Chevrolet Corvette C7

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Chevrolet Corvette C7
Chevrolet Corvette C7 του 2014 στο Λος Άντζελες
Chevrolet Corvette C7 Z06 στη Γενεύη τον Μάρτιο του 2014
Chevrolet Corvette C7 convertible στις ΗΠΑ το 2017
Σύνοψη
Κατασκευαστής Chevrolet
Μητρική εταιρεία General Motors
Εναλλακτική ονομασίαChevrolet Corvette Stingray
ΠαραγωγήΣεπτέμβριος 2013 — Ιούλιος 2017
Νοέμβριος 2017 — Νοέμβριος 2019
Σεζόν2014 — 2019
ΣυναρμολόγησηBowling Green, Κεντάκι, ΗΠΑ
ΣχεδιαστήςHwasup Lee
Ed Welburn
Tom Peters[1]
Kirk Bennion (επικεφαλής[2])
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΣπορ αυτοκίνητο
ZR1: Σπορ υπεραυτοκίνητο (supercar)
Αμάξωμα2-πορτο coupé
2-πορτο convertible
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση
ΠλατφόρμαGM Y-body
Σχετική εξέλιξηEquus Throwback
Σύστημα κίνησης
ΚινητήραςGrand Sport: 6.2 λίτρα LT1
Z06: 6.2 λίτρα LT4 με υπερτροφοδότηση
ZR1: 6.2 λίτρα LT5 με υπερτροφοδότηση / Όλοι V8 βενζίνης
Μετάδοση7-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο (2013 - 2019)
6-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο (2013 - 2014)
8-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο (2014 - 2019)
Χωρητικότητα καυσίμου70 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.710 χιλιοστά
Μήκος4.485 χιλιοστά
Πλάτος1.877 χιλιοστά
Ύψος1.235 χιλιοστά
Κενό ΒάροςGrand Sport: 1.518 κιλά
Z51: 1.562 κιλά
Z06: 1.598 κιλά
ZR1: 1.615 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοChevrolet Corvette C6
Επόμενο μοντέλοChevrolet Corvette C8

Η έβδομη γενιά της Chevrolet Corvette, γνωστή ως Chevrolet Corvette C7, παρουσιάστηκε επίσημα στις 13 Ιανουαρίου 2013 στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Ντιτρόιτ και μπήκε στην παραγωγή τον Σεπτέμβριο του 2013, για τη σεζόν του 2014, με τις πωλήσεις στις ΗΠΑ να ξεκινούν στις 18 Σεπτεμβρίου 2013. Η C7 επανέφερε, και μάλιστα σε παγκόσμια κλίμακα, την ονομασία Corvette Stingray, για πρώτη φορά από το 1976, την τελευταία σεζόν που είχε χρησιμοποιηθεί στην Corvette C3, αν και το όνομα Stingray δεν έχει τόσο μεγάλη απήχηση στην καθημερινότητα στα κράτη εκτός ΗΠΑ. Διατηρήθηκε στην παραγωγή έως τις 14 Νοεμβρίου 2019.[3]

Η διάδοχος της C7, η Chevrolet Corvette C8, παρουσιάστηκε στις 18 Ιουλίου 2019, μπήκε στην παραγωγή στις 3 Φεβρουαρίου 2020 και διατήρησε επίσης την ονομασία Stingray, αλλά για πρώτη φορά στην ιστορία του μοντέλου, η C8 φέρει κεντρομήχανη πλατφόρμα, δηλαδή με τον κινητήρα στο κέντρο του αμαξώματος και πίσω από τα 2 καθίσματα, και όχι στο μπροστινό μέρος του σασί.

Εξέλιξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με το αμερικανικό περιοδικό αυτοκινήτου Motor Trend, η εξέλιξη του διαδόχου της Chevrolet Corvette C6 ξεκίνησε το 2007, δηλαδή στα 3 χρόνια μετά την εμπορική εισαγωγή της C6. Η παρουσίαση της C7 είχε αρχικά οριστεί για τη σεζόν (model year) του 2011, προκειμένου να συμπέσει με τον εορτασμό των 100 ετών από την ίδρυση της Chevrolet, που είχε γίνει στις 3 Νοεμβρίου 1911. Ωστόσο σημειώθηκε μια σημαντική καθυστέρηση, λόγω της τότε κάκιστης οικονομικής κατάστασης της μητρικού ομίλου της General Motors, που έφτασε στο αποκορύφωμά της με την παγκόσμια οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008 και τη συνεπακόλουθη παγκόσμια κρίση της αυτοκινητοβιομηχανίας (2008-2010), με συνέπεια την πτώχευση και αναδιοργάνωση της General Motors τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2009. Το αποτέλεσμα ήταν μια σειρά διαδοχικών αναβολών, με συνέπεια την ολοκλήρωση του σχετικού πρότζεκτ μόλις το 2012 και η εισαγωγή της στην αγορά μετατέθηκε για τη σεζόν του 2014.

