Viessmann

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Viessmann
Νομική μορφήGmbH & Co. KG
Ίδρυση1917
ΈδραΆλλεντορφ, Γερμανία
Προϊόνταλέβητας
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Πολυμέσα

Ο όμιλος Viessmann (προφέρεται Φίσμαν) είναι ένας διεθνής κατασκευαστής συστημάτων θέρμανσης με έδρα το Άλλεντορφ επί του Έντερ της Γερμανίας. Ο όμιλος κατέχει 27 κέντρα παραγωγής και διαχείρισης σε 11 χώρες, τα προϊόντα του είναι διαθέσιμα σε 74 χώρες και κατέχει 32 θυγατρικές εταιρείες και 120 γραφεία πωλήσεων σε όλο τον κόσμο. Η Viessmann είναι επίσης ένας από τους μεγαλύτερους χορηγούς χειμερινών αθλημάτων καθώς και χορηγός του μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Προφίλ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1917 στο Χοφ αν ντερ Ζάαλε από τον Γιόχαν Φίσμαν και ανήκει στην ίδια οικογένεια για 3 γενιές. Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος σήμερα είναι ο Δρ. Μάρτιν Φίσμαν. Η εταιρεία απασχολεί 11400 άτομα και το 2013 είχε έσοδα από πωλήσεις περίπου 2,1 δισ. ευρώ. Η εταιρεία παρέχει ένα ευρύ φάσμα προϊόντων, όπως:

για εμπορικούς, βιομηχανικούς και οικιακούς σκοπούς που κυμαίνονται από 1,5 μέχρι 120.000 kW

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η εταιρεία ξεκίνησε από την πόλη Χοφ της Γερμανίας, στις όχθες του ποταμού Ζάαλε, όπου ο Γιόχαν Φίσμαν ίδρυσε ένα μικρό εργαστήριο το 1917 που ειδικευόταν στην κατασκευή καυστήρων από ατσάλι. Το 1937 μετακίνησε την επιχείρησή του στο Άλεντορφ επί του Έντερ στη βόρεια Έσση. Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, την επιχείρηση αναλαμβάνει ο υιός του Δρ. Χανς Φίσμαν εκσυγχρονίζοντάς την με την εισαγωγή γραμμής παραγωγής και βιομηχανικών διεργασιών. Στις δεκαετίες του 50 και του 60, το πετρέλαιο αντικαθιστά τα στερεά καύσιμα και οι καυστήρες από ατσάλι αποκτούν ιδιαίτερη σημασία. Η Viessmann εκμεταλλεύεται αυτή την ευκαιρία και αναπτύσσεται σε μια μεσαίου μεγέθους βιομηχανική επιχείρηση με 1400 εργαζομένους.

Η δεκαετία του 1970 είναι μια περίοδος περαιτέρω ανάπτυξης. Το 1972, η Viessmann ανοίγει το πρώτο εργοστάσιο στο εξωτερικό στο Φαλκεμόν της Γαλλίας και ακολουθεί το 1978 με ακόμα ένα στο Ουότερλου του Οντάριο στον Καναδά, το πρώτο της εργοστάσιο εκτός Ευρώπης. Χάρις στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, η εταιρεία ανταποκρίνεται στις προκλήσεις της αγοράς κατά την περίοδο της πετρελαϊκής κρίσης: Το 1976, παράγει τους πρώτους ηλιακούς συλλέκτες και το 1978 τις πρώτες αντλίες θερμότητας. Με την πτώση του τοίχους του Βερολίνου το 1989, ανοίγονται για πρώτη φορά νέες αγορές – αρχικά στην πρώην Ανατολική Γερμανία και αργότερα στην Ανατολική Ευρώπη. Στο τέλος του 1991 / αρχές του 1992, ο Δρ. Χανς Φίσμαν παραδίδει τα ηνία της επιχείρησης στον υιό του Δρ. Μάρτιν Φίσμαν

Την δεκαετία του 90 παίρνουν μέρος σαρωτικές αλλαγές: από τους επιδαπέδιους καυστήρες στους επίτοιχους, από το πετρέλαιο στο φυσικό αέριο και τέλος στην τεχνολογία συμπύκνωσης. Η Viessmann κατασκευάζει μια νέα μονάδα παραγωγής επίτοιχων καυστήρων συμπύκνωσης στο Άλεντορφ, ενώ ταυτόχρονα αναπτύσσει ένα διεθνές δίκτυο πωλήσεων και υποκαταστημάτων. Το 2005, η εταιρεία ξεκινά το πρόγραμμα “Efficiency Plus” επικεντρώνοντας στην επίδειξη τεχνολογιών εξοικονόμησης ενέργειας, βιωσιμότητας, μείωσης του περιβαλλοντικού αντίκτυπου, ενώ παράλληλα επεκτείνει το φάσμα των προϊόντων με την απόκτηση νέων τεχνολογιών. Η Viessmann πρώτα εξαγοράζει τις εταιρείες Mawera και Köb, ειδικούς στην καύση ξυλείας, ακολούθως εξαγοράζει την KWT, έναν κατασκευαστή αντλιών θερμότητας μεγάλης κλίμακας, και την ESS, κατασκευαστή συστημάτων συμπαραγωγής ηλεκτρισμού και θερμότητας. Οι εξαγορές των BIOFerm, Schmack και Carbotech καλύπτουν τον τομέα της τεχνολογίας βιοαερίου και με την εξαγορά μιας μονάδας παραγωγής ηλιακών συλλεκτών με σωλήνες κενού στην Ντατσάνγκ της Κίνας, η εταιρεία εδραιώνεται και στην αγορά των ηλιοθερμικών συστημάτων.

Αθλητισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Viessmann είναι ένας από τους μεγαλύτερους χορηγούς χειμερινών αθλημάτων όπως το δίαθλο, σκι αντοχής, έλκηθρο και άλμα με σκι, καθώς επίσης και χορηγός της ομάδας Kiefer Racing στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, με την οποία ο αναβάτης Στέφαν Μπραντλ κατέκτησε τον παγκόσμιο τίτλο στο πρωτάθλημα Moto2 το 2011.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]