Volvo S80

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Volvo S80
Volvo S80 T6 πρώτης γενιάς του 2001 στη Χιλή
Volvo S80 δεύτερης γενιάς V8 AWD του 2008
Σύνοψη
Κατασκευαστής Volvo Cars
Μητρική εταιρεία Ford Motor Company (1999 – 2010)
Geely Holding Group (2010 – σήμερα)
ΠαραγωγήΙούνιος 1998 — Μάρτιος 2016
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜεσαίο πολυτελές αυτοκίνητο
Αμάξωμα4-πορτο σεντάν
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοVolvo 940
Volvo 960
Επόμενο μοντέλοVolvo S90

Το Volvo S80 ήταν ένα μεσαίο πολυτελές σεντάν αυτοκίνητο της κατηγορίας Ε, που κατασκευάστηκε από τη σουηδική αυτοκινητοβιομηχανία Volvo, από τον Ιούνιο του 1998 έως τον Μάρτιο του 2016, σε δύο γενιές. Η πρώτη γενιά του S80 αντικατέστησε τα Volvo 940 και 960 (από τον Δεκέμβριο του 1996 έως τη διακοπή της παραγωγής των συγγενικών μεταξύ τους 940 και 960, στις 5 Φεβρουαρίου 1998, το 960 διατέθηκε σε αρκετές αγορές με την ονομασία Volvo S90) στον ρόλο του κορυφαίου σεντάν της εταιρείας. Η δεύτερη γενιά του S80 παρήχθη για 10 ακριβώς χρόνια, από τον Μάρτιο του 2006 έως τα τέλη Μαρτίου του 2016. Και οι δύο γενιές του S80 αξιολογήθηκαν ως κορυφαίες στον τομέα της ασφάλειας για τα στάνταρ της εκάστοτε εποχής.

Οι κυριότεροι ανταγωνιστές του S80 ήταν η Mercedes Ε-Class (διαδοχικά, οι γενιές W210, W211 και W212), η BMW Σειρά 5, το Audi A6, η Jaguar XF και σε κάποιο βαθμό, ιδίως στη Βόρεια Αμερική, και τα Lexus IS και Cadillac CTS. Αντίθετα με τα περισσότερα μοντέλα στην ιστορία της Volvo, το S80 διατέθηκε μόνο ως sedan και δεν προσφέρθηκε σε έκδοση station wagon. Ωστόσο, η τρίτη γενιά του Volvo V70 (παραγωγή: Αύγουστος 2007 - 25 Απριλίου 2016) ήταν ουσιαστικά η station wagon εκδοχή του S80 δεύτερης γενιάς, καθώς βασιζόταν σε κοινή πλατφόρμα και είχε κοινό σαλόνι και εξωτερική αισθητική, εκτός φυσικά από το πίσω μέρος.

Το S80 αντικαταστάθηκε τον Ιούνιο του 2016 από ένα λίγο μεγαλύτερο σε διαστάσεις sedan, το Volvo S90, το οποίο προσφέρεται και σε έκδοση station wagon, που φέρει την ονομασία V90, ακολουθώντας έτσι το επίσημο σύστημα ονοματολογίας της εταιρείας.[1]

Πρώτη γενιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Volvo S80 πρώτης γενιάς

Volvo S80 πρώτης γενιάς στη Γερμανία
Σύνοψη
Κατασκευαστής Volvo Cars
ΠαραγωγήΙούνιος 1998 — Μάιος 2006
ΣυναρμολόγησηTorslanda, Γκέτεμποργκ, Σουηδία
Χάλιφαξ, Νέα Σκωτία, Καναδάς (λίγα από τα αντίτυπα της σεζόν του 1999 για τη Βόρεια Αμερική)
Καοσιούνγκ, Ταϊβάν
Shah Alam, Μαλαισία
ΣχεδιαστήςPeter Horbury (επικεφαλής)
Doug Frasher (Αύγουστος 1994)
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜεσαίο πολυτελές αυτοκίνητο
Αμάξωμα4-πορτο σεντάν
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση / τετρακίνηση
ΠλατφόρμαVolvo P2 platform
Σχετική εξέλιξηVolvo S60
Volvo V70
Volvo XC70
Volvo XC90 πρώτης γενιάς
Ford Five Hundred
Ford Freestyle
Mercury Montego
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςΒενζίνη:
2.0 λίτρα I5 turbo
2.4 λίτρα I5 (5-κύλινδρος σε σειρά)
2.4 λίτρα I5 (CNG / LPG)
2.5 λίτρα I5
2.9 λίτρα I6 (6-κύλινδρος σε σειρά)
2.8 λίτρα I6 bi-turbo
2.9 λίτρα I6 bi-turbo
Ντίζελ:
2.4 λίτρα I5 turbodiesel
2.5 λίτρα I5 turbodiesel
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
5-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου80 λίτρα
2005 και 2006 : 69 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.790 χιλιοστά
Μήκος1998 – 2004 : 4.820 χιλιοστά
2004 – 2006 : 4.849 χιλιοστά
Πλάτος1.830 χιλιοστά
Ύψος1.435 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.618 - 1.816 κιλά

Εξέλιξη και σημασία για τη Volvo[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρότζεκτ του αρχικού S80 ξεκίνησε τον Μάιο του 1994, υπό την σχετική ηγεσία του Hans Wikman (Χανς Βίκμαν) και την τεχνική διεύθυνση του Hans Carlstedt (Χανς Κάρλστεντ), με σκοπό την αντικατάσταση των συγγενικών μεταξύ τους Volvo 940 και 960.[2] Γενικότερα, επίσης, το ζήτημα της ανανέωσης της συνολικής παλέτας των μοντέλων της μάρκας, ήταν τότε κρίσιμο για τη Volvo. Η εταιρεία επί πολλές δεκαετίες είχε κερδίσει μεγάλη δημοτικότητα και ίματζ για την αξιοπιστία και μακροβιότητα των μοντέλων της, καθώς και για τα υψηλά στάνταρ στην ενεργητική και παθητική τους ασφάλεια. Παράλληλα όμως, στις δεκαετίες του 1970 και του 1980 είχε θεωρηθεί από το ευρύ κοινό ως φίρμα αυτοκινήτων για άτομα μεγάλης ηλικίας, λόγω της εμφανώς συντηρητικής «κυβοειδούς» αισθητικής των μοντέλων της, με αποτέλεσμα την σχετικά μειωμένη εμπορική απήχηση στο νεανικό κοινό, μια κατάσταση που φαινόταν να συνεχίζεται ακόμα και στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 1990. Επιπλέον, αν και είχε υπάρξει πολλές φορές πρωτοπόρος στην ασφάλεια, με πλήθος από σχετικές καινοτομίες, δεν είχε ακόμα καταφέρει να πείσει ότι είχε εξελιχθεί σε εταιρεία πολυτελείας και γενικώς εθεωρείτο ως ημι-πολυτελής εταιρεία, που δεν πλησίαζε καν το πρεστίζ των αντίστοιχων γερμανικών μοντέλων.[εκκρεμεί παραπομπή]