Κατά τη διάρκεια της εξέλιξης, εξετάστηκαν και κάποιες εναλλακτικές δομικές ιδέες, όπως η διάταξη «κινητήρας στο κέντρο, πίσω κίνηση» στα πρότυπα των μοντέλων της Ferrari ή ακόμα και το «όλα πίσω» στα πρότυπα της Porsche 911. Επιπρόσθετα, εξετάστηκε στα σοβαρά και η ενδεχόμενη τοποθέτηση ενός «εισαγωγικού» κινητήρα 3.6 λίτρων V6, δανεικού από την Chevrolet Camaro πέμπτης γενιάς του 2009 - 2015, με τον V8 να παραμένει η κορυφαία έκδοση. Τελικώς όμως, προτιμήθηκε η διατήρηση της παραδοσιακής διαμόρφωσης των έως τότε Corvette «V8 κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση», για λόγους μείωσης του κόστους εξέλιξης και, κατά συνέπεια, της τελικής εμπορικής τιμής,[4] όπως επίσης και ως αποτέλεσμα της καθιέρωσης νέων τεχνολογιών στον V8 κινητήρα, οι οποίες αναλύονται στην ενότητα Εκδόσεις. Ωστόσο, η κεντρομήχανη διάταξη τελικώς υιοθετήθηκε στον διάδοχο της C7, την Corvette C8, η οποία και παρουσιάστηκε στις 18 Ιουλίου 2019 και μπήκε στη μαζική παραγωγή στις 3 Φεβρουαρίου 2020.

Η παρουσίαση της Chevrolet Corvette C7 Stingray στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Ντιτρόιτ στις 14 Ιανουαρίου 2013.

Η πρώτη επίσημη ανακοίνωση για την 7η γενιά της Corvette έλαβε χώρα στις 18 Οκτωβρίου 2012, όταν η General Motors επιβεβαίωσε επίσημα ότι η Corvette C7 θα παρουσιαζόταν την Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Ντιτρόιτ, όπως και έγινε,[5] καθώς και την έναρξη της παραγωγής της τον Σεπτέμβριο του 2013. Ταυτόχρονα με την ανακοίνωση, η Chevrolet παρουσίασε την νέα και πιο σύγχρονη εκδοχή του σήματος της Corvette, το οποίο και καθιερώθηκε με την εισαγωγή της Corvette C7. Οι πρώτες C7 έφτασαν σε ειδικά επιλεγμένες αντιπροσωπείες των ΗΠΑ στις 18 Σεπτεμβρίου 2013, ως μοντέλο της σεζόν του 2014. Ειδικότερα στην Ευρώπη, οι εξαγωγές ξεκίνησαν το Δεκέμβριο του 2013, ενώ μέσα στο 2014 άρχισε να εξάγεται και σε άλλες αγορές διεθνώς.

Αμάξωμα και αισθητική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Διατηρώντας την παράδοση των παλαιότερων γενεών της Corvette, η C7 προσφέρθηκε ως 2-πορτο coupé και ως 2-πορτο convertible (καμπριολέ), πάντα βέβαια αυστηρά 2-θέσια και αποκλειστικά πισωκίνητη. Επίσης, η Corvette C7 συνέχισε να βασίζεται στην πλατφόρμα Y-body, στην οποία είχαν βασιστεί και όλες οι προκάτοχοι από την εμπορική εισαγωγή της Chevrolet Corvette C4 το 1983, αλλά με εντελώς διαφορετική και πιο δυναμική αισθητική από την Corvette C6. Ένα άμεσο αποτέλεσμα της διατήρησης του σασί Y-body, είναι και η διατήρηση της ιδανικής κατανομής βάρους αμαξώματος εμπρός / πίσω ακριβώς στο 50 / 50, όπως ίσχυε και στις Corvette C5 και Corvette C6. Παράλληλα, το αμάξωμα της Corvette C7 είχε δεχτεί ακόμα μεγαλύτερες ενισχύσεις, με αποτέλεσμα να έχει σασί κατά 57% ισχυρότερο από αυτό της C6.

