1659 Πουνκαχάργιου
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Ούργιο Βάισαλα |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 28 Δεκεμβρίου 1940 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1940 YL, 1930 QB, 1937 EB, 1944 RE, 1951 EG, 1953 NH, 1957 KO |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
| Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5) | |
| Εκκεντρότητα (e): | 0,258 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,785 AU (416,7 εκατομ. km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 2,067 AU (309,3 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,503 AU (524,1 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1697,9 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 16,480 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
338,43 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 35,22 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 181,07 ° |
Ο Πουνκαχάργιου (Punkaharju) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 9,773. Ανακαλύφθηκε το 1940 από τον Φινλανδό αστρονόμο Ούργιο Βάισαλα, που παρατηρούσε από το Τούρκου της Φινλανδίας, και πήρε το όνομά του από τον ομώνυμο δήμο της χώρας.
Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μέση διάμετρος του Πουνκαχάργιου εκτιμάται σε 31,21 ± 2,9 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι S (λιθώδης), ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,165 ± 0,035. Ο Πουνκαχάργιου περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 5 ώρες και 1 λεπτό.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| 1658 Ίννες | 1659 Πουνκαχάργιου | 1660 Γουντ |
|---|