Ως αποτέλεσμα, η εταιρεία είχε αντιληφθεί ότι έπρεπε να βελτιώσει ριζικά το ντιζάιν των μοντέλων της και να εισάγει μια πιο καμπυλωτή σχεδιαστική φιλοσοφία, χωρίς όμως να αρνηθεί εντελώς την παραδοσιακή της ταυτότητα. Το πρώτο της δείγμα γραφής στα σεντάν, ήταν το S80 πρώτης γενιάς, που σχεδιάστηκε από τον Βρετανό Peter Horbury (Πήτερ Χόρμπουρι), ο οποίος είχε αναλάβει από το 1991 ως ο νέος επικεφαλής του σχεδιαστικού τμήματος της φίρμας και σχεδίασε όλα τα μοντέλα της Volvo που εισήχθησαν για πρώτη φορά στην αγορά μεταξύ του 1995 και του 2006. Ως αποτέλεσμα, όλα τα μεταγενέστερα Volvo κατά την χρονική αυτή περίοδο, ακολούθησαν την νέα αυτή αισθητική φιλοσοφία της. Οι τελικές λεπτομέρειες διαμορφώθηκαν από τον Doug Frasher (Νταγκ Φράσερ). Και οι δύο σχεδιαστές, κατέβαλλαν σκληρή προσπάθεια για να συνδυάσουν όλες αυτές τις παραμέτρους, ενώ λίγα χρόνια μετά σχεδίασαν και το ανάλογης φιλοσοφίας Volvo XC90 που εισήχθη το 2002 και ήταν το πρώτο SUV στην ιστορία της εταιρείας, το οποίο μάλιστα βασίστηκε στην πλατφόρμα του S80. Σημειωτέον ότι το S80 ήταν το πρώτο μοντέλο που βασίστηκε στην νέα τότε πλατφόρμα P2, κοινή και με άλλα μεγάλα μοντέλα της Volvo, και κατά μια ιστορική ειρωνεία το πρώτο που άλλαξε πλατφόρμα, κατά την εισαγωγή της δεύτερης γενιάς του.

Το Volvo S80 εξελίχθηκε με βάση το πρωτότυπο αυτοκίνητο Volvo ECC (Environmental Concept Car) του 1992 που είχε σχεδιαστεί επίσης από τον Πήτερ Χόρμπουρι και με βάση το πρωτότυπο αυτό διαμόρφωσε την νέα σχεδιαστική ταυτότητα της Volvo στα επόμενα χρόνια. Η τελική αισθητική του μοντέλου παραγωγής διαμορφώθηκε τον Αύγουστο του 1994, ενώ ακολούθησαν εντατικές δοκιμές υπό τις πλέον αντίξοες συνθήκες. Κατά τη διάρκεια αυτών των δοκιμών, προστέθηκαν και αρκετές ακόμα καινοτόμες τεχνολογίες στον τομέα της ασφάλειας, και τελικώς το S80 παρουσιάστηκε επίσημα την άνοιξη του 1998 και κυκλοφόρησε τον Ιούνιο.

Μια επιπρόσθετη σημαντική διαφορά από το παρελθόν, ήταν ότι υιοθέτησε τη διάταξη «κινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση», σε αντίθεση με το «κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση» των παλαιότερων μοντέλων της στην κατηγορία Ε, που είχε διατηρηθεί μέχρι και στους προκατόχους Volvo 940 και 960. Η μεταφορά της μετάδοσης της κίνησης στους μπροστινούς τροχούς, αντί για τους πίσω, έλαβε χώρα με σκοπό το S80 να γίνει πιο ελκυστικό και στο νεανικό κοινό. Επίσης, σε αντίθεση με τη διαμήκη τοποθέτηση των κινητήρων του προκατόχου, οι κινητήρες του S80 είχαν εγκάρσια τοποθέτηση, για λόγους βελτίωσης της παθητικής ασφάλειας (δείτε τη σχετική ενότητα). Το 2004, το S80 υπέστη ένα μικρό λίφτινγκ, ιδίως στην μπροστινή γρίλια, με συνέπεια μια μικρή αύξηση του συνολικού μήκους του από 4,82 σε 4,85 μέτρα, αν και γενικότερα σε ολόκληρη την καριέρα του, το S80 πρώτης γενιάς υπέστη πάνω από 700 τροποποιήσεις και βελτιώσεις.

Αν και το αρχικό S80 βασίστηκε στην ίδια πλατφόρμα με τα αμέσως μικρότερα S60 and V70, οι εξωτερικές διαστάσεις του S80 ήταν οι μεγαλύτερες στην παλέτα των τότε μοντέλων της Volvo και μάλιστα δεν μοιραζόταν κανένα εξωτερικό πάνελ με τα άλλα μοντέλα της εταιρείας, ούτε της τότε εποχής, ούτε με τα μελλοντικά της. Παρομοίως το σαλόνι του S80 πρώτης γενιάς ήταν αποκλειστικό στο μοντέλο, καθώς με εξαίρεση τα μπροστινά καθίσματα, κανένα άλλο μέρος του σαλονιού του δεν χρησιμοποιήθηκε σε άλλο μοντέλο.

Εμπορική απήχηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Volvo S80 2.9 L του 1999 - 2003 στις ΗΠΑ.

Από την πρώτη στιγμή κυκλοφορίας του, σημείωσε μεγάλη εμπορική επιτυχία σε όλα τα κράτη, ιδίως στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, και η συνολική παραγωγή του S80 πρώτης γενιάς έφτασε τις 388.523 αντίτυπα.[3] Χρονολογικά, ήταν το πρώτο σεντάν που άλλαξε ριζικά το αισθητικό ίματζ της Volvo, σπάζοντας την έως τότε συντηρητική της εικόνα και εισάγοντας ένα πιο δυναμικό ντιζάιν στα μοντέλα της, με αποτέλεσμα να προσελκύσει το ενδιαφέρον και πολλών υποψήφιων αγοραστών μικρότερων ηλικιών, διατηρώντας όμως ταυτόχρονα και την ταυτότητά της. Συνολικά στην παλέτα της Volvo, το πρώτο μοντέλο που σηματοδότησε αυτή την αλλαγή ήταν το Volvo C70, που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1997, το οποίο όμως ήταν 2-πορτο κουπέ και κατά συνέπεια απευθυνόταν σε εντελώς διαφορετικό κοινό. Για την ιστορία, το C70 κυκλοφόρησε και σε καμπριολέ έκδοση, από τον Μάρτιο του 1998 στις ΗΠΑ και από τον Νοέμβριο του 1999 στην Ευρώπη.