Τα πίσω φώτα της Chevrolet Corvette C7 Stingray. Τα πίσω φώτα της Chevrolet Corvette C7 Stingray.
Τα πίσω φώτα της Chevrolet Corvette C7 Stingray.

Μεγάλη έμφαση δόθηκε τότε στον εκσυγχρονισμό της αισθητικής του μοντέλου και ιδίως με σκοπό να γίνει πιο ελκυστική και στο νεανικό κοινό, καθώς η Corvette τότε είχε αποκτήσει ένα έντονα αρνητικό ίματζ ενός αυτοκινήτου για οδηγούς μεγάλων ηλικιών. Αυτή η ανάγκη έγινε πιο επιτακτική λόγω μιας τότε στατιστικής μελέτης που έγινε στις ΗΠΑ στα τέλη του 2012, σύμφωνα με την οποία το 46% των αγοραστών Chevrolet Corvette C6 το 2012, έως τον Οκτώβριο του έτους, ήταν ηλικίας 55 ετών και άνω, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των αγοραστών της Porsche 911 ήταν στο 30% και του Audi R8 μόλις στο 22%. Κατά συνέπεια, η Corvette C7 απέκτησε ένα πολύ πιο δυναμικό και επιθετικό ντιζάιν, που δεν θύμιζε σχεδόν καθόλου την προκάτοχο C6. Ωστόσο, το ντιζάιν στα πίσω φώτα της C7 δέχτηκε αμφιλεγόμενα έως και αρνητικά σχόλια, καθώς θεωρήθηκε ως μια έντονη ρήξη με την παράδοση των στρογγυλών πίσω φώτων όλων των έως τότε Corvette.

Το σαλόνι της Chevrolet Corvette C7 Stingray, εν δράσει.

Επιπρόσθετα, σχεδιάστηκε ένα εντελώς νέο σαλόνι, που δεν είχε καμία ομοιότητα με αυτό της προκατόχου, με πιο φουτουριστική αισθητική, ιδίως στο ταμπλό και στον πίνακα οργάνων, ο οποίος παρέχει έως και 69 διαφορετικές πληροφορίες. Μάλιστα ο πίνακας οργάνων έχει παλέτα επιλογής με 5 διαφορετικές οθόνες γραφικών, που αντιστοιχούν και σε διαφορετική οδική συμπεριφορά, ανάλογα με τον επιθυμητό τρόπο οδήγησης και τις εξωτερικές συνθήκες: Weather, Eco, Tour, Sport και Track. Ο οδηγός μπορεί να επιλέγει όποια λειτουργία και αντίστοιχη οθόνη θέλει, με το γύρισμα του σχετικού διακόπτη Mode Select. Επίσης, χρησιμοποιήθηκαν υλικά ακόμα υψηλότερης ποιότητας και το επίπεδο συναρμολόγησης βελτιώθηκε περαιτέρω, με σκοπό την ενίσχυση του ίματζ της Corvette στην κατηγορία των σπορ υπεραυτοκινήτων. Σε αντίθεση με τα πολύ μεγάλα και ογκώδη τιμόνια των C4 (από το καλοκαίρι του 1989 που καθιερώθηκε ο αερόσακος οδηγού), C5 και C6, η C7 υιοθέτησε ένα εμφανώς μικρότερο τιμόνι, διαμέτρου 14,1 ιντσών, δηλαδή 36,0 εκατοστών, με σκοπό τον ευκολότερο και αμεσότερο έλεγχο από τον οδηγό.

Η παρουσίαση της Chevrolet Corvette C7 convertible στα εγκαίνια του Σαλονιού της Γενεύης, στις 5 Μαρτίου 2013.

Η ανοικτή έκδοση convertible αποκαλύφθηκε επίσημα στις 5 Μαρτίου 2013, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης, και τελικώς εισήχθη στην αγορά ταυτόχρονα με την coupé. Η οροφή της ανοικτής Corvette C7, καθώς και των ισχυρότερων C7 Z06 cabrio και C7 ZR1 cabrio, μπορεί να ανοίξει και αναδιπλωθεί ακόμα και εν κινήσει, σε ταχύτητες έως και 50 χιλιόμετρα την ώρα (31 μίλια την ώρα).

Εκδόσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Stingray[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το εσωτερικό μιας Chevrolet Corvette C7 Stingray με 7-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Ντιτρόιτ τον Ιανουάριο του 2013.

