Barrett M82

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Barrett M82
ΤύποςΑντι-υλικό τυφέκιο
Προέλευση Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Ιστορία υπηρεσίας
Υπηρεσία1989-σήμερα
ΧρήστεςΔείτε χρήστες
Ιστορία παραγωγής
ΣχεδιαστήςΡόνι Μπάρετ
(Ronnie Barrett)
ΚατασκευαστήςBarrett Firearms Manufacturing
Κόστος μονάδας$8.900 (7.680€)
ΕκδόσειςM82A1, M82A1A, M82A1M, M82A2, M82A3, M107, M107A1, M107CQ
Τεχνικά χαρακτηριστικά
Διαμέτρημα
  • 50 BMG (12,7 mm)
  • .416 Barrett
ΒάροςM82A1:

29.7 lb (13.5 kg) (20" κάνης)

30.9 lb (14.0 kg) (29" κάνης)
ΜήκοςM82A1:
  • 48 in (120 cm) (20" κάνη)
  • 57 in (140 cm) (29" κάνη)
Χαρακτηριστικά λειτουργίας
ΛειτουργίαΚινητική ενέργεια και περιστρεφόμενο κλείστρο
Φυσίγγια12,7x99 mm
Ταχύτητα εξόδου βλήματος853 m/s
Βεληνεκές1,800 m
ΑναχορηγίαΑποσπώμενος γεμιστήρας των 10 φυσιγγίων
ΚλισιοσκόπιοΣιδερένιο σταθερό εμπρόσθιο – ρυθμιζόμενο οπίσθιο, υποδοχή διόπτρας (picatinni-rail)

Το Μ82, τυποποιημένο από τον στρατό των ΗΠΑ ως M107, είναι ένα ημι-αυτόματο τουφέκι κατά υλικού με λειτουργία ανάκρουσης που αναπτύχθηκε από την αμερικανική κατασκευαστική εταιρεία όπλων Barrett Firearms. Σχεδιασμένο ως βαρύ SASR (Special Application Scoped Rifle), χρησιμοποιείται από πολλές μονάδες και στρατούς σε όλο τον κόσμο. Αποκαλείται, επίσης, "light fifty" για την .50 BMG (12,7×99mm ΝΑΤΟ) θαλάμη του. Το όπλο υπάρχει σε δύο παραλλαγές, το πρωτότυπο M82A1 (και Α3) και το M82A2 bullpup. Η M82A2 έκδοση δεν κατασκευάζεται πια, αν και η XM500 μπορεί να θεωρηθεί ως διάδοχός της.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρωτότυπο Barrett M82

Η εταιρία Barrett Firearms Manufacturing ιδρύθηκε από τον Ρόνι Μπάρετ (Ronnie Barrett) με αποκλειστικό σκοπό την κατασκευή ημι-αυτόματων όπλων με θαλάμη για το πανίσχυρο διαμέτρημα 12.7×99mm NATO (.50 BMG), που είχε αναπτυχθεί για πολυβόλα Browning Μ2 και χρησιμοποιούνταν αρχικά μόνο σε αυτά.

Ο Μπάρετ ξεκίνησε να δουλεύει πάνω σε αυτό στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και τα πρώτα τουφέκια ήταν διαθέσιμα στην αγορά το 1982, εξ ου και η ονομασία M82. Ο Μπάρετ είχε σχεδιάσει κάθε μέρος του όπλου προσωπικά και στη συνέχεια το κυκλοφόρησε στην αγορά, ενώ έβγαλε το όπλο σε μαζική παραγωγή με ίδια έξοδα. Συνέχισε να αναπτύσσει το τουφέκι του στα μέσα της δεκαετίας του 1980, και ανέπτυξε το βελτιωμένο M82A1 το 1986.

Το M82A1 σε χρήση από την 60ο Απόσπασμα πυροβολικού κατά την διάρκεια της επιχείρησης Ασπίδα της Ερήμου.