Volvo S80 TS στην Κίνα το 2015.

Η αισθητική του S80 πρώτης γενιάς προκάλεσε τότε μεγάλη αίσθηση στον Τύπο αυτοκινήτου και στο ευρύ κοινό, σε όλες τις αγορές, και μάλιστα ο σχεδιαστής του, ο Βρετανός Πήτερ Χόρμπουρι κέρδισε ένα σχετικό βραβείο για την ελκυστική του σχεδίαση, αυτό του βρετανικού περιοδικού Autocar ως ο «Σχεδιαστής της Χρονιάς» (Designer of the Year) του 1998. Είναι εντυπωσιακό και το γεγονός ότι είχε αεροδυναμικό συντελεστή Cd μόλις 0,28 - νούμερο πρωτοφανές τότε για μοντέλο της Volvo. Το ρεύμα αυτής της νέας αισθητικής και της προσέλκυσης ενός πιο νεανικού κοινού, ενισχύθηκε περαιτέρω με την εισαγωγή του πρώτου της SUV στα τέλη του 2002, που ήταν το ακόμα δημοφιλέστερο Volvo XC90 πρώτης γενιάς, η παραγωγή της οποίας έφτασε τα 636.143 αντίτυπα (σχεδόν τα διπλάσια από το S80 πρώτης γενιάς).[4][5]

Μπλε Volvo S80 πρώτης γενιάς, στην επίσημη 4-πορτη εργοστασιακή εκδοχή λιμουζίνας, στη Στοκχόλμη.
Volvo S80 πρώτης γενιάς, στην επίσημη 6-πορτη εργοστασιακή εκδοχή λιμουζίνας, στην τελετή απονομής των Βραβείων Νόμπελ του 2009.

Παράλληλα, το S80 κατάφερε να ανυψώσει το επίπεδο εξοπλισμού και ποιότητας στο σαλόνι σε πολύ υψηλότερα επίπεδα από τους προκατόχους του, ενώ απέσπασε θετικά σχόλια και για την εργονομία του και τους τεράστιους εσωτερικούς χώρους και χώρο αποσκευών, πυροδοτώντας μια σημαντική άνοδο στο κύρος της Volvo. Αν και εμπορικά δεν μπόρεσε ποτέ να «εκθρονίσει» τα αντίπαλα μοντέλα του γερμανικού κατεστημένου στην κατηγορία Ε, καθώς οι πωλήσεις του καθενός από αυτά ξεπερνούσαν τότε το 1 εκατομμύριο αντίτυπα σε κάθε γενιά, ωστόσο η Volvo σύντομα σε ολόκληρη την Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική, αλλά και στις άλλες ηπείρους, καθιερώθηκε, σε συνδυασμό και με την ακόμα μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του XC90 από το 2002 και μετά, οριστικά και μέχρι σήμερα ως φίρμα κατασκευής πολυτελών αυτοκινήτων.[6] Όπως είχε συμβεί και με τον προκάτοχο Volvo 960 / S90, παρομοίως και στο S80 πρώτης γενιάς, και ειδικότερα από το 2002 έως το 2006, κατασκευάστηκε και ένας μικρός αριθμός αντιτύπων σε απευθείας εργοστασιακή εκδοχή λιμουζίνας, με μεταξόνιο 4.131 χιλιοστά και συνολικό μήκος 6.162 χιλιοστά, κυρίως για κυβερνητική χρήση και για VIP.

Ενεργητική και παθητική ασφάλεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το αεροδυναμικό προφίλ του Volvo S80 πρώτης γενιάς.
Volvo S80 του 1999 - 2003 στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Volvo S80 του 2004 - 2006 που χρησιμοποίησε ο Σουηδός πρέσβης στις ΗΠΑ Jonas Hafström.

Κατά την σχεδίαση του Volvo S80 είχε δοθεί εξαιρετικά μεγάλη έμφαση στην ασφάλεια. Από την εισαγωγή του και για όλα τα έτη παραγωγής, όλες οι εκδόσεις του Volvo S80 πρώτης γενιάς έφεραν στάνταρ τα εξής στοιχεία ενεργητικής και παθητικής ασφάλειας:[7]