Ο νέος τότε κινητήρας της στάνταρ C7, που φέρει τον κωδικό LT1, ήταν ο πρώτος της Gen 5 (πέμπτης γενιάς) της οικογένειας Small Block και διατήρησε τον παραδοσιακό του σχεδιασμό, αλλά ενσωματώνοντας πλέον και αρκετές νέες, προηγμένες τεχνολογίες, όπως άμεσο ψεκασμό καυσίμου, Active Fuel Management (απενεργοποίηση των 4 κυλίνδρων, όταν δεν χρειάζονται και οι 8) και σύστημα μεταβλητού χρονισμού βαλβίδων VVT. Ο κυβισμός του είναι 6.2 λίτρα, η ισχύς του είναι 460 hp (336 kW) και η ροπή 624 N·m (465 lb·ft), δίνοντας έτσι στην εισαγωγική έκδοση της Corvette C7 τον τίτλο της ισχυρότερης έως τότε «βασικής» Corvette (το «βασική» εδώ βέβαια είναι σχετικό...) όλων των εποχών. Η επιτάχυνση 0-60 μίλια την ώρα (0-97 χιλιόμετρα την ώρα) έρχεται σε μόλις 3,8 δευτερόλεπτα και η τελική ταχύτητα είναι 306 χιλιόμετρα την ώρα, δηλαδή 190 μίλια την ώρα.

Το 7-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο μιας Chevrolet Corvette C7 Stingray του 2014.

Για πρώτη φορά στην ιστορία της Corvette, συνδυάστηκε με 7-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, το TR-6070 της εταιρείας Tremec, το οποίο και διατέθηκε μόνο στην Corvette C7 (αντιθέτως, η διάδοχος της C7, η Corvette C8, δεν προσφέρεται πλέον με χειροκίνητο κιβώτιο). Το κιβώτιο αυτό ήταν μια βελτιωμένη μετεξέλιξη του 6-τάχυτου μηχανικού κιβωτίου TR6060, επίσης της εταιρείας Tremec, που είχε χρησιμοποιηθεί στην προκάτοχο Chevrolet Corvette C6 τις σεζόν 2008 - 2013 και σε αρκετά άλλα μοντέλα. Αντιθέτως, το 7-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο TR-6070 χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά στην Corvette C7. Κατά την εισαγωγή του, τον Σεπτέμβριο του 2013 μαζί με την Corvette C7, ήταν χρονολογικά μόλις το δεύτερο παγκοσμίως 7-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο σε αυτοκίνητο παραγωγής, μετά το 7-τάχυτο χειροκίνητο που είχε εμφανιστεί τον Σεπτέμβριο του 2011 με την εισαγωγή της Porsche 991 (η τότε γενιά της Porsche 911). Σημειωτέον ότι και τα δύο αυτά κιβώτια, τόσο της Porsche 991 όσο και της Corvette C7, για ευκολότερο χειρισμό, φέρουν εσωτερικό ελατήριο που επιτρέπει την επιλογή της 7-ης σχέσης στο χειροκίνητο κιβώτιο μόνο όταν ο οδηγός έχει βάλει προηγουμένως τον λεβιέ στη θέση της 6-ης.

Επίσης, η C7 μπορούσε να παραγγελθεί προαιρετικά με αυτόματο κιβώτιο με μοχλούς πίσω από το τιμόνι, για ευκολότερες αλλαγές ταχυτήτων αν ο οδηγός επιλέξει χειροκίνητο έλεγχο. Αρχικά μεταφέρθηκε αυτούσιο στην C7 από την Corvette C6 το 6-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο 6L80E, με μοχλούς. Στις 8 Δεκεμβρίου 2013, άρχισαν να διαρρέουν πληροφορίες ότι από τον Απρίλιο του 2014 θα διατεθεί ένα 8-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο, το Hydra-Matic 8L90, αντί για 6-τάχυτο. Τελικώς το κιβώτιο αυτό, που φέρει επίσης μοχλούς πίσω από το τιμόνι, διατέθηκε σε όλες τις Corvette C7 από τη σεζόν του 2015, αντικαθιστώντας οριστικά το 6-τάχυτο αυτόματο. Σκοπός του είναι η μείωση της μέσης κατανάλωσης της Corvette σε κάτω από 8 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα, νούμερο εντυπωσιακό για κινητήρα 6.2 λίτρων V8.

