Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση

Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση

Το λογότυπο της EBU (2012-σήμερα)
Οι χώρες με ένα ή περισσότερα μέλη απεικονίζονται με σκούρο μπλε χρώμα, ενώ τα συνεργαζόμενα μέλη με γαλάζιο.
Συντομογραφία	EBU
Προκάτοχος	Διεθνής Ραδιοφωνική Ένωση (αγγλικά: International Broadcasting Union, IBU; γαλλικά: Union Internationale de Radiophonie, UIR)
Ίδρυση	12 Φεβρουαρίου 1950
Τύπος	Ένωση ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών
Έδρα	Γενεύη, Ελβετία
Μέλη	112 οργανισμοί από 56 χώρες
Πρόεδρος	Delphine Ernotte
Γενικός Διευθυντής	Noel Curran
Ιστότοπος	Επίσημη ιστοσελίδα
δεδομένα ()

Η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (αγγλικά: European Broadcasting Union‎‎, συντ.: EBU· γαλλικά: Union européenne de radio-télévision‎‎, συντ.: UER) είναι μια συμμαχία οργανισμών μέσων μαζικής ενημέρωσης δημόσιας υπηρεσίας των οποίων οι χώρες βρίσκονται εντός της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Περιοχής ή που είναι μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Μέχρι το 2022, αποτελείται από 112 οργανισμούς-μέλη από 54 χώρες, και 30 συνδεδεμένα μέλη από άλλες 19 χώρες. Ιδρύθηκε το 1950 και έχει τη διοικητική του έδρα στη Γενεύη.

Η EBU κατέχει και διαχειρίζεται τα δίκτυα τηλεπικοινωνιών Eurovision και Euroradio στα οποία διανέμονται ζωντανά στα μέλη της σημαντικές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές. Λειτουργεί επίσης το καθημερινό ανταλλακτήριο ειδήσεων της Eurovision στο οποίο τα μέλη μοιράζονται βίντεο έκτακτων ειδήσεων. Το 2017, η EBU ξεκίνησε το Eurovision Social Newswire, μια υπηρεσία αυτόπτων μαρτύρων και επαλήθευσης βίντεο. Με επικεφαλής τον Επικεφαλής του Social Newsgathering, Derek Bowler, η υπηρεσία παρέχει στα μέλη της EBU επαληθευμένα και καθαρά για χρήση μέσα αυτόπτων μαρτύρων που αναδύονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η EBU, σε συνεργασία με τα μέλη της, παράγει προγράμματα και διοργανώνει εκδηλώσεις στις οποίες μπορούν να συμμετάσχουν τα μέλη της, όπως ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision, η πιο γνωστή παραγωγή της ή τα Ντιμπέϊτ της Eurovision μεταξύ υποψηφίων προέδρων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις βουλευτικές εκλογές του 2014 και του 2019. Γενικός Διευθυντής είναι ο Noel Curran από το 2017.

Γενική περιγραφή

Τα μέλη της EBU είναι δημόσιοι φορείς των οποίων η παραγωγή προγραμμάτων πραγματοποιείται, χρηματοδοτείται και ελέγχεται από το κοινό, για το κοινό. Οι δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς καθορίζονται συχνά από το νόμο, αλλά δεν είναι διακεκριμένοι και ανεξάρτητοι και λειτουργούν προς όφελος της κοινωνίας, στο σύνολό της.

Τα μέλη της ένωσης προέρχονται από το βορρά (Ισλανδία), από το νότο (Αίγυπτος), από τη δύση (Ιρλανδία), από την ανατολή (Αζερμπαϊτζάν) και σχεδόν από κάθε άλλη χώρα της γεωγραφικής Ευρώπης. Τα συνεργαζόμενα μέλη προέρχονται από χώρες και εδάφη πέραν της Ευρώπης, όπως ο Καναδάς, η Ιαπωνία, η Ινδία και η Κίνα ενώ από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής είναι οι φορείς ABC, CBS, NBC, CPB, NPR, APM και το ανεξάρτητο ραδιόφωνο WFMT που εδρεύει στο Σικάγο και μεταδίδει κλασική μουσική.

Η ιδιότητα του κάθε μέλους αφορά τις οργανώσεις των μέσων ενημέρωσης, των οποίων τα κράτη είτε είναι εντός της περιοχής των Ευρωπαϊκών εκπομπών όπως ορίζεται από τη ITU είτε είναι μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Τα μέλη επωφελούνται από:

• Πλήρη πρόσβαση σε παγκόσμιας εμβέλειας περιεχόμενο από αποκλειστικά αθλητικά δικαιώματα έως ανταλλαγές για ειδήσεις, μουσική και προγράμματα για παιδιά.
• Μια φωνή στις Βρυξέλλες και στις διεθνείς πλατφόρμες που ασκούν πιέσεις για τα δημόσια μέσα και εξασφαλίζουν το βέλτιστο νομικό και τεχνικό πλαίσιο.
• Ευκαιρίες για ανταλλαγή, μάθηση και συνεργασία μέσω διασκέψεων, ομάδων εργασίας, κατάρτισης και ειδικών συμβουλών και καθοδήγησης.
• Κέντρα εκμάθησης και ανταλλαγής νέων τεχνολογιών και καινοτομίας με μια ομάδα εμπειρογνωμόνων που παρέχουν στρατηγικές συμβουλές και καθοδήγηση.

Η μεγαλύτερη παραγωγή της EBU είναι ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision. Η EBU διοργανώνει επίσης τους ομότιτλους διαγωνισμούς χορού, παιδικού τραγουδιού, νέων χορευτών και πολλούς παρόμοιους.

Στις ραδιοφωνικές συνεργασίες περιλαμβάνεται το Euroclassic Notturno που αποτελεί μια εξάωρη ακολουθία κλασικής μουσικής του BBC Radio 3 και μεταδίδεται από το Ηνωμένο Βασίλειο με τον τίτλο "Through the Night" και επίσης διάφορα θεματικά προγράμματα, όπως οι ετήσιες Χριστουγεννιάτικες μουσικές εκδηλώσεις από όλη την Ευρώπη. Η EBU αποτελεί μέλος του Διεθνούς Μουσικού Συμβουλίου με έδρα το Παρίσι.

Οι περισσότεροι φορείς-μέλη της EBU έχουν κάνει συμφωνία για τη διεξαγωγή μεγάλων αθλητικών εκδηλώσεων, όπως το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου και τα εναρκτήρια Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Ένα άλλο επαναλαμβανόμενο γεγονός, το οποίο μεταδίδεται σε όλη την Ευρώπη μέσω της EBU είναι η πρωτοχρονιάτικη συναυλία της Βιέννης.

