Σπικάτο

Το Σπικάτο είναι τεχνική παιξίματος του δοξαριού των έγχορδων μουσικών οργάνων, όπως του κοντραμπάσου και όλων των υπόλοιπων οργάνων της οικογένειας του βιολιού, οι χορδές των οποίων παίζονται με το δοξάρι.

Σπικάτο θα πει «Χωριστά» δηλαδή τα παραπάνω όργανα μπορούν να παιχτούν με αυτήν την τεχνική παραγωγής φθόγγων που ακούγονται χωριστά, πράγμα που επιτυγχάνεται με σκιρτήματα του δοξαριού πάνω στις χορδές του οργάνου.^[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ Knut Guettler and Anders Askenfelt (1997). «On the kinematics of spiccato bowing». TMH-QPSR (Stockholm: Royal Institute of Technology) 38 (2–3): 47–52. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 February 2005. https://web.archive.org/web/20050228191408/http://www.speech.kth.se/qpsr/tmh/1997/97-32-047-052.pdf.

Αυτό το λήμμα σχετικά με τη μουσική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[1] Knut Guettler and Anders Askenfelt (1997). «On the kinematics of spiccato bowing». TMH-QPSR (Stockholm: Royal Institute of Technology) 38 (2–3): 47–52. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 February 2005. https://web.archive.org/web/20050228191408/http://www.speech.kth.se/qpsr/tmh/1997/97-32-047-052.pdf.

[1]