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Chevrolet Corvette C7 απέσπασε πλήθος διακρίσεων από όλα τα μεγάλα αμερικανικά περιοδικά. Αρχικά κέρδισε τον τίτλο του Υψηλών Επιδόσεων Αυτοκινήτου της Χρονιάς (Performance Car of the Year) του Road & Track για το 2013, και στη συνέχεια τον τίτλο του Αυτοκινήτου της Χρονιάς (Car of the Year) του Automobile για το 2014, ενώ ήταν και μεταξύ των φιναλίστ για το Αυτοκίνητο της Χρονιάς του Motor Trend. Επίσης, ήταν στον κατάλογο των 10 καλύτερων μοντέλων (Ten Best) του Car and Driver για το 2014.

Z06[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η παρουσίαση της Corvette C7 Stingray Z06 στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Ντιτρόιτ στις 14 Ιανουαρίου 2014.

Στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Ντιτρόιτ στις 14 Ιανουαρίου 2014, παρουσιάστηκε και η έκδοση Corvette Z06 της C7, με ακόμα πιο μυώδες αμάξωμα, V8 κινητήρα LT4 κυβισμού 6.2 λίτρων, με υπερτροφοδότηση, ισχύ 650 hp και ροπή 880 N·m, παίρνοντας έτσι από την Corvette C6 ZR1 τον τίτλο της, έως τότε, ισχυρότερης Corvette στην ιστορία. Ο κινητήρας αυτός, συνδυάστηκε με το 7-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο TR-6070 ή προαιρετικά με το νέο τότε 8-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο Hydra-Matic 8L90, επίσης με μοχλούς paddles πίσω από το τιμόνι. Σημειωτέον ότι ήταν η πρώτη φορά που διατέθηκε αυτόματο κιβώτιο σε έκδοση Z06 της Corvette. Κυκλοφόρησε πρώτα στην αγορά των ΗΠΑ τον Ιανουάριο του 2015, για τη σεζόν (model year) του 2015, με βασική τιμή στα 78.995 δολάρια, ενώ σύντομα ακολούθησαν και οι εξαγωγικές αγορές διεθνώς.

Chevrolet Corvette C7 Z06 Convertible επίσημης εξαγωγής στο Βέλγιο, σε φωτογραφία του 2017.

Τρεις ακριβώς μήνες μετά, στη Διεθνή Έκθεση Αυτοκινήτου της Νέας Υόρκης στις 17 Απριλίου 2014, έκανε πρεμιέρα και η Corvette C7 Z06 Convertible (καμπριολέ), η οποία έχει κοινά τεχνικά στοιχεία με την C7 Z06 κουπέ. Έγινε έτσι η πρώτη στην ιστορία Corvette Z06, από το 1963 που εμφανίστηκε αυτή η εκδοχή αμαξώματος (την πρώτη σεζόν της Chevrolet Corvette C2 και μόνο για μία σεζόν τότε και σε εξαιρετικά σπάνιο αριθμό αντιτύπων. Για την ακρίβεια, από τις 21.513 Corvette C2 που κατασκευάστηκαν τη σεζόν αυτή, μόλις οι 199 ήταν Corvette Z06 και φυσικά όλες παρήχθησαν σε κουπέ εκδοχή), που είναι διαθέσιμη και σε ανοικτή εκδοχή αμαξώματος.[6] Η βασική τιμή της Corvette C7 Z06 Convertible κατά το λανσάρισμα, ήταν στα 83.995 δολάρια. Από το 2015, η Corvette C7 Z06 Convertible άρχισε να εξάγεται επίσημα και στην Ευρώπη.

Grand Sport (Z15)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Chevrolet Corvette C7 Grand Sport κάμπριο.

Η παραγωγή της σεζόν του 2017 διήρκησε από τις 11 Ιουλίου 2016 έως τις 29 Μαΐου 2017. Ήδη όμως από τον Απρίλιο του 2016, ο Tadge Juechter, ο αρχιμηχανικός της Corvette C7, είχε παρουσιάσει την νέα έκδοση Corvette Grand Sport, η οποία τελικώς κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2017, για την ίδια σεζόν. Διατηρήθηκε στην παραγωγή έως και την οριστική λήξη της έβδομης γενιάς της Corvette, τον Νοέμβριο του 2019.

Πρακτικώς, η έκδοση Grand Sport ήταν μια «μίξη» της Corvette C7 Z51 Stingray (δηλαδή του σπορ πακέτου Z51 Performance Package της στάνταρ έκδοσης) και του επιθετικότερου αμαξώματος της Corvette C7 Z06.