Η πρώτη συμβατική στρατιωτική επιτυχία ήταν η πώληση των περίπου 100 τυφεκίων M82A1 στον σουηδικό στρατό το 1989. Μεγάλη επιτυχία ακολούθησε το 1990, όταν οι ένοπλες δυνάμεις των Ηνωμένων Πολιτειών αγόρασαν σημαντική μερίδα του M82A1 κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων Ασπίδα της Ερήμου (Desert Shield) και Καταιγίδα της Ερήμου (Desert Storm) στο Κουβέιτ και το Ιράκ. Περίπου 125 τουφέκια είχαν αρχικά αγοραστεί από το Σώμα Πεζοναυτών των Ηνωμένων Πολιτειών, και ακολούθησαν σύντομα παραγγελίες από τον στρατό και την πολεμική αεροπορία. Το M82A1 είναι γνωστό από το στρατό των ΗΠΑ ως «Τουφέκι Ειδικών Εφαρμογών με Διόπτρα» (SASR—"Special Applications Scoped Rifle"), και εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως όπλο αντι-υλικό και ως εργαλείο εξουδετέρωσης εκρηκτικών μηχανισμών,(explosive ordnance disposal - EOD). Το μεγάλο δραστικό βεληνεκές, πάνω από 1.800 μέτρα (5.900 πόδια ή 1,1 μίλια), σε συνδυασμό με την υψηλή ενέργεια και τη διαθεσιμότητα των άκρως αποτελεσματικών πυρομαχικών, όπως API και Raufoss Mk 211, επιτρέπει αποτελεσματικές επιχειρήσεις εναντίον στόχων όπως κλωβούς ραντάρ, φορτηγών, σταθμευμένων αεροσκαφών και άλλα παρόμοια. Το M82 μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να χτυπήσει ανθρώπινους στόχους σε πολύ μεγάλες αποστάσεις ή εναντίον στόχων πίσω από κάποια κάλυψη, π.χ. τοίχο. Ωστόσο, η χρήση κατά προσωπικού δεν είναι η κορυφαία εφαρμογή του Μ82. Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη λανθασμένη αντίληψη ότι μια σειρά από συνθήκες έχουν απαγορεύσει τη χρήση του .50 BMG εναντίον ανθρωπίνων στόχων. Ωστόσο, από το γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα του Στρατού των ΗΠΑ έχει εκδοθεί μια νομική γνωμοδότηση ότι η χρήση των πυρομαχικών .50 BMG και Raufoss Mk 211 είναι νόμιμη για χρήση κατά του προσωπικού του εχθρού.

Ένα M82A2 με διόπτρα Leupold Mark 4

Το 1987, η περαιτέρω ανάπτυξή του οδήγησε στην bullpup έκδοση του M82A2, η οποία ήταν μία σχεδίαση για μειωμένη ανάκρουση και να τροφοδοτείται από το ύψος του ώμου. Απέτυχε να κάνει εντύπωση στην παγκόσμια αγορά πυροβόλων όπλων, και σύντομα αποσύρθηκε από την παραγωγή. Ωστόσο, το 2006, ο Μπάρετ ολοκλήρωσε την ανάπτυξη του XM500, το οποίο έχει μια διαμόρφωση bullpup παρόμοια με του M82A2.

Η τελευταία παραγωγή της οικογένειας M82 είναι το τουφέκι M82A1M, που εγκρίθηκε από το Σώμα των Πεζοναυτών των ΗΠΑ, όπως το M82A3 SASR και αγόρασε σε μεγάλους αριθμούς. Αυτό το όπλο διαφέρει από M82A1 στο ότι έχει μία πλήρους μήκους υποδοχή διόπτρας (Picatinny Rail) που επιτρέπει τη χρήση ποικιλίας τύπων διοπτρών και συσκευών παρατήρησης που πρέπει να τοποθετηθούν στο όπλο. Άλλες αλλαγές είναι η προσθήκη ενός οπίσθιου μονόποδου, ελαφρύτερο μηχανισμό, καθώς και αφαιρούμενο δίποδα και φλογοκρύπτη.

Μια άλλη παραλλαγή του αρχικού όπλου είναι το M82A1A SASR, ένα σχεδόν πανομοιότυπο μοντέλο, αλλά ειδικά σχεδιασμένο να χρησιμοποιεί το πυρομαχικό Raufoss Mk 211 Mod 0, έναν τύπο του API (Armour Piercing Incendiary) διατρητικού εμπρηστικού πυρομαχικού.

