1889 Παχμούτοβα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Λιουντμίλα Τσερνίχ |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 24 Ιανουαρίου 1968 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1968 BE, 1942 JM, 1966 US, 1969 JM |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
| Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5) | |
| Εκκεντρότητα (e): | 0,111 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 3,090 AU (462,3 εκατομ. km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 2,7485 AU (411,2 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,432 AU (513,5 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1984,35 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 13,182 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
55,19 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 83,96 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 67,17 ° |
Η Παχμούτοβα (Pakhmutova) είναι αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,80. Ανακαλύφθηκε το 1968 από τη Σοβιετική αστρονόμο Λιουντμίλα Ιβάνοβνα Τσερνίχ, που παρατηρούσε από το Ναουτσνί της Κριμαίας, και πήρε το όνομά της προς τιμή της Ρωσίδας μουσικοσυνθέτιδας Αλεξάνδρας Ν. Παχμούτοβα (Александра Николаевна Пахмутова).
Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μέση διάμετρος της Παχμούτοβα εκτιμάται σε 33,53 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος της είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό της είναι 0,0752. Η Παχμούτοβα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 17 ώρες και 29 λεπτά.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| 1888 Τσου Τσονγκ-Ζι | 1889 Παχμούτοβα | 1890 Κονοσένκοβα |
|---|