV2. https://www.tv2.no/a/8241631/. Ανακτήθηκε στις 1 December 2019. 
  64. ↑ Aune, Oddvin. «32-åringen skal tilhøre høyreekstremt miljø». NRK (Oslo) (special). http://www.nrk.no/nyheter/norge/1.7723548. «"Etter det NRK får opplyst, har ikke den pågrepne noen yrkesmilitær bakgrunn. Han ble fritatt fra verneplikt, og dermed har han ikke spesialutdanning eller utenlandsoppdrag for Forsvaret." – "From what NRK have been informed, the suspect has no military background. He was exempt from conscription and therefore does not have military training or service abroad."» 
  65. ↑ Landsend, Merete (27 July 2011). «Skrøt av egen briljans, utsende, kjærester og penger» (στα No). Dagbladet (Oslo). http://www.dagbladet.no/2011/07/27/nyheter/utoya/massedrap/innenriks/17459033/. Ανακτήθηκε στις 2 August 2011. «"Kilder i Forsvarets sikkerhetsavdeling Dagbladet har snakket med, forteller at Breivik allerede ved sesjon ble luket ut av rullene som ikke tjenesteskikket." – "Sources in the Defence Security Department that Dagbladet has talked to, says Breivik was weeded out from the files as unfit for service during the service assessment."» 
  66. ↑ dead link Sujay Dutt. «Breivik lade alla besparingar på terrorattentaten» (στα Σουηδικά). DN.se. 
  67. ↑ Hansen, Anette Holth; Skille, Øyvind Bye (στα No). Han var en utmerket kollega. NO: NRK. http://www.nrk.no/nyheter/distrikt/ostlandssendingen/1.7724227. 
  68. ↑ «Norwegian mass murder suspect has big ego – friend». RT. 24 July 2011. http://rt.com/news/norwegian-attacks-suspect-friend-exclusive. Ανακτήθηκε στις 25 July 2011. 
  69. ↑ RIAN.RU (2012). «Norway Shooter 'underwent paramilitary training in Belarus'». Decrypted Matrix. Decrypted Matrix. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2012. 
  70. ↑ Lankevich, Denis (28 July 2011). (στα Ru)Gazeta.ru. http://www.gazeta.ru/social/2011/07/28/3714077.shtml. 
  71. ↑ «Breivik var på konejakt i Hviterussland» (στα Νορβηγικά). Norway: NRK.no. 4 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2012. 
  72. ↑ Taylor, Matthew (25 July 2011). «Norway gunman claims he had nine-year plan to finance attacks». The Guardian (London). https://www.theguardian.com/world/2011/jul/25/norway-gunman-attack-funding-claim. 
  73. ↑ «Terrorsiktede Anders Behring Breivik tappet selskapet like før det gikk konkurs». Hegnar.no. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2011. 
  74. ↑ «Anders Behring Breivik: Mum is the only one who can make me emotionally unstable». Nettavisen. 30 November 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 December 2011. https://web.archive.org/web/20111203013610/http://www.nettavisen.no/nyheter/article3283629.ece. Ανακτήθηκε στις 2 December 2011. 
  75. ↑ using a July 2011 conversion rate
  76. ↑ «Brønnøysundregistrene – Nøkkelopplysninger fra Enhetsregisteret». Brønnøysund Business Register (στα Νορβηγικά). NO: Ministry of Trade and Industry. 18 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2011. 
  77. ↑ «Profile: Norway attacks suspect Anders Behring Breivik». BBC. 25 July 2011. https://www.bbc.co.uk/news/mobile/world-europe-14259989. 
  78. ↑ Oslo killer sought weapons from Prague's underworld. Czech Position. 25 July 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 February 2014. https://web.archive.org/web/20140222162821/http://www.ceskapozice.cz/en/news/society/oslo-killer-sought-weapons-prague%E2%80%99s-underworld. 
  79. ↑ «Skytternes taushet» (στα No). Dagbladet. http://www.dagbladet.no/2011/08/29/kultur/debatt/kronikk/22_juli/vapentilgang/17867238/. Ανακτήθηκε στις 2 September 2011. 
  80. ↑ Simon Parkin. «Don't blame video games for Anders Breiviks massacre». The Guardian. https://www.theguardian.com/commentisfree/2012/apr/22/video-games-anders-breivik-massacre. Ανακτήθηκε στις 13 September 2014. 
  81. ↑ Helen Pidd. «Anders Breivik 'trained' for shooting attacks by playing Call of Duty». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2012/apr/19/anders-breivik-call-of-duty. Ανακτήθηκε στις 13 September 2014. 
  82. ↑ «Pågrepet 32-åring kalte seg selv nasjonalistisk» (στα No). Verdens Gang. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 July 2011. https://web.archive.org/web/20110726101259/http://www.vg.no/nyheter/innenriks/artikkel.php?artid=10080610. Ανακτήθηκε στις 22 July 2011. Πρότυπο:Verify source
  83. ↑ «Oslo bomb suspect bought 6 tonnes fertiliser: supplier». Reuters. 23 July 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-07-26. https://web.archive.org/web/20120726195332/http://www.reuters.com/article/2011/07/23/us-norway-blast-fertiliser-idUSTRE76M16820110723. Ανακτήθηκε στις 23 July 2011. 
  84. ↑ «Anders Behring Breivik: the indictment». The Guardian (UK). 14 April 2012. https://www.theguardian.com/world/2012/apr/16/anders-behring-breivik-indictment. 
  85. ↑ «Death Toll in Norway Attacks Rises to 77». ABC News. 29 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2011. 