Τα τουφέκια Barrett M82 αγοράστηκαν από διάφορες στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις από τουλάχιστον 30 χώρες, όπως το Βέλγιο, Χιλή, Δανία, Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Ιταλία, Τζαμάικα, Μεξικό, Ολλανδία,[1] τη Νορβηγία, τις Φιλιππίνες, Σαουδική Αραβία, Ισπανία, Σουηδία, Τουρκία, Ηνωμένο Βασίλειο, τις Ηνωμένες Πολιτείες, και άλλες χώρες. Το M82 επίσης χρησιμοποιείται ευρέως και σε πολιτικές δραστηριότητες, όπως αγώνες σκοποβολής αποστάσεων, λόγω του ότι βάλλει με ακρίβεια από 910 μέτρα (2.990 πόδια) και ακόμα μακρύτερα.

Η Μοίρα Ελικοπτέρων Τακτικής Αποτροπής του Λιμενικού Σώματος των ΗΠΑ χρησιμοποιεί εκδόσεις του Barrett M107 για να αχρηστεύει τις μηχανές των ταχύπλοων πλοίων που μεταφέρουν παράνομα ναρκωτικά. Τα τουφέκια Barrett M82 έχουν τραβήξει την προσοχή των υπηρεσιών επιβολής του νόμου, και έχουν υιοθετηθεί από την αστυνομία της πόλης της Νέας Υόρκης καθώς και της αστυνομίας του Πίτσμπεργκ. Αν είναι απαραίτητο να ακινητοποιηθεί ένα όχημα, το πυρομαχικό .50 BMG στο μπλοκ του κινητήρα θα σβήσει γρήγορα. Εάν είναι απαραίτητο να διαπεραστούν φυσικά εμπόδια, ένα .50 BMG πυρομαχικό θα διεισδύσει μέσα σε κοινούς τοίχους από τούβλα και τσιμεντόλιθους.

Σύμφωνα με το ντοκιμαντέρ «The Brooklyn Connection», τα M82 που μπήκαν λαθραία στο Κοσσυφοπέδιο από «συμπαθούντες» τις Ηνωμένες Πολιτείες, έγιναν γρήγορα δημοφιλή ως τουφέκια ελεύθερων σκοπευτών μεγάλων αποστάσεων στα μέλη του UCK. Στη Βόρεια Ιρλανδία, στα μέσα της δεκαετίας του 1990, η Νότια Αρμαγ Ταξιαρχία του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (IRA) χρησιμοποιήθηκαν Barrett τουφέκια εναντίον του βρετανικού στρατού και της αστυνομίας της Βασιλικής χωροφυλακής του Ούλστερ.[2]

Το τουφέκι Barrett M82A1 χρησιμοποιήθηκε το 2002 ως πλατφόρμα για την πειραματικό πρωτότυπο OSW (Objective Sniper Weapon). Σε αυτό το όπλο τοποθετήθηκε μια κοντή κάννη 25mm διαμετρήματος, και εβάλλησαν υψηλής-εκρηκτικότητας βλήματα τα οποία είχαν αναπτυχθεί για 25×59mm OCSW (Objective Crew Served Weapon) αυτόματο εκτοξευτή χειροβομβίδων.

Το πειραματικό OSW έδειξε μια αυξημένη αποτελεσματικότητα έναντι διαφόρων στόχων, αλλά η ανάκρουση ήταν πέρα από τα ανθρώπινα όρια. Αυτό το όπλο, επίσης γνωστό ως Barrett, έχει ήδη οριστεί ως XM109.

Από το Μ82 στο Μ107[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

M107 σχεδόν πανομοιότυπο με το M82A1M/A3.
Ένας Αντιπλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ ρίχνει με M107, στο Αφγανιστάν.

Το Barrett XM107 αρχικά προορίζονταν να είναι ένα τουφέκι ελεύθερου σκοπευτή χειροκίνητου κλείστρου και επιλέχθηκε από τον αμερικανικό στρατό σε διαγωνισμό όπλων. Ωστόσο, η απόφαση ήταν ότι ο στρατός των ΗΠΑ στην πραγματικότητα δεν απαιτούσε ένα τέτοια όπλο. Το όπλο που είχε επιλεγεί αρχικά στο πλαίσιο των δοκιμών να είναι το XM107 ήταν τελικά το Barrett M95.

