Locomondo

Locomondo
Locomondo
	Οι Locomondo στην Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, στην Τεχνόπολη (5 Ιουνίου 2008)
Πληροφορίες
Προέλευση	Ελλάδα
Μουσικά είδη	Ρέγκε ; Σκα ; Λάτιν ; Groove ; Tribal
Παρουσία	2003- σήμερα
Δισκογραφική εταιρεία	MBI Music; Underground Recordings
Μέλη	Μάρκος Κούμαρης ; Γιάννης Βαρνάβας ; Σταμάτης Γούλας ; Σπύρος Μπεσδέκης ; Στράτος Σούντρης ; Μιχάλης Μούρτζης ; Θανάσης Ταμπάκης
Ιστότοπος
	Locomondo.gr
	wikidata (π)

Οι Locomondo ή Λοκομόντο είναι ελληνικό μουσικό συγκρότημα, που έχει τις ρίζες του στην Αθήνα και ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 2003. Συνδυάζουν τη ρέγκε, τη σκα και τη λάτιν μουσική.^[1]^[2] Οι στίχοι των κομματιών τους είναι γραμμένοι, κυρίως, στην ελληνική και την αγγλική. Έχουν παίξει με συγκροτήματα, όπως οι Skatalites, οι Chumbawamba και οι Ska Cubano και με καλλιτέχνες όπως ο Μανού Τσάο.Το όνομα Locomondo αποτελείται από την ισπανική λέξη loco και την ιταλική mondo, που σημαίνουν τρελός κόσμος.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2003-2006[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η συνάντηση του Μάρκου Κούμαρη και του Γιάννη Βαρνάβα κατά τη στρατιωτική τους θητεία, καθώς και οι παρόμοιες μουσικές τους επιρροές και κατευθύνσεις, είχε ως αποτέλεσμα την ίδρυση αυτού του ρέγκε συγκροτήματος, αρχικά, με το όνομα Urbana (αστικός).^[3]

Ο πρώτος τους δίσκος, κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 2004, με τίτλο Ένας τρελός κόσμος, ο οποίος πήγαζε από το όνομά τους. Έτσι, ξεκίνησαν μια πανελλαδική περιοδεία. Κάποια από τα τραγούδια τους, ακούγονταν στο ελληνικό ραδιόφωνο, ενώ το κομμάτι Στην Αθήνα, βρέθηκε στη λίστα του Radio France Internationale, για διάστημα δύο μηνών.

Το 2005, ο τρομπονίστας των Skatalites, Βιν Γκόρντον, προσκάλεσε τους Locomondo στην Τζαμάικα, για την ηχογράφηση του νέου τους δίσκου, κάτι που επηρέασε σημαντικά τον ήχο τους. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, κυκλοφόρησε ο δίσκος 12 μέρες στην Τζαμάικα. Ο δίσκος αυτός, μπήκε στα ελληνικά τσαρτ, τον Αύγουστο του 2005. Το κομμάτι, το οποίο ξεχώρισε, ήταν η διασκευή του τραγουδιού του Μάρκου Βαμβακάρη, Φραγκοσυριανή, η οποία χρησιμοποιήθηκε στην ταινία Soul Kitchen, του Τουρκο-Γερμανού σκηνοθέτη Φατίχ Ακίν. Το 2006, έκαναν μια καλοκαιρινή περιοδεία σε τριάντα ελληνικές πόλεις. Οι συναυλίες τους αυτές είχαν μέσο όρο προσέλευσης 600 άτομα.

2007-2010[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Φεβρουάριο του 2007, η μπάντα παρουσίασε τη μουσικο-κωμική παράσταση "Locofiesta - The greatest show on Earth", στο Gagarin 205, με καλεσμένο το Βέλγο κωμικό και ζογκλέρ, Πίτερ Βεγέλ. Εκεί, παρουσία 450 θαυμαστών της, παρουσίασε για πρώτη φορά εκδοχές των ελληνικών παραδοσιακών τραγουδιών, με ρέγκε και σκα στοιχεία και ρυθμούς χρησιμοποιώντας μουσικά όργανα, όπως το βιολί και η γκάιντα. Μέσα στο 2007, κυκλοφόρησε ο δίσκος Me Wanna Dance, στον οποίο το συγκρότημα είχε και κάποια τραγούδια με ισπανικό στίχο. Επίσης, στο δίσκο αυτό, συμμετείχαν επιφανείς μουσικοί, όπως ο Νάττυ Μπο, των Ska Cubano και η Αμπάρο Σάντσεθ, των Amparanoia. Το ίδιο καλοκαίρι, "άνοιξαν" τη συναυλία των Ska Cubano, στο Θέατρο Βράχων του Βύρωνα.

