1491 Βαλδουίνος
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ανακάλυψη A | |
|---|---|
| Ανακαλύψας (-ασα): | Εζέν Ντελπόρτ |
| Ημερομηνία ανακάλυψης: | 23 Φεβρουαρίου 1938 |
| Εναλλακτικές ονομασίες B: | 1938 EJ, 1930 UR, 1959 XJ |
| Κατηγορία: | |
| Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
| Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5) | |
| Εκκεντρότητα (e): | 0,137 |
| Μεγάλος ημιάξονας (a): | 3,233 AU (483,6 εκατομ. km) |
| Απόσταση περιηλίου (q): | 2,789 AU (417,2 εκατομ. km) |
| Απόσταση αφηλίου (Q): | 3,677 AU (550,0 εκατομ. km) |
| Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 2122,9 ημέρες |
| Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 3,673 ° (μοίρες) |
| Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
313,54 ° |
| Όρισμα του περιηλίου (ω): | 154,71 ° |
| Μέση ανωμαλία (M): | 3,96 ° |
Ο Βαλδουίνος (Balduinus) είναι ένας αστεροειδής] που περιφέρεται κυρίως στην εξωτερική περιοχή της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών και έχει απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,407. Ανακαλύφθηκε το 1938 από τον Βέλγο αστρονόμο Εζέν Ντελπόρτ, που παρατηρούσε από την Υκλ του Βελγίου, και πήρε το όνομά του προς τιμή του Βέλγου βασιλιά Μπωντουέν (Βαλδουίνου).
Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μέση διάμετρος του Βαλδουίνου εκτιμάται σε 27 περίπου χιλιόμετρα. Τα υπόλοιπα φυσικά χαρακτηριστικά του είναι άγνωστα.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| 1490 Λιμπόπο | 1491 Βαλδουίνος | 1492 Οππόλτσερ |
|---|