Στη συνέχεια, ο στρατός αποφάσισε τo Barrett M82. Το καλοκαίρι του 2002, το M82 τελικά προέκυψε από τη φάση δοκιμών του στρατού και αφού εγκρίθηκε, υιοθετήθηκε επίσημα ως το Τυφέκιο Αποστάσεων Ελεύθερων Σκοπευτών, διαμετρήματος .50, M107. Το M107 χρησιμοποιεί διόπτρα Leupold 4,5 - 14 × 50 Mark 4.

Φύλαξη που παρέχεται από ένα λοχία του αμερικανικού στρατού κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης υψηλού επιπέδου. (Βαγδάτη, Ιράκ)

Το Barrett M107 είναι ένα ημι-αυτόματο τουφέκι ελεύθερου σκοπευτή διαμετρήματος .50 BMG το οποίο γεμίζει από το ύψος του ώμου. Όπως και οι προκάτοχοί του, το όπλο που φέρεται να έχει διαχειρίσιμη ανάκρουση για ένα όπλο του μεγέθους του, λόγω του κυλινδρικού συστήματος που απορροφά την δύναμη της ανάκρουσης, κινείται προς τα μέσα προς το δέκτη παλινδρομικά με μεγάλα επανατατικά ελατήρια με κάθε πυροβολισμό. Επιπλέον, ο μεγάλος και ελαφρύς φλογοκρύπτης του όπλου, βοηθάει επίσης στην μείωση της ανάκρουσης. Διάφορες αλλαγές έγιναν στο αρχικό M82A1 για να δημιουργηθεί το M107, με νέα χαρακτηριστικά, όπως ο επιμηκυσμένος υποδοχέας αξεσουάρ (διόπτρες κλπ.), η πίσω λαβή, και το αποσπόμενο μονόποδο. Ο Μπάρετ είχε πρόσφατα επιφορτιστεί με την ανάπτυξη μιας ελαφριά έκδοσης του M107 στο πλαίσιο του «Αντι-Υλικού τυφεκίου ελεύθερου σκοπευτή» του προγράμματος του Κογκρέσου των ΗΠΑ, και έχει ήδη καταλήξει σε ένα σχέδιο για την κατασκευή σημαντικών εξαρτημάτων, όπως τον σκελετό-δέκτη και φλογοκρύπτη από ελαφρύτερα υλικά.

Το Barrett M107, όπως και τα προηγούμενα μέλη της σειράς M82, επίσης αναφέρεται ως Barrett «Light Fifty». Η ονομασία έχει σε πολλές περιπτώσεις αντικαταστήσει τις προηγούμενες, με το M107 που ψηφίστηκε ως μία από τις 10 κορυφαίες Στρατιωτικές Εφευρέσεις το 2005 από τον αμερικανικό στρατό.[3]

Barrett M107CQ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μια εμπορική ανάπτυξη του "νέου" Μ107, το M107CQ έχει σχεδιαστεί ειδικά για όπου η δύναμη πυρός του ενός τυφεκίου διαμετρήματος .50 απαιτείται, αλλά το μέγεθος της σειράς M82 / M107 εμποδίζει το όπλο να χρησιμοποιηθεί. Το M107CQ είναι 9 ίντσες (22,86 cm) μικρότερο σε συνολικό μήκος και 5 κιλά ελαφρύτερο από το M107. Σύμφωνα με τον κατασκευαστή, το M107CQ είναι κατάλληλο για χρήση σε ελικόπτερα, οχήματα ομάδων τακτικής, και ως πολλαπλασιαστής ισχύος για στρατιώτες σε μάχες εκ του συστάδην (CQB), σε αστικό περιβάλλον.[4]