  • 4 δισκόφρενα, με τα μπροστινά αεριζόμενα.
  • Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS).
  • Σύστημα Ελέγχου Πρόσφυσης (traction control system), ικανό να ανιχνεύει τυχόν ολίσθηση σε κάθε τροχό ξεχωριστά και να τον / τους φρενάρει ή / και να μειώνει την ροπή του κινητήρα μέχρι να αποκατασταθεί η πρόσφυση.
  • Ηλεκτρονικό Κατανεμητή Πίεσης Φρεναρίσματος (EBD).
  • Σύστημα Ελέγχου Ευστάθειας (ESP), ιδιαίτερα χρήσιμο σε κρίσιμες συνθήκες οδήγησης, όπως στις στροφές και σε οδοστρώματα με μειωμένη πρόσφυση (βροχή, χιόνι, πάγος ή χαλίκι). Το σύστημα ονομαζόταν από τη Volvo «STC» (Stability and Traction Control) και έθετε σε λειτουργία τα φρένα μέχρι την ταχύτητα των 40 χλμ. την ώρα ή διέκοπτε την παροχή καυσίμου σε μεγαλύτερες ταχύτητες, μέχρι να ανακτήσουν οι τροχοί την πρόσφυσή τους.
  • Βομβητή και κόκκινο φωτάκι υπενθύμισης χρήσης της ζώνης ασφαλείας για τον οδηγό, ενώ στα μεταγενέστερα μοντέλα έφερε και για τον συνοδηγό.
  • Πυροτεχνικούς προεντατήρες στις ζώνες ασφαλείας και των 5 καθισμάτων, αντί μόνο στα μπροστινά, όπως συνήθως συμβαίνει. Επίσης και οι 5 ζώνες ασφαλείας ήταν 3 σημείων, ενώ υπήρχε και σύστημα περιορισμού δύναμης για τις 2 μπροστινές.
  • Κολώνα τιμονιού που καταρρέει σε μετωπική πρόσκρουση.
  • Ταυτόχρονα, έφερε πλήρη εξοπλισμό αερόσακων. Μαζί με τους κλασικούς μπροστινούς και πλευρικούς στα μπροστινά καθίσματα, στάνταρ ήταν και οι πλευρικοί αερόσακοι τύπου κουρτίνας, που κάλυπταν τους επιβάτες και των δύο σειρών καθισμάτων. Πρόκειται για τον αερόσακο που κατά την πρόσκρουση ξεδιπλώνεται και κατεβαίνει από την οροφή και δημιουργεί ένα φουσκωτό «παραπέτασμα» για προστασία της κεφαλής των επιβατών, γνωστός ως «πλευρικός αερόσακος κουρτίνα» (side curtain airbag). Μάλιστα το S80 πρώτης γενιάς ήταν το πρώτο αυτοκίνητο παγκοσμίως με αυτή την πατέντα, ενώ σχεδόν αμέσως η καινοτομία αυτή έγινε στάνταρ εξοπλισμός σε όλα τα μοντέλα της Volvo.[8]
  • Το Σύστημα Προστασίας από Πλευρική Πρόσκρουση (Side Impact Protection System - SIPS), μια πατέντα της Volvo που είχε εισαχθεί ήδη από το 1991 στο Volvo 850, στη δομή του αμαξώματος, που διοχετεύει τη δύναμη της πλευρικής σύγκρουσης μακριά από τις πόρτες και απευθείας στον κλωβό ασφαλείας, για καλύτερη προστασία.
  • Κεντρικό κλωβό ασφαλείας, σε συνδυασμό με ζώνες ελεγχόμενης παραμόρφωσης εμπρός και πίσω, ικανές να απορροφήσουν μεγάλο μέρος της ενέργειας πρόσκρουσης.
  • Παράλληλα με την ζώνη ελεγχόμενης παραμόρφωσης πίσω (όπως και μπροστά), οι επιβάτες προστατεύονται και από μια ακόμα πατέντα της Volvo, το WHIPS / WHIplash Protection System: «Σύστημα Προστασίας Αυχένα», που βοηθά στην πρόληψη του τραυματισμού του αυχένα των επιβατών των εμπρόσθιων θέσεων σε οπίσθιες συγκρούσεις. Το σύστημα αυτό μετακινεί, στις οπίσθιες προσκρούσεις, τις πλάτες και τα προσκέφαλα των μπροστινών καθισμάτων προς τα πίσω, μειώνοντας έτσι κατά 50% τις δυνάμεις επιτάχυνσης που ασκούνται στον αυχένα. Σημειωτέον ότι το S80 πρώτης γενιάς του 1998 ήταν το πρώτο αυτοκίνητο παγκοσμίως με την καινοτομία αυτή.
  • Σε αντίθεση με τη διαμήκη τοποθέτηση των κινητήρων του προκατόχου, οι κινητήρες του S80 είχαν εγκάρσια τοποθέτηση (παράλληλα με τον μπροστινό άξονα και με τα καθίσματα) για την καλύτερη ασφάλεια των κάτω άκρων στους μπροστινούς επιβάτες, καθώς σε μετωπική πρόσκρουση ένας κινητήρας με διαμήκη τοποθέτηση δημιουργεί σοβαρότερο κίνδυνο με τη βίαιη μετακίνησή του προς τα πίσω.
  • Η κορυφαία έκδοση εξοπλισμού Luxury έφερε και στάνταρ υαλοκαθαριστήρες στους μπροστινούς προβολείς.
  • Από τη σεζόν του 2001, οι μπροστινοί αερόσακοι του S80 έγιναν 2 σταδίων.[9]
Δεξιοτίμονο Volvo S80 ασθενοφόρο στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Στα τεστ πρόσκρουσης του ανεξάρτητου οργανισμού Euro NCAP (Πρόγραμμα αξιολόγησης νέων μοντέλων της Ευρώπης) το 2000, το Volvo S80 απέσπασε 4 στα 5 αστέρια στις δοκιμές πλαγιομετωπικής και πλευρικής πρόσκρουσης, καθώς και πλευρικής πρόσκρουσης σε κολώνα, με το ποσοστό των 29 στους 34 πόντους. Ωστόσο, το σκορ θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο αν είχε συνυπολογιστεί και ο αερόσακος του συνοδηγού, καθώς πριν εισαχθεί η τεχνολογία της απενεργοποίησης του αερόσακου συνοδηγού με κουμπί, η Volvo προσέφερε τη δυνατότητα παραγγελίας των μοντέλων της χωρίς αυτόν, ειδικά στην Ευρώπη, και ως αποτέλεσμα, μολονότι στην πράξη ελάχιστα αντίτυπα κυκλοφόρησαν έτσι, η δοκιμή έγινε μόνο με τον μπροστινό αερόσακο οδηγού και με τους πλευρικούς. Ακόμα και έτσι πάντως, η επίδοσή του θεωρήθηκε ως πολύ υψηλή για μοντέλο που εξελίχθηκε και κυκλοφόρησε στη δεκαετία του 1990 και ο Euro NCAP σχολίασε επίσημα στη σχετική ιστοσελίδα ότι το S80 ήταν ένα πολύ ασφαλές αυτοκίνητο σε όλες τις προσκρούσεις και ιδίως στην πλευρική, επαινώντας ιδιαίτερα την καινοτομία με το νέο τότε σύστημα πλευρικών αερόσακων τύπου κουρτίνας.[10] Σημειωτέον ότι με το τότε σύστημα του Euro NCAP, τα 5 αστέρια αντιστοιχούσαν σε ποσοστό 32 - 34 πόντους, αν και τελικώς κανένα μοντέλο πριν το 2001 δεν έφτασε τα 5.