  86. ↑ Ujala Sehgal (23 July 2011). «Profile: The Christian Extremist Suspect in Norway's Massacre». The Atlantic. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-10-12. https://web.archive.org/web/20131012044306/http://www.theatlanticwire.com/global/2011/07/christian-fundamentalist-charged-death-toll-norway-soars-past-90/40321/. Ανακτήθηκε στις 2020-09-11. 
  87. ↑ "Police List" Αρχειοθετήθηκε 29 July 2011 στο Wayback Machine., Norway, 29 July 2011
  88. ↑ «Norway shooting: Funerals for Breivik victims». BBC News. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  89. ↑ Sanchez, Raf (25 July 2011). «Norway killings: Princess's brother Trond Berntsen among dead». The Daily Telegraph (London). https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/norway/8659298/Norway-killings-Princesss-brother-Trond-Berntsen-among-dead.html. 
  90. ↑ Helen Pidd; James Meikle (27 July 2011). «Anders Behring Breivik: 'It was a normal arrest'». The Guardian (London). https://www.theguardian.com/world/2011/jul/27/anders-behring-breivik-arrest-norway. 
  91. ↑ «Arbeiderpartiet har sveket landet og prisen fikk de betale fredag» (στα Νορβηγικά). Nrk.no. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2011. 
  92. ↑ Grivi, Jarle Brenna et al. "I'm the greatest monster since Quisling: This said Breivik under interrogation at Utøya", Verdens Gang, 2 January 2012. (accessed 18 November 2015).
  93. ↑ «Norway police say 84 killed in Utoeya shooting». Reuters. 23 July 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-09-24. https://web.archive.org/web/20150924154319/http://www.reuters.com/article/2011/07/23/us-norway-killings-police-idUSTRE76M0SF20110723. Ανακτήθηκε στις 23 July 2011.  R. Andresen: "We have no more information than ... what has been found on (his) own websites, which is that is goes toward the right (wing) and that it is, so to speak, Christian fundamentalist."
  94. ↑ 94,0 94,1 «Ruling on holding Anders Behring Breivik in custody (Norwegian)» (PDF). Oslo District Court. 25 Ιουλίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2011. 
  95. ↑ «First Court Hearing for Anders Behring Breivik Held in Private». International Business Times. 25 July 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 July 2012. https://archive.today/20120718194552/http://uk.ibtimes.com/articles/186293/20110725/anders-behring-breivik-the-man-who-has-admitted-to-committing-the-recent-terror-attacks-in-norway-ha.htm. Ανακτήθηκε στις 2 December 2011. 
  96. ↑ Reuters (26 July 2011). «Norway massacre suspect appears to be insane, his lawyer says». Haaretz. http://www.haaretz.com/news/world/norway-massacre-suspect-appears-to-be-insane-his-lawyer-says-1.375379. Ανακτήθηκε στις 30 May 2015. 
  97. ↑ Steven Erlanger; Alan Cowell (25 July 2011). «Norway suspect hints that he did not act alone». The New York Times. https://www.nytimes.com/2011/07/26/world/europe/26oslo.html. 
  98. ↑ «Ruling on holding Anders Behring Breivik in extended custody (Norwegian)» (PDF). Oslo District Court. 14 Νοεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 27 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2011. 
  99. ↑ «Sladder ikke tiltalen» (στα No). Avisa Nordland. ANB-NTB. 2 March 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 November 2013. https://web.archive.org/web/20131105164424/http://www.an.no/Innenriks/article5954609.ece. Ανακτήθηκε στις 3 March 2012. 
  100. ↑ «Ankesak om 22. juli kan begynne i januar 2013» (στα No). NTB. NRK. 30 March 2012. http://www.nrk.no/nyheter/norge/1.8057017. Ανακτήθηκε στις 30 March 2012. 
  101. ↑ Johnsen, Alf Bjarne; Sæther, Anne Stine; Andersen, Gordon (24 January 2012). «Breivik kan få eget sykehus på Ila» (στα No). Verdens Gang. https://www.vg.no/nyheter/innenriks/oslobomben/artikkel.php?artid=10076484. Ανακτήθηκε στις 24 January 2012. 
  102. ↑ «23-årig amerikan vill träffa Breivik» (στα Sv). Svenska Dagbladet. 19 April 2012. http://www.svd.se/nyheter/inrikes/23-arig-amerikan-vill-traffa-breivik_7068707.svd. Ανακτήθηκε στις 19 April 2012. 
  103. ↑ Moland, Annemarte; Andersen, Ingunn; Omland, Ellen; Skille, Øyvind Bye (22 February 2012). «– Breivik brevveksler med meningsfeller» (στα No). NRK. http://www.nrk.no/nyheter/norge/1.8005494. Ανακτήθηκε στις 22 February 2012. 
  104. ↑ «Breivik har sagt ja til intervju igjen» (στα No). Verdens Gang. NTB. 20 March 2012. http://www.vg.no/nyheter/innenriks/oslobomben/artikkel.php?artid=10079541. Ανακτήθηκε στις 20 March 2012. 
  105. ↑ Torgeir Huseby; Synne Sørheim (29 November 2011) (στα No). Forensic psychiatric statement Breivik, Anders Behring (Norwegian). TV2. http://pub.tv2.no/multimedia/TV2/archive/00927/Breivik_rapport_927719a.pdf. Ανακτήθηκε στις 2 December 2011. 
  106. ↑ «Norway massacre: Breivik declared insane». BBC. 29 November 2011. https://www.bbc.co.uk/news/world-15936276. Ανακτήθηκε στις 30 November 2011. 
  107. ↑ «Breivik sees opportunities». The Foreigner. 1 December 2011. http://theforeigner.no/pages/news-in-brief/breivik-sees-opportunities/. Ανακτήθηκε στις 1 December 2011. 
