2503 Λιαονίνγκ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Αστεροσκοπείο του Μενεξεδένιου Βουνού |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 16 Οκτωβρίου 1965 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1965 UB1 |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
| Εποχή 18 Απριλίου 2013 (Ι.Η. (JD) 2456400,5) | |
| Εκκεντρότητα (e): | 0,213 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,193 AU (328,0 εκατομ. km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 1,726 AU (258,3 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 2,659 AU (397,8 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1186,0 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 7,104 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
11,93 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 16,08 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 223,34 ° |
Ο Λιαονίνγκ (Liaoning) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 14,116. Ανακαλύφθηκε το 1965 από το προσωπικό του Αστεροσκοπείου του Μενεξεδένιου Βουνού στο Νανκίνγκ της Κίνας και πήρε το όνομά του από την ομώνυμη επαρχία της βορειοανατολικής Κίνας.
Στο περιήλιο της τροχιάς του ο Λιαονίνγκ φθάνει στα εσώτατα όρια (δηλαδή τα προς την πλευρά του Ηλίου) της Κύριας Ζώνης.
Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα φυσικά χαρακτηριστικά του Λιαονίνγκ είναι άγνωστα.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| 2502 Νούμελα | 2503 Λιαονίνγκ | 2504 Γκαβιόλα |
|---|