  • Προστασία ενηλίκων επιβατών = 4/5 stars
  • Προστασία πεζών = 2/4 stars

Τεχνικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έκδοση Κύλινδροι/
Κυβισμός
Κιβώτιο
ταχυτήτων
Ισχύς @ rpm Ροπή @ rpm Βάρος Επιτάχυνση
0-100 km/h
Μέγιστη
ταχύτητα
Χωρητικότητα
καυσίμων
1998 – 2006
Βενζίνη
2.4 I5 / 2.435 cm³ 5MT 140 hp (103 kW) @ 5.400 220 N·m @ 3.750 1.490 kg 10,5 sec 205 km/h 70 λίτρα
2.4 I5 / 2.435 cm³ 5MT / 4AT 170 hp (125 kW) @ 5.900 240 N·m @ 4.800 1.490 kg 9,1 sec 220 km/h 70 λίτρα
2.0T I5 / 1.984 cm³ 5MT 163 hp (120 kW) @ 5.100 230 N·m @ 2.100 1.490 kg 9,2 sec 220 km/h 80 λίτρα
2.0iT I5 / 1.984 cm³ 5MT / 4AT 180 hp (132 kW) @ 5.300 240 N·m @ 2.200 1.550 kg 8,9 sec 225 km/h 80 λίτρα
2.0 T5 I5 / 1.984 cm³ 5MT / 4AT 226 hp (166 kW) @ 5.700 310 N·m @ 2.700 1.490 kg 7,5 sec 245 km/h 80 λίτρα
2.4T I5 / 2.435 cm³ 5MT / 4AT 200 hp (147 kW) @ 6.000 285 N·m @ 1.800 1.590 kg 7,9 sec 230 km/h 70 λίτρα
2.5T I5 / 2.521 cm³ 5MT / 5AT 210 hp (154 kW) @ 5.000 320 N·m @ 1.500 1.505 kg 7,3 sec 235 km/h 80 λίτρα
(4×4: 72 λίτρα)
2.9 I6 / 2.922 cm³ 5MT / 4AT 196 hp (144 kW) @ 5.200 280 N·m @ 3.900 1.550 kg 8,9 sec 225 km/h 80 λίτρα
2.8 T6 I6 / 2.783 cm³ 4AT 272 hp (200 kW) @ 5.200 380 N·m @ 1.800 1.590 kg 7,2 sec 250 km/h 80 λίτρα
2.9 T6 I6 / 2.922 cm³ 4AT 272 hp (200 kW) @ 5.200 380 N·m @ 1.800 1.590 kg 7,2 sec 250 km/h 80 λίτρα
Ντίζελ
2.4D I5 / 2.401 cm³ 5MT 130 hp (96 kW) @ 4.000 280 N·m @ 1.750 1.550 kg 11,9 sec 200 km/h 70 λίτρα
D5 I5 / 2.401 cm³ 5MT / 4AT 163 hp (120 kW) @ 4.000 340 N·m @ 1.750 1.550 kg 9,8 sec 210 km/h 70 λίτρα
2.5D I5 / 2.461 cm³ 5MT / 4AT 140 hp (103 kW) @ 4.000 290 N·m @ 1.900 1.550 kg 11,0 sec 205 km/h 70 λίτρα
Ο πίνακας οργάνων ενός Volvo S80 του 2002 με αυτόματο κιβώτιο.

Σημείωση: Όπου 5ΜΤ: 5-τάχυτη χειροκίνητη μετάδοση (Μanual Τransmission), όπου 4ΑΤ : 4-τάχυτη αυτόματη μετάδοση (Αutomatic Τransmission), όπου 5ΑΤ : 5-τάχυτη αυτόματη μετάδοση, όπου I5 : κινητήρας 5-κύλινδρος σε σειρά (in-line 5) και όπου I6 : κινητήρας 6-κύλινδρος σε σειρά (in-line 6).

Τα νούμερα αναφέρονται στα μοντέλα με μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων, καθώς σε όσα κυκλοφόρησαν με αυτόματο κιβώτιο οι επιδόσεις ήταν κάπως χαμηλότερες. Επίσης, όλες οι εκδόσεις του S80 πρώτης γενιάς ήταν μπροστοκίνητες, εκτός από την 2.5T των 210 hp, που κυκλοφόρησε στο διάστημα 2003 - 2006 και ήταν η μοναδική με έξτρα 5-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο, αντί για έξτρα 4-τάχυτο αυτόματο, ενώ μπορούσε να παραγγελθεί και με προαιρετική 4-κίνηση. Ειδικότερα μάλιστα, η κορυφαία έκδοση T6, ισχύος 272 hp, έφερε εργοστασιακό ηλεκτρονικό κόφτη της μέγιστης ταχύτητας στα 250 χιλιόμετρα την ώρα και στην πράξη χωρίς τον κόφτη θα έφτανε τα 270 χιλιόμετρα την ώρα.

Φωτογραφίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο κινητήρας ενός δεξιοτίμονου Volvo S80 2.4T του 2002 με αυτόματο κιβώτιο, στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Το εσωτερικό του, από την πλευρά του οδηγού.
Η κεντρική κονσόλα, με το έξτρα 4-δισκο CD-changer.
Το ταμπλό την ημέρα.
Το ταμπλό νωρίς το βράδυ.
Το ταμπλό την νύχτα.

Δεύτερη γενιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Volvo S80 δεύτερης γενιάς
Volvo S80 του 2011
Volvo S80 V8 AWD του 2008
Σύνοψη
Κατασκευαστής Volvo Cars
ΠαραγωγήΜάρτιος 2006 — Μάρτιος 2016
ΣυναρμολόγησηTorslanda, Γκέτεμποργκ, Σουηδία
Τσονγκτσίνγκ, Κίνα (από την κοινοπραξία Changan-Volvo)
Καοσιούνγκ, Ταϊβάν
Shah Alam, Μαλαισία
ΣχεδιαστήςTodd Levy (2004)
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜεσαίο πολυτελές αυτοκίνητο
Αμάξωμα4-πορτο sedan (S80)
5-πορτο station wagon (Volvo V70 τρίτης γενιάς)
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση / τετρακίνηση
ΠλατφόρμαVolvo Y20 platform
Σχετική εξέλιξηVolvo V70
Volvo XC70
Volvo XC60
Land Rover Freelander
Ford S-Max
Ford Galaxy
Ford Mondeo
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςΒενζίνη:
1.6 λίτρα I4 turbo
1.6 λίτρα I4 flexi-fuel
2.0 λίτρα I4 (4-κύλινδρος σε σειρά)
2.0 λίτρα I4 flexi-fuel
2.5 λίτρα I5 (5-κύλινδρος σε σειρά) turbo
3.0 λίτρα I6 (6-κύλινδρος σε σειρά) turbo
3.2 λίτρα I6
4.4 λίτρα V8
Ντίζελ:
1.6 λίτρα I4
2.0 λίτρα I4
2.0 λίτρα I5
2.4 λίτρα I5 / όλοι turbodiesel
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
6-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
6-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
8-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Χωρητικότητα καυσίμου71 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.835 χιλιοστά
S80L : 2.975 χιλιοστά
Μήκος4.851 χιλιοστά
S80L : 4.991 χιλιοστά
Πλάτος1.861 χιλιοστά
Ύψος1.493 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.601 - 1.886 κιλά

Η δεύτερη γενιά του Volvo S80 παρουσιάστηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2006 στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης και οι πωλήσεις του μοντέλου ξεκίνησαν διεθνώς τον Ιούνιο. Διατηρήθηκε στην παραγωγή για 10 ακριβώς χρόνια, από τον Μάρτιο του 2006 έως τα τέλη Μαρτίου 2016, και αντικαταστάθηκε τον Ιούνιο του 2016 από το λίγο μεγαλύτερο σε διαστάσεις σεντάν Volvo S90.

Volvo S80 δεύτερης γενιάς.

Το μοντέλο βασίστηκε σε μια εντελώς νέα πλατφόρμα, την Y20 της Volvo, η οποία πάντως είχε στενή συγγένεια με την πλατφόρμα EUCD του Ομίλου της Ford, όπου ανήκε τότε η Volvo. Ωστόσο, η εξωτερική αισθητική της δεύτερης γενιάς του S80 θύμιζε έντονα την αισθητική της πρώτης γενιάς, αν και το σαλόνι και το ταμπλό ήταν εντελώς διαφορετικά και εμφανώς πιο σύγχρονα.

