Fiat G.50

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από G.50)
G.50 «Freccia»
ΤύποςΚαταδιωκτικό
ΚατασκευαστήςFiat
ΣχεδιαστήςGiuseppe Gabrielli
Παρθενική πτήση26 Φεβρουαρίου 1937
Πρώτη παρουσίαση1938
Αποσύρθηκε1945
Κύριος χειριστήςΙταλική Βασιλική Αεροπορία (Regia Aeronautica)
Μονάδες που παρήχθησαν791
Πλήρωμα1
Μήκος7,79 m
Εκπέτασμα10,96 m
Ύψος2,96
Επιφάνεια πτέρυγας18,20
Μεικτό βάρος2.706 kg
Μέγιστο βάρος απογείωσης2.415 kg
Μέγιστη ταχύτητα472 km/h
Αυτονομία670 km
Μέγιστο ύψος9.835 m
Πολυβόλα2×πολυβόλα Breda-SAFAT των 12,7 mm

Το FIAT G.50 «Freccia» (Βέλος) ήταν ένα Ιταλικό καταδιωκτικό αεροσκάφος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Υπήρξε το πρώτο Ιταλικό «χαμηλοπτέρυγο» μονοπλάνο μαχητικό με κλειστό κουβούκλιο και ανασυρόμενο σύστημα προσγείωσης που μπήκε σε παραγωγή (αν και χωρίς το κλειστό κουβούκλιο, καθώς οι Ιταλοί πιλότοι ένιωθαν δυσφορία με αυτό).

Σχεδίαση και ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Fiat G.50 άρχισε να σχεδιάζεται από τον Τζουζέπε Γκαμπριέλλι στα 1935. Το πρωτότυπο έκανε την παρθενική του πτήση στις 26 Φεβρουαρίου του 1937. Αποτέλεσε το πρώτο Ιταλικό καταδιωκτικό παραγωγής με ανασυρόμενους τροχούς, μα παρόλες τις καινοτομίες του ήταν μόλις 33 km/h ταχύτερο από τον προκάτοχό του, το διπλάνο Fiat CR.42. Συγκεκριμένα, το G.50 χρησιμοποιούσε τον ίδιο κινητήρα με το CR.42, τον Fiat «A.74 RC38» των 840 hp, ένα αντίγραφο του Βρετανικού «Mercury VII».

Το Σεπτέμβριο του 1940 εμφανίστηκε μια ελαφρά βελτιωμένη έκδοση, το G.50 bis. Το κύριο πλεονέκτημά του ήταν η αυξημένη ακτίνα δράσης.

Επιχειρησιακή ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα υπηρεσιακά αεροσκάφη παραδόθηκαν στην Ιταλική Βασιλική Αεροπορία (Regia Aeronautica) στα 1938.

Εξαιρετικά ευέλικτο, ήταν ένα από τα καλύτερα καταδιωκτικά κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο, αλλά ήδη με την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου θεωρούνταν πως υστερούσε σε κινητήρια ιπποδύναμη και οπλισμό. Κάπου 780 κατασκευάστηκαν, εκ των οποίων τα 35 εξήχθησαν στη Φινλανδία.

Κατά την είσοδο της Ιταλίας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, 118 Freccia ήταν διαθέσιμα, στην 51η Stormo (Πτέρυγα Μάχης) και μέρος της 52ης. 48 αεροσκάφη είδαν περιορισμένη δράση κατά τη Μάχη της Αγγλίας σαν μέρος του Ιταλικού Αεροπορικού Σώματος με βάση το Βέλγιο, μα η χρήση τους παρακωλύθηκε από την εξαιρετικά μικρή ακτίνα δράσης τους. Τα υπόλοιπα αεροσκάφη χρησιμοποιήθηκαν στη Βόρειο Αφρική και τη Μεσόγειο. Αναγνωρισμένα κυρίως για την αντοχή τους, χρησιμοποιήθηκαν ως επί το πλείστον σαν επιθετικά αεροσκάφη κατά το δεύτερο μισό του πολέμου. Κατά την Ιταλική ανακωχή, λίγα G.50 απέμεναν ακόμα σε υπηρεσία στην Ιταλία. Ελάχιστα χρησιμοποιήθηκαν από την Ιταλική Συμμαχική Αεροπορία (Aeronautica Cobelligerante del Sud) στο πλευρό των Συμμάχων, ενώ 4 υπηρέτησαν σαν εκπαιδευτικά μαχητικά με την Εθνική Δημοκρατική Αεροπορία (Aeronautica Nazionale Repubblicana ή A.N.R) της Ιταλικής Κοινωνικής Δημοκρατίας (Repubblica Sociale Italiana ή RSI), που συντάσσονταν με τη Ναζιστική Γερμανία.

Το G.50 είδε την εκτενέστερη και πιο επιτυχημένη χρήση του κατά τους δύο Φινλανδικούς πολέμους κατά της Σοβιετικής Ένωσης, το Χειμερινό Πόλεμο στα 1939-1940 και το Συνεχιζόμενο Πόλεμο στα 1941-1944. τα καταδιωκτικά έφτασαν πολύ αργά για να επηρεάσουν την έκβαση των Χειμερινών μαχών στα 1940, αλλά κι έτσι 13 καταρρίψεις σημειώθηκαν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Για τα επόμενα χρόνια, τα αεροσκάφη της Fiat γνώρισαν την πιο επιτυχημένη τους περίοδο κατά την επίθεση του 1941, μα διάφοροι παράγοντες σύντομα ενήργησαν εις βάρος τους. Οι Σοβιετικοί εξόπλισαν με νέα, εξελιγμένα αεροσκάφη την πρώτη γραμμή τους στα 1942 και ’43, ενώ τα Fiat, γερασμένα και καταπονημένα, χωρίς ανταλλακτικά, μείωναν όλα και περισσότερο τις επιχειρήσεις τους. Κατά το 1941, η Μοίρα LLv 26, εξοπλισμένη με G.50, δήλωσε 52 καταρρίψεις για την απώλεια δυο αεροσκαφών. Οι πιο επιτυχημένοι πιλότοι των καταδιωκτικών G.50 ήταν οι Oiva Tuominen με 23 καταρρίψεις, Olli Puhakka με 11 και N. Trontti με 6 καταρρίψεις. Εν τέλει τα Φινλανδικά Fiat αποσύρθηκαν από την ενεργό υπηρεσία το καλοκαίρι του 1944.

Εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

G.50
Πρώτος τύπος παραγωγής.
G.50 bis
Ανάπτυξη του τύπου G.50 με αυξημένη εμβέλεια.
G.50B
Διθέσιος Εκπαιδευτικός τύπος.

Χρήστες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1941
  • Κροατική Αεροπορία
 Φινλανδία
  • Φινλανδική Αεροπορία
Nazi
1861
RSI
  • Aeronautica Nazionale Repubblicana
Spanish State
  • «Ejército del Aire» Ισπανικός Αεροπορικός Στρατός
Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας Γιουγκοσλαβία
  • Γιουγκοσλαβική Αεροπορία

Εναπομείναντα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Γιουγκοσλαβικό Μουσείο Αεροπορίας στο Βελιγράδι αυτή την περίοδο υποβάλει σε εργασίες αποκατάστασης ένα G.50 bis.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη του G.50[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρόμοια αεροσκάφη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατάλογοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]