Barrett M107A1[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Οκτώβριο του 2010, ο Μπάρετ ανέφερε ανεπίσημα ότι παραγωγή του M107 είχε σταματήσει και τον Ιανουάριο του 2011, η εταιρεία ανακοίνωσε ότι ο διάδοχός του, το M107A1 ήταν διαθέσιμο για εμπορική διάθεση. Ο σημαντικές βελτιώσεις του περιλαμβάνουν τη μείωση του βάρους κατά 5 κιλά, έναν νέο κυλινδρικό φλογοκρύπτη τιτανίου, αλλά και κάννη από τιτάνιο, ρυθμιστικό κλειδί συστήματος ανάκρουσης που επιτρέπει το όπλο να λειτουργεί με αναστολέα-σιγαστήρα σχεδίασης Barrett, και άλλες λειτουργικές τροποποιήσεις που αυξάνουν την αντοχή και την χρήση του από τον χειριστή.[5]

Τεχνική περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ελεύθερος σκοπευτής του Αμερικανικού Στρατού ρίχνει με M107.
Επίδειξη του M82 κατά την διάρκεια εκπαίδευσης στην Φλόριντα.
Ελεύθερος σκοπευτής αμερικανών πεζοναυτών με M82A3.
Ένας σκοπευτής της Ακτοφυλακής των ΗΠΑ χρησιμοποιεί M107 από ελικόπτερο.

Το M82 είναι ένα ημι-αυτόματο όπλο σύντομης ανάκρουσης. Όταν το όπλο ρίχνει, η κάννη οπισθοχωρεί αρχικά για μια μικρή απόσταση (περίπου 1 ίντσα ή 25 mm), προτού ασφαλιστεί το περιστρεφόμενο κλείστρο. Μετά τη σύντομη διαδρομή της, η κάννη έρχεται σε μια θέση για να ξεκλειδώσει το κλείστρο από την κάννη. Μόλις το κλείστρο ξεκλειδώσει χτυπά πίσω παλινδρομικά από την ενέργεια της ανάκρουσης και επιτυγχάνεται αξιόπιστα ο κύκλος βολής. Στη συνέχεια, η κάννη είναι σταματημένη και το κλείστρο συνεχίζει να κινείται προς τα πίσω, ώστε να εξάγει και να βγάλει τον σκασμένο κάλυκα. Με την επιστροφή του, το κλείστρο τοποθετεί το φυσίγγιο από τον γεμιστήρα γεμίζοντας την θαλάμη και, τέλος, κλειδώνει εκ νέου στην κάννη. Ο επικρουστήρας είναι επίσης οπλισμένος κατά τη διαδρομή επιστροφής του κλείστρου. Το όπλο τροφοδοτείται από ένα μεγάλο αποσπώμενο γεμιστήρα χωρητικότητας μέχρι 10 φυσιγγίων, αν και είχε αναπτυχθεί μία σπάνια έκδοση ενός γεμιστήρα 12 βολών για χρήση κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Καταιγίδα της Ερήμου το 1991.

Το όπλο αποτελείται από δύο μέρη (άνω και κάτω), από πρεσαριστό φύλλο χάλυβα και συνδέονται μεταξύ τους με ήλους. Η βαριά κάννη είναι πτυχωτή να βελτιώσει την διάχυση της θερμότητας, την εξοικονόμηση βάρους, και είναι εφοδιασμένη με έναν μεγάλο και αποτελεσματικό αντιδραστικό φλογοκρύπτη. Από τα προηγούμενα μοντέλα οι φλογοκρύπτες είχαν μια κυκλική διατομή και αργότερα τα M82 εφοδιάστηκαν με φλογοκρύπτες δύο θαλάμων ορθογωνικής διατομής.