ZR1[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Chevrolet Corvette C7 ZR1 τον Φεβρουάριο του 2019 στο Τορόντο του Καναδά. Chevrolet Corvette C7 ZR1 τον Φεβρουάριο του 2019 στο Τορόντο του Καναδά.
Chevrolet Corvette C7 ZR1 τον Φεβρουάριο του 2019 στο Τορόντο του Καναδά.

Λόγω της εξαιρετικά υψηλής ισχύος της Corvette C7 Z06, στους 650 hp, αρχικά δεν υπήρχε στα σχέδια της εξελικτικής ομάδας η δημιουργία μιας νέας κορυφαίας έκδοσης Corvette ZR1 και στην Corvette C7. Τελικώς όμως, το 2015 αποφασίστηκε η επιστροφή και της ZR1 και ξεκίνησε η εξέλιξή της. Η επίσημη παρουσίαση της Corvette C7 ZR1 έγινε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου στο Ντουμπάι του 2017, που έλαβε χώρα από τις 14 έως τις 18 Νοεμβρίου 2017 στο Dubai World Trade Centre. Για πρώτη φορά κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ την άνοιξη του 2018, ως μοντέλο της σεζόν του 2019.

Όπως είχε συμβεί και στις παλαιότερες γενιές των ZR1, τοποθετήθηκε στη κορυφή της παλέτας της Corvette, πάνω από την Z06. Η εναρκτήρια τιμή της Corvette C7 ZR1 ορίστηκε επίσημα στα 119.995 δολάρια.

Η τεράστια πίσω αεροτομή των Chevrolet Corvette C7 ZR1. Εδώ στο Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου της Νέας Υόρκης, σε φωτογραφία στις 1 Απριλίου 2018.

Η Chevrolet Corvette C7 ZR1 βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στην πλατφόρμα της C7 Z06, αλλά με πλήθος βελτιωτικών αλλαγών. Η κυριότερη ήταν ότι εξοπλίστηκε με τον εντελώς νέο V8 κινητήρα LT5 κυβισμού 6.2 λίτρων, που φέρει έναν υπερτροφοδότη 2.6 λίτρων από την εταιρεία Eaton που είναι κατά 52% μεγαλύτερος από αυτόν της C7 Z06. Για την μέγιστη δυνατή απόδοση, η ZR1 φέρει μεγαλύτερη πεταλούδα και νέο στρόφαλο, σε σχέση με τον κινητήρα της Z06, και ενεργείς εξατμίσεις, φυσικά πάντα τετραπλές, καθώς και βελτιωμένα συστήματα ψύξης του κινητήρα, που μάλιστα προσθέτουν 4 επιπλέον ψυγεία, φτάνοντας έτσι τον συνολικό αριθμό των 13 ψυγείων σε ολόκληρο το αυτοκίνητο. Ακόμα σημαντικότερο όμως, είναι το νέο διπλό σύστημα ηλεκτρονικού ψεκασμού / έγχυσης καυσίμου (injection), που μάλιστα τοποθετήθηκε για πρώτη φορά σε μοντέλο του ομίλου της General Motors. Ως αποτέλεσμα, ο κινητήρας αυτός αποδίδει ισχύ 755 hp (563 kW) στις 6.300 στροφές το λεπτό και ροπή 969,4 N·m (715 lb⋅ft) στις 4.400 στροφές το λεπτό, παίρνοντας έτσι τον τίτλο της ισχυρότερης Corvette στην ιστορία μέχρι σήμερα.

Ο κινητήρας της Corvette C7 ZR1 συνδυάστηκε με τα ίδια κιβώτια ταχυτήτων της C7 Z06, δηλαδή με το 7-τάχυτο μηχανικό TR-6070 ή προαιρετικά με το νέο τότε 8-τάχυτο αυτόματο Hydra-Matic 8L90, επίσης με μοχλούς paddles πίσω από το τιμόνι. Κατά συνέπεια, ήταν και η πρώτη φορά που διατέθηκε αυτόματο κιβώτιο σε έκδοση ZR1 της Corvette. Σύμφωνα με την Chevrolet, η επιτάχυνση 0-60 mph (0-97 km/h) έρχεται σε μόλις 2,85 δευτερόλεπτα, τα 0-100 km/h (0-62 mph) έρχονται σε 3,0 δευτερόλεπτα, τα 0-100 mph (0-161 km/h) έρχονται σε 6,0 δευτερόλεπτα και το 400άρι το ολοκληρώνεται σε 10,6 δευτερόλεπτα, με ταχύτητα εξόδου τα 215,7 km/h. Επίσης, ανακοίνωσε τότε ότι η μέγιστη ταχύτητα της Corvette C7 ZR1 είναι 212 mph, δηλαδή 341,18 km/h.

