1738 Όστερχοφ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Χ. βαν Γκεντ |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 16 Σεπτεμβρίου 1930 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1930 SP, 1927 UF, 1939 GO, 1942 FD, 1943 TO, 1946 OG, 1949 JE, 1949 KH, 1952 HV, 1952 JJ |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
| Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5) | |
| Εκκεντρότητα (e): | 0,203 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,183 AU (326,6 εκατομ. km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 1,739 AU (260,2 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 2,627 AU (393,05 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1178,3 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 4,876 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
44,17 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 284,23 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 105,74 ° |
Ο Όστερχοφ (Oosterhoff) είναι ένας αστεροειδής που περιφέρεται στην εσωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,39. Ανακαλύφθηκε το 1930 από τον Ολλανδό αστρονόμο Χέντρικ βαν Γκεντ, που παρατηρούσε από το Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής, και πήρε το όνομά του προς τιμή του συμπατριώτη του αστρονόμου Π. Τ. Όστερχοφ.
Κοντά στο περιήλιό του ο Όστερχοφ εξέρχεται από τα εσώτατα όρια της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και πλησιάζει την τροχιά του πλανήτη Άρη.
Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μέση διάμετρος του Όστερχοφ εκτιμάται σε 11 χιλιόμετρα περίπου. Ο φασματικός τύπος του είναι S (λιθώδης). Ο Όστερχοφ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 4 ώρες 26 λεπτά και 55 δευτερόλεπτα.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| 1737 Σεβέρνι | 1738 Όστερχοφ | 1739 Μέγιερμαν |
|---|