  108. ↑ «Norway split on Breivik's likely fate in mental ward, as mass-killer himself 'insulted' by ruling». Agence France-Presse. 30 November 2011. http://news.nationalpost.com/2011/11/30/norway-split-on-breiviks-likely-fate-in-mental-ward-as-mass-killer-himself-insulted-by-ruling/. Ανακτήθηκε στις 1 December 2011. 
  109. ↑ 109,0 109,1 «Norway killer Anders Behring Breivik 'is not psychotic'». The Daily Telegraph (London). 4 December 2012. https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/norway/8993195/Norway-killer-Anders-Behring-Breivik-is-not-psychotic.html. Ανακτήθηκε στις 5 December 2012. 
  110. ↑ Den rettsmedisinske kommisjon· Andreas Hamnes· Agneta Nilsson· Gunnar Johannessen· Jannike E. Snoek· Kirsten Rasmussen· Knut Waterloo· Karl Heinrik Melle (20 Δεκεμβρίου 2011). «BREIVIK, ANDERS BEHRING. Rettspsykiatrisk erklæring» (PDF) (στα Νορβηγικά). Oslo Tingrett. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 27 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Δεκεμβρίου 2011. 
  111. ↑ Ravndal, Dennis; Jarle Brenna; Fridtjof Nygaard; Marianne Vikås; Morten Hopperstad (6 January 2012). «Breivik not likely to bluff about mental illness» (στα No). Verdens Gang. http://www.vg.no/nyheter/innenriks/oslobomben/artikkel.php?artid=10074641. Ανακτήθηκε στις 7 December 2011. 
  112. ↑ Svein Holden· Inga Bejer Engh (4 Ιανουαρίου 2012). «Anders Behring Breivik – the question of appointing new forensic psychiatrists» (PDF) (στα Νορβηγικά). Oslo Statsadvokatembeter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 31 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2016. 
  113. ↑ SPIEGEL Magazine Court Orders New Psychiatric Review for Breivik
  114. ↑ «Families question experts on Oslo terrorist». Agence France-Presse. 5 January 2012. http://www.iol.co.za/news/world/families-question-experts-on-oslo-terrorist-1.1208453. Ανακτήθηκε στις 6 January 2012. 
  115. ↑ Liss Goril Anda (25 November 2011). «BBC News – Norway massacre: Breivik declared insane». BBC. https://www.bbc.co.uk/news/world-15936276. Ανακτήθηκε στις 29 November 2011. 
  116. ↑ «Regular Criminal Code (Norwegian: straffeloven)» (στα Νορβηγικά). Lovdata. 22 Μαΐου 1909. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2011. 
  117. ↑ «Breivik may avoid prison». Sky News Australia. 3 March 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-08-05. https://web.archive.org/web/20200805110253/https://www.skynews.com.au/world/article.aspx?id=724965&vId=. Ανακτήθηκε στις 3 March 2012. 
  118. ↑ «Anders Behring Breivik: prosecutor may accept he's not responsible for killings». The Province. AFP (Vancouver, Canada). 2 March 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 May 2012. https://web.archive.org/web/20120504230245/http://www.theprovince.com/news/Anders%2BBehring%2BBreivik%2Bprosecutor%2Baccept%2Bresponsible%2Bkillings/6240826/story.html. Ανακτήθηκε στις 3 March 2012. 
  119. ↑ Mark Lewis. «Breivik delivers final tirade». the Guardian. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  120. ↑ «Norway Mass Killer Gets the Maximum: 21 Years». The New York Times. 25 August 2012. https://www.nytimes.com/2012/08/25/world/europe/anders-behring-breivik-murder-trial.html. Ανακτήθηκε στις 20 April 2016. 
  121. ↑ Reuters (4 April 2012). «Diagnosis of insanity would be 'worse than death,' Norway killer says». The Globe and Mail (Toronto). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-04. https://web.archive.org/web/20160304212016/http://www.theglobeandmail.com/news/world/diagnosis-of-insanity-would-be-worse-than-death-norway-killer-says/article2391583/. Ανακτήθηκε στις 10 April 2012. 
  122. ↑ Psykiater mener Breivik har Aspergers og Tourettes Αρχειοθετήθηκε 13 June 2012 στο Wayback Machine., Vårt Land
  123. ↑ «Dette er diagnosene på Breivik - nyheter». Dagbladet.no. 9 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2015. 
  124. ↑ Richard Orange (11 June 2012). «Anders Behring Breivik is lying, not delusional». Daily Telegraph (London). https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/norway/9324267/Anders-Behring-Breivik-is-lying-not-delusional.html. Ανακτήθηκε στις 9 October 2013. 
  125. ↑ Lars Bevanger (14 June 2012). «Breivik trial: Psychiatric reports scrutinised». BBC News Europe. https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-18440743. Ανακτήθηκε στις 9 October 2013. 
  126. ↑ «Total mangel på respekt». 6 February 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 February 2012. https://web.archive.org/web/20120229054454/http://www.an.no/Innenriks/article5916280.ece. Ανακτήθηκε στις 6 February 2012. 
  127. ↑ BBC News (24 August 2012). «Anders Behring Breivik: Norway court rules him sane». BBC News. https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-19365616. Ανακτήθηκε στις 24 August 2012. 
  128. ↑ Andreas Bakke Foss (31 Ιανουαρίου 2014). «Nå er dommen mot Breivik rettskraftig - Aftenposten». Aftenposten.no. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  129. ↑ «Smilende Breivik fornøyd med dommen». Nettavisen. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  130. ↑ «Dom» (PDF). σελ. 2. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 29 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2016. 
  131. ↑ «Breivik-saken forklart» [The Breivik Trial explained]. Dagbladet.no. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2016. 
