1629 Πεκέρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1629 Πεκέρ
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Λουί Μπουαγιέ
Ημερομηνία ανακάλυψης: 28 Φεβρουαρίου 1952
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1952 DB, 1942 DE, 1949 HK
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,155
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,238 AU (334,75 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 1,890 AU (282,8 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,585 AU (386,7 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1222,6 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 9,701 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

132,72 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 106,94 °
Μέση ανωμαλία (M): 257,77 °


Ο Πεκέρ (Pecker) είναι ένας μικρός αστεροειδής, που περιφέρεται στην εσωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,436. Ανακαλύφθηκε το 1952 από τον Γάλλο αστρονόμο Λουί Μπουαγιέ, που παρατηρούσε από το Αλγέρι, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Γάλλου αστρονόμου Ζαν-Κλωντ Πεκέρ (Jean-Claude Pecker), διευθυντή του Αστεροσκοπείου της Νίκαιας.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Πεκέρ εκτιμάται σε 9,34 ± 0,9 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι S (λιθώδης), ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,1847. Ο Πεκέρ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 6 ως 10,5 ώρες περίπου.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]