Η Eurovision Media Services είναι το επιχειρηματικό σκέλος της EBU παρέχοντας τις πρώτες υπηρεσίες μέσων μαζικής ενημέρωσης για πολλούς οργανισμούς και αθλητικές ομοσπονδίες σε όλο τον κόσμο.

Το Πρελούδιο στη Δοξολογία (Te Deum) αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του γάλλου συνθέτη Μαρκ-Αντουάν Σαρπαντιέ, κυρίως μετά την εδραίωσή του ως μουσικό σήμα του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision. Είναι ευρέως γνωστό στους Ευρωπαίους καθώς παίζεται πριν και μετά τους τίτλους του συγκεκριμένου διαγωνισμού και σε άλλα σημαντικά γεγονότα και προγράμματα παραγωγής της EBU.

Ιστορία

Η EBU είναι διάδοχος της Διεθνούς Ραδιοφωνικής Ένωσης (IBU-UIR) η οποία ιδρύθηκε την 4η Απριλίου του 1925, με έδρα τη Γενεύη και παράρτημα στις Βρυξέλλες. Ενέτεινε τις ανταλλαγές ραδιοφωνικών προγραμμάτων και τις διαμεσολαβητικές τεχνικές διαμάχες μεταξύ των μελών που ασχολήθηκαν κυρίως με τα θέματα των συχνοτήτων και των παρεμβολών τους. Αναλήφθηκε ουσιαστικά από τη Ναζιστική Γερμανία κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και όταν η σύγκρουση τερμάτισε στα μάτια των συμμαχικών δυνάμεων ήταν μια συμβιβασμένη οργάνωση που δεν μπορούσαν να εμπιστευτούν.

Την άνοιξη του 1946, εκπρόσωποι της Σοβιετικής ραδιοφωνικής επιτροπής πρότειναν τη δημιουργία μιας νέας οργάνωσης. Ωστόσο, ταυτόχρονα, προετοιμάστηκαν για τη διακυβερνητική "Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Διάσκεψη" η οποία διεξήχθη στην Κοπεγχάγη δύο χρόνια αργότερα, καταρτώντας ένα νέο σχέδιο για τη χρήση συχνοτήτων στην περιοχή των Ευρωπαϊκών ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών. Θεωρήθηκε αναγκαία η ύπαρξη ενός οργανισμού ο οποίος θα μπορούσε να εφαρμόσει το "Σχέδιο μήκους κύματος της Κοπεγχάγης" αλλά υπήρξε διαφωνία μεταξύ των ραδιοτηλεοπτικών φορέων και ιδιαίτερα ο φόβος που εξέφρασε το BBC ότι μια νέα ένωση θα μπορούσε να κυριαρχείται από την ΕΣΣΔ παρόλο που πρότεινε να δώσει σε καθένα από τα τότε κράτη-μέλη μία ψήφο. Η Γαλλία πρότεινε τέσσερις ψήφους λόγω της ένταξης των βορειοαφρικανικών αποικιών στο κράτος, ενώ η Μεγάλη Βρετανία θεώρησε ότι θα είχε μια μικρή επιρροή με μία μόνο ψήφο.

Στις 27 Ιουνίου 1946 ιδρύθηκε ο εναλλακτικός Διεθνής Ραδιοτηλεοπτικός Οργανισμός (IBO) με 26 μέλη χωρίς τη συμμετοχή της Βρετανίας. Την επόμενη μέρα, η IBU συναντήθηκε με το νεοσύστατο IBO στη Γενική Συνέλευση και έγινε προσπάθεια διάλυσής της, που απέτυχε, παρόλο που τα 18 από τα 28 μέλη της έφυγαν από την IBU για να ενταχθούν στον IBO.

Για μια χρονική περίοδο στα τέλη της δεκαετίας του 1940 τόσο η IBU όσο και ο IBO διακρίθηκαν για το ρόλο της οργάνωσης των συχνοτήτων τους, αλλά η Βρετανία αποφάσισε να μην συμμετάσχει σε καμία από τις δύο. Το BBC προσπάθησε αλλά δεν κατάφερε να βρει κατάλληλες ρυθμίσεις εργασίας. Ωστόσο, για πρακτικούς σκοπούς, ο IBO μισθώνει το τεχνικό τμήμα της IBU στις Βρυξέλλες και απασχολεί το προσωπικό της.

Το BBC πρότεινε μια λύση βασισμένη στη λειτουργία του IBO αλλάζοντας τον κανονισμό της, ώστε να υπάρχει μόνο ένα μέλος ανά χώρα που συμμετέχει στην ITU, εξασφαλίζοντας μια δυτική πλειοψηφία έναντι της ΕΣΣΔ και των δορυφορικών κρατών της. Τον Αύγουστο του 1949 πραγματοποιήθηκε συνάντηση στη Στρέζα της Ιταλίας, αλλά κατέληξε σε διαφωνία μεταξύ των αντιπροσώπων σχετικά με τον τρόπο επίλυσης των προβλημάτων.

Μια πρόταση ήταν να αντικατασταθεί η ευρωπαϊκή ραδιοτηλεοπτική ζώνη από μια περιοχή που θα απέκλειε την Ανατολική Ευρώπη, τον Λεβάντε και τη Βόρεια Αφρική. Μετά τη συνάντηση στη Στρέζα της Ιταλίας, προέκυψε συναίνεση μεταξύ των δυτικοευρωπαίων για τη δημιουργία ενός νέου οργανισμού και το BBC πρότεινε την έδρα της στο Λονδίνο. Οι συναντήσεις στο Παρίσι στις 31 Οκτωβρίου και 1η Νοεμβρίου 1949 σφράγισαν τη μοίρα της IBU και του IBO, αλλά αποφασίστηκε να μην επιτρέψει στη Δυτική Γερμανία να ιδρύσει το νέο οργανισμό. Στις 12 Φεβρουαρίου 1950, η νεοσυσταθείσα EBU είχε την πρώτη της συνάντηση με 23 μέλη από την ευρωπαϊκή ραδιοτηλεοπτική ζώνη, στο ξενοδοχείο Imperial στην παραθαλάσσια πόλη της Torquay, στην κομητεία του Ντέβον, στην Αγγλία.

Ο πρώτος πρόεδρος ήταν ο Ίαν Τζέικομπ από το BBC, ο οποίος παρέμεινε για 10 χρόνια, ενώ η λειτουργία του κυριαρχούσε σε μεγάλο βαθμό από το BBC, λόγω των οικονομικών, τεχνικών και προσωπικών του στοιχείων. Η σημαντικότερη διαφορά μεταξύ της EBU και των προκατόχων της ήταν ότι η συμμετοχή της EBU ήταν για ραδιοτηλεοπτικούς φορείς και όχι για κυβερνήσεις.