  132. ↑ NRK. «Norge har aldri evaluert Breiviks soningsregime» [Norway has never evaluated Breivik's regimen of imprisonment]. NRK. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2016. 
  133. ↑ «Dom» (PDF). σελ. 12. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 29 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2016. 
  134. ↑ «Prisons in Norway». Life in Norway (στα Αγγλικά). 20 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2019. 
  135. ↑ «Preventive detension - Ila fengsel og forvaringsanstalt». Ilafengsel.no. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2016. 
  136. ↑ Berglund, Nina (24 July 2012). «Breivik sets up conservative network». Views and News from Norway. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 July 2012. https://www.webcitation.org/69Rh3QLxP?url=http://www.newsinenglish.no/2012/07/24/breivik-moved-to-new-prison/. Ανακτήθηκε στις 26 July 2012. 
  137. ↑ NRK. «Breivik får én time aktivisering i uken» [Breivik receives one hour of activisation per week]. NRK. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2016. 
  138. ↑ «Dom» [Verdict] (PDF). σελ. 3. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 29 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2016. 
  139. ↑ «Mass murderer Anders Behring Breivik to sue Norway over jail conditions». NewsComAu. 17 Οκτωβρίου 2015. 
  140. ↑ Av Tom Erik Holland (15 Μαρτίου 2016). «Telemarksavisa - - Kort og godt en skikklig go fange». Ta.no. Ανακτήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016. 
  141. ↑ Matt Pickles (2 October 2018). «Should a university teach a killer?». BBC News. https://www.bbc.com/news/business-45705939. 
  142. ↑ «Norway killer Anders Breivik threatens hunger strike». BBC News. 30 Σεπτεμβρίου 2015. 
  143. ↑ NRK. «– Breivik vil sende et signal til venner og fiender» [Breivik wants to send a signal to friends and foes]. NRK. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2016. 
  144. ↑ The newspaper Verdens Gang reported on 26 July 2012
  145. ↑ Brenna, Jarle; Utheim, Eric Brekstad; Grøttum, Eva-Therese (26 July 2012). «Breivik sender brev til høyreekstreme støttespillere. Ber om hjelp til å fortsette kampen» (στα No). Verdens Gang. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 July 2012. https://www.webcitation.org/69Rfz6vLG?url=http://www.vg.no/nyheter/innenriks/22-juli/artikkel.php?artid=10059330. Ανακτήθηκε στις 26 July 2012. 
  146. ↑ Berglund, Nina (26 July 2012). «Breivik sets up conservative network». Views and News from Norway. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 July 2012. https://www.webcitation.org/69RgIjQdI?url=http://www.newsinenglish.no/2012/07/26/breivik-sets-up-conservative-network/. Ανακτήθηκε στις 26 July 2012. 
  147. ↑ NRK. «breivik til sak mot staten» [Breivik in a lawsuit against the government]. NRK. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2016. 
  148. ↑ «Brevet fra Breivik» [The letter from Breivik]. Dagbladet.no. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2016. 
  149. ↑ Brenna, Jarle; Utheim, Eric Brekstad; Grøttum, Eva-Therese (26 July 2012). «– Konstant trussel at Breivik får sende brev» (στα No). Verdens Gang. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 July 2012. https://www.webcitation.org/69RgfJuuV?url=http://www.vg.no/nyheter/innenriks/22-juli/artikkel.php?artid=10059288. Ανακτήθηκε στις 26 July 2012. 
  150. ↑ «'Mini Abu Ghraib': Norway mass murderer files 27-page complaint over jail conditions». Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  151. ↑ Chu, Henry (18 February 2014). «Mass killer Breivik threatens hunger strike for better games and gym». Los Angeles Times. https://www.latimes.com/world/worldnow/la-fg-wn-norway-breivik-hunger-strike-20140218,0,894531.story#ixzz2tqGiYpbV. Ανακτήθηκε στις 20 February 2014. 
  152. ↑ «Mass killer Anders Behring Breivik demands better video games, amenities». CBC News. Associated Press. 18 February 2014. http://www.cbc.ca/news/world/mass-killer-anders-behring-breivik-demands-better-video-games-amenities-1.2541994. Ανακτήθηκε στις 20 February 2014. 
  153. ↑ «Ikke bruk Breivik som sponsorobjekt» [Do not use Breivik as an object of sponsoring]. Dagbladet.no. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2016. 
  154. ↑ «Breiviks mor døde i går - VG Nett om Terrorangrepet 22. juli». VG. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  155. ↑ «Moren tok farvel med Breivik i fengselet - VG Nett om Terrorangrepet 22. juli». VG. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  156. ↑ «Breivik: Killer Asks To Attend Mother's Funeral». Sky News. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  157. ↑ «Breivik denied permission to attend mother's funeral». Telegraph.co.uk. 26 Μαρτίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  158. ↑ «Anders Behring Breivik sto på PST-liste over kjemikaliekjøpere» (στα Νορβηγικά). VG Nett. 22 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2011. 
  159. ↑ Henmo, Ola (20 February 2009). «Dynamittgubben» (στα no). Aftenposten, A-magasinet: σελ. 20. 
  160. ↑ «32-åringen skal tilhøre høyreekstremt miljø – Norge». Nyheter (στα Νορβηγικά). NO: NRK. 23 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2011. 
  161. ↑ (στα No) Som en liten gutt. NO: BT. http://www.bt.no/nyheter/innenriks/--Som-en-liten-gutt-2542176.html. 
  162. ↑ Breivik (στα No). Comments. NO: Document. http://www.document.no/anders-behring-breivik/. 
