Mataroa

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Mataroa στο λιμάνι της Χάιφα, στις 15 Ιουλίου 1945.

Το Mataroa ήταν νεοζηλανδέζικο πλοίο, το οποίο έγινε γνωστό, μεταξύ άλλων, για δύο ταξίδια που πραγματοποίησε το 1945, το ένα μεταφέροντας Εβραίους προς την Παλαιστίνη, το άλλο Έλληνες καλλιτέχνες και επιστήμονες με προορισμό τη Γαλλία.

Ναυτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Aotea, άλλο πλοίο το οποίο εξυπηρετούσε την γραμμή μεταξύ Ηνωμένου Βασιλείου, Αυστραλίας και Νέα Ζηλανδίας για λογαριασμό της ναυτιλιακής Aberdeen Line (υπό την ονομασία Themistocles) και στη συνέχεια της Shaw, Savill & Albion Line.

Το πλοίο καθελκύστηκε στις 2 Μαρτίου 1922 στα ναυπηγεία Harland and Wolff στο Μπέλφαστ υπό την ονομασία Diogenes για λογαριασμό της Aberdeen Line. Μπορούσε, τότε, να χωρέσει 130 επιβάτες Α΄ θέσης και 422 Γ΄ θέσης. Μεταπωλήθηκε τον Ιούνιο του 1926 στην Shaw, Savill & Albion Line και έλαβε την ονομασία Mataroa, τον ίδιο καιρό με το αδελφό πλοίο του, το Sophocles που μετονομάστηκε σε Tamaroa. Τα καύσιμά του άλλαξαν τότε, περνώντας από το κάρβουνο στο πετρέλαιο, κάτι που του επέτρεπε να φτάνει ταχύτητα 15 κόμβων[1].

Ταξίδι των Εβραίων προσφύγων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Αύγουστο του 1945 το Mataroa ναυλώθηκε για να πραγματοποιήσει το δρομολόγιο από Μασσαλία ως την Χάιφα για την μεταφορά 173 Εβραίων παιδικής ηλικίας για λογαριασμό της γαλλικής ανθρωπιστικής οργάνωσης Œuvre de secours aux enfants (OSE), τα οποία είχαν γλιτώσει από το Στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ, που είχαν μέλη των οικογενειών τους στην Παλαιστίνη. Μετέφερε αργότερα 1.200 φυγάδες από το Στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλζεν[2].

Ταξίδι των Ελλήνων καλλιτεχνών και επιστημόνων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πλοίο αυτό μετέφερε από την Ελλάδα ως τον Τάραντα στη νότια Ιταλία στα τέλη Δεκεμβρίου του 1945 αριθμό Ελλήνων καλλιτεχνών και επιστημόνων που είχαν ως στόχο να φτάσουν στο Παρίσι προκειμένου να γλιτώσουν από τις πολιτικές διώξεις κατά τη διάρκεια της Λευκής Τρομοκρατίας. Η μεγάλη πλειοψηφία τους ήταν υπότροφοι του γαλλικού κράτους. Το ταξίδι οργανώθηκε από τον τότε διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών, τον φιλέλληνα Οκτάβιο Μερλιέ, και τον Ροζέ Μιλλιέξ[3]. Ορισμένοι των επιβατών του έγιναν παγκοσμίως γνωστοί. Υπήρχε επίσης μεταξύ τους αριθμός εκπροσώπων και άλλων τομέων επαγγελμάτων οι οποίοι δεν στερούνταν ταλέντου. Ορισμένοι εξ αυτών πραγματοποίησαν το ταξίδι με δικά τους έξοδα. Στο «Ματαρόα» δεν επιβιβάστηκαν μόνο αριστεροί, μεταξύ τους 32 παράνομα μέλη του ΚΚΕ[4], γόνοι φτωχών οικογενειών, προοδευτικών και φιλοαριστερών πεποιθήσεων αλλά και γόνοι αστικών οικογενειών[5], όπως ο Αντρέας Καμπάς.

Καλλιτέχνες και επιστήμονες που είχαν επιβιβαστεί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σάκος ταξιδιού της Shaw, Savill & Albion Line.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. New Zealand Maritime record.
  2. «Les voyages du Mataroa» (στα Γαλλικά). AgoraVox. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2014. 
  3. Institut français d'athènes
  4. Λυμπεροπούλου, Κατερίνα (17/12/2010 02:45). ««Ματαρόα» «Ημασταν μια κουρελού από ανθρώπους»». Το Βήμα: Πολιτισμός. http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=373529. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2014. 
  5. Σέλλα, Όλγα (13.01.2008). «Ματαρόα, το πλοίο της μεγάλης φυγής». Η Καθημερινή: Αρχείο Πολιτισμού. http://www.kathimerini.gr/310004/article/politismos/arxeio-politismoy/mataroa-to-ploio-ths-megalhs-fyghs. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2014. 
  6. Σελλά, Όλγα (13.01.2008): «Ματαρόα, το πλοίο της μεγάλης φυγής», Η Καθημερινή. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2015.
  7. «Ανδρέας Γληνός», βιογραφικό σημείωμα στο Ίδρυμα Γληνού. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2015.
  8. «Σβορώνος, Νίκος Γ.», βιογραφικό σημείωμα στο ΕΚΕΒΙ. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2015.
  9. «Αφιέρωμα στο Μάνο Ζαχαρία». 49ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. 9 Σεπτεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Νοεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2014. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]