Οι πρώτοι εκπρόσωποι δήλωσαν, ότι οι συναντήσεις της EBU ήταν εγκάρδιες, επαγγελματικές και πολύ διαφορετικές από τον απότομο τόνο των προκατόχων της. Το 1951 ακυρώθηκε η αίτηση περί ιδρύσεως του οργανισμού στη Δυτική Γερμανία η οποία ανέπτυξε εργασιακές σχέσεις με τον μετέπειτα Διεθνή Ραδιοτηλεοπτικό Οργανισμό, ο οποίος μετέφερε τα γραφεία και το τεχνικό τμήμα του (πρώην) IBO από τις Βρυξέλλες στην Πράγα ένα χρόνο πριν. Ωστόσο, την 1η Ιανουαρίου 1993, δύο χρόνια μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, ο Διεθνής Ραδιοτηλεοπτικός Οργανισμός απορροφήθηκε μέσω συγχώνευσης από την EBU.

Τεχνικές δραστηριότητες

Ο στόχος των τεχνικών δραστηριοτήτων της EBU είναι να βοηθήσει τα μέλη της στις τεχνολογικές εξελίξεις, παρέχοντας τεχνικές πληροφορίες μέσω διασκέψεων και σεμιναρίων, καθώς και σε γραπτή μορφή (όπως η Τεχνική Επισκόπηση και το περιοδικό tech-i). Η EBU επίσης ενθαρρύνει την ενεργό συνεργασία μεταξύ των μελών της, με βάση το ότι μπορούν να μοιραστούν ελεύθερα τη γνώση και την εμπειρία τους, επιτυγχάνοντας έτσι πολύ περισσότερα από όσα θα μπορούσαν να πετύχουν τα μέλη από μόνα τους.

Μεγάλο μέρος αυτής της συνεργασίας επιτυγχάνεται μέσω των Εργατικών Ομάδων που μελετούν συγκεκριμένα τεχνικά θέματα κοινού ενδιαφέροντος: για παράδειγμα, τα μέλη της EBU προετοιμάζονται από καιρό για την αναθεώρηση του σχεδίου της Στοκχόλμης του 1961.

Η EBU δίνει μεγάλη έμφαση στη χρήση ανοικτών προτύπων. Η ευρεία χρήση τους (όπως το MPEG-2, DAB, DVB κ.λπ.) εξασφαλίζει τη διαλειτουργικότητα μεταξύ προϊόντων από διάφορους προμηθευτές, και διευκολύνει την ανταλλαγή υλικού προγραμμάτων μεταξύ των μελών της ένωσης και την προώθηση ενός ευρέος βιομηχανικού φάσματος των "οριζόντιων αγορών" προς όφελος όλων των καταναλωτών.

Τα μέλη και το τεχνικό τμήμα της EBU διαδραμάτισαν εδώ και πολύ καιρό σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη πολλών συστημάτων που χρησιμοποιούνται σε ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές, όπως:

• Η διεπαφή ψηφιακού ήχου AES/EBU, επισήμως γνωστό ως AES3.
• Σειριακές και παράλληλες διεπαφές για ψηφιακό βίντεο (Συστάσεις ITU-R 601 και 656).
• RDS: Ραδιοφωνικό Σύστημα Δεδομένων που χρησιμοποιείται στην εκπομπή των FM.
• Σύσταση Loudness R128 και μετρητές EBU Mode (EBU Tech 3341).

Η EBU ενθάρρυνε επίσης ενεργά την ανάπτυξη και εφαρμογή:

• Digital Audio Broadcasting (DAB: Ψηφιακή εκπομπή ήχου) μέσω Eureka Project 147 και WorldDAB Forum.
• Digital Video Broadcasting (DVB) μέσω DVB Project και DigiTAG.
• του ψηφιακού ραδιοφώνου στις ζώνες συχνοτήτων που χρησιμοποιούνται σήμερα για την εκπομπή των AM μέσω της DRM.
• της τυποποίησης των ψηφιακών συστημάτων εγγραφής βίντεο μέσω του TV-Anytime Forum.
• της ανάπτυξης άλλων δικτύων διανομής περιεχομένου στο διαδίκτυο μέσω P2PTV; EBU Project Group D/P2P, από το Νοέμβριο του 2007 έως τον Απρίλιο του 2008, με δοκιμή επιλεγμένων καναλιών-μελών, χάρη στην πλατφόρμα διανομής της Octoshape. Η EBU είναι επίσης μέρος του Ευρωπαϊκού Project P2P-Next.

Διαμάχη με την Ελληνική κρατική ραδιοτηλεόραση το 2013

Την Τρίτη 11 Ιουνίου 2013 η τότε Ελληνική κυβέρνηση, έκλεισε με «δικτατορικό τρόπο» τον κρατικό ραδιοτηλεοπτικό φορέα ΕΡΤ σε σύντομο χρονικό διάστημα, επικαλούμενη ανησυχίες των κυβερνητικών δαπανών που σχετίζονται με την Κρίση της Ευρωζώνης, κάτι που τελικά δεν ίσχυε. Σε απάντηση, η EBU ίδρυσε ένα αυτοσχέδιο στούντιο την ίδια μέρα, κοντά στα πρώην γραφεία της ΕΡΤ στην Αθήνα, προκειμένου να συνεχίσει να παρέχει στα μέλη της υπηρεσίες αναμετάδοσης εκπομπών που παρείχε η παλιά ΕΡΤ ενώ έβγαλε ανακοίνωση εκφράζοντας τη βαθιά απογοήτευσή της για το αιφνίδιο κλείσιμο της ΕΡΤ και παρότρυνε τον τότε Έλληνα πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά να χρησιμοποιήσει όλες τις εξουσίες του για να ανακαλέσει αμέσως την απόφαση και προσέφερε συμβουλές, βοήθεια και εμπειρογνωμοσύνη που απαιτούνται για τη διατήρηση της ΕΡΤ.

Στις 4 Μαΐου του 2014, η ΝΕΡΙΤ, ο νέος προσωρινός δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας ξεκίνησε την πανελλαδική μετάδοσή του και μετά από ένα επτάμηνο (4 Δεκεμβρίου) έγινε νέο πλήρες μέλος της ένωσης με επιφυλάξεις, επειδή η ΝΕΡΙΤ παρουσίαζε μεγάλα προβλήματα, όπως έλλειψη ανεξαρτησίας και προγράμματος, και πολύ χαμηλό προσωπικό εργαζομένων, ενώ ακόμη δεν διέθετε ποτέ παγκόσμιο κανάλι, για τους Έλληνες του Εξωτερικού.

