Polikarpov ITP
| Polikarpov ITP | |
|---|---|
 | |
| Τύπος | μαχητικό |
| Κατασκευαστής | Σχεδιαστικό Γραφείο Polikarpov |
| Χώρα προέλευσης | ΕΣΣΔ |
| Παρθενική πτήση | 23 Φεβρουαρίου 1942 |
| Κατάσταση | ακυρώθηκε |
| Μονάδες που παρήχθησαν | 2 |
Το Polikarpov ITP (ρωσικά: Истребитель Тяжелый Пушечный) ήταν σοβιετικό μονοκινητήριο μαχητικό αεροσκάφος που σχεδιάστηκε κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Η ανάπτυξη του ήταν μακρόχρονη και επίπονη εξ αιτίας της μεταφοράς του Σχεδιαστικού Γραφείου στα μετόπισθεν προκειμένου να προστατευθεί από τη γερμανική προέλαση στη Μόσχα τον χειμώνα του 1941. Όταν είχε πια ολοκληρωθεί το δεύτερο πρωτότυπο, η Σοβιετική Αεροπορία διέθετε ήδη πολεμικά αεροσκάφη με αντίστοιχες ή καλύτερες επιδόσεις από το ITP, με συνέπεια την ακύρωση του προγράμματος.
Σχεδιασμός και ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τον Νοέμβριο του 1940 ο Νικολάι Πολικάρποφ πρότεινε τη δημιουργία ενός μαχητικού που θα ήταν οπλισμένο με πυροβόλα και θα αναλάμβανε αποστολές συνοδείας βομβαρδιστικών και εγγύς υποστήριξης. Σχεδιάστηκε με προωστικό σύστημα τον κινητήρα Klimov M-107P ή τον Mikulin AM-37. Επίσης προτάθηκαν δύο διατάξεις του οπλισμού: η πρώτη αποτελούνταν από ένα πυροβόλο των 37 mm που έβαλε μέσα από τον κώνο της έλικας και δύο συγχρονισμένα πυροβόλα ShVAK των 20 mm, ένα σε κάθε πλευρά του ρύγχους. Το πυροβόλο των 37 mm είχε αναχορηγία 50 βλημάτων ενώ τα ShVAK από 200 έκαστο. Η δεύτερη διάταξη οπλισμού προέβλεπε τη χρήση ενός ακόμα ShVAK με 200 βλήματα στη θέση του πυροβόλου των 37 mm.[1] Το αεροσκάφος μπορούσε επίσης να μεταφέρει οκτώ ρουκέτες RS-82.[2]
Το ITP ήταν ένα χαμηλοπτέρυγο αεροσκάφος, μικτής κατασκευής. Η άτρακτος ήταν κατασκευασμένη από ξύλο και οι πτέρυγες από μέταλλο. Το σύστημα προσγείωσης ήταν πλήρως ανασυρόμενο.[1] Μπορούσε να μεταφέρει μέχρι και 624 λίτρα καυσίμου. Το πίσω μέρος της ατράκτου, το πιλοτήριο και το ουραίο ήταν παρόμοια με του Polikarpov I-185.[2]
Το αρχικό πρωτότυπο (Μ-1) ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 1941 με κινητήρα Μ-107P ισχύος 1300 hp. Για να προστατευθεί από τη γερμανική προέλαση το Σχεδιαστικό Γραφείο μεταφέρθηκε στο Νοβοσιμπίρσκ με συνέπεια την καθυστέρηση πολλών προγραμμάτων. Το ITP πραγματοποίησε τελικά την παρθενική του πτήση στις 23 Φεβρουαρίου 1942. Ο Μ-107P αποδείχθηκε αναξιόπιστος και αντικαταστάθηκε από τον M-107A στα τέλη του έτους. Το πυροβόλο των 37 mm αντικαταστάθηκε τελικά από ένα των 20 mm. Οι πτητικές δοκιμές δεν ολοκληρώθηκαν διότι το ίδιο αεροσκάφος χρησιμοποιούνταν και για στατικές δοκιμές.[3] Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις θα μπορούσε να φτάσει μέγιστη ταχύτητα 655 km/h σε ύψος 6300 m και θα χρειάζονταν 5,9 λεπτά για να φτάσει σε ύψος 5000 m.[2]
Το δεύτερο πρωτότυπο (Μ-2) κατασκευάστηκε το 1942 με κινητήρα Mikulin AM-37, που επίσης αποδείχθηκε αναξιόπιστος και αντικαταστάθηκε στη συνέχεια από τον Mikulin AM-39 των 1,800 hp. Πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 23 Νοεμβρίου 1943 αλλά οι πτητικές δοκιμές ολοκληρώθηκαν τον Ιούνιο του επόμενου έτους. Όταν το ITS ήταν έτοιμο, η αεροπορία διέθετε ήδη αεροσκάφη με παρόμοιες ή καλύτερες επιδόσεις και έτσι το μαχητικό δεν μπήκε σε παραγωγή.[4]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του ITP[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρόμοια αεροσκάφη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατάλογοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Gordon 2008, σελ. 278
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Gunston 1995, σελ. 310
- ↑ Gordon 2008, σελίδες 278–79
- ↑ Gordon 2008, σελ. 279
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Gordon, Yefim (2008). Soviet Airpower in World War 2. Hinckley, England: Midland Publishing. ISBN 978-1-85780-304-4.
- Gunston, Bill (1995). The Osprey Encyclopaedia of Russian Aircraft 1875–1995 (2Rev.ed. έκδοση). London: Osprey Aerospace. ISBN 1-85532-405-9.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Πληροφορίες για το Polikarpov ITP (Ρωσικά)
| |||||||||||||||||||||||
