1549 Μίκκο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1549 Μίκκο
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): Ούργιο Βάισαλα
Ημερομηνία ανακάλυψης: 2 Απριλίου 1937
Εναλλακτικές ονομασίες B: 1937 GA, 1940 AO, 1949 YV,
1951 ME
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,084
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,230 AU (333,7 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,043 AU (305,6 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,418 AU (361,7 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1216,6 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 5,547 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

85,33 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 6,74 °
Μέση ανωμαλία (M): 262,59 °


Ο Μίκκο (Mikko) είναι ένας μικρός αστεροειδής, που περιφέρεται στην εσωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,348. Ανακαλύφθηκε το 1937 από τον Φινλανδό αστρονόμο Ούργιο Βάισαλα, που παρατηρούσε από το Τούρκου της Φινλανδίας και του έδωσε το όνομα του πεθερού του, του πάστορα και ερασιτέχνη αστρονόμου Μίκκο Άρθουρ Λέβαντερ (Mikko Arthur Levander).

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Μίκκο εκτιμάται σε 9,91 ± 1,0 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι S (λιθώδης), ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,376 ± 0,086. Ο Μίκκο περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του πιθανώς μία φορά κάθε 11,5 ώρες.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]