Αποτέλεσμα, αντ' αυτού η Κυβέρνηση Τσίπρα, να ψηφίσει νομοσχέδιο για την πλήρη και υποχρεωτική επαναλειτουργία της ΕΡΤ, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 11 Ιουνίου 2015 με ολοκληρωμένο πρόγραμμα, δύο χρόνια μετά το κλείσιμο της ΕΡΤ, καθώς η ΝΕΡΙΤ Α.Ε. αντικαταστάθηκε από τη νέα ΕΡΤ Α.Ε., η οποία το 2016, επαναλειτούργησε και την ERT World, ενώ το 2020 αναβάθμισε και το εμπορικό της σήμα, και άρχισε να εκπέμπει σε High Definition, τα τηλεοπτικά της προγράμματα, δημιουργώντας μια νέα εποχή για την Ελληνική κρατική ραδιοτηλεόραση.

Μέλη

Ο χάρτης των χωρών ως ενεργά μέλη της EBU με πράσινο χρώμα σε χρονική σειρά από το 1950.

Ο κατάλογος των ενεργών μελών (με τελευταία ενημέρωση τον Φεβρουάριο του 2022) περιλαμβάνει τους ακόλουθους 66 ραδιοτηλεοπτικούς φορείς από 54 χώρες.

Ενεργά μέλη

Χώρες Μέλη που ανήκουν γεωγραφικά εξ ολοκλήρου στην Ευρώπη

Χώρα	Ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός	Συντομογραφία	Έτος ένταξης
Άγιος Μαρίνος ! Άγιος Μαρίνος	Radio and Television of the Republic of San Marino (San Marino RTV)	SMRTV	1995
Αλβανία ! Αλβανία	Albanian Radio and Television (Radio Televizioni Shqiptar)	RTSH	1999
Ανδόρρα ! Ανδόρρα	Radio and Television of Andorra (Ràdio i Televisió d'Andorra, S.A.)	RTVA	2002
Αυστρία ! Αυστρία	Austrian Broadcasting Corporation (Österreichischer Rundfunk)	ORF	1953
Βατικανό ! Βατικανό	Vatican Radio (Radio Vaticana)	VR	1950
Βέλγιο ! Βέλγιο	Belgian Radio-Television of the Wallonia-Brussels Federation (Radio-Télévision belge de la Fédération Wallonie-Bruxelles)	RTBF	1950
	Flemish Radio and Television Broadcasting Organisation (Vlaamse Radio- en Televisieomroeporganisatie)	VRT
Βόρεια Μακεδονία ! Βόρεια Μακεδονία	Macedonian Radio Television (Македонска Радио Телевизиjа, Makedonska Radio Televizija)	MRT	1993
Βοσνία και Ερζεγοβίνη ! Βοσνία και Ερζεγοβίνη	Radio and Television of Bosnia and Herzegovina (Radiotelevizija Bosne i Hercegovine)	BHRT	1993
Βουλγαρία ! Βουλγαρία	Bulgarian National Radio (Bŭlgarsko natsionalno radio)	BNR	1993
	Bulgarian National Television (Bŭlgarska natsionalna televiziya)	BNT
Γαλλία ! Γαλλία	Groupement des Radiodiffuseurs Français de l’UER: France Télévisions, Radio France, France Médias Monde	GRF	1950
Γερμανία ! Γερμανία	Working group of public broadcasters of the Federal Republic of Germany (Arbeitsgemeinschaft der öffentlich-rechtlichen Rundfunkanstalten der Bundesrepublik Deutschland) Bavarian Broadcasting (Bayerischer Rundfunk, BR) Hessian Broadcasting Corporation (Hessischer Rundfunk, HR) Central German Broadcasting (Mitteldeutscher Rundfunk, MDR) Northern German Broadcasting (Norddeutscher Rundfunk, NDR) Radio Bremen (RB) Berlin-Brandenburg Broadcasting (Rundfunk Berlin-Brandenburg, RBB) Saarland Broadcasting (Saarländischer Rundfunk, SR) Southwest Broadcasting (Südwestrundfunk, SWR) West German Broadcasting (Westdeutscher Rundfunk, WDR) German Wave (Deutsche Welle, DW) Germany Radio (Deutschlandradio, DLR)	ARD	1952
	Second German Television (Zweites Deutsches Fernsehen)	ZDF	1963
Δανία ! Δανία	Danish Broadcasting Corporation (Danmarks Radio)	DR	1950
	TV2 Danmark A/S	DK / TV2	1989
Ελβετία ! Ελβετία	Swiss Broadcasting Corporation Schweizerische Radio- und Fernsehgesellschaft Société suisse de radiodiffusion et télévision Società svizzera di radiotelevisione Societad Svizra da Radio e Televisiun	SRG SSR	1950
Ελλάδα ! Ελλάδα	Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση	ERT	2015
Εσθονία ! Εσθονία	Estonian Public Broadcasting (Eesti Rahvusringhääling)	ERR	1993
Ηνωμένο Βασίλειο ! Ηνωμένο Βασίλειο	British Broadcasting Corporation	BBC	1950
	United Kingdom Independent Broadcasting Independent Television (ITV) Scottish Television (STV) Channel Four Television Corporation Channel Four Wales Authority (Awdurdod Sianel Pedwar Cymru)	UKIB	1981
Ιρλανδία ! Ιρλανδία	Radio and Television of Ireland (Raidió Teilifís Éireann)	RTÉ	1950
	Irish Television Four (Teilifís na Gaeilge Ceathair)	TG4	2007
Ισλανδία ! Ισλανδία	Icelandic National Broadcasting Service (Ríkisútvarpið)	RÚV	1956
Ισπανία ! Ισπανία	Spanish Radio and Television Corporation (Corporación de Radio y Televisión Española)	RTVE	1955
Ιταλία ! Ιταλία	Italian radio and television (Radiotelevisione italiana)	RAI	1950
Κροατία ! Κροατία	Croatian Radiotelevision (Hrvatska radiotelevizija)	HRT	1993
Λετονία ! Λετονία	Public Broadcasting of Latvia (Latvijas Sabiedriskais medijs) Latvian Radio (Latvijas Radio), Latvian Television (Latvijas Televīzija)	LSM	1993
Λιθουανία ! Λιθουανία	Lithuanian National Radio and Television (Lietuvos nacionalinis radijas ir televizija)	LRT	1993
Λουξεμβούργο ! Λουξεμβούργο	RTL Group	RTL	1950
	Sociocultural Broadcasting Institution of the Grand Duchy of Luxembourg (Établissement de Radiodiffusion Socioculturelle du Grand-Duché de Luxembourg - radio 100,7)	ERSL	1996
Μάλτα ! Μάλτα	Public Broadcasting Services Limited	PBS	1970
Μαυροβούνιο ! Μαυροβούνιο	Radio and Television of Montenegro (Radio i televizija Crne Gore, Радио и телевизија Црне Горе)	RTCG	2006
Μολδαβία ! Μολδαβία	TeleRadio-Moldova	TRM	1993
Μονακό ! Μονακό	Monaco Média Diffusion	MMD	1994
Νορβηγία ! Νορβηγία	Norwegian Broadcasting Corporation (Norsk rikskringkasting)	NRK	1950
	TV2 / Egmont Group	NO / TV2	1993
Ολλανδία ! Ολλανδία	Dutch Public Broadcaster (Nederlandse Publieke Omroep) AVROTROS BNNVARA Evangelical Broadcasting (Evangelische Omroep, EO) Humanist Broadcasting (Humanistische Omroep - HUMAN) KRO-NCRV (Christian Broadcasting Association) MAX Dutch Broadcast Foundation (Nederlandse Omroep Stichting - NOS) People's University Programme (NTR) Unheard of Netherlands (Ongehoord Nederland - ON) PowNed Foundation for Ether Advertisement (Stichting Ether Reclame - STER) Liberal Protestant Radio Broadcaster (Vrijzinnig Protestantse Radio Omroep - VPRO) Netherlands Awake (Wakker Nederlands - WNL) Black Broadcaster (ZWART)	NPO	1950
Ουγγαρία ! Ουγγαρία	Media Services and Support Trust Fund (Médiaszolgáltatás-támogató és Vagyonkezelő Alap) Duna Media Service Provider (Duna Médiaszolgáltató)	MTVA	2014
Ουκρανία ! Ουκρανία	National Public Broadcasting Company of Ukraine Natsionalna Suspilna Teleradiokompaniya Ukrayiny	SU	1993
Πολωνία ! Πολωνία	Polish Radio (PR S.A.: Polskie Radio)	PR	1993
	Polish Television (TVP S.A.: Telewizja Polska)	TVP
Πορτογαλία ! Πορτογαλία	Radio and Television of Portugal (Rádio e Televisão de Portugal)	RTP	1950
Ρουμανία ! Ρουμανία	Romanian Radio Broadcasting Company (Societatea Română de Radiodifuziune)	ROR	1993
	Romanian Television Corporation (Societatea Românǎ de Televiziune)	RO / TVR
Σερβία ! Σερβία	Radio Television of Serbia (Radio-televizija Srbije)	RTS	2006
Σλοβακία ! Σλοβακία	Radio and Television of Slovakia (Rozhlas a televízia Slovenska)	RTVS	2011
Σλοβενία ! Σλοβενία	Radio-Television of Slovenia (Radiotelevizija Slovenija)	RTVSLO	1993
Σουηδία ! Σουηδία	Swedish Broadcasting Service (Sveriges Rundradiotjänst) Sweden's Television (Sveriges Television, SVT) Sweden's Radio (Sveriges Radio, SR) Swedish Educational Broadcasting Company (Sveriges Utbildningsradio, UR)	SRT	1950
Τσεχία ! Τσεχία	Czech Radio (Český rozhlas)	ČR	1993
	Czech Television (Česká televize)	ČT
Φινλανδία ! Φινλανδία	Finnish Broadcasting Company (Yleisradio Oy)	Yle	1950