  163. ↑ Breivik (στα αγγλικά). Comments. US: Document. https://www.scribd.com/doc/60705175/Anders-Breivik-From-Document-No. 
  164. ↑ «Tungt å bli rost av den terrorsiktede» (στα No). Dagens Næringsliv. 23 July 2011. http://www.dn.no/forsiden/politikkSamfunn/article2188184.ece. Ανακτήθηκε στις 24 July 2011. 
  165. ↑ Toldnes, Gunhild; Lundervold, Linn Kongsli; Meland, Astrid (30 July 2011). «Slik skaffet han seg sin enmannshær» (στα No). Dagbladet Nyheter. http://www.dagbladet.no/2011/07/29/nyheter/innenriks/terror/terrorangrepet/anders_behring_breivik/17487486/. Ανακτήθηκε στις 22 March 2015. 
  166. ↑ «The Norway killer and Christian terrorism (commentary)». Flcourier.com. 22 Μαρτίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2011. 
  167. ↑ «Video: Norway shootings: Anders Behring Breivik's YouTube video posted hours before killings». Telegraph (London). 24 July 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 July 2011. https://web.archive.org/web/20110729004558/http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/norway/8657669/Norway-shootings-Anders-Behring-Breiviks-YouTube-video-posted-hours-before-killings.html. Ανακτήθηκε στις 10 August 2011. 
  168. ↑ «2083: A European Declaration of Independence» (PDF). Federation of American Scientists. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  169. ↑ «2083: A European Declaration of Independence». Internet Archive. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2012. 
  170. ↑ Trygve Sorvaag (19 April 2012). «Anders Behring Breivik trial, day four – Thursday 19 April». The Guardian (London). https://www.theguardian.com/world/2012/apr/19/anders-behring-breivik-trial-live. «Prosecutor tries to get #Breivik to explain how manifesto was made. Breivik admits it is 60% cut and paste.» 
  171. ↑ Adam Geller (30 July 2011). «Norway gunman's tale diverges sharply from reality». Associated Press. ABC News. https://abcnews.go.com/International/wireStory?id=14195384. Ανακτήθηκε στις 20 April 2012. 
  172. ↑ Balkan Insight (25 Ιουλίου 2011). «NATO Attack On Serbia Set Off Norwegian Bomber». Eurasiareview.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2011. 
  173. ↑ National Association of Scholars (28 July 2011). Scholars Respond to Breivik Manifesto. Δελτίο τύπου. Αρχειοθετήθηκε 2011-09-01 στο Wayback Machine. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2020. 
  174. ↑ Anne-Catherine Simon; Christoph Saiger; Helmar Dumbs (29 July 2011). «Die Welt, wie Anders B. Breivik sie sieht» (στα γερμανικά). Die Presse. http://diepresse.com/home/politik/aussenpolitik/682112/Die-Welt-wie-Anders-B-Breivik-sie-sieht?direct=680247&_vl_backlink=/home/politik/index.do&selChannel=100. 
  175. ↑ «Dette er terroristens store politiske forbilde – nyheter». Dagbladet.no. 18 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2011. 
  176. ↑ Van Gerven Oei, Vincent W.J. (2011). «anders Breivik: On Copying the Obscure». continent. 1 (3): 213–23. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-07-16. https://web.archive.org/web/20200716125213/http://www.continentcontinent.cc/index.php/continent/article/view/56. Ανακτήθηκε στις 15 March 2019. 
  177. ↑ «Massedrapsmannen kopierte "Unabomberen" ord for ord». Nrk.no. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2011. 
  178. ↑ Shane, Scott (24 July 2011). «Killings in Norway Spotlight Anti-Muslim Thought in U.S». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 September 2011. https://web.archive.org/web/20110918090725/http://www.nytimes.com/2011/07/25/us/25debate.html. Ανακτήθηκε στις 26 July 2011. 
  179. ↑ Archer, Toby (25 July 2011). «Breivik's Swamp». Foreign Policy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 August 2014. https://web.archive.org/web/20140801174700/http://www.foreignpolicy.com/articles/2011/07/25/breivik_s_swamp?page=0%2C1. 
  180. ↑ https://timesofindia.indiatimes.com/india/Norway-killers-pro-Hindutva-rant-has-Sangh-squirming/articleshow/9376574.cms
  181. ↑ https://www.csmonitor.com/World/Asia-Pacific/2011/0725/Norway-massacre-Breivik-manifesto-attempts-to-woo-India-s-Hindu-nationalists
  182. ↑ "Norway killer Anders Behring Breivik's cultural references". The Daily Telegraph. 25 July 2011.
  183. ↑ "Norway killings: Breivik posted hate-filled video on YouTube hours before attacks". The Daily Telegraph. 24 July 2011.
  184. ↑ Ben Hartman (24 July 2011). «'Norway attack suspect had anti-Muslim, pro-Israel views'». http://www.jpost.com/International/Norway-attack-suspect-had-anti-Muslim-pro-Israel-views. Ανακτήθηκε στις 26 April 2016. 
  185. ↑ Andrew E. Kramer (25 July 2011). «Russia Youth Group and Putin Distance Themselves from Killer's Compliments». The New York Times. https://www.nytimes.com/2011/07/26/world/europe/26russia.html. Ανακτήθηκε στις 25 July 2011. 
  186. ↑ Teitelbaum, Benjamin (8 Αυγούστου 2011). «Hvit Nasjonalist». Dagbladet.no. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2011. 
  187. ↑ Thomas Hegghammer (30 Ιουλίου 2011). «The Rise of the Macro-Nationalists». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2011. 
  188. ↑ "Mein kleines Land gibt es nicht mehr" (in German). FAZ. 25 July 2011.
