Στραγγάλια η λεπτυσμένη
| Στραγγάλια η λεπτυσμένη Strangalia attenuata | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Στραγγάλια η λεπτυσμένη
Strangalia attenuata | ||||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Διώνυμο | ||||||||||||||||
| Strangalia attenuata (Στραγγάλια η λεπτυσμένη) (Linnaeus, 1758) |
Η Στραγγάλια η λεπτυσμένη (Strangalia attenuata) είναι κολεόπτερο από την οικογένεια Cerambycidae και την υποοικογένεια Lepturinae. Το γένος Στραγγάλια ήταν γένος με πολλά διάφορα είδη, αλλά σήμερα διαιρείται σε διάφορα γένη, και το σημερινό γένος Στραγγάλια εκπροσωπείται στην Ευρώπη μόνο με το είδος Στραγγάλια η λεπτυσμένη [2] το οποίο συναντάμε και στην Ελλάδα.[3]
Το όνομα «ατενουάτα» αναφέρεται στο λεπτό σώμα, που στενεύει προς τα πίσω. (attenuo P. (λατινικά) = λεπτύνω ,στενεύω)
Χαρακτηριστικά του ακμαίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το κολεόπτερο αποκτά μήκος από 9 έως 17 χιλιοστόμετρα. Το σώμα είναι κατά μήκος κυρτό (Εικ. 1). πολύ στενό και προς τα πίσω γίνεται ακόμα στενότερο. Είναι ερυθροκίτρινο και κατά ένα μέρος μαύρο.
Το κεφάλι είναι επίμηκες, τα στοματικά μόρια δείχνουν λοξά προς τα κάτω. Οι οφθαλμοί είναι μεγάλοι. Απέχουν αρκετά από τη βάση των άνω γνάθων (Εικ. 4). Πίσω από τους οφθαλμούς το κεφάλι γίνεται πιο στενό και σχηματίζεται λαιμός. Οι κεραίες συνίστανται από ένδεκα άρθρα. Τα πρώτα άρθρα είναι μαύρα, τα τελευταία άρθρα είναι καφέ. Τα τελευταία πέντε άρθρα των κεραιών έχουν από μια αυλάκωση στην οπίσθια έξω άκρη (σημειώνονται με βέλη στην Εικ. 5).
Το πρόνωτο όπως και το κεφάλι είναι μαύρο. Οι οπίσθιες έξω άκρες είναι αιχμηρές.
Το σχήμα των ελύτρων ποικίλει. Κατ´αρχάς τα έλυτρα έχουν τέσσερις μαύρες λωρίδες, όρθιες στη ραφή των ελύτρων. Η πρώτη λωρίδα είναι στενή και βρίσκεται πίσω από τους ώμους. Μπορεί και να διαλύεται σε σειρά ουλών. Η ακόλουθη λωρίδα στη μέση του ελύτρου σχηματίζει μεγάλα ούλα σε κάθε έλυτρο. Η τρίτη λωρίδα είναι επίσης φαρδιά, και οι οπίσθιες άκρες των ελύτρων είναι επίσης μαυρισμένες. Οι άκρες αυτές είναι κομμένες και ακονισμένες προς τα έξω (Εικ. 3).
Τα πόδια είναι ερυθροκίτρινα, οι έξω άκρες μπορεί να είναι μαυρισμένες. Τα μπροστινά ισχία είναι κωνικά (Εικ. 3). Οι ταρσοί είναι ψευδοτετραμερείς, καθώς το ένα από τα πέντε ταρσομερή είναι τόσο μικρό, που διακρίνεται δύσκολα. Το τρίτο ταρσομερές είναι σχισμένο, και το τέταρτο ταρσομερές είναι κρυμμένο σε αυτό το σχίσιμο.
Βιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η προνύμφη αναπτύσσεται σε ποικιλία φυλλοβόλων δέντρων, ιδιαίτερα στην οξιά. Ο βιολογικός κύκλος διαρκεί δυο χρόνια σε βόρειες χώρες μπορεί και περισσότερα. Το ακμαίο γίνεται ορατό κατά το τέλος της άνοιξης ιδιαίτερα στα σκιαδανθή.
Γεωγραφική εξάπλωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 Εικ.1: Πλευρική όψη  Εικ.2: Από κάτω  Εικ.3: Οπίσθια άκρη του ελύτρου |
 Εικ.4: Κεφάλι  Εικ.5: Άρθρα 7-10 της κεραίας βέλη σημειώνουν αυλακώσεις |
Ο χώρος διαμονής εξαπλώνεται από τη Νότια Ευρώπη μέχρι τη νότια Βόρεια Ευρώπη. Κατά τα βόρεια το είδος γίνεται πιο σπάνιο. Προς την Ανατολή το συναντούμε μέχρι το Ιράν. Το έντομο λείπει στην Πορτογαλία, τα νησιά Σικελία, Σαρδηνία, Κρήτη και Κύπρο όπως και στη Μεγάλη Βρετανία και Ιρλανδία.[3]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- H. Freude, K. W. Harde, G. A. Lohse: Die Käfer Mitteleuropas, Bd. 9. Spektrum Akademischer Verlag in Elsevier, München 1966, ISBN 3-8274-0683-8
- Adolf Horion: Faunistik der mitteleuropäischen Käfer, Bd. XII. Überlingen-Bodensee 1974
- ↑ My etymology: Strangalia
- ↑ «Fauna Europaea, ταξινόμηση και γεωγραφική εξάπλωση του γένους Strangalia». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010.
- ↑ 3,0 3,1 «Fauna Europaea, ταξινόμηση και γεωγραφική εξάπλωση του γένους Strangalia attenuata». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010.