Διηπειρωτικές Χώρες Μέλη της EBU (Ευρώπη-Ασία)

Οι συγκεκριμένες χώρες, που αποτελούν πλήρη μέλη της EBU, ανήκουν γεωγραφικά κατά το ήμισυ και στην Ευρώπη και στην Ασία (όπως η Γεωργία και το Αζερμπαϊτζάν) ή εξ ολοκλήρου στην Ασία (όπως η Κύπρος και η Αρμενία, που πολιτικά και πολιτισμικά θεωρούνται Ευρωπαϊκές χώρες). Το Ισραήλ, ανήκει γεωγραφικά στην Ασία, αλλά επειδή αποτελεί απομονωμένο κράτος, από τα κράτη της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής, έχει και αυτό πολιτικούς και πολιτιστικούς δεσμούς με την Ευρώπη.

Χώρα	Ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός	Συντομογραφία	Έτος ένταξης
Αζερμπαϊτζάν ! Αζερμπαϊτζάν	Public Broadcasting Company (İctimai Televiziya və Radio Yayımları Şirkəti) Public Television (İctimai Televiziya), Public Radio (İctimai Radio)	İCTI / İTV	2007
Αρμενία ! Αρμενία	Public Radio of Armenia (Հայաստանի Հանրային Ռադիո, Hayastani Hanrayin Radio)	ARMR	2005
	Public Television of Armenia (Հայաստանի Հանրային Հեռուստաընկերություն, Hayastani Hanrayin Herrustaynkerut’yun)	ARMTV
Γεωργία ! Γεωργία	Georgian Public Broadcasting (საქართველოს საზოგადოებრივი მაუწყებელი, sakartvelos sazogadoebrivi mauts'q'ebeli)	GPB	2005
Ισραήλ ! Ισραήλ	Israeli Public Broadcasting Corporation (תאגיד השידור הישראלי, Ta'agid HaShidur HaYisra'eli)	KAN	2017
Κύπρος ! Κύπρος	Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου (Cyprus Broadcasting Corporation, Kıbrıs Radyo Yayın Kurumu)	CyBC	1969
Τουρκία ! Τουρκία	Turkish Radio and Television Corporation (Türkiye Radyo ve Televizyon Kurumu)	TRT	1950

Χώρες Μέλη που ανήκουν γεωγραφικά στην Αφρική και την Ασία, και απαρτίζουν την Ευρύτερη Μέση Ανατολή

Οι συγκεκριμένες χώρες, αποτελούν πλήρη μέλη της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης, αλλά δεν έχουν συμμετάσχει ποτέ στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision (με εξαίρεση το Μαρόκο, το οποίο συμμετείχε για μια και μοναδική φορά το 1980, και έκτοτε δεν ξανασυμμετείχε ποτέ ξανά), είτε σε άλλα προγράμματα της EBU.