Τα τουφέκια M82A1 έχουν ενσωματωμένο υποδοχέα διόπτρας και πτυσσόμενα σιδερένια σκοπευτικά ως εφεδρικά, σε περίπτωση που η διόπτρα σπάσει ή φθαρεί. Τα στρατιωτικά τυφέκια Μ82 των ΗΠΑ είναι συχνά εξοπλισμένα με Leupold Mark 4 σκοπευτικές διόπτρες. Τα M82A1M (USMC M82A3) τυφέκια έχουν τοποθετημένες μακριές βάσεις Picatinny για αξεσουάρ και σκοπευτικές διόπτρες της εταιρίας US Optics. Κάθε τουφέκι M82 είναι εξοπλισμένο με μία πτυσσόμενη λαβή μεταφοράς και ένα πτυσσόμενο δίποδα (και τα δύο είναι αποσπώμενα στο M82A3). Το M82A3 είναι επίσης εξοπλισμένο με ένα αποσπώμενο πίσω μονόποδο κάτω από το κοντάκι. Η buttpad έκδοση είναι εξοπλισμένη με ένα μαλακό πέλμα να μειώσει περαιτέρω την ανάκρουση. Τα τουφέκια M82A1 και M82A3 θα μπορούσαν να τοποθετηθούν σε Μ3 ή Μ122 τρίποδες πεζικού (που αρχικά προορίζονταν για πολυβόλα) ή στα οχήματα που χρησιμοποιούν την ειδική Barrett υποδοχή. Το M82A1 μπορεί να εξοπλιστεί με αορτήρα μεταφοράς, αλλά σύμφωνα με όσους το μετέφεραν στα πεδία των μαχών, το M82 είναι πάρα πολύ άβολο για να μεταφερθεί με αορτήρα λόγω του υπερβολικού μήκους του και του βάρους του. Συνήθως μεταφέρεται με μία ειδική μαλακή ή σκληρή θήκη βαλιτσάκι.

Το M82A2 διέφερε από M82A1 κυρίως στην διαμόρφωση της λαβής όπλου μαζί με σκανδάλη η οποία τοποθετήθηκε μπροστά από τον γεμιστήρα, και η buttpad ακριβώς μετά τον γεμιστήρα. Μια πρόσθετη λαβή προς τα εμπρός προστέθηκε κάτω από το δέκτη, και η υποδοχή της διόπτρας μετακινήθηκε προς τα εμπρός.

Το δραστικό βεληνεκές του M107 είναι 1.830 μέτρα (2.000 Yd). Η μέγιστη εμβέλεια αυτού του όπλου (ειδικά η παραλλαγή M107) είναι 4.000 μέτρα (4.400 Yd), όπως αναφέρεται στο εγχειρίδιο του κατασκευαστή προς τον χρήστη. Το διαμέτρημα των .50 BMG (και μεγαλύτερο) έχει τη δυνατότητα να διανύει μεγάλες αποστάσεις, αν πυροδοτηθεί με «τρόπο πυροβολικού», που καθιστά αναγκαία την τήρηση των μεγάλων περιθωρίων ασφαλείας κατά την πυροδότηση σε μια μεγάλη ακτίνα.

Χρήστες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Barrett M107 του γερμανικού στρατού με διόπτρα Zeiss 6–24×72.[6]
M82A1 του Ισραηλινού στρατού IDF.
Νορβηγός ελεύθερος σκοπευτής με M82 σε μάχη από απόσταση στο Αφγανιστάν.

Επίσης χρησιμοποιήθηκε από μονάδες ελεύθερων σκοπευτών του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού IRA κατά την διάρκεια των ταραχών.

Σύνοψη χαρακτηρισμού των Η.Π.Α.[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • M82: 12.7×99mm Barrett M82 ημι-αυτόματο τουφέκι.
  • M82A1: 12.7×99mm Barrett M82A1 ημι-αυτόματο τουφέκι. Βελτιωμένη έκδοση συμπεριλαμβανομένου του ανασχεδιασμένου φλογοκρύπτη.
  • M82A1A: 12.7×99mm παραλλαγή του Barrett M82A1 ημι-αυτόματο τουφέκι. Βελτιστοποιημένο για χρήση με το πυρομαχικό Mk 211 Mod 0.50BMG.
  • M82A1M: 12.7×99mm παραλλαγή του Barrett M82A1 ημι-αυτόματο τουφέκι. Βελτιωμένη παραλλαγή συμπεριλαμβανομένης επιμήκυνσης της υποδοχής παρελκόμενων. Περιλαμβάνει πίσω λαβή και μονόποδο.
  • M82A2: 12.7×99mm Barrett M82A2 ημι-αυτόματο τουφέκι. Διαμόρφωση bullpup.
  • M82A3: 12.7×99mm Barrett M82A3 ημι-αυτόματο τουφέκι. Νέα τουφέκι που κατασκευάστηκε με τις προδιαγραφές M82A1M, με κύριο χαρακτηριστικό επιμηκυμένη υποδοχή παρελκόμενων που είναι συνήθως, αλλά όχι πάντα, ψηλότερα από το M82A1M / M107. Σε αντίθεση με την έκδοση M82A1M / M107, δεν περιλαμβάνει πρόσφυση και μονόποδο.
  • XM107/M107: Αρχικά χρησιμοποιήθηκε για να ορίσει το 12,7×99mm Barrett M95 τουφέκι χειροκίνητου κλείστρου. Η ονομασία του άλλαξε για να ισχύει για την βελτιωμένη παραλλαγή του M82A1M η οποία περιλαμβάνει επιμηκυμένη υποδοχή αξεσουάρ, πίσω λαβή, και μονόποδο.
  • M107A1: 12.7×99mm Barrett M107A1 ημι-αυτόματο τουφέκι. Βελτιωμένη παραλλαγή του M107/M82. Χαρακτηριστικά ισχυρότερη κατασκευή με μείωση 4 λίβρες (1,8 kg) σε συνολικό βάρος. Περιλαμβάνει αναδιπλούμενο μονόποδο, επανασχεδιασμένο κοντάκι, χειροφυλακτήρα, μάγουλο στο κοντάκι και ένα φλογοκρύπτη τεσσάρων θυρών που έχει σχεδιαστεί για χρήση με αναστολέα ήχου / λάμψης.

Τεχνικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μ82Α1[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Διαμέτρημα: .50 BMG (12,7×99mm) και 0.416 Barrett (10,6×83mm)
  • Λειτουργία: Μικρής ανάκρουσης, ημι-αυτόματο
  • Συνολικό μήκος: 57in (145 cm)
  • Μήκος κάννης: 508 χιλιοστά (20,0 in) ή 737 χιλιοστά (29,0 in)
  • Αναχορηγία: Αποσπώμενος γεμιστήρας 10 φυσιγγίων
  • Σκοπευτικά: Τα σκοπευτικά διαφέρουν ανάλογα με τις προτιμήσεις του χρήστη
  • Βάρος: 14,0 kg με κάννη 73,7 cm - 13,5 kg με κάννη 50,8 cm
  • Ταχύτητα εξόδου βλήματος: 853 m/s (2800 ft/s)
  • Δραστικό βεληνεκές: 1.800 m (5.900 ft)
  • Μέγιστο βεληνεκές: 6,812 m (7.450 yd)
  • Αναμενόμενη ακρίβεια: Sub-ΜΟΑ
  • Κόστος αντικατάστασης μονάδας: $8.900 (7.660 €)

Μ82Α2[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Διαμέτρημα: .50 BMG (12,7×99mm)
  • Μήκος: 1.409mm (55,5 in)
  • Μήκος κάννης: 737mm (29,0 in)
  • Βάρος (κενό): 14,75 kg (32,5 λίβρες)
  • Δραστικό βεληνεκές μεγάλου μεγέθους στόχους: 2.000 m (6.600 ft)
  • Ταχύτητα εξόδου: 900 m/s (3000 ft/s)
  • Χωρητικότητα γεμιστήρα: 10 φυσίγγια
  • Κόστος αντικατάστασης μονάδας: $6.000 (5.164 €)
  • Κατάσταση: Το πρωτότυπο εθεάθη σε μάχη στο Ιράκ

Μ107[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Διαμέτρημα: .50 BMG (12.7x99 mm)
  • Μήκος: 1.448mm (57,0 in)
  • Μήκος κάννης: 737mm (29,0 in)
  • Βάρος (κενό χωρίς διόπτρα): 12,9 kg (28,4 λίβρες)
  • Χωρητικότητα γεμιστήρα: 10 φυσίγγια
  • Βάρος του γεμιστήρα: 1,87 kg (4,1 λίβρες)
  • Ακρίβεια: 3 ΜΟΑ
  • Ταχύτητα εξόδου: 853 m/s (2800 ft/s)
  • Δραστικό βεληνεκές: 1.829 m (2.000 yd)
  • Μέγιστο βεληνεκές: 6,812 m (7.450 yd)

