2635 Χάγκινς

**2635 Χάγκινς**
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	Έντουαρντ Μπόουελ
Ημερομηνία ανακάλυψης:	21 Φεβρουαρίου 1982
Εναλλακτικές ονομασίες B:	1982 DS, 1935 CB, 1942 FM,; 1952 FZ, 1952 HP, 1953 PW,; 1953 RS, 1957 WS, 1970 RQ
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
	Εποχή 18 Απριλίου 2013 (Ι.Η. (JD) 2456400,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,079
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,232 AU (333,85 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	2,056 AU (307,55 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	2,407 AU (360,15 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1217,7 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	4,169 ° (μοίρες)
Μήκος του; ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	; 276,98 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	271,41 °
Μέση ανωμαλία (M):	106,455 °

Ο Χάγκινς (Huggins) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εσωτερική (δηλαδή την προς τον Ήλιο) περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,9. Ανακαλύφθηκε το 1982 από τον Αμερικανό αστρονόμο Έντουαρντ Μπόουελ, που παρατηρούσε από την Άντερσον Μέσα (σταθμός του Αστεροσκοπείου Λόουελ), και πήρε το όνομά του προς τιμή του Βρετανού πρωτοπόρου της Αστροφυσικής Ουίλιαμ Χάγκινς, όπως και οι κρατήρες Χάγκινς στη Σελήνη και στον Άρη.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο φασματικός τύπος του Χάγκινς είναι S (λιθώδης). Ο Χάγκινς περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 9 ώρες και 24 λεπτά (Mazzone 2012).