2564 Καγιάλα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2564 Καγιάλα
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Νικολάι Τσερνίχ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 19 Αυγούστου 1977
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1977 QX, 1942 DG, 1949 HL,
1950 PJ, 1954 XB
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 18 Απριλίου 2013 (Ι.Η. (JD) 2456400,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,109
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,2375 AU (334,7 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 1,994 AU (298,3 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,481 AU (371,1 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1222,5 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 1,962 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

153,53 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 295,34 °
Μέση ανωμαλία (M): 147,04 °


Ο Καγιάλα (Kayala) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εσωτερική (δηλαδή την προς τον Ήλιο) περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 13,3. Ανακαλύφθηκε το 1977 από τον Σοβιετικό αστρονόμο Νικολάι Τσερνίχ, που παρατηρούσε από το Ναουτσνί της Κριμαίας, και πήρε το όνομά του προς τιμή του θρυλικού ποταμού Καγιάλα, που αναφέρεται στο μεσαιωνικό ρωσικό «έπος της Εκστρατείας του Ιγκόρ» (12ος αιώνας).

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα φυσικά χαρακτηριστικά του Καγιάλα είναι άγνωστα.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]