2416 Σαρόνοφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2416 Σαρόνοφ
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Νικολάι Τσερνίχ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 31 Ιουλίου 1979
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1979 OF13 , 1930 DA, 1931 KG,
1958 QA, 1969 VH
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,042
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,017 AU (451,4 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,891 AU (432,5 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,144 AU (470,3 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1914,5 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 10,494 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

148,48 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 105,53 °
Μέση ανωμαλία (M): 191,63 °


Ο Σαρόνοφ (Sharonov) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται προς την εξωτερική (δηλαδή την προς τον Δία) περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,4. Ανακαλύφθηκε το 1979 από τον Σοβιετικό αστρονόμο Νικολάι Τσερνίχ, που παρατηρούσε από το Ναουτσνί της Κριμαίας, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Σοβιετικού αστρονόμου Βσέβολοντ Βασίλιεβιτς Σαρόνοφ (Всеволод Васильевич Шаронов, 1901—1964).

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα κυρίως φυσικά χαρακτηριστικά του Σαρόνοφ είναι άγνωστα. Ο Σαρόνοφ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του πιθανώς μία φορά κάθε 10,8 ώρες περίπου.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι-πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]