Κινητήρες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την εμπορική εισαγωγή του S80 δεύτερης γενιάς, προστέθηκαν στην παλέτα των κινητήρων του S80 ένας 6-κύλινδρος σε σειρά βενζίνης και κυβισμού 3.2 λίτρων, και ένας V8 βενζίνης κυβισμού 4.4 λίτρων, σε συνδυασμό με 4-κίνηση, η οποία ήταν έξτρα στα 3.2 και D5, και στάνταρ στα T6 και V8. Μάλιστα ήταν και το πρώτο σεντάν της Volvo με κινητήρα V8 και το δεύτερο χρονολογικά μοντέλο της, μετά το SUV Volvo XC90 που τον προσέφερε από τον Δεκέμβριο του 2004 έως τον Δεκέμβριο του 2010, ενώ στο S80 διατηρήθηκε έως τον Οκτώβριο του 2010. Ο λόγος της διακοπής του V8 κινητήρα, που ήταν και ο μοναδικός V8 στην ιστορία της Volvo, ήταν ότι δεν πληρούσε τις νέες προδιαγραφές καυσαερίων Euro 5 που τέθηκαν υποχρεωτικά σε εφαρμογή από την 1η Ιανουαρίου 2011.

Εκδόσεις εξοπλισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Kinetic
  • Momentum
  • Summum
  • Executive
  • Polestar

S80L[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Volvo S80L στη Σαγκάη, Κίνα, το 2012.

Μολονότι η δεύτερη γενιά του S80 βασιζόταν σε εντελώς νέα πλατφόρμα, το συνολικό της μήκος διατηρήθηκε στα 4,85 μέτρα. Ωστόσο, το μεταξόνιο είχε αυξηθεί από 2.790 χιλιοστά σε 2.835 χιλιοστά, βελτιώνοντας περαιτέρω την ευρυχωρία στο σαλόνι. Επίσης στην Κίνα παρήχθη, εκτός από την στάνταρ έκδοση, και μια εκδοχή με μακρύτερο κατά 14 εκατοστά μεταξόνιο, προσφέροντας έτσι ακόμα μεγαλύτερους χώρους για τους πίσω επιβάτες, υπό την ονομασία Volvo S80L (long, δηλαδή μακρύ). Κατασκευάστηκε στο Τσονγκτσίνγκ της Κίνας από την κοινοπραξία Changan-Volvo, αποκλειστικά για την εγχώρια αγορά, όπου και γνώρισε μεγάλη απήχηση.

Εδώ να σημειωθεί ότι από το 1994 έως το 2021 οι ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες εξαναγκάζονταν, λόγω της κινεζικής νομοθεσίας, να δημιουργήσουν μια κοινή επιχείρηση / κοινοπραξία (50:50) με μια κινεζική εταιρεία προκειμένου να παράγουν αυτοκίνητα επί κινεζικού εδάφους, γλιτώνοντας έτσι τους φόρους εισαγωγής. Το κέρδος της Κίνας από αυτή τη κίνηση ήταν ότι οι τοπικές αυτοκινητοβιομηχανίες απέκτησαν τεχνολογική και επιχειρησιακή τεχνογνωσία στη παραγωγή αυτοκινήτων.

Από την 1η Ιανουαρίου 2022, ωστόσο, τα πράγματα άλλαξαν, με την Κίνα να επιτρέπει σε όλες τις ξένες αυτοκινητοβιομηχανίες να κατασκευάζουν, αν θέλουν, αυτοκίνητα στη Κίνα αποκλειστικά μόνες τους.

Η συνολική παραγωγή της στάνταρ εκδοχής του S80 δεύτερης γενιάς έφτασε τα 184.624 αντίτυπα, ενώ της εκδοχής S80L τα 46.592 αντίτυπα.

Ενεργητική και παθητική ασφάλεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημαντικές καινοτομίες προστέθηκαν στον τομέα της ασφάλειας και το μοντέλο διατήρησε την πολύ καλή φήμη του προκατόχου στον τομέα αυτό:

