Κατρίν Μπελχοτζά

Κατρίν Μπελχοτζά
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Catherine Belkhodja (Γαλλικά)
Γέννηση	15  Απριλίου 1955 Παρίσι
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία Αλγερία
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Παρισιού και Εθνικό Ωδείο Δραματικής Τέχνης του Παρισιού
Ιδιότητα	ηθοποιός, σεναριογράφος, ηθοποιός θεάτρου και ηθοποιός ταινιών
Σύζυγος	Patrick Le Besco και Antoine Silber
Τέκνα	Μαϊγουέν, Isild Le Besco, Jowan Le Besco, Kolia Litscher και Léonor Graser

Η Κατρίν Μπελχοτζά (Catherine Belkhodja, 15 Απριλίου 1955) είναι Γαλλίδα ηθοποιός, με αλγερινή καταγωγή από τον πατέρα της.

Βιογραφικό

Η Κατρίν Μπελχοτζά γεννήθηκε στο Παρίσι στις 15 Απριλίου 1955, με πατέρα που είναι από την Αλγερία (καταγωγής από τη νομαδική φυλή Καβύλοι) και μητέρα που είναι από τη Γαλλία. Στο Αλγέρι όπου κατοικούσε απέναντι από την Grande Poste ολοκληρώνει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, γράφει τα πρώτα της διηγήματα και αρχίζει τις σπουδές στη σχολή Καλών Τεχνών, στο Θέατρο και στη Μουσική. Κάνει τα πρώτα της βήματα στο κινηματογράφο και αποφασίζει να πάει στο Παρίσι να συνεχίσει σπουδές στην αρχιτεκτονική, τη φιλοσοφία, την πολεοδομική χωροθέτηση και εθνολογία του Μαγκρέμπ.

Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής κερδίζει τη ζωή της εργαζόμενη στην Εθνική Εκπαίδευση ενώ παράλληλα πολλαπλασιάζει τις απασχολήσεις της. Έχοντας αποκτήσει το δίπλωμα της Αρχιτεκτονικής, ειδικεύεται στη βιοκλιματική αρχιτεκτονική γίνεται πολεοδόμος στη Νομαρχία του Παρισιού. Συνεχίζει τις έρευνές της στην ηλιακή αρχιτεκτονική στο Βέλγιο και πάει στην Αίγυπτο να σπουδάσει αρχιτεκτονική της γης με τον Ηassan Fathy μετά την απόκτηση του μεταπτυχιακού Αισθητικής υπό τη διεύθυνση του Ολιβιέ Ρενώ ντ'Αλλόν στη Σορβόνη. Δημοσιεύει τα πρώτα άρθρα της στις εφημερίδες «Le sauvage» και «Sans frontières» και γράφει το πρώτο της σενάριο.

Από τη τηλεόραση στην εννοιολογική τέχνη περνώντας από τη Αρχιτεκτονική, τη Δημοσιογραφία ή τη Φιλοσοφική, η Κατρίν Μπελχοτζά έχει ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων.

Ήδη παρούσα στον κινηματογράφο υπό τη διεύθυνση της Κλαιρ Ντεβέρ ( noir et Blanc), του Guy Gilles (Nuit Docile), του Ζαν-Πιέρ Λιμουζέν (L'autre nuit) ή του Μπενουά Πετέρ (Le compte-rendu), συμμετέχει στη «Εκατονταετία του Κινηματογράφου» ούσα η κεντρική φιγούρα τις ταινίας Silent Movie, στην οποία σύμφωνα με τον Μπιλ Χόγκαν "είναι ένα είδος ταξιδιώτισσας του κινηματογραφικού χρόνου, προβαλλόμενη μέσα στο μονοχρωματικό σύμπαν του βωβού κινηματογράφου για να του κλέψει τα μυστικά του."

Συναντά στο "Level Five" μία παράξενη διαμόρφωση: η ταινία στηρίζεται εξ' ολοκλήρου σε μία μόνο ερμηνεία, ένα είδος ταξιδιώτισσας του κινηματογραφικού χρόνου, προβαλλόμενη μέσα στο μονοχρωματικό σύμπαν του βωβού κινηματογράφου για να του κλέψει τα μυστικά του."

Μια επιλεκτική διαδρομή

Γυρνώντας στο Παρίσι συχνάζει στην Εθνική Ακαδημία της Δραματικής Τέχνης και της εμπιστεύονται του πρώτους της ρόλους της στη τηλεόραση και στον κινηματογράφο.

Στη συνέχεια ασχολείται με το ρεπορτάζ και εργάζεται για λογαριασμό του πρακτορείου “Gamma” και αναλαμβάνει να πραγματοποιήσει διάφορα θέματα για διαφορετικές εκπομπές των οποίων κάνει μερικές φορές τους σχολιασμούς: «Moi-je», «Sexy folies», «Mosaïque», «Envoyé spécial», «Des racines et des ailes», «Faut pas rêver», «Océaniques».

