2410 Μόρισον

**2410 Μόρισον**
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	Έντουαρντ Μπόουελ
Ημερομηνία ανακάλυψης:	3 Ιανουαρίου 1981
Εναλλακτικές ονομασίες B:	1981 AF, 1955 HH, 1958 FA,; 1968 HH, 1969 TG, 1971 DC
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
	Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,063
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,215 AU (331,4 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	2,075 AU (310,4 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	2,356 AU (352,4 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1204,3 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	2,3955 ° (μοίρες)
Μήκος του; ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	; 126,57 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	62,27 °
Μέση ανωμαλία (M):	180,88 °

Ο Μόρισον (Morrison) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εσωτερική (δηλαδή την προς τον Ήλιο) περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 13,0. Ανακαλύφθηκε το 1981 από τον Αμερικανό αστρονόμο Έντουαρντ Μπόουελ, που παρατηρούσε από την Άντερσον Μέσα, σταθμό του Αστεροσκοπείου Λόουελ, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Αμερικανού αστρονόμου Ντέιβιντ Μόρισον, ειδικού των αστεροειδών που θεωρείται και ως ένας από τους ιδρυτές της Βιοαστρονομίας.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο φασματικός τύπος του Μόρισον είναι SI. Τα υπόλοιπα φυσικά χαρακτηριστικά του είναι άγνωστα.