2749 Βάλτερχορν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2749 Βάλτερχορν
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): K. Reinmuth
Ημερομηνία ανακάλυψης: 11 Οκτωβρίου 1937
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1937 TD, 1971 TU
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 18 Απριλίου 2013 (Ι.Η. (JD) 2456400,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,168
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,179 AU (475,6 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,644 AU (395,6 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,714 AU (555,65 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 2070,6 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 0,322 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

354,79 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 75,00 °
Μέση ανωμαλία (M): 84,39 °


Ο Βάλτερχορν (Walterhorn) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,1. Ανακαλύφθηκε το 1937 από τον Γερμανό αστρονόμο Καρλ Ράινμουτ, που παρατηρούσε από τη Χαϊδελβέργη, και πήρε το όνομά του προς τιμή του συμπατριώτη του ερασιτέχνη αστρονόμου Βάλτερ Χορν (Walter Horn, 1881-1967), ιδρυτή του δημόσιου αστεροσκοπείου του Ζόλινγκεν.

Αξιοσημείωτη είναι η πολύ μικρή κλίση της τροχιάς του Βάλτερχορν ως προς την εκλειπτική, μόλις 19΄18΄΄.


Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα φυσικά χαρακτηριστικά του Βάλτερχορν είναι άγνωστα.


Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]