Χώρα	Ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός	Συντομογραφία	Έτος ένταξης
Αίγυπτος ! Αίγυπτος	Egyptian Radio and Television Union	ERTU	1985
Αλγερία ! Αλγερία	National Sound Broadcasting Company - Algerian Radio (Entreprise nationale de radiodiffusion sonore - Radio Algérienne)	ENRS	1970
	Public Establishment of Television (Établissement public de télévision)	EPTV
	Algerian Broadcasting Company (Télédiffusion d’Algérie)	TDA
Ιορδανία ! Ιορδανία	Jordan Radio and Television Corporation (مؤسسة الإذاعة والتلفزيون الأردني)	JRTV	1970
Λίβανος ! Λίβανος	Télé Liban (تلفزيون لبنان‎)	TL	1950
Λιβύη ! Λιβύη	Libya National Channel	LNC	2011
Μαρόκο ! Μαρόκο	National Radio and Television Society (Société Nationale de Radiodiffusion et de Télévision)	SNRT	1950
Τυνησία ! Τυνησία	Radio Tunisienne	RTT	2007
	Télévision Tunisienne

Μέλη σε αναστολή

Χώρα	Ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός	Συντ.	Από	Έως
Λευκορωσία ! Λευκορωσία	National State TV and Radio Company of the Republic of Belarus (Нацыянальная дзяржаўная тэлерадыёкампанія Рэспублікі Беларусь)	BTRC	1993	επ' αόριστον από τo 2021, λόγω λογοκρισίας από την κυβέρνηση της χώρας
Ρωσία ! Ρωσία	Channel One Russia (Perviy kanal Rossii)	C1R	1995	επ' αόριστον από το 2022, λόγω της Εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία
	All-Russia State Television and Radio Broadcasting Company (Vserossiyskaya Gosudarstvennaya Televizionnaya i Radioveshchatelnaya Kompaniya)	VGTRK	1993
	Radio House Ostankino (Radio Dom Ostankino) Radio Mayak (MK) Radio Orpheus (Radio Orfey, OP)	RDO	1996

Παλαιότερα ενεργά μέλη

Χώρα	Ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός	Συντ.	Από	Έως
Γαλλία ! Γαλλία	Radiodiffusion-Télévision Française	RTF	1950	1964
	Office de Radiodiffusion Télévision Française	ORTF	1964	1975
	Télédiffusion de France	TDF	1975	1982
	TF1 (Télévision Française 1 - ιδιοκτησία του ομότιτλου ομίλου)	TF1	1975	2018
	Europe 1 (Lagardère)	E1	1978	2022
	Organisme Français de Radiodiffusion et de Télévision (μετατράπηκε στο Groupement des Radiodiffuseurs Français de l’UER)	OFRT	1983	1992
	Canal+	C+	1984	2018
Ελλάδα ! Ελλάδα	Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας	ΕΙΡ	1950	1970
	Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας Τηλεοράσεως	ΕΙΡΤ	1970	1975
	Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση (ο παλαιός φορέας, ο οποίος τέθηκε σε εκκαθάριση, μετά το αιφνίδιο κλείσιμο)	ΕΡΤ	1975	2013
	Δημόσια Τηλεόραση (έγινε μέλος της EBU, λίγο πριν μετονομαστεί σε ΝΕΡΙΤ)	ΔΤ	2013	2014
	Δημόσια Ραδιοφωνία (έγινε μέλος της EBU, λίγο πριν μετονομαστεί σε ΝΕΡΙΤ)	ΔΡ
	Νέα Ελληνική Ραδιοφωνία, Ίντερνετ και Τηλεόραση (μετατράπηκε στη σημερινή ΕΡΤ)	NERIT	2014	2015
Ηνωμένο Βασίλειο ! Ηνωμένο Βασίλειο	Independent Television Authority	ITA	1959	1972
	Independent Television Companies Association	ITCA	1959	1981
	Independent Broadcasting Authority (μετατράπηκε στο United Kingdom Independent Broadcasting)	IBA	1972	1981
	Association of Independent Radio Contractors (μετατράπηκε στο Commercial Radio Companies Association)	AIRC	1981	1996
	Commercial Radio Companies Association (νυν Radiocentre)	CRCA	1996	2006
Ισπανία ! Ισπανία	Antena 3 Radio	A3R	1986	1993
	People's Radiowaves of Spain Network (Cadena de Ondas Populares Españolas)	COPE	1998	2019
	Spanish Broadcasting Company (Sociedad Española de Radiodifusión)	SER	1982	2020
Ισραήλ ! Ισραήλ	Israel Broadcasting Authority (μετατράπηκε στην Israeli Public Broadcasting Corporation)	IBA	1957	2017
Μάλτα ! Μάλτα	Maltese Broadcasting Authority	MBA	1970	2003
Μονακό ! Μονακό	Groupement de Radiodiffusion monégasque: Radio Monte Carlo (RMC ιδιοκτησία ομίλου Altice) Télé Monte-Carlo France (TMC ιδιοκτησία ομίλου TF1)	GRMC	1950	2021
	Telemontecarlo Italia (νυν La7)	TMC	1981	2001
Ουγγαρία ! Ουγγαρία	Hungarian Radio Corporation (Magyar Rádió)	MR	1993	2015
	Hungarian Television (Magyar Televízió)	MTV
	Duna Channel (Duna Televízió)	Duna	2013
Ρωσία ! Ρωσία	Channel One of Ostankino (μετατράπηκε στο Channel One Russia)	C1O	1994	1995
Σλοβακία ! Σλοβακία	Slovak Radio (Slovenský rozhlas)	SRo	1993	2011
	Slovak Television (Slovenská televízia)	STV
Σουηδία ! Σουηδία	TV4 (Telia Company)	SE / TV4	2004	2019
Τυνησία ! Τυνησία	Établissement de la radiodiffusion-télévision tunisienne (διασπάστηκε στους φορείς Radio Tunisienne και Télévision Tunisienne)	ERTT	1950	2007
Φινλανδία ! Φινλανδία	Commercial Television Three (Mainos-TV Kolme)	FI / MTV	1993	2019

Κράτη που δεν υφίστανται πλέον

Χώρα	Ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός	Συντ.	Από	Έως
Γιουγκοσλαβία ! Γιουγκοσλαβία	Yugoslav Radio Television (Jugoslavenska radiotelevizija)	JRT	1950	1992
Λιβύη (επί Μουαμάρ Καντάφι)	Libyan Jamahiriya Broadcasting Corporation	LJBC	1974	2011
Σερβία και Μαυροβούνιο ! Σερβία και Μαυροβούνιο	Alliance of Public Radio and Television (Udruženje javnih radija i televizija)	UJRT	2001	2006
Τσεχοσλοβακία ! Τσεχοσλοβακία	Czechoslovak Television (Československá televize / Československá televízia)	CST	1991	1992

Συνεργαζόμενα μέλη

Ο χάρτης των χωρών ως συνεργαζόμενα μέλη της EBU.

Οποιοσδήποτε όμιλος ή οργανισμός από ένα κράτος-μέλος της Διεθνούς Ένωσης Τηλεπικοινωνιών, που παρέχει υπηρεσίες εκτός Ευρώπης, μπορεί να υποβάλλει αίτηση ένταξης στην EBU ως συνεργαζόμενο μέλος. Ο κατάλογος των συνεργαζόμενων μελών (με τελευταία ενημέρωση τον Ιανουάριο του 2018) περιλαμβάνει τους ακόλουθους 31 φορείς - οργανισμούς από 20 χώρες.

