1851 Λακρούτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1851 Λακρούτ
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Λουί Μπουαγιέ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 9 Νοεμβρίου 1950
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1950 VA
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,194
Μεγάλος ημιάξονας (a): 3,101 AU (463,85 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,499 AU (373,9 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,702 AU (553,8 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1994,2 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 1,667 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

24,77 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 343,52 °
Μέση ανωμαλία (M): 84,60 °


Ο Λακρούτ (Lacroute) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,529. Ανακαλύφθηκε το 1950 από τον Γάλλο αστρονόμο Λουί Μπουαγιέ, που παρατηρούσε από το Αλγέρι, και πήρε το όνομά του προς τιμή του συμπατριώτη του αστρονόμου Πιερ Λακρούτ.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Λακρούτ εκτιμάται σε 16,89 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0745.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]