1783 Αλμπίτσκι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1783 Αλμπίτσκι
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Γκριγκόρι Νικολάεβιτς Νέουιμιν
Ημερομηνία ανακάλυψης: 24 Μαρτίου 1935
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1935 FJ, 1933 TB, 1952 DP
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,132
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,664 AU (398,5 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,313 AU (346,0 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 3,015 AU (451,1 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1588,3 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 11,506 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

189,55 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 315,19 °
Μέση ανωμαλία (M): 290,48 °


Ο Αλμπίτσκι (Albitskij) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,8. Ανακαλύφθηκε το 1935 από τον Ρώσο αστρονόμο Γκριγκόρι Νικολάεβιτς Νέουιμιν, που παρατηρούσε από το Σιμέις της Κριμαίας, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Ρώσου αστρονόμου Βλαντιμίρ Αλεξάντροβιτς Αλμπίτσκι.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Αλμπίτσκι εκτιμάται σε 21,36 ± 2,4 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι Ch, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,074 ± 0,019. Ο Αλμπίτσκι περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 9 ως 15 ώρες περίπου.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]