Χώρα	Ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός	Συντ.	Έτος ένταξης
Αυστραλία ! Αυστραλία	Australian Broadcasting Corporation	ABC	1950
	Free TV Australia	Free	1962
	Special Broadcasting Service	SBS	1979
Βραζιλία ! Βραζιλία	TV Cultura (Father Anchieta Foundation)	FPA	2012
Γεωργία ! Γεωργία	Rustavi 2 Broadcasting Company	RB	2003
	Teleimedi (Imedi Media Holding)	TEME	2004
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ! Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής	National Broadcasting Company	NBC	1953
	Columbia Broadcasting System	CBS	1956
	American Broadcasting Company	ABC	1959
	National Public Radio	NPR	1971
	WFMT Radio Network	WFMT	1980
	American Public Media	APM	2004
Ιαπωνία ! Ιαπωνία	Japan Broadcasting Corporation (Nippon Hoso Kyokai)	NHK	1951
	Tokyo Broadcasting System	TBS	2000
Ιράν ! Ιράν	Islamic Republic of Iran Broadcasting	IRIB	1969
Καζακστάν ! Καζακστάν	Khabar Agency	KA	2016
Καναδάς ! Καναδάς	Canadian Broadcasting Corporation (Societé Radio Canada)	CBC	1950
Κίνα ! Κίνα	China Media Group	CMG	2010
	Shanghai Media Group	SMG	2016
Κούβα ! Κούβα	Cuban Institute of Radio and Television (Instituto Cubano de Radio y Televisión)	ICRT	1992
Μαλαισία ! Μαλαισία	Radio Television Malaysia (Radio Televisyen Malaysia)	RTM	1970
Μαυρίκιος	Mauritius Broadcasting Corporation	MBC	1980
Μπανγκλαντές ! Μπανγκλαντές	National Broadcasting Authority of Bangladesh	NBAB	1974
Νέα Ζηλανδία ! Νέα Ζηλανδία	Radio New Zealand	RNZ	1950
	Television New Zealand	TVNZ	1980
Νότια Αφρική ! Νότια Αφρική	South African Broadcasting Corporation	SABC	1951
Νότια Κορέα ! Νότια Κορέα	Korean Broadcasting System	KBS	1974
Ομάν ! Ομάν	Public Authority for Radio and Television of Oman	PART	1976
Συρία ! Συρία	Syrian Arab Radio and TV Organization (Organisme de la Radio-Télévision Arabe Syrienne)	ORTAS	1978
Χιλή ! Χιλή	Universidad Católica de Chile Televisión (Canal 13)	C13	1971
Χονγκ Κονγκ ! Χονγκ Κονγκ	Radio Television Hong Kong	RTHK	1983

Παλαιότερα συνεργαζόμενα μέλη

Χώρα	Ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός	Συντ.	Από	Έως
Αυστραλία ! Αυστραλία	Australian Fine Music Network	AFMN	2008	2010
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ! Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής	Minnesota Public Radio	MPR	2004	2007
	New York Public Radio	NYPR	2012	2012
Ιαπωνία ! Ιαπωνία	Tokyo FM Broadcasting Co., Ltd.	TFM	1986	2021
Ινδία ! Ινδία	All India Radio	AIR	1979	2021
Κατάρ ! Κατάρ	Al Jazeera Children's Channel	JCC	2008	2013
	Qatar Radio (إذاعة قطر‎)	QR	2009	2011/2012
Παλαιστίνη	Palestinian Broadcasting Corporation (هيئة الإذاعة والتلفزيون الفلسطينية)	PBC	2002	2014

Χώρες που είχαν εκφράσει στο παρελθόν την ένταξη τους, στην EBU

• Λίχτενσταϊν - Το πριγκιπάτο, δεν έχει κανέναν κρατικό τηλεοπτικό σταθμό, αλλά αν δημιουργήσει έναν, τότε θα μπορέσει να γίνει μέλος της EBU. Αυτό το γεγονός τους επηρέασε όταν δεν τους επιτράπηκε να συμμετάσχουν στους Διαγωνισμούς Τραγουδιού της Eurovision το 1969 και το 1976. Ωστόσο, λόγω του μικρού πληθυσμού του, το Λίχτενσταϊν, δεν μπήκε ποτέ στη διαδικασία, να δημιουργήσει δημόσια ραδιοτηλεόραση, ενώ τα τελευταία χρόνια, δεν δείχνει ενδιαφέρον να συμμετάσχει σε Διαγωνισμούς της Eurovision, παρότι είναι δημοφιλής στη χώρα η οποία τους παρακολουθεί και ακούει εδώ και πολλά χρόνια, μέσω των δημόσιων ραδιοτηλεοράσεων της Ελβετίας (SRG SSR) και της Αυστρίας (ORF), τα οποία λόγω γεωμορφολογίας, έχουν εμβέλεια και στο Λίχτενσταϊν.
• Μαρόκο - Ο δεύτερος ημικρατικός τηλεοπτικός σταθμός 2M ζήτησε να γίνει μέλος της EBU. Είναι άγνωστο όμως αν θα συμμετάσχει είτε στον Διαγωνισμό Τραγουδιού είτε στον Παιδικό Διαγωνισμό της Eurovision. Ωστόσο, το κύριο πρόβλημα, τόσο για το Μαρόκο, όσο και για άλλα αραβικά κράτη, που συμμετείχαν ή μετέδωσαν την Eurovision, στο παρελθόν (Τυνησία, Λίβανος και Ιορδανία) είναι καθαρά πολιτικό και θρησκευτικό θέμα, το ότι δεν αναγνωρίζουν ως κυρίαρχο κράτος το Ισραήλ και δεν αποδέχονται την ύπαρξη του καθώς «θεωρούν» ότι είναι «μέρος» του Κράτους της Παλαιστίνης, με αποτέλεσμα όσες αραβικές χώρες συμμετείχαν ή μετέδωσαν στο παρελθόν τους διαγωνισμούς, να μποϊκοτάρουν και να μην μεταδώσουν, οποιαδήποτε, συμμετοχή του Ισραήλ στη Eurovision, καταβάλλοντας μάλιστα και εμπάργκο, μέχρι και τρία χρόνια από την EBU.