Τον Οκτώβριο του 2007, οι Locomondo ξεκίνησαν τις εμφανίσεις τους στη μουσική σκηνή Κύτταρο, με μέσο όρο προσέλευσης 550 θεατές. Στις 31 Οκτωβρίου, του ίδιου έτους, ξεκίνησαν μια περιοδεία στη Γερμανία, η οποία διήρκεσε 18 ημέρες. Οι Locomondo επισκέφθηκαν τις πόλεις του Βερολίνου, της Στουτγκάρδης, της Κολωνίας, του Μπόχουμ, του Μάαστριχτ, του Ζίμπουργκ και του Κρέφελντ.

Στις 21 Νοεμβρίου, το συγκρότημα επέστρεψε στην Ελλάδα και συνέχισε τις εμφανίσεις τους στο Κύτταρο, μέχρι τις 31 Ιανουαρίου του 2008, οπότε και εμφανίσθηκε μαζί τους ο Νάττυ Μπο, ο οποίος τραγούδησε μαζί με τη μπάντα. Στις 2 Φεβρουαρίου, το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε στο Principal Club Theater της Θεσσαλονίκης. Στις 12 Ιουνίου, οι Locomondo έδωσαν μια συναυλία με τους Amparanoia^[3] στο Θέατρο Βράχων, στο πλαίσιο της πανευρωπαϊκής συναυλίας των δεύτερων, υπό το βλέμμα 4,000 θεατών. Στις 10 Ιουλίου, συμμετείχαν στο Rockwave Festival, ανοίγοντας τη συναυλία του Μανού Τσάο, στη Μαλακάσα, στην οποία συμμετείχε και η Πάτι Σμιθ.^[3] Τούς παρακολούθησαν 12,000 θεατές.

Τον Οκτώβριο του 2008, έφυγαν ξανά για περιοδεία σε δέκα γερμανικές πόλεις, ενώ ακολούθησαν συναυλίες σε Ελλάδα, Κύπρο και Αγγλία.

To 2009, κυκλοφόρησε ο διπλός δίσκος Locomondo Live! CD 2009, ο οποίος περιείχε ηχογραφημένο υλικό από τις ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές συναυλίες του συγκροτήματος, σε Ελλάδα και εξωτερικό και έγινε χρυσός. Τα διασημότερα κομμάτια, τα οποία συμπεριλήφθηκαν στο δίσκο ήταν τα: Μαγικό χαλί, Balkan Orgy, Χέρια σαν κι αυτά και διασκευές, όπως το Redemption Song του Μπομπ Μάρλεϊ, το L' ombelico del mondo του Τζοβανόττι και το Mala Vida του Μανού Τσάο.

2011-2013[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 5 και 6 Μαρτίου του 2011, έδωσαν συναυλίες στο Gagarin 205, με αφορμή τη γιορτή των Αποκριών.^[4]

Το καλοκαίρι του 2011, οι Locomondo ξεκίνησαν μια πανελλαδική περιοδεία, η οποία ξεκίνησε στις 20 Ιουνίου, στην Αθήνα, στο Θέατρο Πέτρας της Πετρούπολης, η οποία βιντεοσκοπήθηκε και παρουσιάστηκε, σχεδόν, ένα χρόνο μετά. Η επόμενη μεγάλη συναυλία έγινε στις 22 Ιουνίου, στη Μονή Λαζαριστών της Θεσσαλονίκης. Ταυτόχρονα, το συγκρότημα συμμετείχε στην καμπάνια Γκολ στη φτώχεια, η οποία είχε στόχο την κατάλυση της φτώχειας, του ρατσισμού και των εξαρτήσεων και διέθεσε μέρος των εισπράξεων από τις συναυλίες της στην καμπάνια αυτή.