  189. ↑ William Maclean; Catherine Hornby (26 August 2012). «Analysis: Europe far right shuns Breivik's acts, flirts with ideas». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-11-28. https://web.archive.org/web/20151128041601/http://www.reuters.com/article/2012/08/26/us-norway-breivik-europe-idUSBRE87P01N20120826. Ανακτήθηκε στις 2020-09-17. 
  190. ↑ «Dette skriver Behring Breivik om Wikipedia» (στα No). NRK. 27 March 2012. http://www.nrk.no/nyheter/distrikt/rogaland/1.8047787. Ανακτήθηκε στις 28 March 2012. 
  191. ↑ «Høyreekstremt angrep på Wikipedia». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  192. ↑ Larsen, Eirin (27 March 2012). «Wikipedia vil ha hjelp til å kjempe mot høyreekstremisme» (στα No). NRK. http://www.nrk.no/nyheter/distrikt/rogaland/1.8045907. Ανακτήθηκε στις 28 March 2012. 
  193. ↑ «Norway killer Anders Behring Breivik trial: day two live». Telegraph.co.uk. 17 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  194. ↑ Pein, Corey (2017) Live Work Work Die: A Journey into the Savage Heart of Silicon Valley. Metropolitan Books: Henry Holt and Co: New York. Page 235.
  195. ↑ Yarvin, Curtis (23 July 2011) "Right-wing terrorism as folk activism." Unqualified Reservations (blog).
  196. ↑ Ravndal, Jacob Aasland (16 March 2019). «The Dark Web Enabled the Christchurch Killer». Foreign Policy. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 March 2019. https://web.archive.org/web/20190318195011/https://foreignpolicy.com/2019/03/16/the-dark-web-enabled-the-christchurch-killer-extreme-right-terrorism-white-nationalism-anders-breivik/. Ανακτήθηκε στις 19 March 2019. 
  197. ↑ Taylor, Adam (16 March 2019). «Christchurch suspect claimed 'brief contact' with Norwegian mass murderer». Sydney Morning Herald. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 March 2019. https://web.archive.org/web/20190315235915/https://www.smh.com.au/world/oceania/christchurch-suspect-claimed-brief-contact-with-norwegian-mass-murderer-20190316-p514pj.html. Ανακτήθηκε στις 19 March 2019. 
  198. ↑ Mark Townsend. «Far-right anti-Muslim network on rise globally as Breivik trial opens». the Guardian. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  199. ↑ «Her er Breiviks meningsfeller». Dagbladet.no. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  200. ↑ «Breivik police question 'Fjordman', 4 August 2011». Newsinenglish.no. 4 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2011. 
  201. ↑ Herrmann, Gunnar (6 August 2011). «Vorbild für einen Mörder ("Model for a murderer")». Süddeutsche Zeitung. http://www.sueddeutsche.de/digital/blogger-fjordman-deckt-seine-identitaet-auf-vorbild-fuer-einen-moerder-1.1128759. Ανακτήθηκε στις 6 August 2011. «Diese Gedankengänge hatte Breivik übernommen, um seinen Massenmord zu rechtfertigen. 111-mal zitiert er Fjordman in seinem Manifest. ("Breivik has used this thinking to justify his mass murder. In his manifesto, he cites Fjordmann 111 times.")». 
  202. ↑ Gronnevet, Julia (20 April 2012). «Norwegian gunman describes hunting down teenagers». Associated Press. https://news.yahoo.com/norwegian-gunman-describes-hunting-down-teenagers-202213270.html. 
  203. ↑ «Mener han er tilregnelig». ANB-NTB. 20 April 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-01-10. https://web.archive.org/web/20150110053529/http://www.an.no/Innenriks/terrorsaken/article6021713.ece. Ανακτήθηκε στις 2020-09-17. 
  204. ↑ «Grillet Breivik om Liberia» (στα No). Siste.no. 4 June 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-07-25. https://web.archive.org/web/20180725112150/https://www.siste.no/terrorsaken/grillet-breivik-om-liberia/s/1-103-6090636. Ανακτήθηκε στις 2020-09-17. 
  205. ↑ «Elver av blod» (στα No). Klassekampen. 18 April 2012. http://www.klassekampen.no/60131/article/item/null/elver-av-blod. 
  206. ↑ «Norway remembers 77 victims a month after massacre». InterAksyon. 21 August 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 July 2015. https://web.archive.org/web/20150716153354/http://www.interaksyon.com/article/11444/norway-remembers-77-victims-a-month-after-massacre. Ανακτήθηκε στις 31 May 2015. 
  207. ↑ Muhammad, Starla (19 Αυγούστου 2011). «Tragedy in Norway Borne Out of Seeds of Racism and Intolerance in UK, EU». New America Media. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2011. 
  208. ↑ Godfrey, Hannah (19 August 2011). «Utøya island shooting victims return to scene of Breivik's killing spree». The Guardian (London). https://www.theguardian.com/world/2011/aug/19/utoya-island-shooting-victims-return. 
  209. ↑ «Man held after Norway attacks right-wing extremist: report». Reuters. 22 July 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-07-26. https://web.archive.org/web/20120726185612/http://www.reuters.com/article/2011/07/22/us-norway-gunman-idUSTRE76L6LZ20110722. Ανακτήθηκε στις 22 July 2011. 
  210. ↑ Goodman, J. David (23 July 2011). «At Least 80 Are Dead in Norway Shooting». The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 July 2011. https://web.archive.org/web/20110724004316/http://www.nytimes.com/2011/07/23/world/europe/23oslo.html. Ανακτήθηκε στις 23 July 2011. 
  211. ↑ Davey, Melissa (24 July 2011). «You will all die». The Sydney Morning Herald. https://www.smh.com.au/world/you-will-all-die-20110723-1hugs.html. 