ΧΜ500[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Barrett XM500
  • Bullpup (Γεμιστήρας όπισθεν της πιστολοειδούς λαβής)
  • Διαμέτρημα: .50 BMG (12.7×99mm)
  • Μήκος: 1.168 χιλιοστά (46.0 in)
  • Λειτουργία: Ημιαυτόματο με πίεση των αερίων
  • Κάννη: 447 χιλιοστά (17.6 in)
  • Βάρος: 11,8 kg (26.0 lb)
  • Αναχορηγία: Αποσπώμενος γεμιστήρας των 10 φυσιγγίων

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. The weapon is in use by Dutch marines, as part of ISAF. Bemmel, Noël van (2009-08-11). «Met aangepaste Vikings en een reuzengeweer de Chora-vallei in». de Volkskrant. http://www.volkskrant.nl/binnenland/article1274815.ece/Met_aangepaste_Vikings_en_een_reuzengeweer_de_Chora-vallei_in. Ανακτήθηκε στις 2009-08-13. 
  2. «Police Ombudsman report, 13 December 2006» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 14 Δεκεμβρίου 2006. 16.9 Based on the findings of the investigation concluding that the Barrett .50 calibre rifle used on 12 February 1997 was not the same weapon used in sniper shootings in South Armagh between 1990 and 1994... 
  3. Police Precision Rifle Press Releases Αρχειοθετήθηκε 2007-10-14 στο Wayback Machine..
  4. «Barrett Rifles». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2008. 
  5. ].
  6. «Telescopic Sights 6–24 x 56; 6–24 x 72» (PDF). Carl Zeiss Optronics. Carl Zeiss AG. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 31 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2015. 
  7. http://www.defence.gov.au/op/afghanistan/gallery/2010/20101105
  8. http://www.doppeladler.com/da/oebh/50-jahre-jagdkommando/
  9. 9,00 9,01 9,02 9,03 9,04 9,05 9,06 9,07 9,08 9,09 9,10 9,11 9,12 9,13 9,14 9,15 9,16 9,17 9,18 9,19 9,20 9,21 9,22 9,23 9,24 9,25 9,26 9,27 9,28 9,29 Gander, Terry (2006). Jane's Infantry Weapons 2006–2007. London: Jane's Information Group. σελ. 22. ISBN 0-7106-2755-6. 
  10. Ruční Zbraně AČR (PDF) (στα Τσεχικά). Ministerstvo obrany České republiky – AVIS. 2007. σελίδες 70–73. ISBN 978-80-7278-388-5. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2010. 
  11. Disarmament.un.org[νεκρός σύνδεσμος]
  12. «Georgian Army». Georgian Army. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2007. 
  13. Redaktion Heer (30 Ιουλίου 2007). «Scharfschützengewehr G82» (στα Γερμανικά). German Army (Deutsches Heer). Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2010. 
  14. Swami, Praveen (2009-04-08). «Mumbai Police modernisation generates controversy». The Hindu: σελ. 1 ("front page"). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-11-08. https://web.archive.org/web/20121108045151/http://www.hindu.com/2009/04/08/stories/2009040850440100.htm. Ανακτήθηκε στις 2010-04-05. 
  15. «The Engineering Corps Prepares for 2011». IDF Spokesperson. 25 Ιανουαρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2011. 
  16. Shea, Dan (Spring 2009). "SOFEX 2008". Small Arms Defense Journal, p. 29.
  17. Kahwaji, Riad (2007-11-13). «Lebanon: Foreign Arms Vital to Hizbollah Fight». Defense News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-04. https://web.archive.org/web/20160304084534/http://i43.tinypic.com/52i6u1.jpg. Ανακτήθηκε στις 2015-01-22. 
  18. «Stambaus kalibro snaiperio šautuvas BARRETT 82 A-1» (στα Λιθουανικά). Lithuanian Armed Forces. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2010. 
  19. Thompson, Leroy (Δεκέμβριος 2008). «Malaysian Special Forces». Special Weapons. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2010. 
  20. «GROM Polish Special Forces». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2010. 
  21. http://bemil.chosun.com/nbrd/bbs/view.html?b_bbs_id=10067&pn=1&num=745
  22. «Pakistan Army». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2015. 
  23. http://www.youtube.com/watch?v=_ApRSG5UTmQ
  24. «Новости Украины Twitter». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]