Κατά τη διάρκεια ενός ρεπορτάζ ο Φιλίπ Αλφονσί την ξεχωρίζει και της προτείνει να παρουσιάσει μία νέα εκπομπή που ετοίμαζε με τον Μωρίς Ντυγκοσόν καθώς και να συμμετάσχει και να συμβάλλει στην ιδέα. Εκείνη προτείνει ένα κινητό πλατό για να αποφύγουν τον εγκλεισμό μέσα στο στούντιο και στη ρουτίνα. Τολμά να δώσει ένα τόνο ζωντάνιας και μοντερνισμού σ' ένα πρωτότυπο σκηνικό: ένα ταξί που κυκλοφορεί στο Παρίσι! Η Cadillac κυκλοφορεί τη νύχτα και η παρουσιάστρια συζητά με τους καλεσμένους της στο αμάξι της στη διάσημη εκπομπή «Ταξί». Η εκπομπή επευφημείται από το σύνολο του δημοσιογραφικού χώρου και της απονέμεται το βραβείο Sept d'or.

Ο Κρις Μάρκερ εντυπωσιάστηκε από αυτή τη νέα προσέγγιση και θα της προτείνει το ρόλο του δημοσιογράφου στη ταινία «Level Five» το 1997. Υποδύθηκε το ρόλο με τόση φυσικότητα ου κάποιοι θεατές ξέχασαν ότι επρόκειτο για μυθοπλασία!

Στη συνέχεια μεταβαίνει στην Αλγερία όπου πραγματοποιεί το πρώτο της ντοκιμαντέρ με τίτλο "Reflet perdu du miroir" πάνω στην ιστορία δύο δίδυμων κοριτσιών που ξαναβρίσκονται έπειτα από ένα μεγάλο αποχωρισμό. Συνεργάζεται με τις εκπομπές « L'autre Journal» και «La légende du siècle».

Μια δημιουργική οικογενειακή ζωή που αποτελεί κινητήρια δύναμη

Η Κατρίν Μπελχοτζά είναι επίσης η μητέρα 5 παιδιών ήδη γνωστά στον καλλιτεχνικό κόσμο.

• Μαϊγουέν Λε Μπεσκό, ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης.
• Γιογουάν Λε Μπεσκό, ηθοποιός, σκηνοθέτης και διευθυντής φωτογραφίας
• Ιζίλντ Λε Μπεσκό, ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης.
• Λεονόρ Γκρασέρ, ηθοποιός, σεναριογράφος, ερευνήτρια, διδάσκουσα στη Σορβόννη (πολιτιστικές μεσολαβήσεις)
• Κολιά Λιτσέρ, ηθοποιός

Ηθοποιός: θέατρο, τηλεόραση και κινηματογράφος

Ταινίες μεγάλου μήκους

• 1980 : La chanson du mal aimé του Κλοντ Βάις
• 1981 : Le Cadeau του Μισέλ Λανγκ
• 1982 : Pour cent briques, t'as plus rien του Εντουάρ Μολιναρό
• 1984 : Une maille à l'endroit, une maille à l'envers της Μαντλέν Λάικ
• 1986 : Nuit docile του Γκι Ζιλ
• 1986 : Noir et blanc της Κλαιρ Ντεβέρ
• 1988 : L'Autre nuit του Ζαν-Πιέρ Λιμουζέν
• 1996 : The Proprietor του Ισμαΐλ Μερσάν
• 1996 : Level Five του Κρις Μάρκερ
• 1997 : Silent Movie του Κρις Μάρκερ
• 1998 : La Puce της Εμανιέλ Μπερκό
• 2001 : Roberto Succo του Σεντρίκ Καν

Ταινίες μικρού μήκους

1976: L'étourdie, Ανί Μπερτινί

1980: Fragments du discours amoureux, Ντενί Λαζέρμ

1984: Le compte rendu, Μπενουά Πετέρς

1985: Procès de l'oeuf, Κατρίν Μπελχοτζά

1989: Clip New Order, Κρις Μάρκερ

1990: Yoyo, Κατρίν Μπελχοτζά σε μουσική Γκαμπριέλ Γιαρέντ

1991: Cinéma, Κατρίν Μπελχοτζά σε μουσική Γκαμπριέλ Γιαρέντ

1991: Place des Vosges με την Ιζίλντ Λε Μπεσκό και τον Κόλια Λίτσερ

1993: Parfaitement imparfaite της και με την Κατρίν Μπελχοτζά

Τηλεόραση

1981: Point de rencontre, Μισέλ Φαβάρ

1983: Der Fahnder, Έρβιν Κόις (Bavaria)

1985: Studio Lavabo, Πατρίκ Μπουσιτέ (Canal+)

1986: Double Face, Σερζ Λερουά

1987: Marc et Sophie

1988: Les hommes de bonne volonté

1989: L'héritage de la chouette, Κρις Μάρκερ

1990: Berliner balade, Κρις Μάρκερ (φωνή)

1987: Reflets perdus du miroir, με τη Μαϊγουέν Λε Μπεσκό και την Ιζίλντ Λε Μπεσκό

