Νεκύδαλις του Ουλμ
| Νεκύδαλις του Ουλμ | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Νεκύδαλις του Ουλμ
Necydalis ulmi | ||||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Διώνυμο | ||||||||||||||||
| Necydalis ulmi (Νεκύδαλις του Ουλμ) Chevrolat, 1884 |
Η Νεκύδαλις του Ουλμ (Necydalis ulmi) είναι κολεόπτερο από την οικογένεια Cerambycidae και την υποοικογένεια Necydalinae. Στην Ευρώπη συναντούμε μόνο δυο είδη του γένους Νεκύδαλις (Necydalis), τον Necydalis ulmi[2], και τον Necydalis major[3]. Στην Ελλάδα συναντούμε και τα δύο είδη, τα οποία μοιάζουν πολύ μεταξύ τους.
Χαρακτηριστικά του ακμαίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Νεκύδαλις του Ουλμ (Necydalis ulmi) μοιάζει περισσότερα με μεγάλη σφήκα παρά με σκαθάρι. Τα έλυτρα είναι πολύ μικρά και δεν φτάνουν μέχρι τις οπίσθιες πτέρυγες. Αυτές είναι μεμβρανώδεις. Κατά τη στάση ανάπαυσης οι οπίσθιες πτέρυγες ακουμπούν κατά μήκος στην κοιλία. Δεν υπάρχει η δυνατότητα να διπλώσει η Νεκύδαλις τις οπίσθιες πτέρυγες κατά πλάτος, την οποία δυνατότητα διαθέτουν κατά κανόνα τα κολεόπτερα.
Το κεφάλι, το πρόνωτο και η κοιλία είναι μαύρα με ερυθροκίτρινα τμήματα. Στα αρσενικά κατά κανόνα το δεύτερο και τρίτο κοιλιακό δακτύλιο είναι ερυθροκίτρινο, στα θηλυκά μόνο οι κάτω οπίσθιες άκρες του πρώτου και καμιά φορά του δευτέρου κοιλιακού δακτυλίου. Οι κεραίες και τα πόδια είναι χρώματος ανοιχτού καφέ με καμιά φορά μαύρες άκρες. Στην Νεκύδαλις οι οπίσθιες άκρες των οπίσθιων μηρών και των οπίσθιων κνημών είναι μαυρισμένες, καμιά φορά και οι οπίσθιες άκρες των μεσαίων κνημών. Στην Necydalis major το χρώμα είναι λιγότερο μαύρο, αλλά αυτή η διαφορά δεν είναι πολύ σαφής. Στα αρσενικά του Necydalis ulmi ο πέμπτος ουροστερνίτης έχει σε όλο το μήκος του αυλάκι, ενώ στα αρσενικά του Necydalis major το αυλάκι αυτό περιορίζεται στην οπίσθια άκρη. Στα θηλυκά του Necydalis ulmi ο πέμπτος ουροστερνίτης έχει λιγότερα, αλλά βαθύτερα σημεία (εντυπώσεις) από τον τέταρτο. Στα θηλυκά του Necydalis major τα σημεία του τέταρτου και πέμπτου ουροστερνίτη σχεδόν δεν διαφέρουν μεταξύ τους. Στις πλευρές του θώρακα το κολεόπτερο έχει χρυσαφί πυκνό τρίχωμα (Εικ. γ).
Βιολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η προνύμφη τις Νεκύδαλις του Ουλμ (εικόνα[4]) αναπτύσσεται σε παλιά φυλλοφόρα δέντρα, ιδιαίτερα στις βελανιδιές, οξιές και φτελιές. Το θηλυκό τοποθετεί τα αυγά σε κουφάλες δέντρων, τα οποία έχουν προσβληθεί από μύκητες (εικόνα[5]). Οι προνύμφες σκάβουν στοές στο σάπιο ξύλο. Το μυκήλιο των μυκήτων γύρω από τις στοές δίνει ένα χαρακτηριστικό χρώμα (εικόνα[6])
Το έντομο συμπληρώνει τον βιολογικό του κύκλο σε τρία χρόνια. Το ακμαίο γίνεται ορατό κατά την αρχή του καλοκαιριού σε λουλούδια σκιαδοφόρων και στα δέντρα-ξενιστές.
Γεωγραφική εξάπλωση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο χώρος διαμονής εξαπλώνεται από την Ισπανία μέχρι την Ουκρανία και Λευκορωσία. Περιλαμβάνει και περιοχές ανατολικά των Ουραλίων. Στα Νότια επεκτείνεται μέχρι τις βόρειες ακτές της Μεσογείου.[7][8]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Gattungen und Untergattungen: Necýdalis». Zeno (στα Γερμανικά). Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2012.
- ↑ Fauna Europaea, διαμονή του γένους Necydalis ulmi[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Fauna Europaea, διαμονή του γένους Necydalis major[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ «Προνύμφη του Νεκύδαλις τις Ουλμ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ «Κατάλληλη κουφάλα για την τοποθέτηση αυγών». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ «Κορμός δέντρου προσβεβλημένος από Νεκύδαλις τις Ουλμ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2010.
- ↑ Διαμονή και ταξινόμηση του είδους Necydalis ulmi στη Fauna Europaea[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ "Cerambycidae of West Palaearctic Region"
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- H. Freude, K. W. Harde, G. A. Lohse: Die Käfer Mitteleuropas, Bd. 9. Spektrum Akademischer Verlag in Elsevier, München 1966, ISBN 3-827-40683-8
- Rejzek M. and Vlasák J. (2000[1999]):"Larval nutrition and female oviposition preferences of Necydalis ulmi Chevrolat, 1838",Biocosme Mésogéen (Nice) 16 (1-2): 55-66
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Necydalis ulmi στο Wikimedia Commons
