325 Χαϊδελβέργη

325 Χαϊδελβέργη
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Μαξ Βολφ
Ημ/νία ανακάλυψης	4 Μαρτίου 1892
Τροχιακά χαρακτηριστικά
	Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5)
Αφήλιο	3,743 AU (559,9 εκατομ. km)
Περιήλιο	2,664 AU (398,5 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	3,203 AU (479,2 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα	0,168
Περίοδος περιφοράς	2094,2
Μέση ανωμαλία	7,79°
Κλίση	8,543°
Ω	345,29°
Όρισμα περιηλίου	= 67,88°
Απόλυτο μέγεθος (H)	8,98

Η Χαϊδελβέργη (Heidelberga) είναι μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 8,65. Ανακαλύφθηκε το 1892 από τον Γερμανό αστρονόμο Μαξ Βολφ, που παρατηρούσε από τη Χαϊδελβέργη, της οποίας το όνομα έδωσε στον αστεροειδή αυτό. Η Χαϊδελβέργη υπήρξε ο δεύτερος από τους 248 αστεροειδείς που ανεκάλυψε συνολικά ο συγκεκριμένος αστρονόμος.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος της Χαϊδελβέργης υπολογίσθηκε σε 75,7 χιλιόμετρα, ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 455 τρισεκατομμύρια τόνους για μέση πυκνότητα 2 gr/cm³. Ο φασματικός της τύπος είναι M (μεταλλικός) και το άλβεδό της είναι 0,1765 (από δεδομένα του IRAS). Η Χαϊδελβέργη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 6 ώρες και 44 λεπτά. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 120 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.