  • Με την εισαγωγή της δεύτερης γενιάς του, εν έτει 2006, το S80 άρχισε να προσφέρει το καινοτόμο τότε BLIS / Blind Spot Information System. Το σύστημα επιτήρησης τυφλών σημείων, αναπτύχθηκε για πρώτη φορά από τη Volvo και αποτελείται από μικρές κάμερες κάτω από τους εξωτερικούς καθρέφτες, οι οποίες επιβλέπουν στην τυφλή γωνία και αν υπάρχει παραπλεύρως όχημα το BLIS δίνει οπτικό και ηχητικό σήμα στον οδηγό. Μάλιστα το S80 δεύτερης γενιάς ήταν επίσης και το πρώτο αυτοκίνητο παγκοσμίως με την πατέντα αυτή, ενώ σχεδόν αμέσως έγινε στάνταρ εξοπλισμός σε όλα τα μοντέλα της Volvo.
  • Ταυτόχρονα, το μοντέλο εισήγαγε και ACC / Adaptive cruise control (προσαρμοζόμενο cruise control), μαζί με CWBS / Collision Warning & Brake Support. Το πρώτο σύστημα ανιχνεύει προπορευόμενα οχήματα και ρυθμίζει την ταχύτητα ανάλογα με τη μεταβολή της απόστασης, έτσι ώστε αν το προπορευόμενο όχημα επιταχύνει ή επιβραδύνει, τότε το Volvo ακολουθεί ανάλογα. Το σύστημα Collision Warning προειδοποιεί για επικίνδυνη μείωση απόστασης από προπορευόμενο όχημα, ενώ αν η διαφορά συνεχίσει να μειώνεται, το Brake Support φρενάρει μόνο του σταδιακά για να διατηρήσει την προεπιλεγμένη απόσταση ασφάλειας. Επίσης, το Brake Support προσφέρει και συμπληρωματική βοήθεια, προετοιμάζοντας τα φρένα για ενδεχόμενο φρενάρισμα πανικού, με σκοπό την μέγιστη δυνατή πέδηση και την ταχύτερη ακινητοποίηση του αυτοκινήτου.
  • Επιπλέον, με την εισαγωγή του, καθιέρωσε και LDWS / Lane Departure Warning System (σύστημα προειδοποίησης αλλαγής λωρίδας), για έγκαιρη επισήμανση τυχόν ακούσιας αλλαγής λωρίδας, που ενεργοποιείται σε ταχύτητες άνω των 64 km/h (40 mph).
  • Μια άλλη σημαντική προσθήκη στο S80 δεύτερης γενιάς, είναι ότι φέρει στάνταρ προσαρμοζόμενο φως φρένων, που ενεργοποιείται σε ταχύτητες άνω των 48 km/h (30 mph), και ανιχνεύει τη διαφορά ανάμεσα στο φυσιολογικό φρενάρισμα και στο φρενάρισμα πανικού.
  • Την σεζόν του 2013, προστέθηκε στα μοντέλα της Volvo το πρώτο παγκοσμίως σύστημα ανίχνευσης ποδηλάτων, ενώ την σεζόν του 2015 πρωτοπαρουσιάστηκε στο S80, ταυτόχρονα με το νέο τότε Volvo XC90 δεύτερης γενιάς, το σύστημα «City Safety» που αποτρέπει συγκρούσεις με προπορευόμενα αντικείμενα σε χαμηλές ταχύτητες. Με την ονομασία αυτή, αναφέρεται το σύνολο των συστημάτων αυτόματου φρεναρίσματος της Volvo. Το «City Safety» λειτουργεί τόσο την ημέρα, όσο και την νύχτα, και έχει λάβει σημαντική τεχνολογική αναβάθμιση, με μια εξυπνότερη και ταχύτερη μονάδα, με υψηλής ευαισθησίας κάμερα πολλών megapixels και καλύτερο έλεγχο των στοιχείων. Βασίζεται σε διπλή μονάδα ραντάρ και κάμερας, στο πάνω μέρος του παρμπρίζ, μπροστά από τον εσωτερικό καθρέφτη. Το ραντάρ ανιχνεύει αντικείμενα μπροστά από το αυτοκίνητο και προσδιορίζει τη θέση τους, την κίνησή τους και την απόσταση από το όχημα, ενώ η κάμερα προσδιορίζει τι είδους αντικείμενο είναι. Επιπρόσθετα, μια κεντρική μονάδα ελέγχου αναλύει τα δεδομένα από κάμερα και ραντάρ, και αν ανιχνεύσει κίνδυνο, τότε μια φωτεινή ένδειξη αναβοσβήνει στο κάτω μέρος του παρμπρίζ, μαζί με ήχο κινδύνου και στιγμιαίο παλμό στο φρένο. Αν ο οδηγός φρενάρει, το σύστημα ενισχύει τη δύναμη στα φρένα αν χρειαστεί. Αν ο οδηγός δεν πατήσει το φρένο, ενεργοποιείται το αυτόματο φρενάρισμα. Η μέγιστη δύναμη στα φρένα εφαρμόζεται 1 δευτερόλεπτο πριν την πρόσκρουση.
Το ταμπλό ενός Volvo V70 του 2008, κοινό με του Volvo S80 δεύτερης γενιάς, που ήταν η σεντάν εκδοχή του Volvo V70 τρίτης γενιάς (2007 - 2016).
Volvo S80 του 2007 στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Δεξιοτίμονο Volvo S80 4.4 λίτρων V8 AWD στο Σαλόνι Αυτοκινήτου στο Τόκυο το 2007.

Αν και το Volvo S80 δεύτερης γενιάς δεν υποβλήθηκε ποτέ σε δοκιμή από τον Euro NCAP (Πρόγραμμα αξιολόγησης νέων μοντέλων της Ευρώπης), ωστόσο το Volvo V70 τρίτης γενιάς (παραγωγή: Αύγουστος 2007 - 25 Απριλίου 2016), που ήταν ουσιαστικά η station wagon εκδοχή του S80 δεύτερης γενιάς, καθώς βασιζόταν σε κοινή πλατφόρμα, δοκιμάστηκε μέσα στο έτος εισαγωγής του, το 2007. Στα τεστ αυτά, απέσπασε 5 στα 5 αστέρια στις δοκιμές πλαγιομετωπικής και πλευρικής πρόσκρουσης, καθώς και πλευρικής πρόσκρουσης σε κολώνα, με το ποσοστό των 34 στους 37 πόντους, επιτυγχάνοντας συνολικά:[11]

  • Προστασία ενηλίκων επιβατών = 5/5 stars
  • Προστασία ανηλίκων επιβατών = 4/5 stars
  • Προστασία πεζών = 2/4 stars

Το 2009, έγινε και μια επιπρόσθετη δοκιμή από τον Euro NCAP για την προστασία από τα προσκέφαλα των καθισμάτων σε τυχόν οπίσθια πρόσκρουση, μετά την καθιέρωση αυτού του τεστ, ενώ και τα αρχικά αποτελέσματα υπεβλήθησαν σε εκ νέου υπολογισμό, σύμφωνα με το νέο τότε σύστημα του 2009, χωρίς να έχει μεσολαβήσει κάποια αλλαγή στον εξοπλισμό ασφαλείας του 2007. Ακόμα και μετά την προσαρμογή αυτή, το μοντέλο διατήρησε την μέγιστη δυνατή επίδοση 5 στα 5 αστέρια, καθώς μετρήθηκε στα εξής ποσοστά:[12]

  • 88% στην προστασία ενηλίκων,
  • 84% στην προστασία ανηλίκων,
  • 71% για τα συστήματα ασφαλείας που διαθέτει στάνταρ και
  • 43% στην προστασία πεζών, σε προσομοίωση πρόσκρουσης με πεζούς.

Επίσης, το Αμερικανικό Ινστιτούτο για Ασφάλεια Αυτοκινητοδρόμων (Insurance Institute for Highway Safety) έχει απονείμει στο Volvo S80 δεύτερης γενιάς το βραβείο Top Safety Pick, σε όλες τις σεζόν παραγωγής του, 2007 έως 2015, καθώς το μοντέλο απέσπασε την μέγιστη δυνατή διάκριση «good» στην πλαγιομετωπική, πλευρική και οπίσθια δοκιμή πρόσκρουσης, όπως και στη δοκιμή αντοχής της οροφής σε τυχόν ανατροπή (επιτυγχάνοντας υψηλό σκορ - συντελεστή 4,26), ενώ φέρει και στάνταρ Σύστημα Eλέγχου Eυστάθειας (ESP).[13]

IIHS / Volvo S80 δεύτερης γενιάς
Πλαγιομετωπική πρόσκρουση Good
Πλαγιομετωπική πρόσκρουση
μικρού τμήματος μπροστά
Good
Πλευρική πρόσκρουση Good
Ισχύς οροφής σε ανατροπή Good
Δομή αμαξώματος Good
Αποφυγή πρόσκρουσης (στα
μοντέλα με το «City Safety»)
Superior

Τεχνικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι τιμές σε αγκύλες [] αφορούν τα μοντέλα με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων και η παρένθεση () υποδηλώνει 4-κίνηση, ενώ ο αστερίσκος ηλεκτρονικό κόφτη της τελικής ταχύτητας. Επίσης, η έκδοση T4, η οποία συνδυαζόταν με 4-κύλινδρο βενζινοκινητήρα 1.6 λίτρων, διατέθηκε μόνο στην Ασία και σε λίγες χώρες της Ευρώπης.