Chevrolet Corvette C7 ZR1 Roadster (καμπριολέ) στο Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου της Νέας Υόρκης, σε φωτογραφία στις 7 Απριλίου 2018.

Αντίθετα με τις προκατόχους Corvette ZR1, που είχαν κυκλοφορήσει αποκλειστικά σε κουπέ εκδοχή αμαξώματος, η C7 ZR1 προσφέρθηκε και ως καμπριολέ, για πρώτη φορά σε έκδοση ZR1 μετά το 1970. Η έκδοση convertible της C7 ZR1 έχει κοινά τεχνικά στοιχεία με την C7 ZR1 coupé και παρουσιάστηκε επίσημα στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Λος Άντζελες του 2017, που έλαβε χώρα από τις 1 έως τις 10 Δεκεμβρίου 2017. Οι επιταχύνσεις της έκδοσης κάμπριο παρέμειναν αμετάβλητες, αλλά το βάρος είναι κατά 27 κιλά μεγαλύτερο από το αντίστοιχο κουπέ, λόγω επιπρόσθετων ενισχύσεων στη δομή του σασί, προκειμένου να αντισταθμιστεί η απώλεια της οροφής. Ως αποτέλεσμα, η μέγιστη ταχύτητα έχει μειωθεί οριακά και είναι 338 km/h. Η εναρκτήρια τιμή της Corvette C7 ZR1 convertible ορίστηκε επίσημα στα 123.995 δολάρια.

C7.R[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 13 Ιανουαρίου 2014, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Ντιτρόιτ, παρουσιάστηκε η επίσημη αγωνιστική έκδοση Chevrolet Corvette C7.R και έκανε το αγωνιστικό ντεμπούτο μέσα στο ίδιο έτος. Το μοντέλο έπαιρνε μέρος στο WeatherTech SportsCar Championship και ειδικότερα στην κατηγορία GT Le Mans (GTLM). Φέρει κινητήρα 5.500 cm³ V8, ισχύος 491 hp (366 kW) στις 6.000 στροφές το λεπτό και, πρακτικώς, ήταν η αγωνιστική έκδοση της Corvette Stingray Z06 της σεζόν του 2015.

Στατιστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Chevrolet Corvette C7 convertible στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 2014.
Chevrolet Corvette C7 Stingray convertible στο Διεθνές Σαλόνι της Ινδονησίας τον Σεπτέμβριο του 2014.

Στατιστικά, έναν μήνα μετά την έναρξη των πωλήσεων είχαν γίνει 485 παραδόσεις της C7, με το 38% των αντιτύπων να έχουν παραγγελθεί με το μηχανικό κιβώτιο, το υψηλότερο ποσοστό ανάμεσα σε όλα τα μοντέλα στον όμιλο της General Motors, αν και στα επόμενα χρόνια το ποσοστό αυτό άρχισε να μειώνεται ραγδαία και δραματικά. Επίσης, το 75% των αγοραστών της C7 την προτίμησε με το σπορ πακέτο Z51 Performance Package (Z51 Πακέτο Επιδόσεων) και το 54% από αυτούς που επέλεξαν το Z51 παρήγγειλαν το μοντέλο και με την ανάρτηση Magnetic Ride Control.[7]

Τον Ιούλιο του 2017, η παραγωγή της Corvette C7 σταμάτησε προσωρινά, προκειμένου να γίνει μια αναβάθμιση εξοπλισμού στο εργοστάσιο κατασκευής της. Τον Νοέμβριο τον 2017, η παραγωγή ξεκίνησε εκ νέου και το μοντέλο κυκλοφόρησε στα τέλη Ιανουαρίου του 2018, κατευθείαν για τη σεζόν (model year) του 2019, έως και την οριστική λήξη της παραγωγής της έβδομης γενιάς στις 14 Νοεμβρίου 2019. Το αποτέλεσμα ήταν μια εξαιρετικά μεγάλη σεζόν, με διάρκεια παραγωγής 2 έτη ακριβώς. Κατά τη σεζόν αυτή, που ήταν και η τελευταία της C7, η Chevrolet κατασκεύασε 34.822 αντίτυπα της Corvette C7. Από αυτά, η πρώτη σε πωλήσεις έκδοση ήταν η Corvette Stingray Coupe, με το 33,0% της παραγωγής, ενώ ακολούθησαν η Grand Sport Coupe με 27,3% της παραγωγής και η Z06 Coupe με 17,1% της παραγωγής. Ειδικότερα η κορυφαία έκδοση Corvette ZR1 (που κατασκευάστηκε μόνο τη σεζόν του 2019, όπως προαναφέρθηκε) παρήχθη σε 2.953 αντίτυπα: 2.441 κουπέ και 512 καμπριολέ.