Κράτος μέλος της EBU που παραβιάζει ρητά διεθνείς κανόνες

• Βόρεια Μακεδονία - Η δημόσια ραδιοτηλεόραση MRT (πλήρες μέλος της EBU από το 1993), κατόπιν της Συμφωνίας των Πρεσπών, είναι υποχρεωμένη μέσα σε πέντε χρόνια βάσει της Συμφωνίας, αλλά και από την EBU, να αλλάξει όνομα, το οποίο πρέπει να βασίζεται στη νέα σύνθετη ονομασία της χώρας Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας (το υπάρχων όνομα της МРТ βασίζεται στην παλιά ονομασία της χώρας, Δημοκρατία της Μακεδονίας). Παρά την επίσημη αλλαγή του ονόματος, στη χώρα, πολλές ονομασίες εξακολουθούν, να παραμένουν μέχρι στιγμής στη Βόρεια Μακεδονία, καθώς, και διάφορες άλλες πολιτικές εκκρεμότητες, με το όνομα «Μακεδονία», κάτι που δεν είναι αποδεκτό, από την Ελλάδα, τη Βουλγαρία, καθώς και την Ευρωπαϊκή Ένωση, και η χώρα αυτή έχει διεθνώς εκκρεμείς πολιτικές σκοπιμότητες, και υποχρεούται άμεσα να τις επιλύσει, ώστε να είναι αποδεκτή διεθνώς, σε όλες τις Ευρωπαϊκές και διεθνείς διοργανώσεις και εκδηλώσεις, και πρώτα από όλα αναγκαστικά πρέπει να σεβαστεί τις γειτονικές της χώρες.

Πρώην Κράτη μέλη της EBU

• Λευκορωσία - Η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση Belteleradio (BTRC) κατηγορήθηκε για καταστολή των εργαζομένων της, έχοντας απολύσει περισσότερους από 100 μετά τις διαδηλώσεις του 2020 για φερόμενη εκλογική νοθεία. Πολλοί από αυτούς έχουν επίσης φυλακιστεί στη χώρα ενώ άλλοι έχουν υψωθεί κατά της συμμετοχής της Λευκορωσίας και του BTRC στον κατά τα άλλα αντιπολιτικό Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision το 2021, με το επιχείρημα ότι η EBU θα έκανε πολιτική δήλωση εάν υποστήριζε τη Λευκορωσία λέγοντας ουσιαστικά και σιωπηλά, ότι η δημοκρατία δεν είναι σημαντική, καταπατώντας βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, όπως η ελευθερία του λόγου. Στις 28 Μαΐου 2021, η EBU ανέστειλε τη συμμετοχή του BTRC καθώς είχαν «ανησυχηθεί ιδιαίτερα από τη μετάδοση συνεντεύξεων που προφανώς έγιναν υπό πίεση» όπως του Ρομάν Προτάσεβιτς. Το BTRC έλαβε δύο εβδομάδες προθεσμία για να απαντήσει για την αναστολή, χωρίς να το κάνει και η οποία τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιουλίου και θα διαρκέσει μέχρι το 2024.
• Ρωσία - Και τα 3 μέλη της EBU ελέγχονται από τη Ρωσική κυβέρνηση η οποία στις 21 Φεβρουαρίου 2022 αναγνώρισε το Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ ως ανεξάρτητα κράτη παρότι υπάρχει αμφισβήτηση καθώς είναι αναγνωρισμένα διεθνώς ως Ουκρανικά εδάφη. Το UA:PBC κάλεσε την EBU να τερματίσει τη συμμετοχή των δύο εκ των τριών μελών (Channel One και VGTRK) και να εξετάσει το ενδεχόμενο αποκλεισμού της χώρας από τον Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision 2022, επικαλούμενη τη χρήση των δύο μέσων από την κυβέρνηση για την προπαγάνδα που δημιουργείται σχετικά με τον Ρωσο-Ουκρανικό πόλεμο και τον οποίον αποκλεισμό ζήτησαν και άλλοι κρατικοί φορείς, όπως η Yleisradio και η ERR οι οποίες δήλωσαν ότι δε θα έστελναν εκπρόσωπο. Αφού αρχικά δήλωσε ότι τόσο στη Ρωσία όσο και στην Ουκρανία θα επιτραπεί να διαγωνιστούν, η EBU ανακοίνωσε στις 25 Φεβρουαρίου 2022 ότι θα απαγόρευε τη συμμετοχή της Ρωσίας στον Διαγωνισμό. Και οι 3 φορείς ανακοίνωσαν την αποχώρησή τους από την EBU την επόμενη μέρα, επικαλούμενοι την αυξημένη πολιτικοποίηση της διοργάνωσης και της ένωσης δηλώνοντας ότι ήταν ενήμερη για τις εξελίξεις, χωρίς όμως να την ενημερώσουν και επίσημα. Την 1η Μαρτίου, η EBU ανακοίνωσε ότι είχε αναστείλει τα Ρωσικά μέλη της από τις δομές διακυβέρνησής της. Στις 26 Μαΐου, η EBU έθεσε σε ισχύ την επ' αόριστον αναστολή των ρωσικών μελών της.

Κράτη μη μέλη του ΟΗΕ, που δεν πληρούν τα κριτήρια ένταξης στην EBU

• Κόσοβο - Η δημόσια ραδιοτηλεόραση RTK έχει δείξει ενδιαφέρον για να ενταχθεί στην EBU. Ωστόσο, τα Ηνωμένα Έθνη διοικούν το Κόσοβο σύμφωνα με την Απόφαση 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας από το 1999, και με τη συνεργασία της ΕΕ από το 2008. Έκτοτε, η Σερβία, διεκδικεί το Κόσοβο ως μέρος της επικράτειάς της, και ισχυρίζεται ότι εξακολουθεί να έχει την περιοχή, υπό την κυριαρχία της, καθότι νομικά αποτελεί την Αυτόνομη Επαρχία του Κοσσυφοπεδίου και των Μετοχιών. Ωστόσο, η πλειοψηφία των χωρών-μελών του ΟΗΕ, αναγνωρίζει το Κόσοβο, ως περιοχή της Σερβίας. Το περιστατικό αυτό, εμποδίζει το RTK, να γίνει μέλος της EBU, καθότι το Κόσοβο, δεν είναι κυρίαρχο κράτος, και ως εκ τούτου το Κόσοβο, δεν έχει το δικαίωμα, να συμμετέχει σε καμία από της διοργανώσεις της EBU, επειδή νομικά είναι μέρος της Σερβίας. Παρόλα αυτά όμως το Κόσοβο, λαμβάνει μέρος, από το 2011 στον Διαγωνισμό για Νέους Χορευτές, κάτι που παρενέβη, κατά πολύ τα όρια της EBU, διότι δεν είναι κυρίαρχη χώρα, και για να είναι διεθνώς αποδεκτή, πρέπει άμεσα το Κόσοβο, να λύσει άμεσα και γρήγορα τις διαφορές του με τη Σερβία.

Λογότυπα

1950-1980	1980-1993	1993-1998	1998-2012	2012-σήμερα

Δείτε Επίσης

• Διαγωνισμός Χορού Eurovision
• Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision
• Διαγωνισμός Νέων Χορευτών Eurovision
• Παιδικός Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision
• Διαγωνισμός Νέων Μουσικών Eurovision

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Επίσημη ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Ραδιοτηλεοπτικής Ένωσης