2274 Έρσον
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Κλάες-Ίνγκβαρ Λάγκερκβιστ |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 2 Μαρτίου 1976 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1976 EA, 1931 AU, 1935 FO, 1957 DB |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
| Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5) | |
| Εκκεντρότητα (e): | 0,229 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,411 AU (360,7 εκατομ. km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 1,858 AU (277,9 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 2,964 AU (443,4 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1367,2 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 2,248 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
348,36 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 186,86 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 271,82 ° |
Ο Έρσον (Ehrsson) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,3. Ανακαλύφθηκε το 1976 από τον Σουηδό αστρονόμο Κλάες-Ίνγκβαρ Λάγκερκβιστ, που παρατηρούσε από το Κβίσταμπεργκ της Σουηδίας και του έδωσε το όνομα ενός φίλου του.
Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο φασματικός τύπος του Έρσον είναι SG (κατά Tholen). Ο Έρσον περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 78 ώρες περίπου, μία πολύ αργή περιστροφή για αστεροειδή.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| 2273 Γιαρίλο | 2274 Έρσον | 2275 Κιτλαχουάκ |
|---|