2356 Χάιρονς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
2356 Χάιρονς
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Έντουαρντ Μπόουελ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 17 Οκτωβρίου 1979
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1979 UJ, 1972 QD
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,039
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,235 AU (484,0 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 3,108 AU (464,9 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,363 AU (503,1 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 2125,5 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 15,592 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

189,145 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 2,80 °
Μέση ανωμαλία (M): 97,68 °


Ο Χάιρονς (Hirons) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εξωτερική (δηλαδή την προς τον Δία) περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,80. Ανακαλύφθηκε το 1979 από τον Αμερικανό αστρονόμο Έντουαρντ Μπόουελ, που παρατηρούσε από την Άντερσον Μέσα (σταθμός του Αστεροσκοπείου Λόουελ) και του έδωσε το όνομα των πεθερικών του, Τσαρλς και Ανν Χάιρονς.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Χάιρονς εκτιμάται σε 45,94 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0401.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]