Έκδοση Κύλινδροι Κυβισμός Ισχύς @ rpm Ροπή @ rpm Επιτάχυνση
0-100 km/h
Μέγιστη
ταχύτητα
Κατανάλωση
(lt/100 km)
Βάρος (kg) Περίοδος
παραγωγής
Βενζίνη
T4 I4 1.595 cm³ 132 kW (180 PS) @ 5.700 240 N·m @ 1.600–5.000 8,5 [9,2] sec 220 km/h 6,9 [7,5] 1.647 01/2011–3/2016
2.0 I4 1.999 cm³ 107 kW (145 PS) @ 6.000 190 N·m @ 4.500 10,9–11,6 sec 205 km/h 8,3 1.618–1.624 09/2007–10/2010
2.0T I4 Turbo 1.999 cm³ 149 kW (203 PS) @ 6.000 300 N·m @ 1.750–4.000 7,9 [8,5] sec 235 [230] km/h 7,9 [8,3] 1.679 05/2010–05/2011
T5 I4 Turbo 1.999 cm³ 177 kW (240 PS) @ 5.500 320 N·m @ 1.800–5.000 7,5 [7,7] sec 245 [240] km/h 7,9 [8,3] 1.684 10/2010–3/2016
2.5T I5 Turbo 2.521 cm³ 147 kW (200 PS) @ 4.800 300 N·m @ 1.500–4.500 7,7 [8,0] sec 235 [230] km/h 9,3 [10,2] 1.601 03/2006–04/2009
2.5T I5 Turbo 2.521 cm³ 170 kW (231 PS) @ 4.800 340 N·m @ 1.700–4.800 7,3 [7,5] sec 240 [235] km/h 8,6 [9,6] 1.701 04/2009–10/2010
3.2 I6 3.192 cm³ 173 kW (238 PS) @ 6.200 320 N·m @ 3.200 [7,9 sec] [240 km/h] 10,3 1663 07/2006–05/2010
3.2 (AWD)1 I6 3.192 cm³ 179 kW (243 PS) @ 6.400 320 N·m @ 3.200 [7,9] (8,2) sec (235) [240 km/h] 8,9 (9,4) 1.744 (1827) 05/2010–04/2012
T6 AWD I6 Turbo 2.953 cm³ 210 kW (285 PS) @ 5.600 400 N·m @ 1.500–4.800 [6,9 sec] [250 km/h]* 11,2 1.762 04/2007–05/2010
T6 AWD I6 Turbo 2.953 cm³ 224 kW (304 PS) @ 5.600 440 N·m @ 2.100–4.200 [6,7 sec] [250 km/h]* 9,9 1.850 05/2010–3/2016
V8 AWD V8 4.414 cm³ 232 kW (315 PS) @ 5.950 440 N·m @ 3.950 [6,5 sec] [250 km/h]* 11,9 1.808–1.886 03/2006–10/2010
FLEXI-FUEL
T4F I4 1.595 cm³ 132 kW (180 PS) 240 N·m @ 1.600–5.000 8,5 [9,2] sec 220 [220] km/h 6,9 [7,4] 1.608 05/2011–3/2016
2.0F I4 1.999 cm³ 107 kW (145 PS) 190 N·m @ 4.500 11,3 sec 195 km/h 8,3 1.619 09/2007–10/2010
2.5TF I5 Turbo 2.521 cm³ 170 kW (231 PS) 340 N·m @ 1.700–4.800 8,6 [9,6] sec 240 [235] km/h 8,6 [9,6] 1.697 04/2009–05/2010
Ντίζελ
1.6D (DRIVe) I4 Turbo 1.560 cm³ 80 kW (109 PS) @ 4.000 240 N·m @ 1.750 12,4–13,0 sec 190 km/h 4,5 1.587–1.639 04/2009–10/2010
1.6 DRIVe /
D2
4
I4 Turbo 1.560 cm³ 84 kW (115 PS) @ 3.600 270 N·m @ 1.750–2.500 11,5 sec 190 km/h 4,5 1.629 05/2011–3/2016
D3 I5 Turbo 1.984 cm³ 100 kW (136 PS) @ 4.000 350 N·m @ 1.500–2.250 10,4 [10,4] sec 205 [200] km/h 4,3 [5,6] 1.623 05/2012–3/2016
D3 / D45 I5 Turbo 1.984 cm³ 120 kW (163 PS) @ 2.900 400 N·m @ 1.500–2.750 / 1.400–2.8502 9,7 [9,7] sec 215 [210] km/h 5,3 [5,9] 1.723 04/2010–3/2016
2.0D I4 Turbo 1.997 cm³ 100 kW (136 PS) @ 4.000 320 N·m @ 2.000 10,7 sec 200 km/h 5,7 1.630 04/2007–04/2010
2.4D I5 Turbo 2.400 cm³ 120 kW (163 PS) @ 4.000 340 N·m @ 1.750–2.750 9,5 [10,0] sec 215 [210] km/h 6,4 [7,3] 1.637 03/2006–04/2009
2.4D I5 Turbo 2.400 cm³ 129 kW (175 PS) @ 4.000 420 N·m @ 1.500–2.750 9,5 [10,0] sec 215 [210] km/h 5,9 [6,6] 1.611 04/2009–05/2010
D5 (AWD)1 I5 Turbo 2.400 cm³ 136 kW (185 PS) @ 4.000 400 N·m @ 2.000–2.750 8,9 [9,5] sec 220 [215] km/h 7,1 [8,0] 1.642 03/2006–04/2009
D5 (AWD)1 I5 Turbo 2.400 cm³ 151 kW (205 PS) @ 4.000 420 N·m @ 1.750–3.000 / 1.500–3.2503 8,0 [8,5] sec 230 [225] km/h 5,3 [6,3] (7,0) 1.623 (1.828) 11/2008–04/2011
D5 (AWD)1 I5 Bi-Turbo 2.400 cm³ 158 kW (215 PS) @ 4.000 420 N·m @ 1.500–3.250
(440 N·m @ 1.500–3.000)
7,6 [7,8] sec 230 [225] km/h 4,9 [6,1] (6,4) 1.710 (1.813) 05/2011–3/2016
Volvo S80 του 2011 με οθόνες στα προσκέφαλα των μπροστινών καθισμάτων, για τους πίσω επιβάτες.
Volvo S80 δεύτερης γενιάς 2.4 turbodiesel που ταξινομήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2013.

1 Διαθέσιμο και με 4-κίνηση.
2 Από το 2011.
3 Από το 2009.
4 Έως τον Απρίλιο του 2012 διατέθηκε ως 1.6 DRIVe.
5 Έως τον Απρίλιο του 2012 διατέθηκε ως D3.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]