  212. ↑ «Norway police say 84 killed in Utoeya shooting». Reuters. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  213. ↑ Juergensmeyer, Mark (24 Ιουλίου 2011). «Is Anders Breivik a 'Christian' terrorist?». Religion Dispatches. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2011. 
  214. ↑ Doug Saunders, "Norway gunman's manifesto calls for war against Muslims Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine.", The Globe and Mail, 25 July 2011;
  215. ↑ Doug Saunders, "'Eurabia' opponents scramble for distance from anti-Muslim murderer Αρχειοθετήθηκε 2017-02-03 στο Wayback Machine.", The Globe and Mail, 26 July 2011;
  216. ↑ Toby Archer, "Breivik's Swamp", Foreign Policy, 25 July 2011;
  217. ↑ «Terroristen ville bruke atomvåpen». bt.no. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2011. 
  218. ↑ "Norway shootings: July 24 as it happened". The Daily Telegraph (London). 24 July 2011.
  219. ↑ «Norway massacre: Breivik manifesto attempts to woo India's Hindu nationalists». Yahoo News. 25 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  220. ↑ Mark Townsend; Ian Traynor (30 July 2011). «Norway attacks: How far right views created Anders Behring Breivik - World news - The Observer». The Guardian (London). https://www.theguardian.com/world/2011/jul/30/norway-attacks-anders-behring-breivik. Ανακτήθηκε στις 10 August 2011. 
  221. ↑ «Norway police say 85 killed in island youth camp attack». BBC News (London). 23 July 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 July 2011. https://web.archive.org/web/20110724220955/http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-14259356. Ανακτήθηκε στις 25 July 2011. «We have no more information than... what has been found on [his] own websites, which is that it goes towards the right and that it is, so to speak, Christian fundamentalist.» 
  222. ↑ «Google cache of Facebook page of Anders Behring Breivik». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουλίου 2011. CS1 maint: BOT: original-url status unknown (link)
  223. ↑ Davey, Melissa (24 July 2011). «'You will all die' – Norway terror attack: Anders Behring Breivik». Sydney Morning Herald. https://www.smh.com.au/world/you-will-all-die-20110723-1hugs.html. 
  224. ↑ «Norway police say 84 killed in Utoeya shooting». Reuters. 23 July 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-09-24. https://web.archive.org/web/20150924154319/http://www.reuters.com/article/2011/07/23/us-norway-killings-police-idUSTRE76M0SF20110723. Ανακτήθηκε στις 23 July 2011. 
  225. ↑ Steven Erlanger; Scott Shane (24 July 2011). «As Horrors Emerge, Norway Charges Christian Extremist». The New York Times. https://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?res=9E01E5DE143FF937A15754C0A9679D8B63. Ανακτήθηκε στις 23 September 2015. 
  226. ↑ «Oslo shooting club reveals Behring Breivik's membership». Hindustan Times. 28 July 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-07-17. https://web.archive.org/web/20150717044545/http://www.hindustantimes.com/world-news/oslo-shooting-club-reveals-behring-breivik-s-membership/article1-726569.aspx. Ανακτήθηκε στις 2020-09-17. 
  227. ↑ «Oslo Pistolklubb». Oslopk.com. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2011. 
  228. ↑ «Frimurer Anders Behring». Tv2.no. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2011. 
  229. ↑ Goodwin, Matthew (24 July 2010). «Norway attacks: We can no longer ignore the far-right threat». The Guardian (UK). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 July 2011. https://web.archive.org/web/20110724171818/http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2011/jul/24/norway-bombing-attack-far-right. Ανακτήθηκε στις 24 July 2011. 
  230. ↑ Kremer, Josiane (24 July 2011). «Norway Killing Suspect's Postings Offer Clues». Bloomberg L.P.. https://www.bloomberg.com/news/2011-07-23/norwegian-authorities-mine-online-postings-for-clues-to-breivik-s-motives.html. Ανακτήθηκε στις 10 August 2011. 
  231. ↑ Ivar A. Skar (23 Ιουλίου 2011). «The Norwegian Order of Freemasons expressing compassion and care». Norwegian Order of Freemasons. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2011. 
  232. ↑ Grøttum, Eva-Therese. «Frimurerordenen: – Terrorsiktet hadde minimal kontakt med oss». Nyheter (NO: VG). http://www.vg.no/nyheter/innenriks/oslobomben/artikkel.php?artid=10080647. 
  233. ↑ Skar, Ivar A. (September 2011). «22. JULI 2011». FRIMURERbladet. 
  234. ↑ «Den terrorsiktede var ingen aktiv frimurer». Norwegian Order of Freemasons. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2011. 
  235. ↑ Langset, Kristine Grue (23 July 2011). «Frp: Breivik har vært medlem og har hatt verv i ungdomspartiet» (στα No). Aftenposten (Norway). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 January 2012. https://web.archive.org/web/20120105000656/http://www.aftenposten.no/nyheter/iriks/article4181267.ece. Ανακτήθηκε στις 24 December 2011. 
  236. ↑ Beaumont, Peter (23 July 2011). «Anders Behring Breivik: profile of a mass murderer». The Guardian (UK). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 July 2011. https://web.archive.org/web/20110724221409/http://www.guardian.co.uk/world/2011/jul/23/anders-behring-breivik-norway-attacks. Ανακτήθηκε στις 25 July 2011. 
  237. ↑ Fondenes, Eivind; Kathleen Buer (23 July 2011). «Terrorsiktede var tidligere medlem av Fremskrittspartiet» (στα No). Nyhetene (NO: TV 2). http://www.tv2.no/nyheter/innenriks/terrorsiktede-var-tidligere-medlem-av-fremskrittspartiet-3544743.html. Ανακτήθηκε στις 23 July 2011. 