Από τα 34.822 αντίτυπα της σεζόν του 2019, τα 4.047 κατασκευάστηκαν για εξαγωγή και διατέθηκαν σε αγορές εκτός ΗΠΑ, νούμερο που ήταν το 11,6% της συνολικής παραγωγής της, μια αναλογία σχεδόν ίση με το 11,0% των C7 που είχαν εξαχθεί επίσημα τη σεζόν του 2018. Ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία από αυτά, σχεδόν τα 3 χιλιάδες, προορίζονταν για τον Καναδά[8] και ελάχιστα αντίτυπα διατέθηκαν στις άλλες ηπείρους.

Αγορά Αντίτυπα
Καναδάς 2.986
Ευρώπη 738
Μέση Ανατολή 130
Ιαπωνία 101
Μεξικό 92
Σύνολο 4.047

Τεχνικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Chevrolet Corvette C7 Z06 Cabriolet στο Ντίσελντορφ, Γερμανία, τον Οκτώβριο του 2015.
Το ταμπλό της προηγούμενης Chevrolet Corvette C7 Z06 Cabriolet. Φαίνεται ο πίνακας οργάνων, με μέγιστη ένδειξη στο ταχύμετρο τα 360 χιλιόμετρα την ώρα.
Έκδοση C7 Stingray C7 Grand Sport C7 Z06 C7 ZR1
Παραγωγή 09/2013 - 11/2019 01/2017 - 11/2019 03/2014 - 11/2019 Αρχές 2018 - 11/2019
Κύλινδροι V8
Κυβισμός 6.162 cm³
Ισχύς 460 hp / 6.000 rpm 650 hp / 6.000 rpm 755 hp / 6.300 rpm
Ροπή 624 N·m / 4.600 rpm 880 N·m / 3.600 rpm 969,4 N·m / 4.400 rpm
Μετάδοση κίνησης Στους πίσω τροχούς
Κιβώτιο ταχυτήτων 7-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
8-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο
Μέγιστη ταχύτητα 290 km/h
(Cabrio: 282 km/h)
315 km/h 341,18 km/h
(Cabrio: 338 km/h)
Επιτάχυνση
0-100 km/h
4,2 δευτερόλεπτα 4,2 δευτερόλεπτα (3,9 δευτερόλεπτα με το έξτρα πακέτο Z07 Package) 3,8 δευτερόλεπτα 3,0 δευτερόλεπτα
Μέση κατανάλωση
στα 100 km
12,0 λίτρα
(Cabrio: 12,2 λίτρα)
12,3 λίτρα 12,7 λίτρα 15,7 λίτρα
Εκπομπές CO2
σε gr/km
279
(Cabrio: 283)
282 292 375

Αντικατάσταση της C7[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διάδοχος της Corvette C7, η Chevrolet Corvette C8, παρουσιάστηκε επίσημα στις 18 Ιουλίου 2019, με την Chevrolet να έχει κατασκευάσει στο εργοστάσιο παραγωγής της, στο Bowling Green του Κεντάκι, νέο τμήμα βαφής και τεχνολογικής ανάπτυξης για την C8 ήδη από τα μέσα του 2017. Για πρώτη φορά στην ιστορία του μοντέλου, η Corvette C8 φέρει κεντρομήχανη πλατφόρμα, δηλαδή με τον κινητήρα στο κέντρο του αμαξώματος και όχι στο μπροστινό μέρος, ακολουθώντας έτσι το πρότυπο της Ferrari. Ωστόσο, διατηρήθηκε σταθερά με V8 κινητήρες και η απόδοση της βασικής έκδοσης είναι στους 495 ίππους. Η μαζική παραγωγή της Corvette C8 ξεκίνησε τελικώς στις 3 Φεβρουαρίου 2020, ενώ της προκατόχου Corvette C7 έληξε στις 14 Νοεμβρίου 2019.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]