Το 2011, κυκλοφόρησε ο δίσκος Best of από τους Locomondo. Συμπεριελάμβανε δεκαπέντε κομμάτια από τις προηγούμενες κυκλοφορίες τους και ήταν ο πρώτος που ήταν διαθέσιμος -εκτός της ελληνικής-, στη γερμανική, στην αυστριακή και την ελβετική αγορά. Στο δίσκο αυτό υπήρχε μια ρέγκε διασκευή του πολύ γνωστού γερμανικού κομματιού, Griechisch Wein, που σημαίνει ελληνικό κρασί και είχε συνθέσει ο Ούντο Γέργκενς, το οποίο αφηγείται τη ζωή του Έλληνα μετανάστη, μέσα από τα μάτια του Γερμανού αστού. Στους στίχους προστέθηκε μια επιπλέον στροφή από το Μάρκο Κούμαρη στα ελληνικά.

Οι Locomondo ξεκίνησαν έναν κύκλο συναυλιών, μέσα στο 2012, στις 14 Ιανουαρίου, στο Gagarin 205,^[5] ο οποίος έληξε στις 6 Απριλίου. Στις 6 Ιουνίου του ίδιου έτους, εμφανίσθηκαν στο Τ.Ε.Ι. Ηρακλείου. Στις 8 Ιουνίου εμφανίσθηκαν στο θέατρο Ερωφίλη, του Ρεθύμνου και την επομένη, στο Α' Γυμνάσιο Χανίων. Στις 29 Ιουνίου εμφανίσθηκαν στο Κάστρο του Καράμπαμπα της Χαλκίδας.^[1] Στις 2 Ιουλίου έδωσαν μια συναυλία στη Μονή Λαζαριστών. Στις 4 Ιουλίου εμφανίσθηκαν στην Τεχνόπολη, στο Γκάζι.^[6] Στις 20 Ιουλίου οι Locomondo εμφανίστηκαν στη Μήλο. Στα τέλη Ιουλίου έπαιξαν στο Βαθύ της Σάμου, μαζί με τους Onirama. Μεταξύ 1ης και 5ης Αυγούστου εμφανίσθηκαν στο 34o River Party, του Νεστορίου Καστοριάς. Στις 7 Σεπτεμβρίου εμφανίσθηκαν σε μια συναυλία, στο Εθνικό Στάδιο της Πτολεμαΐδας, την οποία διοργάνωσε ο Σύλλογος ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας Εορδαίας.

Το 2013, οι Locomondo κυκλοφόρησαν έναν ακόμα δίσκο στον οποίο έδωσαν το όνομα του πρώτου τραγουδιού του.

2017[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2017 οι Locomondo συνεργάζονται με τον Ισπανό τραγουδιστή και στιχουργό Tonino Carotone στο τραγούδι "La Mulata". Ένα τραγούδι το οποίο ο frontman των Locomondo, Μάρκος Κούμαρης και ο Tonino Carotone έγραψαν από κοινού.

2019[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2019 το Vinyl Is Back επιλέγει να ηχογραφήσει ζωντανά το συγκρότημα σε μια εμφάνιση τους με σκοπό να κυκλοφορήσει το συλλεκτικό βινύλιο με τίτλο "Vinyl Is Back Live Sessions Vol.2".

Οι Locomondo, την ίδια χρονιά, κυκλοφορούν δύο δίσκους ταυτόχρονα. Στην Ελλάδα κυκλοφορεί το άλμπουμ με τίτλο "Star" και στη Γερμανία το άλμπουμ "Radio" με αρκετά τραγούδια να είναι κοινά και στους δύο δίσκους.

Το καλοκαίρι του 2019 το συγκρότημα πραγματοποίησε μία από τις επιτυχημένες περιοδείες στην ιστορία του.

Άλλες συνεργασίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2007, συνέθεσαν μουσική για την κωμωδία Το γαμήλιο πάρτυ της Ελληνο-αμερικανίδας σκηνοθέτιδας Κριστίν Κρόκος^[3] και για την τηλεοπτική σειρά του Alpha, Σε είδα.... Το φθινόπωρο του 2010, οι Locomondo συνεργάστηκαν με το Λεωνίδα Μπαλάφα, για το δεύτερο δίσκο του, με τίτλο Ανοιξιάτικη Μέρα.

Ιδεολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με τα μέλη των Locomondo, το συγκρότημα είναι υπέρ της ζωής του έρωτα και κατά των εξαρτήσεων. Το κομμάτια τους αφορούν, συνήθως, προσωπικές εμπειρίες τους, θέματα που απασχολούν τους νέους (έλλειψη ευκαιριών), την τηλεόραση, τον έρωτα και, γενικότερα, καθημερινά προβλήματα.^[3]