Θέατρο

1980: La maison de Bernarda Alba, Lorca, σε σκηνοθεσία Γιουσέφ Χαμίντ, Théâtre de la Vilette

1982: Phèdre, Théâtre de l'Atopie, σε σκηνοθεσία Νορμπέρ Χαϊνμπουργκέρ

1986: Le voleur d'autobus, Théâtre Yerma Youssef

Ασία

Το πάθος της για την Ασία την παρακινεί να πραγματοποιήσει μερικά ταξίδια στην Ιαπωνία, στην Κίνα, στη Βιρμανία, στο Βιετνάμ, στην Καμπότζη, στη Ταϊλάνδη, στο Λάος, στη Μαλαισία, στη Νότια Κορέα, στις Μαλδίβες, στη Ινδία και Ινδονησία, στη Σρι Λάνκα, στη Σιγκαπούρη, στο Χονγκ Κονγκ (Κίνα) στην Ταϊβάν, στο Μακάο (Κίνα), για να συνιδρύσει ένα νέο περιοδικό ειδικό στην Ασία και του οποίου γίνεται η Διευθύντρια Σύνταξης.

Δίνει μαθήματα κινηματογράφου στο Λίβανο και στη συνέχεια επισκέπτεται την Κεντρική Ασία (Ουζμπεκιστάν, Τατζικιστάν αφού έχει ήδη ανακαλύψει την Τουρκία και τη Ρωσία). Στη συνέχεια συνεργάζεται και με άλλα περιοδικά για τον τουρισμό, τη γαστρονομία και τα ταξίδια ασχολούμενη ταυτόχρονα με την εταιρεία παραγωγής που έχει ιδρύσει και τις εκδόσεις Karedas.

Γραφή

Η Catherine Belkhodja συγκεντρώνει τις δραστηριότητές της γύρω από το γράψιμο και κείμενά της δημοσιεύονται τακτικά σε λογοτεχνικά περιοδικά όπως «Alter texto», «Hakaî», «Poète», «Carquois», «Les Cahiers de Poésie», "Gong".

Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Karedas η συλλογή της Kaîseki που αφιερώνεται στο Haiku.

Για να εγκαινιάσει αυτή τη συλλογή καλεί ένα Καναδό haidjin: τον Υβ Μπργιόν, ο οποίος κέρδισε τα Grand Prix Hiver 2005, Grand Prix Vague 2006 και Grand Concours International de Haîku, βραβεία που διοργάνωσε το περιοδικό Marco Polo στο Maison de la culture du Japon στο Παρίσι.

Αυτήν τη περίοδο συμμετέχει σε ένα εργαστήριο γραφής στη δικτυακή τοποθεσία (site) "Psychologie Magazine" μέσα στη οποία παρουσιάζει μία πρώτη προσέγγιση στο haîku.

Ιδρύτρια του Διεθνούς Βραβείου haîku Μάρκο Πόλο

Το βραβείο αυτό που θεσμοθετήθηκε το 2005 βραβεύει κάθε χρόνο τους καλύτερους συγγραφείς haîku μεταξύ υποψηφίων από 10 χώρες.

Η απονομή των βραβείων πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά την 18η Μαΐου 2006 κατά τη διάρκεια μιας εκδήλωσης στο Ιαπωνικό Σπίτι στο Παρίσι υπό την αιγίδα της Ιαπωνικής Πρεσβείας στο Παρίσι. Η απονομή των βραβείων του 2ου Διαγωνισμού πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της 25η Νοεμβρίου 2006 στο χώρο της Γάλλο-Ιαπωνικής πολιτιστικής ένωσης κατά τη διάρκεια ενός απεριτίφ με σακέ και γιαπωνέζικο μπουφέ. Ο τρίτος διαγωνισμός έλαβε χώρα μέσα στο πλαίσιο της διοργάνωσης "Printemps des Poetes" και είχε για θέμα την «αγάπη». Η απονομή των βραβείων έλαβε χώρα στο κέντρο TENRI την 4η Μαΐου 2007 στις 18.00’

Εκδότρια

Εκδόσεις KAREDAS

L'ombre du caméléon του Φρανσουά Ρος (Αρχιτεκτονική, διανεμήθηκε από το Γαλλικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής)

Correspondances anachroniques του Nam & Sor (δοκίμιο)

Peintures του Ντομινίκ Μαραβάλ (σύγχρονη γλυπτική τέχνη)

D'un instant à l'autre του Υβ Μπριγιόν (haîku,συλλογή Κaiseki)

Σχετικοί Σύνδεσμοι

Φιλμογραφία της Catherine Belkhodja στο actricesdefrance.org

Φιλμογραφία της Catherine Belkhodja στο dvdtoile.com

Catherine Belkhodja.free.fr προσωπικό διαδίκτυο

Catherine Belkhodja.eu με τις δημοσιεύσεις της

Marco Polo magazine

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

http://www.psychologies.com/livres.cmf/livre/4477/Yves-Brillon/D-un-instant-a-l-autre.html