  238. ↑ nilsen, Carine Louise (24 July 2011). «– Hvis noen i Frp har meninger i tråd med Behring Breivik, vil de bli ekskludert». http://tb.no/nyheter/hvis-noen-i-frp-har-meninger-i-trad-med-behring-breivik-vil-de-bli-ekskludert-1.6382601. 
  239. ↑ «- Breivik mente Frp var for liberalt». Bergens Tidende. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  240. ↑ Murray, Craig. «Norwegian Killer Linked to Tea Party and EDL». Craig Murray. 
  241. ↑ Hughes, Mark (25 July 2011). «The Daily Telegraph: Norway killer Anders Behring Breivik had extensive links to English Defence League». The Daily Telegraph (London). https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/norway/8661139/Norway-killer-Anders-Behring-Breivik-had-extensive-links-to-English-Defence-League.html. Ανακτήθηκε στις 17 September 2011. 
  242. ↑ Rayner, Gordon (26 July 2011). «Norway killer Anders Behring Breivik emailed 'manifesto' to 250 British contacts». The Daily Telegraph (London). https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/norway/8664159/Norway-killer-Anders-Behring-Breivik-emailed-manifesto-to-250-British-contacts.html. Ανακτήθηκε στις 29 November 2011. 
  243. ↑ BigJay. «Official Statement – Anders Brievik». BigJay. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2014. 
  244. ↑ «Interpol requests Maltese police to investigate Norway mass-murderer's Malta-based "mentor", Malta Independent Online, 31 July 2011». Independent.com.mt. 31 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2011. 
  245. ↑ «The extremists in our midst, Sunday Times, 31 July 2011». Timesofmalta.com. 31 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 10 Αυγούστου 2011. 
  246. ↑ Breivik, Anders Behring (6 Δεκεμβρίου 2009). «Anders Behring Breiviks kommentarer hos Document.no» [Anders Behring Breiviks comments at Document.no] (στα Νορβηγικά). Document.no. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2012. EDL er et eksempel til etterfølgelse og en norsk versjon er det eneste som kan hindre Blitz/SOS i å trakassere norske kulturkonservative fra andre fronter. Å lage en norsk EDL bør være nr. 3 på agendaen etter at vi har fått startet opp en kulturkonservativ avis med nasjonal distribusjon. 
  247. ↑ Paust, Thomas (26 July 2011). «Breivik var medlem i Norsk forsvarsallianse» (στα No). Nettavisen (Oslo, Norway). http://www.nettavisen.no/nyheter/article3197875.ece. Ανακτήθηκε στις 3 February 2012. 
  248. ↑ «Hevder Breivik var for ekstrem for Norwegian Defence League» (στα No). Agderposten. NTB. 26 July 2011. http://www.agderposten.no/article/20110726/NTBI/2136188831. Ανακτήθηκε στις 3 February 2012. [νεκρός σύνδεσμος]
  249. ↑ «Jeg er en del av en internasjonal orden» (στα No). 24 July 2011. http://www.vg.no/nyheter/innenriks/oslobomben/artikkel.php?artid=10080706. Ανακτήθηκε στις 24 July 2011. 
  250. ↑ «Skulle drepe 4848 nordmenn» (στα No). 24 July 2011. http://www.dagbladet.no/2011/07/24/nyheter/utoya/innenriks/17437552/. Ανακτήθηκε στις 24 July 2011. 
  251. ↑ «Norway attacks: Breivik makes 'unrealistic' demands, 2 August 2011». BBC. 2 August 2011. https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-14372038. Ανακτήθηκε στις 10 August 2011. 
  252. ↑ Nina Berglund (4 January 2012). «Helicopter delayed, Breivik bluffing». Norway International Network. http://www.newsinenglish.no/2012/01/04/helicopter-delayed-breivik-bluffing/. Ανακτήθηκε στις 5 January 2012. 
  253. ↑ «Breivik's 'Deputy' Issues Terror Warning». Sky News. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  254. ↑ «Marit Christensen har skrevet bok om Wenche Behring Breivik». VG. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  255. ↑ «Wenche Behring Breivik prøvde til det siste å stanse utgivelsen av boken om henne selv» (στα No). Dagbladet. Norwegian News Agency. 14 September 2013. 
  256. ↑ «Wenche Behring Breivik ville stanse boken på dødsleiet». VG. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  257. ↑ «Sjelesørger og kikker». Aftenposten. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2014. 
  258. ↑ «Latest Books, True Crime: The Mystery of the Lone Wolf Killer by Unni Turrettini». The Big Thrill and International Thriller Writers IRTW. 31 December 2017. http://www.thebigthrill.org/2015/12/the-mystery-of-the-lone-wolf-killer-by-unni-turrettini/. Ανακτήθηκε στις 9 March 2019. 
  259. ↑ Paola K Amaras (6 May 2017). «Book Review: The Mystery of the Lone Wolf Killer by Unni Turrettini». HuffPost. https://www.huffpost.com/entry/book-review-the-mystery-o_b_12392590. Ανακτήθηκε στις 9 March 2019. 
  260. ↑ «Unni Turrettini's Mystery of the Lone Wolf Killer Wins 2016 Award For Adult Non-Fiction». PRLOG. 8 May 2017. https://www.prlog.org/12638389-unni-turrettinis-mystery-of-the-lone-wolf-killer-wins-2016-award-for-adult-non-fiction.html. Ανακτήθηκε στις 9 March 2019. 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Άντερς_Μπέρινγκ_Μπρέιβικ&oldid=10470207"